ตั้งครรภ์

เรื่องราวของสโรชา... เจ้าของชื่อความหมายดอกไม้บริสุทธิ์ ทว่ามีอาชีพคาวโลกีย์ คืนฝนตก เพ้นท์เฮ้าส์หรู และแขกหล่อ ลีลาร้อน อันตราย ... ความรัก ... ความใคร่ มาดูกันว่าเส้นทางของเบอร์หนึ่งค็อกเทลเล้าจ์กฤตจะเป็นเช่นไร +++++++++++ ลิ้นสากลงลึกไซ้ควานเข้าภายใน ไล้ไปตามไรฟันสะอาด หยอกเอินก่อนถอดถอนออกมา สโรชาที่ร้างพิศวาสมานาน ระทวยด้วยรสจุมพิต ร่างโอนอ่อนคล้ายขี้ผึ้งราวละลายลงกับพื้น มือที่ควรปัดป้องคนจาบจ้วง กลับบีบแน่นที่ต้นแขนแกร่ง เพื่อเป็นหลักพยุงกายไม่ให้ล้ม “เราเข้ากันได้ดีขนาดนี้ แล้วคุณยังจะกลับไปขายร่างกายให้คนอื่นนอกจากผมอีกเหรอ” เขาถอนหน้าห่างเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ รอยยิ้มพึงใจระบายชัด สโรชาได้สติตื่นจากฝัน “ออกไปเลยนะ คุณออกไปจากที่นี่” ให้ตายสิ! เขายังเชี่ยวชาญเหมือนเดิม แค่จูบเดียวทำเธอเตลิดไปไกล “ไม่! คุณอยู่ที่ไหน ผมจะอยู่ด้วย ยังไงก็ตามลูกผมต้องมีพ่อแม่ครบ” ++++++++++++++++++++++++

งานเลี้ยงของบริษัทก่อให้เกิดก้อนเลือดที่มีชีวิตขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อประธานหนุ่มโดนยาปลุกเซ็กส์ ส่วนอีกคนที่เป็นเลขาของเขาก็อยากลองดื่มแอลกอฮอล์ เพียงดื่มไปแก้วเดียวก็ทำให้เธอเมา ทั้งที่เขารู้ว่าเป็นเธอในคืนนั้น แต่เขาก็ขอเห็นแก่ตัวทำเป็นไม่รู้เพราะอีกไม่นานเขาจะต้องแต่งงานกับคนที่เขารัก ทว่าเหตุการณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาวางแผนเอาไว้ เมื่อเธอดันมาท้อง และเขาเองก็ออกปากว่าจะรับผิดชอบ ให้เธอมาเป็นภรรยานอกสมรสของเขา แต่เธอไม่ยอมเพราะไม่อยากเป็นเมียน้อยเมียเก็บของใคร ถึงวันที่เขาต้องแต่งงานกับหยาดฟ้าแฟนของเขา หยาดฟ้าไม่มาในงานแต่งงาน ส่งแต่คลิปวิดีโอที่เขาได้คุยกับแพรววนิตเรื่องที่เธอท้อง เขาเลยโทษว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ บังคับให้เธอแต่งงานมาเป็น...ภรรยานอกสมรสของเขา

"เวตาลอามาร์" เฝ้ารอนางอันเป็นที่รักมาตลอดสี่พันห้าร้อยปี แน่นอนเขามีอายุเกือบหมื่นปี และตอนนี้นางก็กลับมาแล้ว "พุฒิตา" ไม่เชื่อเรื่องอดีตแต่เมื่อถูกเวตาลหื่นกามจู่โจมแล้วเธอจะต้านทานไหวได้ยังไงเมื่อเขามีหน้าตาหล่อขยี้ใจขนาดนั้น เป็นใครจะต้านและทนไหวเมื่อถูกขยี้ 'รัก' ดุดัน +++++ “อ่า...คุณมันไม่ใช่คน อะ...อื้อ” แล้วเธอก็ต้องร้องครางซ่านออกมาเมื่อปากหนากัดคลึงยอดอกตัวเองหนักหน่วง “ข้าคือเวตาล และเป็นเวตาลที่มีแค่เจ้าคนเดียวเท่านั้นที่จักได้ครอบครองร่างกายกับจิตวิญญาณของข้ายอดรัก อ่า...” แล้วปากหนาก็เคลื่อนไล้มายังหน้าท้องแบนราบที่กำลังเคลื่อนไหวตามแรงหอบหายใจของเจ้าของร่างเล็กระหงน่าทะนุถนอม “คุณมันต่ำช้า!” “เดรัจฉานเช่นข้ามิมีความดีให้พูดถึง นอกจากความต่ำทราม ดวงใจของข้าเอ๋ย...อื้ม” แล้วเขาก็ไล้ปลายลิ้นสากลามเลียหน้าท้องแบนราบไปยังความเป็นสตรีของนางอันเป็นที่รักที่อวบนูนสวยงามแถมยังฉ่ำแฉะเพื่อรอให้ตนกลืนกินน้ำเกสรงามอีกด้วย ++++++

หญิงสาวปล่อยตัวปล่อยใจให้เพื่อนสนิทของพี่ชาย...เพราะความรู้สึกที่อยู่ในใจ แม้เธอจะรู้ว่าเขาไม่ได้รักเธอเลยก็ตาม... ชายหนุ่มเอ็นดูน้องสาวของเพื่อนสนิทอย่างบริสุทธิ์ใจ...จนวันหนึ่งกลับรู้ว่าในท้องของเธอมีลูกเขาอยู่ "ลินท้องกับใคร!!" "ละ..ลินไม่รู้" หญิงสาวเลือกที่จะโกหกออกไป "จะไม่รู้ได้ยังไง เธอสำส่อนขนาดนั้นเลยเหรอ นลิน"

