สวย

" ถ้าอัทธ์คิดว่า เฟื่อง วุ่นวายกับอัทธ์ มากเกินไป เฟื่องขอโทษแล้วกัน " "อัทธ์รักวาดคนเดียว เฟื่องเป็นแค่เพื่อน เท่านั้น " "จำไว้นะ เฟื่องลดา อัทธ์ เค้ารักแต่ฉัน ไม่ว่าฉันจะเห็นเค้าเป็นแค่ตัวเลือก เค้าก็ไม่แคร์ " เพราะรู้ดีว่า เค้ารักคนอื่น และเค้ารอแต่คนอื่น แต่หัวใจของเธอ มันไม่ยอมฟัง เธอชอบเค้า ก็เหมือนที่เค้า ชอบคนอื่นนั่นแหละ ความรัก ระหว่าง เฟื่องลดา และ อัทธ์ จะจบลงยังไง ในเมื่อ คนที่ไม่ใช่ ทำอะไรก็ผิดตลอด

“ผู้กองเพลิง” นายตำรวจหนุ่มแห่งหน่วยปฏิบัติการพิเศษได้เข้าจับกุมทลายแก๊งค้ามนุษย์ข้ามชาติ จนได้พบกับ “ณิชญารีย์” หรือ หนูนิด ที่กระโดดเอาตัวขวางหน้ารถระหว่างที่เขากำลังขับรถกลับบ้าน หญิงสาวอ้างตัวว่าไม่มีที่ไป ออกจากบ้านมาหางานทำแต่กลับไม่มีใครรับ ทั้งที่บ้านก็ยากจนข้นแค้น เมื่อได้ฟังเรื่องราวที่ถูกเธอปั้นแต่งผู้กองหนุ่มจึงรับเธอมาเลี้ยงต้อย เอ๊ย! เลี้ยงดูด้วยความจำใจ ทว่าความจริงแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพราะเธอคือลูกสาวของผู้บังคับบัญชาผู้เป็นนายของเขา เขาจะทำอย่างไรเมื่อหนูนิดคนนี้ทั้งเอาแต่ใจและดื้อรั้น แต่ก็มากไปด้วยความอ่อนหวานไร้เดียงสาที่พร้อมจะเขย่าหัวใจเขาตลอดเวลา ผู้กองหนุ่มจะตัดสินใจแบบไหน ระหว่างส่งคืนเธอให้ผู้เป็นพ่อ หรือ! เก็บเธอไว้ข้างกาย ติดตามได้ใน เล่ห์รักผู้กองเพลิงนะคะ ^^ ............................... ซีรีส์เล่ห์รักผู้กอง ประกอบด้วย 1. เล่ห์รักผู้กองเพลิง 2. ผู้กองปราบกำราบรัก

นาชา : พริตตี้สาวสวยที่ไม่รู้จักอารมณ์รักจนวันหนึ่งมีเหตุจำเป็นที่ต้องสูญเสียความบริสุทธิ์ในผู้ชายคนหนึ่ง และเขาคือผู้จุดไฟร้อนร่านในตัวเธออย่างไม่มีวันสิ้นสุด เธอตกหลุมรักเขาแต่เขากลับไม่คิดจริงจังกับเธอและสุดท้ายทอดทิ้งเธอไปทำให้เธอเสียใจเป็นอย่างมาก และไม่อาจจะลืมความเจ็บปวดครั้งนั้นได้ เควิล : นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อที่ไม่ชอบการผูกมัด การซื้อผู้หญิงกินคือสิ่งที่เขาทำเป็นประจำ นอนกับพวกเธอแล้วโยนเศษเงินให้ กระทั่งวันหนึ่งเขายอมเสียเงินหนึ่งล้านบาทเพื่อซื้อผู้หญิงบริสุทธิ์คนหนึ่ง หลังจากซื้อเธอมาเควิลก็โยนเธอทิ้งอย่างไม่ไยดี ไม่สนใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะเจ็บปวดเพียงใด แต่แล้วเรื่องของพวกเขาที่ทำท่าว่าจะจบ กลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อเควิลได้กลับเข้ามาในชีวิตของนาชาอีกครั้ง นาชาจะทำเช่นใดเมื่อใจหนึ่งยังคงเจ็บปวดที่ถูกเขาทิ้งไป ในขณะที่อีกใจก็ยังรักเขาเหลือเกิน!

