ความรักครั้งแรก

“ทำไมคิดว่าฉันจะหึงหรือโกรธหรอคะ.. เคยเอ-ากันแค่ครั้งสองครั้ง ฉันไม่ถือหรอกนะ” “งั้นเรามาลองเอ-ากันอีกสักครั้งไหม.. เผื่อเธอจะถือ”

เธอขีดเส้นสำหรับเขาแค่คำว่า ‘เพื่อน’ ได้ชอบ ได้เอา ได้อยู่ข้าง ๆ ได้แค่เพื่อน เท่านั้นพอ

แม่ทัพหนุ่มหนิงเฟยอวี้ถึงคราวต้องแต่งภรรยา สะใภ้ที่ท่านแม่ของเขาเลือกมานั้นเห็นว่าเป็นสตรีที่เหมาะสมจะเป็นภรรยาและมารดาที่ดีในอนาคต เป็นคุณหนูในห้องหอผู้เพียบพร้อม แต่ไฉนเมื่อแต่งไป (แค่คืนเข้าหอก็รู้) แล้วกับรู้สึกว่าคำว่าเรียบร้อยอ่อนหวานนั้นช่างห่างไกลจากนางยิ่งนัก ที่เหมาะกับนางควรจะเป็นซุกซนทะเล้นซะมากกว่า คำว่าเรียบร้อยอ่อนหวานนั้นช่างห่างไกลนัก แต่ความขี้อ่อนขี้ประจบกับทำได้ดีทีเดียว

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์"

‘รังเกียจเดียดฉันท์อิฉันป่านนี้ อิฉันก็ลูกเจ้าของโรงงานผลไม้กระป๋องนะคะ’ 🖤เหนือ🖤 ลูกชายคนโตของโดส (ในเรื่อง พันธะหน้าที่)รับตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่ในบริษัท ฉลาด สุขุม หน้าตาหล่อเหลา เข้าถึงยาก "เธอตั้งใจจะมาเป็นเลขา หรือตั้งใจจะเป็นอย่างอื่น?" . . 💜จาร์ 💜 สวย เซ็กซี่ รักจริง รักปักใจ "เป็นแม่ของลูกพี่ค่ะ" . . . "ฉันไม่มีทางเอาผู้หญิงอย่างเธอมาเป็นแม่ของลูกฉันเด็ดขาด!" "นั้นเป็นเรื่องที่ท้าทาย"

ตั้งแต่วันที่พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ไพลินก็ถูกอุปการะจากเพื่อนสนิทของพ่อ ไพลินกลายมาเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดัง แต่ชีวิตของเธอมันไม่ได้สุขสบายอย่างที่ใครหลายๆ คนคิด เมื่อคุณหญิงของบ้านกลั่นแกล้งเธอสารพัดเพราะคิดว่าเธอเป็นลูกเมียน้อยของสามีตัวเอง แล้วยังเป่าหูลูกสาวลูกชายให้เกลียดเธอ มิหนำซ้ำคุณท่านที่เป็นพ่อบุญธรรมของไพลินยังมาเสียชีวิตจากไปโดยไม่มีวันกลับ ทำให้ชีวิตของสาวน้อยไร้ที่พึ่ง กลายเป็นนางบำเรอลับๆ ของลูกชายเจ้าของบ้าน

น้ำผึ้ง อายุ 32 ปี ปัจจุบันก็ทำงานฟรีแลนซ์ทั่วๆ ไป เคยแต่งงานตอนอายุ 25 และเลิกรากับอดีตสามีไป เพราะมันดันมาออกลายตอนที่แต่งงานแล้ว ใครต่อใครต่างก็คิดว่าเธอถูกสามีทิ้งเพราะหน้าตาเฉิ่มเชยไม่รู้จักแต่งตัว แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอเองนั่นแหละที่เป็นคนขอหย่า และก็เป็นคนที่ไล่อดีตสามีออกไปจากบ้านเอง ออสติน อายุ 25 ปี หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส เรียนจบจากอเมริกา และได้กลับมารับตำแหน่งแทนผู้เป็นพ่อ พ่อหนุ่มใสซื่อแถมยังสดซิงไม่เคยผ่านมือสาวมาก่อน แต่ดันต้องมาเสียซิงให้กับแม่หม้ายอย่างน้ำผึ้ง งานนี้เขาจะไปยอมได้ไง เธอต้องรับผิดชอบสิ นั่นมันครั้งแรกของเขาเลยนะ

