Pamela Franklin Actress

ชื่อบังเอิญและก็บังเอิญได้ผัวเด็กมาครอบครองแบบงงๆ ใครๆก็บอกว่ากินเด็กแล้วเป็นอมตะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเด็กขนาดนี้ เฮ้อ~ แล้วเจ้าเด็กคนนี้ทำไมตามติดเธอแจขนาดนี้สลับเท่าไหร่ก็ไม่หลุด ช่วยด้วย!

คะน้าถูกรับเลี้ยงมาในครอบครัวร่ำรวยที่มีลูกชายคนเดียว ตลอดเวลาโตมาด้วยกันเขาไม่เคยจะญาติดีเเละเห็นเธอเป็นเพียงคนใช้เท่านั้น!

ิผังห่วงโซ่อาหารอาณาจักรเสี่ยเข้โคตรเห้ ลิลลี่ = บนสุด เสี่ยเข้ =เจ้าของอาณาจักรเห้ พี่โดม =ลูกอีช่างขัด สารวัตรดาวเรือง=คนหล่อแต่เป็นเมีย ปลาซิว=...ลูกอ๊อดเล็กจิ๋ว   ..นิยายวายpwpไม่มีอะไรมากแค่พาทัวร์รอบบ่อจระเข้ให้เสียวเล่น..เสียวโดนแดก

เจอหน้ากันครั้งเเรกก็มีเหตุบังเอิญต้องเสียจูบอย่างดูดดื่มให้กันเพราะความต้องการเอาตัวรอดของนางเอก เเละโลกดันกลมกลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะเจ้านายกับลูกน้องที่เป็นคู่กัดกันตลอดเวลาทำงานด้วยกัน จะลงเอยได้อย่างไรโปรดติดตามชม

"เธอเห็นความรู้สึกคนอื่นเป็นเรื่องสนุกรึไง ลองมาเจอแบบเราบ้างดิ จะได้รู้ว่ามันแย่ขนาดไหนถ้าอยากได้ที่หนึ่งมากก็บอกเรา ทำไมต้องทำแบบนี้…" สิ่งที่ของขวัญกลัวมากที่สุดคือการที่เมฆารู้ความลับของเธอ "คิดว่าคนอย่างเธอเราจะยอมขอร้องแบบนั้นหรอ หวังสูงเกินไปนะ" นาราแสยะยิ้มแล้วย่างกรายเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าของขวัญ เธอกำลังหยิบไข่ออกมาจากกระเป๋า ของขวัญจึงถอยหลังทีละก้าว "เดี๋ยว…" เสียงของเมฆาดังขึ้น เขายืนแน่นิ่งมือล้วงถุงกางเกงนักเรียน ชายหนุ่มเดินมาพร้อมกับแก๊งเดิมแล้วหยิบไข่ออกมาจากนารา เขากระชากตัวเธอเข้ามาแล้วบีบแขนแน่นก่อนจะตอกไข่แล้วราดใส่ใบหน้าของขวัญ เธอหลับตาแน่นแล้วปลดปล่อยนํ้าตาออกมา ทำไมทุกคนต้องใจร้ายกับเธอขนาดนี้ "ชอบฉันหรอ?" ตอกไข่ใส่หน้าเสร็จก็เอ่ยถาม "…" ของขวัญพูดอะไรไม่ออก นั้นมันไดอารี่ของเธอที่เขียนเองกับมือ พอเห็นท่าทางของคนตรงหน้าสายตาก็ไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้าจนมาหยุดที่หน้าของขวัญ "ให้ตายฉันก็ไม่มีวันชอบเธอ"

หลี่เฟยหย่าเกิดใหม่ในครอบครัวนายทหารยุค 60 ก่อนคลอดท่านเทพที่ดูแลเธอตอนเป็นวิญญาณทารกอุ้มเธอไปยัดใส่อกคุณแม่และรีบจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำว่าได้มอบมิติสุดมหัศจรรย์และภูเขาน้ำตกมรกตสารพัดประโยชน์ พร้อมผู้ช่วยแสนฉลาดอีกหนึ่งตัวไว้ให้

”ไม่เจอกันนานรู้สึกว่าหน้าอกเธอเล็กลงนะ“”แต่คุณก็ทั้งดูดทั้งบีบมันเล่นยิ่งกว่าเด็กหิวนมแม่ไม่ใช่หรอ“ฉันเคยให้โอกาศเธอหนีไปครั้งหนึ่ง แต่เธอดันกลับเข้ามาในชีวิตฉันเอง เพราะงั้นจะไม่มีคำว่าโอกาศครั้งที่สอง..

