บททั้งหมดของ พลาดรักเมฆินทร์: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตลอดช่วงบ่ายวันนั้น จารวีจมอยู่กับเอกสารโครงการขนาดใหญ่ พยายามอ่านและทำความเข้าใจแผนงานที่ซับซ้อนของฝ่ายกลยุทธ์ เธอตั้งใจทำงานอย่างหนักเพื่อพิสูจน์ตัวเองและเพื่อหลีกเลี่ยง การที่ต้องเงยหน้าขึ้นไปมองห้องทำงานของเขาพนักงานคนอื่น ๆ ดูเหมือนจะระมัดระวังตัวในการทำงานร่วมกับเธอ เนื่องจากทราบว่าเธออยู่ภายใต้การดูแลของผู้อำนวยการโดยตรง ทำให้เธอต้องพึ่งพาตัวเองในการทำงานเป็นพิเศษราวหนึ่งชั่วโมงก่อนหมดเวลาทำงาน..."น้องจี๊ดคะ" เสียงหวานจากเลขาของเมฆินทร์ดังขึ้น "ท่านผู้อำนวยการเมฆินทร์เรียกเข้าห้องค่ะ บอกว่าต้องการสอบถามความคืบหน้าของโครงการ"หัวใจของเธอตกวูบลงไปที่ตาตุ่ม...จารวีวางปากกาลงอย่างใจเย็นที่สุด พยายามรวบรวมความกล้าและถือแฟ้มเอกสารเข้าไปในห้องทำงานอีกครั้งเธอเดินเข้าไปในห้องทำงานของเขาอย่างระมัดระวัง เขาไม่ได้อยู่ตรงโต๊ะทำงาน แต่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าต่างบานใหญ่ มองออกไปดูวิวกลางเมืองยามเย็นที่สวยงามทันทีที่เธอเดินผ่านประตูเข้ามา เมฆินทร์ก็เอื้อมมือไปกดรีโมทคอนโทรลบนโต๊ะอย่างรวดเร็วผนังกระจกใสที่เคยทำให้มองเห็นบรรยากาศภายนอก เปลี่ยนเป็นสีขุ่นทึบในทันที ทำให้ห้องทำงานกลายเป

ปาร์ตี้ริมสระน้ำยามค่ำคืนหลังจากการเก็บของและพักผ่อนช่วงสั้น ๆ ทีมงานก็มารวมตัวกันที่บริเวณสระน้ำส่วนกลางของรีสอร์ทเพื่อรับประทานอาหารเย็นและจัดงานปาร์ตี้ต้อนรับเล็กๆบรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงเพลงเบา ๆจารวีเลือกสวมชุดกระโปรงยาวคลุมเข่าสีขาวเรียบ ๆ เพื่อให้ดูสุภาพที่สุด ทว่าสรีระที่เย้ายวน ของเธอก็ยังคงโดดเด่นท่ามกลางแสงไฟสลัวเมฆินทร์ มาถึงปาร์ตี้ในชุดเสื้อโปโลสีดำเข้ารูปและกางเกงสีขาว เขาดูผ่อนคลายแต่ก็ยังคงมีออร่าของผู้นำ เขานั่งอยู่ตรงโต๊ะยาวที่ถูกจัดไว้สำหรับผู้บริหารเขาเก็บอาการได้ดี พยายามพูดคุยกับพนักงานและดูเป็นกันเองตามปกติ แต่ดวงตาของเขาตามติดหญิงสาวอยู่ตลอดเวลาเธอพยายามนั่งใกล้ๆกับพนักงานหญิงคนอื่น ๆ แต่ก็ไม่วายถูกเมฆินทร์เรียกใช้งาน"คุณจารวีครับ! รบกวนช่วย หยิบไวน์ขาว ขวดนั้นมาให้ผมหน่อยครับ" เมฆินทร์สั่งด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่เป็นการสั่งให้เธอต้องเดินผ่านโต๊ะของเขาไปขณะที่หญิงสาวเดินผ่าน เขาก็จงใจยื่นขาออกมาเล็กน้อย ทำให้เธอต้องชะงักและเอนตัวเข้ามาใกล้เขา อย่างไม่ได้ตั้งใจ"ขอโทษครับ" เมฆินทร์กระซิบเบาๆ พลางใช้สายตาสำรวจ ร่างกายเธอจากด้านบนลงด้านล่างอย่า