ขออนุญาตให้ไปอ่านตรงนี้ก่อนเข้าไปในเนื้อเรื่องนะครับ รักคุณรี้ดเสมอ       สวัสดีครับคุณนักอ่าน เรื่องนี้เป็นจักรวาลเรื่องที่ 3 เป็นเรื่องสุดท้ายในจักรวาลเลิศรัตนวรชัย  ผมขอแนะนำจักรวาลดังนี้     1. อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล      2. หวานใจสีหราช      3.เล่นเพื่อนพ่อ พิพัฒน์ กันตวานิช อายุ 57 ปี อัลฟ่า กลิ่นฟีโรโมนมิ้น นายแพทย์อาวุโสประจำโรงพยาบาล เขาดิ้นรนใช้ชีวิตของเขาอย่างเรียบง่าย เขาไม่ได้อยากมีครอบครัว ยังทำให้ใช้ชีวิตเสเพลไปเรื่อยเปื่อย ไม่คิดจะลงหลักปักฐานกับใคร สิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย อายุ 22 ปี โอเมก้า ฟีโรโมนกลิ่นลาเวนเดอร์ หมอจบใหม่ที่มีพ่อเป็นมาเฟีย อย่าง สิงหล เลิศรัตนวรชัย เขาจะติดนิสัยมาเฟียมาจากพ่อทั้งๆที่ตัวเองเป็นโอเมก้า เพราะความอ่อนโยนของเพื่อนพ่อ ทำให้สิรินทร์หลงรักคุณอามาตั้งแต่เรียนมหาลัย เขาตั้งความหวังไว้ว่าถ้าเรียนจบเมื่อไหร่ เขาจะไล่ตามความรักครั้งนี้ให้ถึงที่สุด

ไม่ได้ขอให้มารัก จะไปมีใครเธอก็ไม่สน ขอแค่เขาทำตาม‘ข้อตกลง’ที่ให้ไว้ก็พอ…แต่ถ้าจะขนาดนี้มันก็เกินไปหน่อยไหม! ในเมื่อเป็นคนที่แสนดีแต่ยังโดนหาเรื่องไม่เลิก งั้นเธอก็จะขอทำตามใจตัวเองบ้างก็แล้วกัน! เพราะทั้งคู่ต่างเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของกันและกัน ระหว่าง "เขา" ที่ทำเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ กับ "เธอ" ที่ทำเพื่อความสบายใจของพ่อตัวเองระหว่างการรักษา 'โรคมะเร็งระยะสุดท้าย' "ฉันต้องการผู้หญิงที่เป็นภาพลักษณ์ที่ดีให้กับธุรกิจของฉันได้ ไม่สร้างความวุ่นวายและไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว ถ้าเธอเป็นประโยชน์แบบที่ฉันต้องการ ฉันจะยอมเล่นบทคนรักต่อหน้าพ่อของเธอ" "คุณไม่ต้องกังวล เพราะฉันจะเป็นภรรยาที่แสนดีทุกอย่างแบบที่คุณต้องการ” . . . แต่ใครจะคิดว่านอกจากผลประโยชน์แล้ว การแต่งงานครั้งนี้ยังทำให้เธอได้รู้เรื่องราวบางอย่างที่ถูกปิดบังมาหลายสิบปี "ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเอง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม" "ต่อให้ฉันไม่เหลืออะไรแล้วอย่างนั้นเหรอคะ?" "ใช่...เพราะสำหรับฉันแล้ว เธอเป็นภรรยาที่ดีที่สุดเสมอ"

