Ff Nc Indonesia

น้องสาวเพื่อน! บุคคลต้องห้าม! เขาก็ไม่อยากผิดสัญญากับเพื่อนหรอกนะ แต่เด็กมันก็ยั่วเหลือเกิน "ถ้าพี่ไม่พูดหนูไม่พูด แล้วเฮียภีมจะรู้ได้ไง" ความอดทนของเขานั้นยิ่งกว่าเหล็กกล้า แต่เมื่อเจอขาว ๆ อวบ ๆ บวกกับเด็กมันอ้อนขนาดนั้น ถามจริงจะเอาอะไรมากล้าได้อีก ความคิดฝ่ายเทวดากับซาตานตีกันให้ยุ่งในหัว สุดท้ายแล้วเขาจะจัดการอย่างไรกับความสัมพันธ์ต้องห้ามนี้ **************************** #ไม่มีนอกกายนอกใจ

อยากก็แค่โทรมา ค่าโรงแรมหารกันคนละครึ่ง ******** "เป็นได้แค่คู่นอนนะ เอากันขำ ๆ รับได้ก็ขึ้นรถ รับไม่ได้ก็แค่นี้ไม่ต้องคุยกันอีก" "อืม" เธอก้าวขึ้นรถผมอย่างไม่ลังเล ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันถูกหรือแม่งผิดตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม "ทำไม อยากมากขนาดนั้นเลย แฟนเธอไปไหน" ถึงจะเอากันขำ ๆ ผมก็ไม่อยากเป็นชู้กับใคร "เลิกกันแล้ว" ใช่สินะ ไอ้นั่นมันไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งสี่เดือนแล้วนี่นา แม่งแล้วกูดันรู้ทุกเรื่องของเธอ "ของขาด" ผมถามและเคาะพวงมาลัยในตอนที่ติดไฟแดง "อืม" เธอตอบง่าย ๆ เรียบ ๆ ไม่สะทกสะท้าน "ดี เราก็ของขาด ของขาดกันทั้งคู่ คงมันดี หึ" ************** #ไม่มีนอกกาย

คุณอินน์ อินทฐานนท์ ชื่อนี้ทำให้คุณหมอใบบุญญาถึงกับนิ่วหน้ากับสิ่งที่ได้ยิน ไม่อยากเชื่อว่าหนุ่มเจ้าสำราญอย่างเขาที่มีฉายา เจ้าชายคาสโนว่าเนี่ยนะจะ...เวอร์จิ้น ลิงออกลูกเป็นควายคุณหมอสาวยังจะเชื่อเสียกว่า "ผมพูดจริง ๆ นะ" "เอ่อค่ะ แล้วคุณอินน์อยากให้หมอรักษาเรื่องอะไรคะ" ใบบุญญาได้ฟังมาจากเจ้าป้าของชายหนุ่มว่าเขาเป็นโรคประหลาด ซึ่งผลตรวจสุขภาพของเขาก็ปกติทุกอย่างแต่ที่ไม่ปกติน่าจะเกิดจากจิตใจของเขานี่แหละ "คุณห้ามบอกใครนะ" "หมอ เป็นหมอนะคะ ต้องรักษาความลับคนไข้ คุณอินน์ไม่ต้องกังวลนะคะ" สายตาของชายหนุ่มยังกังวลไม่น้อย เขาลูบหน้า ลูบตาหลายต่อหลายครั้ง ภาษากายแบบนี้ทำให้เรารู้ว่าผู้ฟังกำลังกังวล "คุณอินน์ ไม่ชอบผู้หญิงเหรอคะ" "ชอบ" "คุณอินน์ ไม่แข็งหรือเปล่าคะ" "แข็ง" อืม ฟังดูก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกับความเวอร์จิ้นของเขา แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหนกันนะ "แข็ง แต่มันหดทันทีที่โดนจับ" "อ๋า..." จิตแพทย์เจ้าของไข้เข้าใจทันที เขาแข็งแต่เขาหดเมื่อจะร่วมรัก เคสนี้ยากกว่าที่คิดนะเนี่ย....งานเข้าแล้วหมอใบ

