ฉลาด

จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นเครื่องบรรณาการให้แม่ทัพปากร้ายคนนี้! ลู่เจียวจูจะทำอย่างไรเมื่อเธอ ถูกเลือกให้เป็นเครื่องบรรณาการ สังเวยตนด้วยการแต่งงานกับอดีตศัตรูเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง

เมื่อสายลับเจ้าของฉายา สายลับผู้ไร้เทียมทาน ถูกพักงาน แล้วต้องแอบสวมรอยเข้ามาสืบคดีบางอย่างในบ้านของคนที่ตัวเองเพิ่งจะมีอะไรด้วย

“นิญาดา” ถูกหัวหน้างานกลั่นแกล้งไม่เลิก เธอจึงต้องเอาคืนให้สาสม และเขาคือเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้ “เตชิน” หนุ่มหล่อตัวท๊อป สาวน้อยไม่รู้เลยว่าเขา คือ “คราสโนวาตัวพ่อ!” เขาจะถูกเธอใช้เป็นอาวุธในการห้ำหั่นกับหัวหน้า หรือเธอกันแน่ที่จะถูกเขาจับกิน! “ไม่เป็นไรค่ะ ฉะ ฉันเดินไหว” นิญาดาตั้งใจแกล้งให้เหมือนคนเมาอย่างไร้สติที่สุด ทางเดินที่ทอดสู่อาคารพัก ปูด้วยหินภูเขาที่ถูกวางไว้เพียงหยาบ ๆ เท้าที่แกล้งเดินโงนเงนกลับสะดุดหินจริง ๆ ว้ายยยยย ! คนสะดุดหิน คะมำไปข้างหน้า ดีที่มือใหญ่คว้าไว้ได้ทัน ร่างบางจึงปะทะอกกว้าง แทนก้อนหินเบื้องล่าง ตาคมกริบ วาวโรจน์ ในเงามืด ร่างบางในอ้อมแขนแกร่งสั่นน้อย ๆ หัวใจหญิงสาวหล่นวูบลงไปที่ตาตุ่ม ดวงหน้าละมุน หลบสายตาคมกริบ มือเล็กดันอกแกร่งให้ห่างออก “ปล่อยค่ะ เดินเองได้” หญิงสาวเผลอขึ้นเสียง ลืมสนิทว่าตนเองต้องแกล้งเมา อาจารย์หนุ่ม มองคนออกคำสั่งให้ปล่อย เขายิ้มเย็นก่อนจะตวัดมือหนาช้อนร่างบางให้ลอยขึ้นจากพื้น

เมื่อคุณหนูแสนเอาแต่ใจถูกส่งมาดัดนิสัยในไร่ภูพนา เหตุการณ์อลหม่านจนเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน --- “แหวะๆๆๆๆๆ” เอกกวียืนท้าวสะเอวมองคุณหนูตัวร้ายที่กำลังโก่งคออาเจียนเอาอาหารเช้าออกมาจนหมดไส้หมดพุงอย่างอ่อนอกอ่อนใจ “จะอ้วกจนตายไปข้างเลยหรือไง แม่คุ๊ณ” คนที่อ้วกอยู่หันมามอง น้ำหูน้ำตาไหล “ก็ฉันเหม็นนี่ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอยู่ใกล้ขี้ขนาดนี้มาก่อนเลย” เอกกวีส่ายหน้าน้อยๆ อย่างเอือมระอา “งั้นก็คิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีอีกอย่างหนึ่งของชีวิตสิ” “นี่นายจะบ้าหรือไง การมาอยู่ใกล้เรื่องขี้ๆ เนี่ยนะเป็นประสบการณ์ที่ดี” “อืม” เขาทำหน้าได้น่าตบนัก “แต่ฉันไม่รู้สึกดีด้วย ฉันขยะแขยง เข้าใจไหม!” หล่อนเดินมาหยุดตรงหน้า และตะโกนใส่เสียงดังลั่น เขาไหวไหล่กว้างน้อยๆ และส่ายหน้า “ไม่เข้าใจ เพราะยังไงซะ คุณก็ต้องตักปุ๋ยคอกพวกนี้ให้ได้ห้าสิบกระสอบ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่ได้พักกลางวัน”

