วัยรุ่น

ฉันที่ตามหารูมเมทมาร่วมห้องนานหลายเดือนจู่ๆ ก็มีผู้ชายร่างใหญ่ตัวเต็มไปด้วยรอยสักเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มคนจำนวนมาก น่ากลัวนะแต่หล่อกระชากใจฉันมากกว่า...

เมื่อหนุ่มวิศวะที่เป็นถึงประธานสภานักศึกษาผู้คนทั้งมหาวิทยาลัยต่างขนานนามว่า เจ้าชายเย็นชาต้องเจอกับรุ่นน้องหน้าใส ที่จะมาเขย่าหัวใจรุ่นพี่

"ใครอนุญาตให้เธอมาวุ่นวายที่บ้านของฉัน ห๊ะ!!!! " "ความจริงเราไม่อยากมาหรอกนะ แต่โยไม่ทำอะไรเลยเจอหน้ากันที่มหาลัยโยก็คอยแต่หลบหน้าเราโยจะให้เราทำยังไงล่ะในเมื่อโยทำเฉยกับสิ่งที่เกิดขึ้นเราก็ต้องมาเรียกร้องสิทธิ์ที่เราควรจะได้รับสิ" "หึ เรียกร้องสิทธิ์งั้นเหรอ???? " "อ๊ะ เราเจ็บนะ" "หึ เจ็บงั้นเหรอ เธออย่ามาเสแสร้ง!!! " "เราเจ็บจริงๆ นะ ปล่อยเราก่อน" "คิดว่าฉันอยากแตะเนื้อต้องตัวเธอมากนักรึไงวะ แม่งโคตรขยะแขยงเลยเอาตรงๆ " "ถ้าไม่อยากแตะ โยมาข่มขืนเราทำไม" "เหอะ ข่มขืนงั้นเหรอ เธอบอกว่าฉันข่มขืนเธองั้นเหรอ" "........." "เอาไปดูให้เต็มตา" เขาโยนโทรศัพท์ลงมาบนตักเธอ เธอค่อยๆ เอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาอย่างช้าๆ ตอนนี้หน้าจอของเขามันอยู่ตรงหน้าวีดีโอที่รอให้เธอกดเล่นวีดีโอ และเมื่อเธอกดเข้าไปดู สิ่งที่เธอเห็นก็ทำให้เธอพูดไม่ออก..........

เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น แต่เขากลับคิดว่าเธอมาทำงานเพียงเพราะอยากจะจับน้องชายของเขา

"นอนกับฉัน..แล้วทุกอย่างจะจบ" "ไม่มีวัน!" "งั้นก็เตรียมตัวดูคลิปน้องสาวเธอ...อมคXXฉันใน PORNHUB คืนนี้ได้เลย" ….. … . " ดะ..เดี๋ยว.." "หึ หึ..ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด ... ถ้าเธออยากจะคุยกับฉัน!” MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก ( เพอร์ซุส ) 🚩 RED FLAG ( พระเอกธงแดง) ⚠️ Trigger warning  📌 TOXIC RELATIONSHIP , BDSM , RAPE 📌 มีการข่มขู่ คุกคาม บังคับ และ Sexual harassment 📌 พระเอกนอนกับผู้หญิงอื่น (ไม่ได้มีแค่นางเอกคนเดียว) 📌เนื้อหาเรื่องทางเพศเยอะ และใช้ถ้อยคำหยาบคาย 📌 อายุต่ำกว่า 18+ ปี ห้ามอ่านเด็ดขาด ⚠️ ใครไม่ชอบนิยายแนวนี้ ตะเกียงมีนิยายหลากหลายค่ะ เลือกอ่านแนวที่ตรงจริตดีกว่านะคะ หลังจากอ่านคำเตือนและตัวอย่างแล้วคิดว่าไม่ใช่แนวที่ท่านชอบ..ไว้ค่อยเจอกันใหม่เรื่องหน้า ๆ ก็ได้นะคะ 🛥️ สำหรับท่านที่พร้อมรับแรงกระแทก เชิญลงเรือได้เลยค่ะ…

วันนั้นเป็นวันที่ฉันได้เจอกับเขา ‘คุณองศา โยคินวาณิชย์สกุล’ ผู้ชายที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่างทั้งที่เขาอันตราย ฉันก็พร้อมจะเดินไปกับเขา ทั้งที่เขาเป็นคนลึกลับ ฉันก็พร้อมที่จะเชื่อใจเขา...

