Dr Strange Actor

มิลินคิดไม่ซื่อกับเพื่อนสนิท แต่พวกเพื่อนสนิทพวกนั้นเองก็คิดไม่ซื่อกับเธอ...

'ชีวิตการเป็นหมอกำลังไปได้ดี ทว่าโชคชะตาดันเล่นตลกถูกพี่ชายต่างสายเลือดเอาไปเป็นของเดิมพันให้กับมาเฟียจอมเย็นชาป่าเถื่อนเหมือนไอ้หมาป่าขย้ำเเม่กวางน้อย' หญิงสาวนามว่าสายรุ้ง ซึ่งทำงานเป็นคุณหมอสูติอยู่ในโรงพยาบาลชื่อดังเเห่งหนึ่ง อยู่วันหนึ่งสายเรียกเข้าจากพี่ชายบอกว่าเขากำลังอยู่ในอันตรายเเละกำลังจะตายหากเธอมาช่วยไม่ทัน สายรุ้งจึงรีบขับรถออกไปช่วยพี่ชาย ณ ที่เเห่งหนึ่งซึ่งก็คือสนามรถเเข่ง เมื่อมาถึงพี่ชายเธอก็ไม่อยู่เเล้ว ทว่าสิ่งที่เธอต้องเผชิญนั้นมันกลับทำให้เธอตัวสั่นผวา เขาคนนี้ไม่ต่างจากปีศาจร้ายในเงามืด เเละไม่นานต่อมา เธอก็ได้รู้ความจริงอันเจ็บปวดจากปีศาจร้ายตัวนี้ว่า เธอถูกพี่ชายต่างสายเลือดเอามาเป็นของเดิมพันให้กับเขา เเละวันนั้นเองเป็นวันที่เขาพรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอโดยไม่มีวันหวนกลับคืนมา

ผู้ชายที่เธอมีสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยในคืนนั้นคือ'พ่อของเพื่อน' เขาคือพ่อของเพื่อน...เธอคือเพื่อนของลูก ขุนพล อายุ 40 ปี หล่อ รวย สุขุม โสด แต่มีลูกสาว (คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว) ข้าวหอม อายุ 22 ปี เด็กแว่น ตัวขาว น่ารัก โสด ไม่เคยมีแฟน (แว่นเฉิ่ม) สำคัญ ขุนพลกับข้าวหอม มาจากเรื่อง อ้อนรักอาสิงห์ ขุนพล คือพ่อของ ของขวัญ ข้าวหอม คือเพื่อนสนิทของ ของขวัญ

ฉันต้องทิ้งความกลัว เพื่อความฝันของฉัน… แต่แล้วนิ้วเรียวที่รัวเรื่องราวลงบนแป้นพิมพ์ก็ต้องชะงัก.. เหมือนจะพบกับปัญหาใหญ่ซะแล้ว “..จะเขียนยังไงดีนะ” วิสกี้ถูกดื่มกระดกอีกครั้ง ผู้ชายอย่างพี่ชิริว ..ฉันควรจะเขียนให้เขาทำเรื่องบนเตียงออกมาแบบไหนกัน ครั้นจังหวะที่เอาแต่มองหน้าชิริวที่นั่งดื่มคนเดียวที่เค้าน์เตอร์จนทำให้เจ้าตัวลุก และเดินเข้ามาหาเธอ เพราะเขาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย “ขาดเหลืออะไรหรือเปล่า” “พี่คะ หนูยังกินไม่หมดเลย” “ฉันอยากให้กิน” สีเหลืองอร่ามของเหล้าแตกวงค่อยกลืนสมานกับวิสกี้สีใสในแก้ว “….” “เห็นมองฉันนาน เพื่อคืนนี้เธออาจจะได้ทำมากกว่านั่งมองฉัน” “เดี๋ยวนะ.. คิดว่าฉันมองเพราะอยากได้พี่เหรอ?” “หรือไม่จริง?” “ไม่จริง! ที่ฉันมองก็เพราะจะเขียน..” “เขียน?”

สายธารฝันซ้ำๆว่าเธอฝันเห็นครอบครัวหนึ่งที่มีพี่ชายน้อยชายสามคนอาศัยอยู่ท้าหมู่บ้านที่ห่างออกจากตัวหมู่ไปเป็นลี้ในบ้านดินทีมีสามห้องนอนบนเนื้อที่ห้าหมู่ที่บิดามารดาทิ้งเอาไว้ให้พี่ชายมีอาชีพเป็นพรานป่า

น้ำอุ่นถูกเพื่อนท้าให้ไปวันไนท์กับหนุ่มฮอตของมหาลัยเพื่อแลกกับคอนโดหรู เมื่อนายพรานสาวต้องออกล้าเหยื่อ โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าของเสือร้ายตัวพ่ออยู่...