ภาคมองหน้าเลขาบนตัก ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ แต่ตอนนี้กูขอเอาก่อนได้ไหมวะ ตอนนี้เขาแข็งจนทนไม่ไหว อะไรก็ได้ไม่ว่าจะมือ จะรู จะอะไรก็ช่าง..แม่ง! ขอกูแตกก่อน ไม่ได้แตกมานาน คนที่เคยคิดว่าจะไม่กินไก่ของตัวเองชักเริ่มร้อนรน "ไม่พูดก็ไม่พูด ช่วยหน่อยได้ไหม มือก็ได้" ภาคขออย่างหน้าไม่อายเพราะ ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว "ทำยังไงคะ" รริดาหันหน้าไปมองเขา ดูจากอาการปวดร้าวของเขาแล้ว เธอก็สงสารเขาไม่ใช่น้อย แค่ใช้มือก็คงพอได้ เธอก็เคยดูมาบ้างในคลิปโป๊ต่างๆ ที่มีการใช้มือ "ผมขอถอดกางเกงก่อนนะ" ภาคถอดเสื้อกับกางเกงพาดไว้กับราวแขวนผ้า จากนั้นเขาก็มานั่งพิงหัวเตียง "..." รริดามองผู้ชายที่สวมกางเกงในบรีฟสีขาว แบบรัดแน่นพอดีตัวจนมองเห็นอะไรต่ออะไรที่ขดเป็นลำอยู่ภายใต้กางเกงใน ไหนบอกว่าไม่แข็งไง นี่มันขยายเต็มตัวแล้วมั้ง เพราะปลายหัวพ้นขอบกางเกงในออกมาแล้ว "คุณ ถอดชุดไหม เดี๋ยวชุดยับ" เขาถาม "ไม่! ฉันแค่ใช้มือชุดจะยับได้ไง"

เมื่อความเข้าใจผิดของเธอ ลุกลามเป็นความเสียหายหลายสิบล้าน ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา ที่เกิดจาก บนเตียง จึงเริ่มต้นขึ้น! บนเตียงผ่าตัด ธีริศรา คือคนไข้ของเขา สำหรับคุณหมอมือหนึ่งผู้เอกอุด้านความงามทุกแขนงอย่าง ไธม์ ผู้หญิงคนนี้อยู่ห่างไกลจากมาตรฐานคำว่า สวย ของเขาอย่างสิ้นเชิง ไม่มีทางเสียหรอกที่หมอหนุ่มเพอร์เฟกต์อย่างเขาจะไปรักเธอได้ บนเตียงนอน เรานอนด้วยกัน กอดกัน ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่แม้แต่จะมีชื่อความสัมพันธ์ใด ๆ ที่นิยามได้ เมื่อเธอกำลังรู้สึกมากกว่า เธอจะจัดการตัวเองอย่างไร จะรู้ได้อย่างไรว่าเขาก็รู้สึกเหมือนกัน และความสัมพันธ์ครั้งนี้จะเป็นมากกว่านั้นได้ไหม ในเมื่อจุดเริ่มต้นของมันก็แค่เรื่องบนเตียง

เลขาที่ไม่ได้ทำหน้าที่แค่หน้าห้อง บางทีก็บนเตียง ระเบียง ห้องครัว ไม่น่าเบื่อดี

การกลับมาเยือนของนายน้อยตระกูลสวี มาเฟียอันดับหนึ่ง อย่า เยว่ซือ ต้องมาบรรจบกับรักครั้งเก่าอย่างเพื่อนสนิท ลู่เป่ยเปียน ความรักต้องห้ามทำให้ฟันเฟืองความสัมพันธ์หมุนอีกครั้ง ระหว่างหน้าที่และความรัก พวกเขาจะเลือกสิ่งใด

“เจ้าสัวขอให้เฮียปราบหนูจี แต่เฮียไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เพราะเฮียจะขยี้หนูให้จมเตียงแทน”

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

คำโปรย เห็นแล้วใจสั่น อยากจับให้มั่นคั้นให้ตายคามือ เมื่อนางร้ายคนสวยอยากได้เชฟหนุ่มผมยาว อุปสรรคของเธอเยอะมากมาย เริ่มตั้งแต่ลูกสาวของเขาหรือน้องแมวบ้าน ๆ นามว่าสลิด แฟนเก่าที่เป็นรักแรกของเขา ว่าที่แม่สามีอีก อุปสรรคเยอะขนาดนี้ นางร้ายสายฝอ ของเราจะผ่านไปได้ไหม