เธอตื่นขึ้นมากับความหนักอึ้ง ทั้งทางร่างกายและจิตใจ ผิวของเธอมีรอยช้ำจาง ๆ และความอ่อนล้าทางร่างกายที่ยังคงอยู่เป็นเครื่องยืนยันถึงเหตุการณ์ที่เธอแทบไม่ได้พักผ่อนเลยเมื่อคืนนี้เธอลอบมองไปยังทางเชื่อมของห้องอีกฝั่ง และพยายามจดจำความเจ็บปวดที่เพิ่งได้รับเมื่อคืนนี้ไว้เป็นเชื้อเพลิงในการต่อต้านทีมงานเริ่มลงพื้นที่ทำงานที่ชายหาดและบริเวณสระว่ายน้ำเพื่อประเมินจุดถ่ายทำและโอกาสในการรีแบรนด์ เธอพยายามทำตัวเป็นมืออาชีพที่สุด และตั้งใจทำงานอย่างหนักเพื่อหลีกเลี่ยงการสบตาเมฆินทร์เมฆินทร์ยืนอยู่ใต้ร่มเงาไม้ สวมแว่นกันแดดสีเข้มที่ซ่อนแววตาอันคมกริบของเขาไว้ เขาพยายามคุมงานอย่างมีสมาธิ แต่สายตาของเขากลับจับจ้อง ไปที่ร่างของจารวีที่ต้องเดินไปเดินมากลางแดดเพื่อจดบันทึกและถ่ายภาพทันใดนั้น เบียร์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสในชุดเสื้อผ้าสบายๆ พร้อมหมวกแก๊ป เขาถือขวดน้ำเย็นจัดสองขวดตรงมาหาเธอทันที"คุณจี๊ดครับ! แดดร้อนขนาดนี้ พักดื่มน้ำก่อนครับ" เบียร์ยื่นขวดน้ำเย็นๆ ให้หญิงสาวอย่างใส่ใจ "คุณเมฆินทร์! ดื่มน้ำหน่อยไหมครับ?"เมฆินทร์ถอดแว่นกันแดดออก สายตาที่เยือกเย็นของเขาจ้องตรงไปที่เบียร์ "ข

เมฆินทร์กลับเข้ามาในห้องประชุมที่บรรยากาศยังคงตึงเครียดจากเหตุการณ์ก่อนหน้า เขาทรุดตัวลงนั่งตรงหัวโต๊ะ สั่งให้ทีมงานเริ่มการประชุมต่อด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด"เอาล่ะ! กลับมาที่งานของเรา" เมฆินทร์ตบแฟ้มเอกสารบนโต๊ะอย่างแรงเพื่อเรียกสติทุกคน "แผนการรีแบรนด์ครั้งนี้ต้องเดินหน้าต่อ! โดยเฉพาะส่วนของสื่อโปรโมท เราได้กำหนดคิวถ่ายภาพนิ่งสำหรับ โปรโมทโซนสระว่ายน้ำและบีชคลับไว้แล้ว"หัวหน้าทีมการตลาดรีบเปิดสไลด์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว "ครับ ผอ.! เราได้วางคอนเซ็ปต์ไว้ว่าจะเป็นภาพที่เน้นความหรูหราแบบเป็นกันเอง โดยมีคุณ 'เจนนี่' นางแบบที่เราได้จองตัวไว้เป็นผู้ถ่ายทอดความรู้สึกเหล่านั้น... แต่... "เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากก่อนจะพูดต่อ "เมื่อสิบนาทีที่แล้ว ผู้จัดการของคุณเจนนี่โทรมาแจ้งว่าเธอเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อยที่ข้อเท้า ไม่สามารถเดินทางมาถ่ายทำได้ตามกำหนดในวันพรุ่งนี้ครับ"เสียงฮือฮาดังขึ้นในห้องประชุม แผนงานที่วางไว้พังไม่เป็นท่า เมฆินทร์กำหมัดแน่น ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งเครียดลงไปอีกขั้น"ยกเลิก? จะให้ยกเลิกแผนการทั้งหมดงั้นเหรอ?" เมฆินทร์ถามเสียงเย็น "คุณรู้ไหมว่าเรามีเวลาจำกัดแค่ไหนกว่าจะ

ในห้องพักที่เชื่อมต่อกันระหว่างห้องทำงานหลักและห้องพักผ่อนส่วนตัว จารวีก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า เธอเพิ่งอาบน้ำเพื่อล้างคราบคลอรีนและเหงื่อจากการถ่ายทำที่ยาวนานออกไปเธออยู่ในชุดผ้าเช็ดตัวสีขาว ที่พันรอบกายอย่างหลวมๆ เผยให้เห็นต้นคอและไหปลาร้าที่ดูบอบบาง ผมของเธอเปียกชื้นและถูกรวบขึ้นอย่างไม่เรียบร้อยเธอตั้งใจจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและกลับไปเคลียร์งานที่ค้างไว้ให้เสร็จ แต่ก่อนที่เธอจะทันเดินถึงกระเป๋า...ประตูห้องเชื่อมต่อที่ปกติจะปิดตายอยู่ ถูกผลักเปิดออกอย่างรวดเร็ว เมฆินทร์ก้าวเข้ามาในห้องด้วยชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ปลดกระดุมเม็ดบนออก เผยให้เห็นแผงอกแข็งแกร่ง และกางเกงสแล็คสีอ่อนที่ดูสบายตาสีหน้าของเมฆินทร์ไม่ได้ดูเคร่งเครียดเหมือนตอนอยู่ในห้องประชุมแล้ว แต่กลับเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนและความต้องการ ที่ไม่อาจปกปิดได้เมฆินทร์เข้ามาในห้องด้วยก้าวที่หนักแน่น แต่สิ่งที่ทำให้หญิงสาวสะดุ้งสุดตัวคือ การกระทำถัดไปของเขา...เขาหันกลับไปล็อคประตู ห้องเชื่อมต่อด้วยท่าทางที่เด็ดขาดและรวดเร็ว ราวกับเป็นการประกาศว่าห้องนี้ได้กลายเป็น พื้นที่ส่วนตัว ที่ไม่มีใครได