‘เฟิ่งจิงหรง’ โง่งมถึงขั้นกระโดดน้ำประชดเรียกร้องความสนใจจาก ‘เซียวจิ้นอวิ๋น’ ทว่าเขากลับประกาศยกเลิกงานหมั้นต่อหน้าผู้คน หักหน้าและหยามเกียรตินางไปแต่งกับ ‘ไป๋หว่านชิง’ แทน นางกลับโง่เขลาเลือกสละชีวิต ดำดิ่งลงสู่สายน้ำ… และสิ้นใจไป กระทั่งวิญญาณอีกดวงได้เข้ามาแทนที่ และเพียงเพราะการช่วยเหลือครั้งแรกของ ‘จ้าวอวี้หมิง’ กลับกลายเป็นวาสนาที่ผูกมัดไปชั่วชีวิต ครั้งหนึ่งย่อมมีครั้งที่สอง และเมื่อมีครั้งที่สอง…ก็ย่อมเป็นเพราะสวรรค์ได้กำหนดเอาไว้แล้ว

ห้าปีก่อน... เขาเป็นเพียง "คนรักในมหา’ลัย" ที่เธอเลือกจะจากไปอย่างไร้คำลา ห้าปีให้หลัง... เขากลับกลายเป็นมาเฟียผู้มีอิทธิพลที่สุดในวงการ — และวันนี้ คนที่เคยทำร้ายหัวใจเขา กลับต้องมาฝึกงานในบริษัทของเขาเอง "คิดจะหนีฉันอีกเหรอ ภัทร?" "ฉันไม่ได้ตั้งใจ..." "แต่ใจฉันมันตั้งใจจะเอาคืนเธอทั้งชีวิต" ระหว่างแค้นกับรัก...ใครจะรอดจากเกมอันตรายครั้งนี้?

ข้าขอโทษ เจ้ายังไม่ถึงเวลาอันควรแต่การทำงานผิดพลาดของระบบวิญญาณเจ้าเลยหลุดออกมา ข้าเลยจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นนายซินในนิทานที่เจ้าเคยอ่านตอนเด็ก ข้าสานฝันวัยเด็กให้เจ้าเป็นการไถ่โทษ โชคดีนะเอก บ๊ายบาย

เพราะคำทำนายของหญิงแก่ที่บอกว่าถ้าไม่บวชจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น แรก ๆ จอมทัพก็ไม่เชื่อ จนในที่สุดก็เกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ แฟนสาวคนแรกในชีวิตนอกกาย เคราะห์ซ้ำกรรมซัดลื่นล้มปากแตกในวันต่อมา ทำให้จอมทัพออกบวชอย่างช่วยไม่ได้ แต่ว่าจอมทัพบวชเพราะเรื่องแค่นี้จริงหรอ หรือว่าเพราะเรื่องคืนนั้นกันที่ทำให้ความสัมพันธ์ของจอมทัพและคินเปลี่ยนแปลงไป จนทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวายตามมา ความสัมพันธ์เพื่อนรัก 5 ปี จะพังทลายลงมั้ยไปติดตามกัน จอมทัพ รัตนไพศาล (จอมทัพ) หนุ่มวิศวะหน้าโหด เชื้อสายไทยแท้ นิสัยซื่อตรง จริงใจ ใจดี รักความยุติธรรม รักเพื่อน งานอดิเรก : ทำอาหาร “มึงจะเลิกเป็นเพื่อนกับกูมั้ย?” “คิน…อย่ายั่วโมโหกู” “ชอบมั้ย หมาวัดมันเชื่องนะ” “เออ กูติดใจมึงว่ะคิน” นากาโมโตะ คิระ (คิน) หนุ่มวิศวะลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ฉลาด ใจเย็น พูดน้อย รักเพื่อน งานอดิเรก : โชงิ (หมากรุกญี่ปุ่น) “…มึงยังอยากเป็นเพื่อนกับกูอยู่มั้ยล่ะ?” “ตื่นไวแบบนี้ ตอนบวชไม่ค่อยได้ปลดปล่อยสินะ” “ถ้าไม่ชอบคงไม่ให้หมาเลียปากแบบนี้หรอก” “ทำไม?…ติดใจกูหรอ”