Tasteless Price [FILIPINO]

Tasteless Price [FILIPINO]

By:  Foreveryoung1206  Kumpleto
Language: Filipino
goodnovel16goodnovel
Hindi Sapat ang Ratings
47Mga Kabanata
10.3Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
Leave your review on App

Lumaki si Lushiane nang hindi buo ang kaniyang pamilya. Pero hindi iyon naging hadlang upang siya ay sumuko sa mga hamon ng buhay. Hindi kalaunan ay nakilala niya ang taong nagbigay ng iba't ibang bugso ng damdamin na kahit kailan ay hindi niya pa nararanasan. Ngunit, ang kasiyahang iyon ay agad ding nadagukan nang malaman ang katotohanan, sunod-sunod na problema ang natikman niya. Nagmistulang walang kwenta ang kaniyang buhay, pero nanatili siyang nakatayo. Sa mahigit sampung taon at sa lahat ng problema, sakit, at panlolokong kinaharap niya... Makaya niya pa kaya? Matanggap niya pa kaya ang lalaking gumulo at sumira sa kaniyang sarili?

view more
Tasteless Price [FILIPINO] Novels Online Free PDF Download

Pinakabagong kabanata

Magandang libro sa parehong oras

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments
Walang Komento
47 Kabanata
PROLOGUE
How could everyone adore the flavor of wine? Pouring it in a glass of wine and slowly savoring every bit of it, just to perceive the burning sensation in their throat. Yes, masakit sa lalamunan. Pero napakasarap.    In every wine I make, there's always been a missing part. For almost 10 years... Hindi ko pa rin makuha ang tamang timpla nito. Laging mapakla, kulang, masakit sa lalamunan. Kahit anong gawin ko ay hindi ko mabago ang timpla nito, pero gustong-gusto pa rin ito ng lahat ng mga bumibili.    How can I make the wine sweet? How can I make it, if my life is useless? Ganito talaga ata... Kung puros lungkot ang sakit ang nadarama mo ay ganoon din ang kalalabasan ng iyong ginagawa. Kumbaga mahahawa ito sa nadarama mo.    I opened my computer, but memories come flashing throughout my mind. I suddenly felt the pang in my chest, and I hate it. Bakit parang sirang plaka na pabalik-balik sa aking i
Magbasa pa
CHAPTER 1
In life, wine is everything. Kailangan ito sa kahit anong okasyon.  At ilan 'yan sa sinabi sa'kin ni daddy. Hindi naman ako mahilig sa wine dahil nga natatakot akong malasing, kahit na hindi ako sigurado kung nakalalasing nga ba ito. Sa murang edad kong ito ay namulat ako na halos bote na ang nakikita ko sa loob ng aming bahay. Well, what do you expect sa may-ari ng winery? My dad treasures every wine we are making, kaya mayroon ding naka-display dito sa bahay. He always collects every wine we have para raw masabing sa amin talaga iyon nagmula.  Kulang na nga lang ay maging anak niya na ang mga ito kaysa sa'kin. Well I don't care if that happens. Since my mom left us because of her affair with another man, ay sobrang nababad na si dad sa trabaho. He loves me, right. Pero minsan nakalilimutan niyang nandito pa ako at handang umalalay sa kaniya. We can face all the challenges, kahit kaming dalawa na lang. Hindi porket iniwan na kami ni mom ay puros tr
Magbasa pa
CHAPTER 2
"A-ah." Bigla akong nakaramdam ng panginginig. Hindi ko rin alam kung saan ko ibabaling ang aking paningin.    Teka! Kinakabahan ba ako?    Napailing na lamang ako't hindi ko alam ang aking sasabihin. Parang bigla akong na-blangko nang tumitig ako sa madilim niyang mga mata. Itim na itim ito at hindi mo makikitaan ng kahit anong kulay. Kahit na natatamaan na ito ng sinag ng araw ay nanatili pa rin itong itim.   Anak ata siya ng kadiliman, ano? His strong aura says it all. I silently chuckled through my mind without changing my facial expression. Mahirap na at baka masigawan ako, mukha pa namang mainitin ang ulo niya.   "It seems that you're done because you're doing something on your notebook. It's not related to this subject, right? So I'm guessing that you're already done with your work." Inilahad niya naman ang kaniyang kamay. Tumaas pa ang kanang kilay niya, halatang napaka-strikto nito
