Korean Bl

จะบอกว่าคนแปลกหน้า? ก็คุ้นหน้าเกินกว่าจะบอกว่าไม่รู้จัก จะบอกว่าคนรู้จัก แต่…ทั้งชื่อ ที่อยู่ ก็ไม่มีอะไรเลยที่เขารู้ จะบอกว่า.. เอ่ออ… คู่นอน ก็ยังไม่เคยนอนด้วยกัน แต่ก็ทำอะไรที่ยากจะอธิบายไปแล้ว

ิผังห่วงโซ่อาหารอาณาจักรเสี่ยเข้โคตรเห้ ลิลลี่ = บนสุด เสี่ยเข้ =เจ้าของอาณาจักรเห้ พี่โดม =ลูกอีช่างขัด สารวัตรดาวเรือง=คนหล่อแต่เป็นเมีย ปลาซิว=...ลูกอ๊อดเล็กจิ๋ว   ..นิยายวายpwpไม่มีอะไรมากแค่พาทัวร์รอบบ่อจระเข้ให้เสียวเล่น..เสียวโดนแดก

เพราะรักคำเดียวทำให้ ‘หัสวีร์’ ถึงกับสูญสิ้นทุกอย่าง พ่อแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุ ธุรกิจจากความรักของครอบครัวล้มละลาย น้องสาวที่ปกป้องจนวินาทีสุดท้ายทั้งที่เขาเคยใจร้ายขนาดนั้น เพราะรักที่มีให้ ‘สรัล’ เป็นได้แค่บันไดดอกไม้ให้เหยียบย่ำพยุงตัวไม่เหลือสักอย่างแม้กระทั่งลมหายใจ' จิตสุดท้ายที่ยังไม่ไปไหนทำให้ได้รู้ว่าพ่อที่แม่เคยบอกว่าเสียตั้งแต่เขายังไม่เกิดเป็น 'มาเฟีย' แถมช่วยเหลือในฐานะคู่ค้ามาตลอด เกิดชาติหน้าฉันใด ‘พุดซ้อน’ ดอกนี้ไม่ขอส่งกลิ่นหอมเพื่อใครและจะทำตนเยี่ยงต้นสลัดไดที่คุณมากมายแต่ก็ตายได้ถ้าไม่ระวัง ด้วยแรงอธิษฐานหรือแรงแค้นก็ไม่ทราบได้ทำให้เขาย้อนเวลากลับมาจัดการเอาคืนให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันเคยทำและการใช้อำนาจในฐานะลูกชายมาเฟียมันก็ไม่ได้แย่หรอกนะ

นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม ผู้คิดค้นไทม์แมชชีน เพื่อข้ามเวลาไปยังอนาคตอีก 9,000 ปีข้างหน้า แต่กลับเกิดอุบัติเหตุบ้างอย่าง! ทำให้ย้อนกลับไปเมื่อ ยุคหินก่อนประว้ติศาสตร์ และได้เจอกับมนุษย์ยุคหินโดยบังเอิญ!...

เมื่อวิสุทธิ์ รักแรกที่ลืมยากของ ราม กลับมาใช้บริการร้านนวด GeorKing Massage อีกครั้ง ทำให้เขาได้พบกับ ไททันและพีเจ หมอนวดคนใหม่ที่ลีลาแข็งกล้าไม่แพ้ราม ที่การกลับมาครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งก่อน 100%

ใครเล่าจะรู้ว่าภายใต้ความเย็นชา เลือดเย็น และโหดเหี้ยมของ 'บอสเหนือ' นั้นกลับซ่อนความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ นอกจากตัวบอสเหนือและเหล่า 'บอดี้การ์ดคนโปรด' เท่านั้น [PWP/HAREM]

เซี่ยเหยียนอวี่ถูกใส่ร้ายจนโดนองค์ชายจวิ้นอี่เนรเทศ เขาตรอมใจตาย แต่ความแค้นสุดท้ายก่อนวิญญาณดับสิ้นพาเขาย้อนเวลากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเพื่อแก้ไขมัน

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

เพราะแม่ทัพเฉินคือชายที่เสี่ยวเม่ยมอบใจให้ ถึงจะต้องปลอมตัวเป็นนายคณิกา แต่ขอแค่ได้ใกล้ชิดอีกฝ่ายเขาก็ยอม แต่ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นเช่นนั้น เริ่มต้นด้วยความหลอกลวงอันเงียบงัน และจะจบลงอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น

คำว่ารัก...ไม่ควรจำกัดไว้แค่คำว่าเพศ เพราะโลกใบนี้ไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่ทุกคนเลือกที่จะเป็นได้ เหมือนกับเขาสองคน ที่คิดว่า ความรักคือสิ่งที่สวยงามยิ่งกว่าสิ่งใด