นอกใจ

แม้จะเป็นเมียที่ถูกบังคับแต่งเข้ามาเพื่อสานสัมพันธ์ระหว่างตระกูล แต่ยังไง 'เธอ' ก็เป็นเมียแต่งที่ถูกต้อง!! "ตระกูลจะล้มละลายแล้วงั้นสิ ถึงได้เอาตัวเข้าแลกแบบนี้" "ฉันยอมแต่งงาน เพราะมันเป็นคำมั่นสัญญาของอากง" "ข้ออ้างดีใช้ได้นี่" "เฮียจะคิดยังไงก็เรื่องของเฮียเลย" "ครบหนึ่งปี เธอเตรียมเซ็นใบหย่าได้เลย และฉันจะแต่งเมียรองเข้ามา" คำพูดของชายหนุ่มทิ่มแทงหัวใจของหญิงสาวไม่น้อย การที่เธอยอมแต่งเข้ามาเพราะเธอก็แอบรักมานาน แต่ไม่คิดว่าเขาจะหยามน้ำใจเธอด้วยการเลือกแต่งเมียเข้ามาในตระกูลเพิ่มแบบนี้ ...

“แค่คู่นอน” นั่นคือสถานะของเธอ กับหนุ่มฮอตวิศวะสุดหล่อ บ้านรวย แต่เลือดเย็น เมื่อถึงวันที่หญิงสาวจนตรอกถึงขั้นยอมวางศักดิ์ศรีเพื่อขอไปยืมเงินจากเขา… เขากลับยิ้มเหยียด ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้เธอตัวชา “อยากได้เหรอ? งั้นก็จ่ายด้วยร่างกายสิ”

เธอต้องแต่งงานกับลูกชายเพื่อนพ่อที่ยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือในเรื่องธุรกิจ เมื่อแต่งงานเข้าบ้านฝ่ายชาย ปรากฏว่าเธอต้องเป็นเมียของทุกคน เรื่องย่อ ใหม่เพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยจะต้องช่วยกอบกู้กิจการของทางบ้านที่ขาดทุน เธอจึงมาเป็นนักไลฟ์ ไลฟ์สดขายของ สลับกับไลฟ์ให้ความบันเทิงกับคุณผู้ชมเพื่อแลกของขวัญแล้วนำเงินไปจ่ายให้ลูกจ้างในโรงงานของพ่อ แล้วต้องแต่งงานกับลูกชายเพื่อนพ่อที่ยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือในเรื่องธุรกิจ เมื่อแต่งงานเข้าบ้านฝ่ายชาย ปรากฏว่าเธอต้องเป็นเมียของทุกคน คำเตือน เรื่องนี้เขียนจากจินตนาการผู้เขียน ไม่มีเจตนาส่งเสริมการกระทำผิดศีลธรรม เหตุการณ์ทั้งหมดสมมติขึ้นเพื่อความบันเทิง เนื้อหามีความรุนแรงและผิดจริยธรรม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

หวานใจนายเพลย์บอย “เป็นแฟนกับฉันนะ ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด!!!”ผมไม่คิดเหมือนกันว่าคำพูดนี้จะออกมาจากปากของผม เป็นเรื่องราวของเพลย์บอยหนุ่มสุดเจ้าชู้ที่ชื่อจัสพี่ชายของเจนิส(ในนิยายเรื่องMy Friend (ไม่) อยากเป็นเพื่อนเธอ)ที่เขาอยากได้เพื่อนของน้องสาวตัวเอง เขาจึงทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้เธอ แต่สิ่งที่ตามมาอีกอย่างนึงก็คือเขาเผลอหลงรักเด็กสาวคนนี้ไปแล้ว เพลย์บอยหนุ่มสุดหล่อจะทำยังไงมาติดตามกันต่อได้เลยค่ะ คำเตือน สำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ขึ้นไป มีการบรรยายถึงการมีเพศสัมพันธ์ คำชี้เเจ้ง นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้น คำพูดหรือคำบรรยายอาจจะไม่สละสลวยมากนัก(แต่ไรท์จะพยายามปรับปรุงนะคะ) ฝากกดไลค์กดคอมเมนท์และติดตามกันด้วยนะ

ซูมั่วแต่งงานกับฟู่อี้ชวนเป็นเวลาสองปี เธอทำตัวเป็นแม่บ้านให้เขาอยู่สองปี หนักเบาเอาสู้ ต้อยต่ำไม่ต่างอะไรกับฝุ่นละออง เวลาสองปีกัดกร่อนความรักสุดท้ายที่เธอมีต่อฟู่อี้ชวนจนหมด เมื่อแฟนสาวผู้เป็นรักแรกหวนกลับประเทศ สัญญาการสมรสหนึ่งแผ่นก็สิ้นสุดลง นับแต่นี้ทั้งคู่ต่างไม่มีอะไรติดค้างกัน “ฟู่อี้ชวน ถ้าไม่มีออร่าแห่งรัก ก็ดูสิว่านายมายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้วฉันจะชายตาแลนายสักนิดไหม” ฟู่อี้ชวนเซ็นชื่อลงในหนังสือข้อตกลงการหย่า เขารู้ว่าซูมั่วรักเขาหัวปักหัวปำ แล้วจะไปจากเขาจริง ๆ ได้อย่างไร? เขาเฝ้ารอให้ซูมั่วร้องห่มร้องไห้เสียใจ กลับมาขอร้องอ้อนวอนเขา แต่สุดท้ายกลับพบว่า... ดูเหมือนครั้งนี้เธอจะหมดรักเขาแล้วจริง ๆ ต่อมา เรื่องราวในอดีตเหล่านั้นถูกเปิดเผย ความจริงผุดออกมา ที่แท้เขาต่างหากที่เป็นคนเข้าใจซูมั่วผิดไป เขาร้อนรน เสียใจ วอนขอการให้อภัย อ้อนวอนขอคืนดี ซูมั่วเหลือจะทนกับความวุ่นวายพวกนี้ เลยโพสต์หาผู้ชายมาแต่งเข้าลงในโซเชียล ฟู่อี้ชวนหึงหวง เสียสติ ริษยาจนถึงขั้นอาละวาด เขาอยากเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ทว่าคราวนี้ เขากลับพบว่ากระทั่งคุณสมบัติในการจีบเธอก็ยังไม่พอ

