ฉลาด

"คนคนนั้นชื่อมะลิ" "ฉันไม่ได้อยากรู้" "มะลิเกิดวันที่ยี่สิบเก้ากุมภาและปีเดียวกับพี่" เขาคิดจะทำอะไร จะจับผิดงั้นเหรอ "ประเทศนี้มีคนหกสิบล้านคน นายรู้หรือเปล่าว่าในหนึ่งวัน มีเด็กเกิดวันเดียวกันกี่คน" "..." "เรื่องบังเอิญอะไรแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" "..." "ฉันจะกลับบ้าน" ฉันพูดพลางจะก้าวขาเดินต่อเหมือนไม่สนใจอะไร "แต่มะลิมีปาน..." "..." "เหมือนที่พี่มี" ฉันชะงักและครั้งนี้รู้สึกได้เลยว่าหัวใจฉันไหววูบไปมากแค่ไหน ฉันเม้มปากเข้าหากันอย่างตึงเครียดและรู้สึกกดดันมากขึ้น ฉันคงไม่ถามหรอกว่าเขาเห็นปานของฉันได้ยังไง ถ้าพูดมาขนาดนี้ก็คงจะเป็นคืนนั้นที่บ้านเขา... ฉันแค่ไม่คิดว่าเขาจะได้เห็นมัน ไม่คิดจริงๆ! "ปานดำรูปคล้ายขนนกที่กลางหลังตำแหน่งเดียวกับพี่" "..." "ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าในหกสิบล้าน มันจะบังเอิญมีคนที่มีอะไรตรงกันไปหมดแบบนี้กี่คน" "แล้วยังไง!"

สำนักหลิงอวิ๋นมีศิษย์น้องหญิงเล็กผู้ที่นุ่มนิ่มน่ารักเข้ามา ทุกคนต่างตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง ประคบประหงม! ต้องประคบประหงม! ประคบประหงมให้ถึงที่สุด! ดังนั้น บรรดาผลวิญญาณ แหวนมิติ โอสถ อุปกรณ์วิเศษป้องกันตัวต่างๆ... ก็มอบให้นางโดยไม่ต้องใช้หินวิญญาณ แต่เมื่อได้เห็นของขวัญตอบแทนจากศิษย์น้องหญิงเล็กแล้ว ทุกคนต่างหน้าเหวอไปตามๆ กัน ศิษย์น้องหญิงผู้นี้ฐานะทางบ้านมั่งคั่งจริงๆ! ทุกคนดีใจได้เพียงไม่กี่วัน ก็พบว่าศิษย์น้องหญิงเล็ก หากไม่กำลังบำเพ็ญเพียร ก็คอยเคี่ยวเข็ญให้พวกเขาบำเพ็ญเพียร หลังจากนั้นก็ยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เพียงแค่ลืมตาขึ้นมา ศิษย์น้องหญิงเล็กก็จะยิ้มแฉ่งพลางเอ่ยถามว่า “วันนี้บำเพ็ญเพียรหรือไม่เจ้าคะ?” ในตอนที่พวกเขาถูกบีบคั้นจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ก็พลันตระหนักได้ว่าสำนักของตนดูเหมือนจะไร้เทียมทานไปเสียแล้ว! อืม! การบำเพ็ญเพียร มันดีอย่างนี้นี่เอง!

"รู้ว่าหวง ก็ยังดื้อ ดื้อฉิบหาย " "แสบขอโทษ " "ไปไกลๆ ไป ไม่อยากเห็นหน้า" "เฮีย "

นางบำเรอชั้นสูงแบบนี้ ลองครางดังๆ สิแล้วฉันจะให้พัก " เมื่อไหร่จะปล่อยฉันไปสักที ไอ้ชั่ว ไอ้คนสารเลว แกไม่ตายดีแน่! " อัญชันเอ่ยออกมาด้วยความเหลืออด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัดเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ใช้มันหมดลงไปแล้วในตอนนี้ " หึ! ตอนไหนน่ะหรอ ตอนที่ฉันพอใจแล้ว สะใจแล้ว สิ่งที่เธอทำกับคนของฉันมันมากเกินไป ไม่มีใครเคยทำร้ายคนในตระกูลพิษณุกรแล้วรอดกลับไปได้สักคน เธอลองเดาเล่นๆดูสิว่าเธอจะเป็นอิสระตอนไหน " " นี่คุณกะจะฆ่าฉันให้ตายเลยหรือไงถึงจะพอใจ คุณมันบ้าที่สุด โรคจิต! " " เธอเป็นของฉันตั้งแต่ฉันพามาที่นี่แล้ว ถ้าคิดจะหนีก็แหกตามองดูรอบๆ ถ้ากล้านักก็ลองดู แต่เตือนเอาไว้ก่อนนะที่นี่มันเป็นป่าลึก สัตว์ป่าก็ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ที่สำคัญลูกน้องฉันทุกคนขาดผู้หญิงมาแล้วหลายเดือน คงจะกลัดมันน่าดู อยากเป็นอาหารชั้นเลิศให้พวกมันขย้ำกันเล่นๆก็ไป ไปสิ!!! " เสียงตะโกนขู่ของเขาประโยคสุดท้ายทำเอาเธอสะดุ้งกลัวจนต้องถอยร่นไปชิดกับมุมแคบๆ " ฉันไม่ไปแล้ว ไม่ไป... "