Magbasa pa
CHAPTER 3
Hindi ko maintindihan ang gustong sabihin ni Aisie kaya napalingon na lamang ako sa bintana at napansin ang nagkakagulong mga estudyante. May iilan pang nagtatatalon at nagtitilian na parang may artista sa kanilang harapan.   Anong meron? Hindi na ako makapag-pokus sa discussion ni ma'am dahil talagang sinisipat ko ang nangyayari sa labas, binabalot ako ng kyuryosidad dahil sa nakikita. Lumingon muna ako kay Aisie na nakatanaw na rin sa labas na may malawak na field. Mukhang kinikilig si Aisie habang nakatanaw, at talagang hindi ko siya maintindihan. Alam kaya nito kung anong meron? Halatang-halata siya dahil parang kinikilig na ito at gusto nang magtatatakbo sa field habang tumitili.   Unti-unti namang naghiyawan ang mga nasa labas, mas malakas pa sa tiliang naririnig ko kanina, na parang may kung anong ganap. Ano bang meron? I think they are seniors. May event ba sila? Hindi ko nakita kaninang inaayos nila ang field. O baka kasi hindi lang
Magbasa pa
CHAPTER 4
Did they really kiss o namamalikmata lang ako? Si substitute teacher tapos 'yong babaeng morena na mayroong mahabang buhok na abot hanggang sa kaniyang baywang ay naghahalikan. Really, school? Hindi naman ata ako tulog o ano, 'di ba? Totoo ang nakikita ko.    Grabeh! Mapusok pala ang substitute teacher namin? Sabagay, sa gwapo niyang iyan, eh hahanap at hahanap iyan.   Napailang na lamang ako at ilang beses pa akong kumurap-kurap at mas nandiri nang makitang naka-angkla na sa leeg ng lalaki ang mga braso ni morena girl. Wow! Are they still aware na nasa school pa rin sila? They are getting wild in this public place, especially in this campus.    Kabataan nga naman. Kidding! Akala mo ay hindi ako kabilang sa kabataan kung magsalita. Ay!   Pero oo nga't nasa labas na sila, eh nasa tapat pa rin naman sila ng campus at may iilang mga estudyante na ang nakakakita. Pwedeng humanap na lang si
Magbasa pa
CHAPTER 5
Hating gabi na, pero heto pa rin ako't nakapikit ng sobrang diin, pinipilit matulog na. Pero kahit anong subok o gawin ko ay ayaw bumigay ng aking utak at mga mata ko. Paulit-ulit ding nagpa-flashback ang nangyari sa school at sa mall, para na nga akong mababaliw dahil sa paulit-ulit ang eksenang iyon sa aking isipan.   What the heck is happening to me? Nakakainis na. Ilang beses na akong napabalikwas, nagpagulog-gulong sa kama at sinabunutan ko na rin ang aking sarili dahil sa sobrang gulo ko. Hindi na ako magtataka kung magulo ang kama ko bukas. Kahit takpan ko pa ng aking braso ang mga mata ko'y wala pa rin iyong epekto dahil mas lalo lang gumana ang aking isipan, tila ba may sarili itong buhay at ayaw makinig.   Hindi kasi talaga mawala-wala 'yong boses ni substitute teacher sa utak ko, and the way he stares at me ay parang mayroong kakaiba. Parang may mali? Or am I just hallucinating? Pero hindi talaga ako makatulog, promise. Iyong madi
Magbasa pa
CHAPTER 6
