วัยรุ่น

เรื่องราวของรักต่างวัยที่อายุห่างกัน 1 ทศวรรษเศษ 12 ปีก่อน... เด็กน้อยวัย 8 ขวบ ดันอยากเป็นแฟนกับพี่ชายที่แสนดีวัย 20 ปี ซะงั้น เพราะอะไรกันล่ะ? เขาก็แสนจะเอ็นดูเธอเสมือนน้องสาวคนหนึ่ง จึงพยายามหาวิธีพูดเชิงถนอมน้ำใจเด็กน้อยไปก่อน โดยรับปากสัญญาว่าจะยอมเป็นแฟนด้วย หลังเธอเรียนจบมหาวิทยาลัย ตอนนั้นคิดแค่ว่า เมื่อเธอโตขึ้นอีกหน่อยก็คงจะลืมไปเอง...แต่ไม่! 12 ปีต่อมา... ปีสุดท้ายก่อนเรียนจบ เธอมาทวงสัญญาใจที่เคยให้ไว้ แต่เขากลับทำเป็นงงว่าคือสัญญาอิหยัง? จึงมีการประชันฝีปากกันเกิดขึ้น ซูมี่ : ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟ ยังไงพี่อลันก็ต้องเป็นแฟนกับซูมี่ อลัน : หลิน ซูมี่! ซูมี่ : สัญญาต้องเป็นสัญญาค่ะ แม้ว่าในตอนนี้พี่จะไม่รู้สึกอะไรกับซูมี่เลยก็ตาม ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของซูมี่ที่จะทำให้พี่รู้สึกเอง

เกลียดอะไรย่อมได้อย่างนั้น ถ้าอย่างนั้นก็...ฉันเกลียดพี่โว้ย! เกลียดมาก ๆ มาเป็นของฉันเถอะ! พ่อหนุ่มคนซึนกับยัยหน้ามึนตัวแสบ! พีทนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ผู้ยังจดจำฝังใจกับคนรักเก่า เขาได้มาเจอกับมีนานักศึกษารุ่นน้องคณะบริหารธุรกิจด้วยความบังเอิญ หญิงสาวผู้มีความสดใสและแสบซนกลับรู้สึกชอบพอกับพีทเข้าอย่างจัง มีนาทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเขา โดยมีกลุ่มเพื่อนของพีทคอยสนับสนุนเพราะอยากให้เพื่อนสนิทลืมรักครั้งเก่า ความเย็นชา ความหยิ่งยโสของพีทจะพ่ายแพ้ให้กับความหน้ามึนและความน่ารักของมีนาได้หรือไม่ ...โปรดติดตาม...

“กลัวพี่เหรอ” ปากถาม แต่ร่างหนายังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ “เปล่านิ” ฉันเดินถอยหลังมาจนชนเข้ากับโต๊ะตัวยาวในห้อง “แล้วถอยหนีทำไม” พี่ราเรซจ้องมองสบตาฉันนิ่ง แววตาของเขาดูราบเรียบ ฉันเดาไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ “ก็พี่เดินเข้ามาใกล้ทำไมล่ะ” ฉันมองเขาอย่างระแวง แขนหนาสองข้างยื่นเข้ามากักตัวฉันไว้กับโต๊ะ ฉันรีบยกแขนของตัวเองขึ้นมาดันอกแกร่งไว้ไม่ให้เขาเข้ามาชิดกว่านี้ พี่ราเรซโน้มหน้ามาใกล้ ปลายจมูกโด่งเฉียนแก้มฉันไปนิดเดียว “คิดถึงมั้ง..” เขากระซิบตอบที่ข้างหู ตึกๆ ๆ ๆ ๆ ตึกๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จะเต้นแรงอะไรหนักหนา ไอ้หัวใจบ้า เดี๋ยวเขาก็ได้ยินหมดหรอก “คิดถึงทำไมค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ฉันเผลอสบตากับตาคมเข้าอย่างจัง กลิ่นตัวหอมแตะจมูกชวนหลงใหล “ต้องเป็น...ก่อนใช่ไหม ถึงจะคิดถึงได้” พี่ราเรซยังจ้องมองสบตาฉันไม่ห่าง “งะ..งั้นมั้ง...” ฉันตอบอย่างตะกุกตะกัก “พี่คิดถึงต้านะ..”