“ท่านพ่อกับคุณชายใหญ่ของท่านถูกฆ่าตายที่ชายแดน ตระกูลหม่าถูกกล่าวหาว่าก่อกบฏ ฮึก…นายหญิง คุณชายเล็กและคนอื่นๆ ถูกจับตัวไปและจะถูกประหารในวันพรุ่งนี้”

เมื่อความรักไม่เคยอยู่ในแผนของเธอและเขา แต่เมื่อแม่ๆ จัดนัดบอดให้ เรื่องราวสุดวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น งานนี้เธอและเขาจะใจแข็งให้กับความรักท่ามกลางแผนสร้างความใกล้ชิดมากมายของคนรอบข้างที่อยากให้ทั้งสองเคียงคู่กันได้อย่างไร ใครจะถอยก่อนกันนะ ระหว่างกองเชียร์กับเธอและเขา เอาใจสู้ฝ่ายไหนดีค่ะ

เรื่องของหนุ่มสาวสองคนที่ต่างมีชีวิต แตกต่างกันคนละขั้ว แต่โชคชะตาพัดพาเขาและเธอมาเจอกันบนเวทีเพลง...ที่เริ่มต้นเพลงรัก ปลอบใจ เขาคือโอป้าหนุ่ม รูปงาม เดชชนะ คูนแคน ส่วนเธอคือ หญิงสาวสวย รวย ครบสูตร เอกนรี ดำรงไท สาวโดนแฟนเท หนุ่มโดนแม่ทิ้ง เส้นทางมาทาบทับกันโดยไม่น่าเชื่อ และเพราะเธอมีน้ำตาในวันที่โดนเท เพลงของพ่อเพลงนั้นจึงเกิดขึ้นเพื่อเธอ จะกี่ล้านหยดน้ำตาอย่าสับสน และเขาก็ยังอยากเป็นนมใส่ถ้วยกาแฟให้เธอ กาแฟมันขม ใส่ผมแทนนม เรื่องงานมาก่อน เรื่องรักตามมา...สองคน ช่วยกันแก้ไขปัญหาที่มี...จนเรื่องราวคลี่คลายก็เป็นเวลาของหัวใจสองดวง โอป้าลำซิ่ง ขอซิ่งเข้าไปอยู่ในชีวิตเธอชั่วกาล ไม่ต้องเอื้อนเอิ้นคำพร่ำรัก แน่นหนักร้อยใจไหวหวาม ตรงนี้..มีเรา...หมดจดงดงาม คือความรักแท้แน่นอน

หน้าที่หลักคือผัวในความลับ...มั้ง! หน้าที่รองที่บอดี้การ์ดประจำตัวแม่คุณทูนหัวที่กำลังเท้าเอวใส่แล้ววีนฉ่ำแบบไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย นู้นก็จะเอา นี่ก็จะเอา คิดบวกไม่เคยมีแต่พร้อมบวกไม่เคยขาด เดือดร้อนผัวก็วิ่งสี่คูณร้อยลากขึ้นรถตลอด เด็กดื้อต้องโดนอะไรกูไม่รู้ แต่เท่าที่รู้คือต้องหาอะไรปิดปากเมียแล้ว!! "โธ่เว้ย!! ออกไปแล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้า!" "กล้าไล่ผัวเหรอ!?" "แล้วคิดว่าฉันไล่หมารึไงเล่า ออกไป!!" [ บลูม Vs. ฟีนด์ ]

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาจะเป็นรักแรกและรักเดียวของฉัน ฉันรักเขาตั้งแต่รักเป็น 'มีน' สำหรับผมแล้วผมรู้ตัวมาตลอดว่าเธอรักผม แต่ผมมันก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง ที่พอมีใครมาให้รัก ผมก็รัก 'เต้ย' โรแมนติก แอบรัก ครอบครัว รักวัยรุ่น รักสามเส้า

เยี่ยฟาง มีใจให้กับพี่ชายข้างบ้าน จางซีเหอ แต่กลับถูก อี้เฟิง เจ้านายของตนบังคับให้แต่งงาน เขาเทียบไม่ติดกับพี่ชายหน้าซื่อของเธอแม้แต่นิด คนหนึ่งก็รัก อีกคนก็ว่าที่สามี แต่สุดท้ายจะเป็นอย่างไร เมื่อความจริงปรากฏว่าทั้งสองคนเป็นคนคนเดียวกัน