Kinabukasan ay nagising na lang akong may benda sa aking ulo, pero nandito na ako sa bahay. And thanks G! It's Sunday at hindi ko na proproblemahin pa ang benda na ito sa aking ulo. Baka kasi mamaya may something na hindi ko kakayaning makita. Hindi naman sa overreacting... Pero parang gano'n na nga.   First time in my life na nangyari iyon. Tinubuan nga talaga ako ng kamalasan simula nang malaman kong si substitute teacher ang hinahangaan ng lahat. Kaya naman pala kilig to the bones ang feel ng mga kaklase ko nang siya ang pansamantalang maging guro namin. Grabeh! Bakit kasi hindi ko alam 'yon?   Pero hayaan na, naging maayos naman na ako simula kahapon kaya nga nakauwi na ako dito sa bahay. Dinala kasi ako agad sa hospital, pero nag-insist akong umuwi na matapos kong magising. Ayaw ko naman kasing mamalagi sa hospital dahil ramdam kong kaya ko naman na. Buong araw talaga akong natulog kahapon at ngayon lang ako mukhang nakabawi at bumalik
Magbasa pa
CHAPTER 7
It's already Wednesday at kailangan nang mag-review dahil exam na namin bukas at after ay sembreak na. Madalas din ang pinsan ko dito, tuwing recess nga lang, at sa tuwing pupunta siya dito ay excited na excited siya. Hindi naman nagkukuwento sa'kin kung sino ang nahanap niya dito.    Kaloka! Ang harot, pero wala akong pakialam dahil hindi ko naman mapipigilan ang pinsan ko sa mga pinaggagagawa niya. Kung diyan siya masaya, support na lang ako.   "Oh my goodness! Naku insan! Ang pogi niya. Nasaan na kaya 'yon? Kilala mo ba, insan? Hindi niya kasi ako pinapansin kahit tinatanong ko kung anong name niya. Choosy pa siya, sa ganda kong 'to ako na ang lumalapit sa kaniya. Iyong palay na mismo ang lumalapit sa manok, pero wala siyang pakialam," sabi niya at saka maarteng hinawi ang kaniyang buhok. Narinig ko naman ang pagtawa ni Aisie.    Sus! Parehas lang silang maharot. Kaloka! Bakit ba ganito ang mga kasama ko? Go
Magbasa pa
CHAPTER 8
Sa back ride sana ako uupo, pero inunahan na ako ni Xalent. Napakamot na lamang ako sa aking noo at napakapit sa strap ng aking bag.   "Just sit inside."    Wala naman akong nagawa kundi ang pumasok sa loob. Alangang makipagtalo pa ako, mas lalo lang kaming matatagalan.   This isn't my first time riding a tricycle. Madalas akong mag-tricycle dati sa tuwing wala ang sasakyan at dala ni dad. Isa lang kasi ang sasakyan na mayroon kami dati, kaya nasanay na rin ako. Pero nagbago ang lahat nang tumuntong ako ng high school, dahil nga umangat na ang business namin ay nakabili si dad ng isa pang kotse. Iyong luma naman niyang kotse ang ginagamit sa paghatid, sundo sa'kin. Sa kaniya naman 'yong BMW na nabili niya.     "You... okay, there?"    Napaangat ako ng tingin at nakitang nakasilip si Xalent sa'kin. May katabi rin naman ako, pero ka-batch ata 'to ni Xalent base
Magbasa pa
CHAPTER 9
Tahimik lang sa kabilang linya. Pero rinig ko ang bawat paghinga niya. Siguro ay nag-iisip siya.   "Can you sing for me? Because... I'm sad right now, really. And I want to hear you sing." Pinukpok ko ang sarili kong ulo ng sabihin ko 'yan. Bakit ko ba siya kinakausap? I can't just say that I'm being being dramatic, but I found him comfortable to talk with.   "What kind song do you want to hear?"    "Anything."    Kabado man na baka hindi niya ituloy ay naghintay pa rin ako hanggang sa nakarinig ako ng pagtipa ng gitara. He can play? H-how? Oh my goodness! Malamang inaral, Lushiane. Hindi ka talaga nag-iisip.   Napapikit na naman ako nang marinig ko ang boses niya. Ang ganda talaga't hindi ka magsasawang marinig. So he is singing 'Passenger Seat'. Naalala ko tuloy ang pagsakay namin sa tricycle kanina. Hindi kotse, kundi tricycle. Tapos ito pa ang kinanta.  
Magbasa pa
DMCA.com Protection Status