เป็นเรื่องราวความรัก...ของแฟร๊งซ์หมุ่มหล่อเจ้าชู้สุดเพล์บอย...กับสาวสวยน้องมายด์สายโหดดดด

เมื่อแฟนเก่าของฉันมาขอให้ฉันมีอุ้มบุญให็เนื่องจากแฟนสาวซึ่งเป็นภรรยาหมาดๆของเขานั้นมีลูกยากและมีความเสี่ยงสูงที่จะแท้งแฟนเก่าของฉันที่รู้จักฉันดีกว่าใครเขารู้ว่าฉันรักเด็กมากจึ่งมาขอความช่วยเหลือเนื่องจากไม่กล้าท่ี่จะไปจ้างคนอื่นให้ช่วยเพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนในข่าวที่ว่าแม่อุ้มบุญไม่ยอมยกลูกให้เลยมาขอให้ฉันช่วย และด้วยความทีี่เราสองคนเลิกกันด้วยดีเพราะเราเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆและบ้านใกล้กันทำให้เรามีความสนิทกันมากสาเหตุที่เลิกกันเพราะระยะหว่างระหหว่างที่เราเรียนมหาลัยหรืออาจเพราะเราไม่ได้รักกันในแบบคนรักตั้งแต่ทีแรกก็ได้เพราะเราอยู่ด้วยกันมาก เลยทำให้เราคิดว่าเรารักกัน ซึ่งความจริงนั้นอาจจะเป็นความรักของเพื่อนแค่นั้นเอง ฉันที่ไม่ได้ติดอะไรมากและด้วยความที่เป็นคนรักเด็กเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ตอบตกลงแต่ก็มีข้อยกเว้นหนึ่งข้อคือฉันจะอุ้มให้หลังจากที่ฉันคลอดลูกของตัวเองเท่านั้น ซึี่งในตอนนี้ก็คือฉันยังโสด และก็ไม่รู้ว่าจะมีแนตอนไหนด้วย ที่ฉันยื่นเงื่อนไขนี้ให้เขาเพราะว่าเรื่องอะไรที่ฉันจะเสียสละทุกอย่างเพื่อคนอื่นขนาดนั้น ฉังยังโสดยังซิงถ้าคลอดลูกไปฉันต้องถูกสามีในอนาคตมองว่าไม่บริสุทธิ์แน่ๆ

เขา สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ และ เขา ผู้ป่วยโรคหัวใจที่รอรับการบริจาคหัวใจ และการบริจาคหัวใจจากหญิงสาวปริศนา และเรื่องแปลกประหลาดรอบตัวเขา

เมื่อคุณหนูสุดเอาแต่ใจอย่างเธอดันตกหลุมรักหนุ่มน้อยแสนเนิร์ดตั้งแต่แรกเห็น เธอจึงเริ่มแผนการตื้อให้ได้หัวใจเขามา ทว่าพอได้รู้จักตัวตนเขาน่ะมันฮอตเสียยิ่งกว่าไฟ "คุณเป็นผู้หญิงนะครับ มันดูไม่งาม" "ไม่งาม? ให้ตาย ทิวเขาเป็นคนแรกเลยนะที่พูดแบบนี้น่ะ รู้ไหมผู้ชายเกือบทั้งมหาลัยเขาอยากได้ดาวเหนือกันขนาดไหน" "....." 'อาการแบบนี้ แผนฉันสำเร็จแล้วสินะ' ดาวเหนือคิดในใจ ขณะสบสายตาทิวเขาที่เผลอจ้องตอบพอดี "คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้" ดาวเหนือสะดุ้งเล็กน้อยในยามที่อีกฝ่ายใช้ฝ่ามือจับเข้ามายังเอวของเธอ ทิวเขาเห็นท่าทีของเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงจะไม่เคย ที่ทำมานี่คงจะอวดเก่งสินะ "หึ" ทิวเขายักยิ้มที่มุมปาก สายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นดาวเหนือไม่เคยเห็นมาก่อน พอได้เห็นก็ทำเอาเธอถึงกับกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ไหนจะมือร้อนๆ ที่เริ่มจะบีบเค้นเอวเธอนั่นด้วย จากใจกล้าอยากลองเล่นของเสียหน่อย กลายเป็นฝ่ายปอดแหกเสียเอง บ้าเอ้ย ไม่คิดว่าพอเขาเล่นด้วย เธอกลับไม่กล้าดันต่อเสียอย่างนั้น จากที่บอกว่าเขามันเด็กน้อย พอเอาเข้าจริงแล้วกลับเป็นเธอเสียเองที่ดีแต่ปาก

นอกจากครอบครัวและเพื่อนก็มีเธอนี่แหละที่ผมรักและหวงเท่าชีวิต ไม่สิต้องเรียนว่ามากกว่าชีวิต

แม้นถูกคำสาปให้เป็นสตรีแสนร่าน แต่ดวงวิญญาณมอบแด่ท้าวยมบาล แม้นจักร่านก็แค่กายที่ร้าวราน กมลมาลย์รักมั่นเจ้าอเวจีนานชั่วกัลป์

"อุ๊ย...ผอมกว่าสวยกว่าแล้วยังไงสุดท้ายเขาก็เลือกฉัน! โฮโฮ่โฮ"(หัวเราะอย่างผู้ชนะ) *นางเอกอ้วน*