"ดาวเคียงเดือน หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าพระจันทร์ยิ้มไง ปืนรู้จักใช่ไหม เมื่อกี้เค้าอ่านเจอในเฟซบุ๊ก บอกว่าค่ำวันนี้จะมี เค้าอยากดูมากกกก" ผมพยักหน้า ร้องอ๋อ แล้วเอนตัวไปข้างหน้ามองดูท้องฟ้าที่เริ่มถูกความมืดกลืนกินด้วยความสนใจ "แล้วเราจะเห็นปรากฏการณ์นั้นได้ตอนกี่โมงอะดื้อ" "ตามที่ข่าวบอก เราจะเห็นกันช่วงหัวค่ำ กินเวลาไม่นาน" "งั้นก็ต้องจับตาดูให้ดี" "ใช่ แต่ปืนจ๋า ช่วยพาเค้าไปส่งที่หอเลยได้ไหมอะ เค้าไม่อยากแวะที่ไหนอีกแล้ว" เสียงอ้อนอ่อนหวานเรียกปืนจ๋าของสาวตาใสแจ๋วและปากจู๋ ๆ ของเธอเรียกรอยยิ้มจากผม อดใจไม่ไหวต้องยื่นมือออกไปประคองซีกแก้มเนียนนุ่มไม่ต่างจากผิวเด็กทารกแรกเกิด ผมเกลี่ยคลึงเบา ๆ ด้วยปลายนิ้วหัวแม่มือ เล่นนุ่มนิ่มซะขนาดนี้จะไม่ให้อยากทะนุถนอมได้ยังไง "แต่ปืนยังไม่อยากแยกกับดื้อเลย ทำไงดีล่ะ" ผมพูดเสียงเบา ก้มหน้าลงไล้ปลายจมูกเชิดรั้นอย่างหยอกล้อ ขณะเดียวกันก็ซึมซับกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากร่างบางไปด้วย พอได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันผมก็เกิดความโลภ อยากยืดเวลาออกไปอีก อยากให้วันนึงมีมากกว่า 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำ

'สำหรับผม เด็กดื้อไม่ใช่เด็กแลาด แต่เด็กดื้อก็คือเด็กดื้อ' ‘หนูต้องโตแค่ไหนถึงจะยืนข้างเทนต์ในฐานะคนรักได้คะ’ ‘ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนนะครับ เป็นเด็กต้องตั้งใจเรียนก่อน’ ‘หนูพิ้งค์ไม่เคยขาดเรียนเลยนะคะ เทนต์บอกให้เรียนเก่ง ๆ หนูพิ้งค์ก็ทำตามที่บอก หนูสอบได้ที่หนึ่งของห้องตลอดเลย’ เด็กสาววัยละอ่อนยิ้มแก้มป่องอวยอย่างภูมิใจ ‘หนูจะได้ของขวัญจากเทนต์อีกไหม’ ‘เอาไว้คุณหนูสอบได้ที่หนึ่งอีกผมก็จะให้อีกครับ’ ‘สัญญาก่อน’ นิ้วก้อยน้อย ๆ ชูขึ้นมาหมายจะเกี่ยวก้อยทำสัญญากับชายหนุ่มทว่าพี่เลี้ยงสาวกลับจูงมือเธอเดินเข้าไปในโรงเรียนก่อน เด็กน้อยหันมามองตาละห้อยพลางเม้มปากแน่น แววตาฉาบด้วยม่านน้ำตาจนแพรวพราว ‘หนูอยากยืนอยู่ข้างเทนต์..เหมือนที่หม่าม้ายืนอยู่เคียงข้างปะป๊า’

เพราะบังเอิญไปเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็นของท่านอธิการเข้า จึงทำให้เธอตกที่นั่งลำบาก อีกทั้งทางครอบครัวยังประสบปัญหาหนัก จึงต้องยอมรับข้อเสนอที่ท่านอธิการยื่นมา "คุณจะได้เรียนฟรีจนจบ และผมก็จะเลี้ยงดูคุณทุกเดือน"

เขาคือรุ่นพี่ที่แสนอันตราย ด้วยความจำใจมันทำให้เธอตกเป็นของรุ่นพี่หนุ่มเพื่อแลกกับการที่มารดาเธอจะได้รับการรักษา แต่เมื่อเธอตกเป็นของเขาทุกอย่างก็ไม่เหมือนที่คิดเอาไว้ จากเดิมที่บอกว่าครั้งเดียวและจบแต่พอเธอตกเป็นของเขา เขากลับไม่ปล่อยเธอไป