แต่เดิมเขาก็รำคาญว่าที่คู่หมั้นอยู่แล้ว ทั้งบอบบาง อ่อนแอและน่าเบื่อ แต่ทำไมนานวันเข้าถึงเริ่มขาดนางไม่ได้ “จะมากเกินไปแล้ว! ข้าอุตส่าห์ไปง้อถึงจวนแต่นางกลับหลบหน้าข้า อันลี่ซินเจ้าช่างน่าโมโหนัก!" “น่าเสียดายที่นางจะได้แต่งงานกับคนเช่นข้าซึ่งมิได้ชื่นชมบุปผาเท่าใดนัก ดูท่าครานี้อันลี่ซินคงจะเป็นเพียงดอกเหมยที่อยู่ในแจกันทองเท่านั้น จะคาดหวังให้ข้าหมั่นรดน้ำเพื่อให้บุปผางดงามตลอดเวลาหาได้ไม่” นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรัก โรแมนติกมีดราม่าเพียงเล็กน้อย พระเอกเย่อหยิ่งดุจพยัคฆ์ คอหักเยี่ยงหมาในตอนท้าย นางเอกของเรายอมตอนแรก ๆ แต่เมื่อหมดความอดทนก็ทำให้เสือกลายเป็นหมาทันที เรื่องนี้ไม่ได้มีปมซับซ้อนมากมาย เน้นความสัมพันธ์ของตัวละครเป็นหลัก หวังว่าจะถูกในนักอ่านทุกคนนะคะ

“หมอภีร์” ตลอดชีวิตของเขาโหยหา “ความรัก” และ “ความอบอุ่น” มาตลอด และมีเพียง “อ้อมดาว” คนเดียวเท่านั้นที่เติมเต็มให้เขาได้ แม้จะได้รับความรักความอบอุ่นจาก “เมียเด็ก” มามากเท่าไหร่แต่ในใจก็ยังหนาวเหน็บ.....แล้วใครเล่าเติมเต็มให้หมอหนุ่มได้? ++++++ “ดาวดีขึ้นรึยังฮึ ถ้าไม่ดีฉีดยาให้นะ” เขาลุกจากเตียงเดินเข้ามาถามคนตัวเล็กที่นั่งส่องกระจกหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง “หมอภีร์ฉีดยาให้คงจะป่วยหนักกว่าเดิม เพราะหมอภีร์ฉีดยาให้เนี่ยแหละ ดาวถึงปวดหัวแบบนี้ หมอหื่น!”

ในเมื่อไม่เคยสมหวังในความรักเลยสักครั้ง ฉันเลยอยากลองความสัมพันธ์ ที่ไม่ต้องเอาใจไปเล่นสักครั้งหนึ่ง แล้วครั้งนี้ฉันมั่นใจว่าฉันจะไม่มีวันเสียใจกับความสัมพันธ์ครั้งนี้อย่างแน่นอน

เซย์—อีนิกม่าผู้มีพลังเปลี่ยนโชคชะตา ไคลน์—เจ้าชายผู้เคยยิ่งใหญ่...จนวันที่เขาพ่ายต่อสัมผัสจากคนที่ควรต่ำต้อยกว่า รักครั้งนี้จะไม่หยุดแค่ “การล่า” แต่มันจะเขียนกฎใหม่ให้ทั้งโลกต้องคุกเข่า

พนิตนันท์ นักศึกษาสาวน้อย 19 ปี หางานพิเศษทำเพื่อนำเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว จะได้ไม่ต้องรบกวนทางบ้านที่กำลังประสบปัญหาทางการเงินมีหนี้ท่วมหัว สาวน้อยบังเอิญเจอ "ฤทธิ ฤทธิไกรรังสรรค์" หนุ่มวัยสามสิบห้าเจ้าของคฤหาสน์หลังงามท้ายซอยเดียวกันกับชุมชนที่หล่อนอาศัยอยู่ ฤทธิเคยช่วยเหลือหล่อนมาหลายครั้งนับแต่วัยเด็ก มาครั้งนี้เขาก็ยื่นมือเข้ามาช่วยอีกครั้งด้วยการรับปากจะหางานให้เพราะจำได้ว่าภรรยากำลังมองหาผู้ช่วยส่วนตัวอยู่นั่นเอง เขานำเรื่องนี้ไปบอกภรรยา และลินินก็ยินดีรับสาวน้อยมาเป็นผู้ช่วยของตนทันที แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตรเมื่อฤทธิตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่งแล้วพบว่า ตนอยู่บนเตียงกับสาวน้อยที่ให้ความช่วยเหลือในสภาพที่เปลือยกายกันทั้งคู่ ฤทธิโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเพราะเข้าใจว่าสาวน้อยรับเงินจากภรรยาของเขาเพื่อมารับหน้าที่อุ้มบุญให้ตามที่ภรรยาเคยมาเกริ่นไว้ว่าก่อนหน้า เนื่องจากเจ้าตัวไม่สามารถมีลูกได้ พนิตนันท์ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่น้อย หล่อนจะขอลาออก แต่แล้วก็ได้รู้ความจริงว่า...แม่รับเงินก้อนโตมาโดยมีข้อแลกเปลี่ยนนั่นก็คือ...หล่อนต้องอุ้มบุญให้เขาและภรรยา

“สตรีอย่างนางน่ะหรือจะเป็นแม่ที่ดีให้ลูกได้ น่าขันสิ้นดี” แม้จะเจ็บปวดกับวาจาร้ายๆ ของสามี แต่เพื่อเจ้าก้อนหมั่นโถวที่กำลังดูดนมจากอกนางอยู่นี้แล้วนั้น ต่อให้คนผู้นั้นจะใจร้ายกว่านี้ก็ไม่เป็นไร