เนตรดาว ภรรยาของพ่อเลี้ยงภีม เจ้าของไร่องุ่นใหญ่เชียงใหม่ ประสบอุบัติเหตุรถชนที่อำเภอปาย แต่เมื่อภีมรีบเดินทางไปถึงโรงพยาบาล กลับพบว่าเธอไม่ได้อยู่ในรถเพียงลำพัง มีชายแปลกหน้าชื่อ รณพีร์ ขับรถให้เธอ และเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ตำรวจคืนของใช้ของเนตรดาวให้พ่อเลี้ยงภีม ทำให้เขาพบแชตลับที่ภรรยาคุยกับรณพีร์ รวมถึงคลิปสัมพันธ์ลึกซึ้งและข้อความข่มขู่ จนเขาประติดประต่อเรื่องได้ว่า ภรรยานอกใจและอาจถูกบังคับให้ไปพบชายชู้ ความโกรธและความเจ็บแค้นสะสมอยู่ในใจพ่อเลี้ยงภีม ต่อมาเขาได้พบ อัญชลิดา น้องสาวของรณพีร์ พร้อมคุณป้าที่มารับศพ รู้ว่าทั้งคู่มีฐานะลำบาก จึงเสนอตัวช่วยงานศพและให้เธอไปทำงานที่ไร่องุ่นของตนในตำแหน่งผู้จัดการ ด้วยเจตนาลึก ๆ ที่จะใช้เธอเป็นที่ระบายความแค้นแทนพี่ชายของเธอ อัญชลิดาต้องจำใจรับงานเพราะไม่มีที่ไหนเรียกตัวทำงาน เธอเริ่มงานใหม่โดยไม่รู้ว่าเธอกำลังเข้าใกล้กับดักของพ่อเลี้ยงภีม

ทรายครูสาวแสนเรียบร้อยมองเผินๆอาจไม่เห็นความต้องการด้านมืดของเธอแต่ใครจะรู้ว่าภายใต้ความเจ้าระเบียบที่แสดงออกมานั้นแอบเก็บความต้องการทางเพศที่เกินคนรู้จักจะจินตนาการ

หลังจากแต่งงานมาห้าปี เสิ่นเจ๋อเฉิงต้องการปกป้องลูกชายกับชู้สาวของเขา ไม่เพียงแต่บีบให้ฉันทำแท้ง ยังร่วมมือกับคณะกรรมการเพื่อพยายามปลดฉันออกจากตำแหน่งรองประธานของบริษัท เขากอดเจียงชิงฉือ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ "หลีซู ในเมื่อคุณเชื่อฟังไม่มากพอ" "ลีซู ถ้าคุณไม่เชื่อฟังมากพอ" "ก็ให้ชิงฉือมารับตำแหน่งแทนคุณละกัน" ฉันผลักมือของเขาออก จากนั้นก็ดึงเจียงชิงฉือเข้ามายืนข้างหน้า โดยไม่สนใจการดิ้นรนของเธอ ฉันจึงใช้มือกระชากผมของเธอให้เงยหน้าขึ้น "มาบอกเขาสิ ว่าเธอเป็นของใครกันแน่?"

ในวันครบรอบแต่งงานห้าปีกับฉินเฟิงคืนนั้น เขานอนทับหรงจิ้งเพื่อนสนิทของฉันลงบนเตียงแต่งงานของเรา เสียงอ่อนวัยของลูกชายดังเล็ดลอดกล้องเข้ามา “น้าเสี่ยวจิ้ง ผมจะเฝ้าหน้าประตูให้ดี ไม่ให้แม่เข้ามาเด็ดขาด!” หรงจิ้งจูบเป็นรางวัลให้ฉินเฟิงทีหนึ่ง “ลูกชายคุณไม่เลวเลยนี่ ไม่คิดอยากมีลูกกับชิงชิงอีกคนเหรอ?” ชิงเฟิงเอาหมอนปิดหน้าเธอไว้ เขาพูด “แค่ผมเห็นแผลเป็นบนหน้าท้องเธอก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว”

สรวิชญ์กล่าวหาน้องชายปุณิกา ว่าพาน้องสาวเขาหนี จะแปลกอะไรถ้าเขาจะฉุุดเธอมา ตาต่อตาฟันต่อฟัน!