อยู่ดี ๆ ก็โดนลากข้ามภพ! กลายเป็น จอมนางแห่งเวียงล้านนาโบราณ ยังไม่ทันได้ตั้งตัวดี ก็ถูกจับให้ออกทัพกับ แม่ทัพหน้านิ่ง ที่ชอบสังหารเป็นงานอดิเรก โชคดีที่ได้ทีมงานสุดป่วน มาเพิ่มความเครียด ความฮา และดราม่า กลางเวียงลี้ลับมีทั้ง ผีสิง คำสาป อดีตชาติ และศพที่ฝังไม่ยอมสงบ ! จะเอาชีวิตรอด หรือจะหลงรักเขาก่อนถูกเชือด ต้องลุ้นกันทุกตอน!

เหมราช ต้องถูกบังคับแต่งงานกับทับทิม โดยที่เหมราชไม่เต็มใจเพราะเขามีคนรักอยู่แล้ว 2 ปีที่เหมราชต้องทนถือทะเบียนสมรสกับเมียแต่ง หญิงสาวเพิ่งมารู้ตัวว่าท้องก็วันที่ต้องเซ็นใบหย่า เธอจะทำยังไงดี ไหนจะลูกในท้องอีก

ในวันแห่งการโกหก ขวัญเมษานักร้องสาวแสนสวยได้พบกับ พี่หมอก เจ้าของผับหนุ่มใหญ่ผู้หล่อเหลาลุคแดดดี้ ทว่าแท้จริงแล้วเขาก็คือ อาจารย์หมอเมธากร หรือหมอเมธ หมอใหญ่ทายาทเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ในขณะที่ต่างฝ่ายต่างป้อนคำโกหกให้กัน เธอก็ดันตกหลุมรักเขาเข้าจริง ๆ เนื้อเรื่องสไตล์ฟีลกู้ด โนดราม่า ระหว่างสาวจบใหม่กับคุณลุงหมอคลั่งรักเด็ก ฉากอีโรติกเยอะฉ่ำ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

“ผู้หญิงนี่เอามาทำอะไรได้บ้างเล่า...ถ้าไม่จับลงนอนหงายแล้วเราอยู่ข้างบนน่ะ ฮึ...นายบอกฉันทีเถอะ...หรือนายจะให้ฉันเอาแม่คนนั้นมานั่งไว้บนแท่นปูผ้าขาวลาดกราบวันละสามเวลา จะได้เจริญกับตัวเอง” คำพูดอย่างผยอง ดูหมิ่นนี้ ออกจากปากเขา ภิไธย หนุ่มเข้าขั้นเศรษฐี ปากร้าย เอ่ยถึงผู้หญิง ช่างไม่น่ารัก ส่วนเธอ เกนเกด คือผู้หญิงคนนั้น คนที่มีงาน นางรำ เป็นอาชีพ เธอรับงานรำตามแต่คนจ้าง งานที่เป็นเงิน เธอมีสโสแกนว่า ไม่ใช่แค่เพียงอาชีพ แต่คือลมหายใจ เธอมองงาน เป็นลมหายใจ!!! และเพราะต้องรักษาลมหายใจทั้งของตัวเองและญาติผู้ใหญ่รวมถึงคนรักที่บาดเจ็บสาหัสมาจากสงครามชายแดน ทำให้เธอรับการว่าจ้างจาก ชนา ไปรำอวยพรวันเกิดให้กับภิไธย จุดเริ่มต้นของมนตรา ที่สอนบทเรียนให้ชายหนุ่มผู้หยิ่งผยองยอมรับว่าหัวใจที่มีขนาดก้อนเนื้อเท่ากำปั้นนั้นสำคัญเพียงใด เธอขายศิลปะการร่ายรำ สมคำว่า นางรำ แต่เธอไม่มีวันขายหัวใจ ที่มันหมายรวมถึงคำว่าศักดิ์ศรี พบกับเธอ เกนเกด สาวสวย หัวใจทระนง ใน นางรำ

อดีต...เธอเป็นเมียลับ...ที่เขาไม่คิดจะรัก ปัจจุบัน...เธอกำลังจะกลายเป็นเมียรักของใครบางคน เขาจะทำเช่นไร...อยู่ดีๆ เมียลับของเขาอยากไปเป็นเมียรักของคนอื่น!

วารีเฝ้าหาคำตอบให้ตัวเองมาตลอดว่าทำไมเธอถึงไม่มีใครสักคนจริงจังสักที ทั้งที่เธอมีพร้อมทุกอย่าง แต่หัวใจมันกลับว่างเปล่า ที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าไม่เจอคนที่ถูกใจ แต่หัวใจมันเหมือน.เฝ้ารอใครบางคนอยู่ตลอดเวลา