“เตียงมันแคบพอสำหรับสองคน แต่ใจของอีกคนเหมือนจะล้ำเส้นไปไกลเกินกฎ FWB ระวังให้ดี คนที่รักก่อน มักเจ็บก่อนเสมอ” Friends with Benefits รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน ความสัมพันธ์แบบไม่เปิดตัว ไม่มีสถานะ พวกเขาตกลงคบกันแบบไม่มีชื่อเรียก ไม่มีสถานะ ไม่มีสิทธิ์หึงหวง ไม่มีใครรู้ แม้แต่เพื่อนสนิท มีเพียงแค่ เวลาที่ว่าง กับ เตียงที่ว่าง เท่านั้น ที่ทำให้เขาและเธอ วนกลับมาหากันเสมอ แต่ในความสัมพันธ์ที่เหมือนจะเล่นๆ กลับมีบางคนรู้สึกจริงขึ้นมาทุกวัน… ในขณะที่อีกคนยังเย็นชาเหมือนไม่เคยเริ่มอะไรเลย จนวันหนึ่งมีคนนึงหายไป ไม่ทัก ไม่โทร ไม่มาหา และอีกคนก็เพิ่งรู้ว่า เจ็บกว่าการเลิก คือการไม่เคยได้เป็นอะไรเลยตั้งแต่แรก เพราะกฎเหล็กของ Friends with Benefits คือ “ห้ามรู้สึก ห้ามหวง ห้ามล้ำเส้น” แต่ถ้ารู้สึกขึ้นมาจริงๆ ล่ะ? ใครจะเป็นคนเจ็บก่อน? ความสัมพันธ์แบบนี้ เข้าแล้วออกยาก ถ้าใจไม่แกร่งพออย่าเล่นกับไฟ

เขาคือ Creative Director จอมเผด็จการผู้ใช้ปากกาแดงเป็นอาวุธ ส่วนเธอก็คือ Copywriter สาวไฟแรงผู้ไม่เคยยอมจำนนต่อคำว่าแก้

ขอบคุณที่ช่วยสอนให้รู้ว่าความรักนั้นหอมหวานเพียงใด ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าความรักนั้นทรมานคนที่แตกสลายได้เจ็บเจียนตายได้เพียงใด ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตและขอบคุณมากถ้าจะช่วยออกไปจากชีวิตและจิตใจฉันเสียที แรกเริ่มเกิดจากเขาผู้ชายแสนดีและอบอุ่น เข้าหาเธอดูแลเธอ ด้วยความรัก อย่างจริงใจ แต่ใครจะไปรู้เมื่อวันเวลาผันเปลี่ยน ใจคนก็แปรเปลี่ยน ผู้ชายแสนดี ไม่ได้แสนดีกับเธอแค่เพียงผู้เดียว เขาแสนดีกับผู้หญิงอีกคน เธอเฝ้าตรอมตรมด้วยหัวใจแหลกสลาย เพราะความรักจึงยอมจำทน หวังสักวันคนที่เคยรัก จะกลับมาเหมือนเดิม วันแล้ววันเล่าเหมือนสิ่งที่เธอเฝ้ารอนั้นจะเปล่าประโยชน์ เมื่อคิดดูดีๆ แล้วจึงรู้ว่าอย่าให้ใครมาด้อยค่าชีวิตของตัวเอง ใครจะไปรู้ผู้หญิงอ่อนโยนอ่อนหวานอย่างเธอเมื่อถึงเวลาตัดใจ เธอตัดได้ขาดได้คมยิ่งกว่ากรรไกร เล่มไหน เวลาเลยผ่าน เขาเริ่มล่วงรู้ ถึงความสำคัญของเธอ แต่คิดว่าสายเกินไปไหม เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามค่ะ