ชาติก่อนอายุปา​เข้าเลข3​ไม่เคยได้รู้จักคำว่ารักแรกพบ พอตาย รักแรกพบที่ว่า วิ่งชนหน้าหงาย ดั๊นนน มาอยู่ในร่างที่ชายผู้นั้นเกลียดแสนเกลียด​ซะนี่...ท่านแม่ทัพเจ้าขา เอ็นดูข้าสักนิดนะเจ้าคะ จุ๊บุ จุ๊บุ น้ำขิง สาวแว่น แสนเชย จินตนาการ​สูง ชอบอ่านนิยาย เป็นชีวิตจิตใจ​ต้องตายลงเพราะภาวะหัวใจ​วายเฉียบพลัน ตอนอ่านฉากถึงพริกถึงขิง​ในบทนิยาย ทั้งที่ยังไม่เคยมีแฟน ไม่เคยสัมผัส​คำว่ารัก เพราะ​เธอ​นั้นเฉิ่มเชยจนไม่มีใครมาขายขนมจีบ เหอะ พวกตาถั่ว แต่ตายแล้วแทนที่จะกลายเป็น​วิญญาณ​ไปผุดไปเกิดดันมาเข้าร่าง คุณ​หนู อารมณ์​ร้าย ขี้วีน​เอาแต่ใจ แต่พ่อแม่และพี่ชายรักโคตร​ๆ เมิ่งเสี่ยวหลาน ที่จบชีวิตลงเพราะโดนผลักตกน้ำ ด้วยฝีมือของน้องสาวต่างมารดา เมิ่ง​เสี่ยว​หลาน​ นั้นนับว่าเป็น​คนอารมณ์ร้ายแต่งดงาม​มาก มีรักมั่นคงต่อ แม่ทัพ​ใหญ่​ ซ่งหลงเย่สหายของพี่ชาย​ ที่เกลียด​นางมากกก

"อนาคตข้างหน้าถ้าเธอมีแฟน ฉันก็จะหย่าให้" นั่นหมายถึงตอนนั้นเขาคงไม่มีปัญหาเรื่องนี้แล้ว "เรื่องของฉันไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ แต่รุ่นพี่บอกแฟนตัวเองหรือยังว่าจะทำแบบนี้" ไม่มีใครในคณะบริหารธุรกิจไม่รู้ว่าเทวินหนุ่มหล่อประจำคณะบริหารมีแฟนแล้ว "เรื่องนั้นเราจะทำกันแบบเงียบๆ" __________________ "โอ๊ย เจ็บ" เทวินสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงคนข้างๆ บอกว่าเจ็บ "เป็นยังไงบ้าง" "ถอยไปนะ!" "เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษ" "ขอโทษแล้วมันคืนทุกอย่างกลับมาให้ฉันได้ไหมล่ะ โอ๊ย" ยิ่งใช้อารมณ์เธอก็ยิ่งเจ็บหน่วงที่ท้องน้อย "เราเจ็บท้องยังไม่หายเหรอ" "ฉันบอกให้ถอยออกไปไง!" เขาถอยออกไปแล้วเธอก็ดันตัวลุกขึ้น แต่พอลุกขึ้นแล้วมองดูที่นอนกับผ้าห่มตอนนี้มันเปื้อนไปด้วยเลือด ทั้งสองมองที่นอนและอดไม่ได้ที่จะมองสบตาของอีกฝ่าย เทวินคิดว่ามันคงเป็นเลือดประจำเดือนของเธอ เพราะวันก่อนเพิ่งซื้อผ้าอนามัยมาให้ แต่ที่จริงมันก็คือเลือดประจำเดือนนั่นแหละ อาจจะมีเยื่อพรหมจรรย์ติดออกมาบ้าง แต่คนที่พรากมันจากเธอไปคงดูไม่ออก

จูมี่เอิน เกิดมาพร้อมดวงตาวิเศษ นางสามารถมองเห็นอนาคตของผู้คนได้ หากแต่ว่าเรื่องที่เห็นไม่เคยมีเรื่องดีเลยสักครั้ง ยามเมื่อเยาว์วัยบิดาจากไป หลงเหลือเพียงมารดา ทว่าเคราะห์ซ้ำกรรมซัดแต่ใดนำพามาทำให้นางและมารดาพลัดหลงกันในป่า ด้วยนางรู้ว่าคนในหมู่บ้านต่างพารังเกียจนาง อยากขับไล่นางและมารดาออกไป ด้วยความกลัวมารดาเดือดร้อนนางจึงตัดใจจากไป ใช้ชีวิตในอารามแห่งหนึ่งและปิดกั้นตัวเองจากโลกภายนอก เพียงเพราะนางแตกต่าง เพียงเพราะไม่มีใครเหมือน เพียงเพราะความหวาดกลัวของผู้คน นางที่ไร้ความผิดกลับได้รับชะตากรรมที่น่าเวทนา หากแต่ความโชคร้ายหลายปีที่ได้ประสบพบเจอมากำลังจะจบสิ้นลงแล้ว เมื่อนางได้พบกับบุรุษผู้มีสายเลือดมังกร... คนหนึ่งถือทางธรรมละทางโลก สะอาดบริสุทธิ์ราวกลับผ้าขาว อีกคนสว่างไสวราวกลับทองคำ ดื้อรั้นเอาแต่ใจ ซ้ำยังมากเล่ห์เจ้าแผนการ คนสองคนที่ไม่น่าบรรจบพบเจอกันได้ หากแต่โชคชะตากลับไม่คิดเช่นนั้น การหลอกล่อทำให้นางกลายเป็นของเขาจึงเริ่มต้นขึ้น