หลิวลี่เซียงเริ่มฝันร้ายอยู่บ่อยครั้งจนเธอตกใจสะดุ้งตื่นกลางดึก บางครั้งถึงกับนอนน้ำตาไหลจนเพื่อนต้องรีบปลุก หลังจากตื่นขึ้นมาแล้วเธอยังคงจำความรู้สึกต่าง ๆ ได้ดี หากเรื่องราวเหล่านั้นเป็นแค่ความฝันที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงจะดี แต่ทว่าเธอกลับต้องเข้าไปมีชีวิตอยู่ในฝันเหล่านั้นอีกครั้ง ไม่เป็นคนอาภัพรัก ก็เป็นคนที่ถูกใส่ความ ร้ายแรงที่สุดก็ต้องตายอย่างทรมาน หากรู้ชะตาของตนย่อมจะต้องพยายามหลีกเลี่ยง เธอจึงทำทุกวิถีทางให้ตัวเองรอดจากความตาย ปล. โลกความฝันในเรื่องนี้เป็นจีนโบราณและเทพเซียนแล้วแต่ตอน ส่วนโลกความจริงเป็นยุคปัจจุบันนะคะ ปล.2 ความฝันมีทั้งหมด 5 เรื่อง แบ่งเป็น 7 บท

โซล บารมี บวรกิจวัฒนา ปีสี่ คณะวิศวะ 189/64 นิสัย เป็นคนรักเพื่อน เสียสละให้เพื่อนได้ทุกอย่าง ภายนอกเหมือนเป็นคนเจ้าชู้ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่ไม่ชอบผูกมัดกับใคร ฝังใจกับเรื่องรักในอดีตของตัวเอง ใยไหม ธันยรัตน์ วราพิพัฒน์ ปีสี่ คณะวิศวะ 162/49 นิสัย ดาวมหาลัยคนสวย เป็นคนนิ่ง ๆ ต่อหน้าคนอื่นเป็นคนพูดน้อย จะพูดมากเฉพาะอยู่กับเพื่อนสนิท ผู้ชายคนไหนมาจีบก็ไม่สน ฝังใจรักกับผู้ชายคนเดียว Spoilt “ที่นี้รู้หรือยังว่าเธอมันโง่ โง่แล้วก็ยังอวดฉลาด” “หยุดด่าฉันสักที!!! ฉันรู้แล้วว่าตัวเองโง่ แล้วยังไงล่ะ ตอนนี้ฉันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว” “ฉันถึงถามเธอไงว่าเธอมีเหตุผลอะไรถึงได้เอาตัวเองมาเสี่ยงแบบนี้”

[ตามง้อภรรยาสุดชีวิต + ทายาทหนุ่มแห่งแวดวงเมืองหลวงขึ้นสู่อำนาจ] ในขณะที่เซ่าเยว่กำลังแท้งลูก เจียงเฉินหานก็กำลังฉลองการกลับมาของคนในดวงใจ สามปีที่ทุ่มเทและอยู่เคียงข้าง สำหรับเขา ก็เป็นแค่แม่บ้านและแม่ครัวในบ้านเท่านั้น เซ่าเยว่หมดใจ ตัดสินใจแน่วแน่ที่จะหย่า เพื่อนในแวดวงต่างรู้กันดีว่า เซ่าเยว่ขึ้นชื่อเรื่องติดหนึบเหมือนกาวที่สลัดไม่ออก “ฉันพนันว่าวันเดียว เซ่าเยว่จะกลับมาแต่โดยดี” เจียงเฉินหาน “วันเดียวเหรอ? เยอะไปแล้ว มากสุดครึ่งวัน” ในวินาทีนั้นที่เซ่าเยว่หย่า ก็ตัดสินใจไม่หันหลังกลับ เริ่มต้นยุ่งกับชีวิตใหม่ ยุ่งกับธุรกิจที่เคยทอดทิ้ง และยุ่งกับการทำความรู้จักคนใหม่ ๆ วันเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ เจียงเฉินหานก็ไม่เคยเห็นเงาของเซ่าเยว่ที่บ้านอีกเลย เจียงเฉินหานตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ในงานประชุมธุรกิจระดับสูงครั้งหนึ่ง ในที่สุดก็ได้เจอเธอที่ถูกล้อมรอบด้วยฝูงชน เขาพุ่งเข้าไปอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น “เซ่าเยว่ เธอยังงี่เง่าไม่พออีกหรือไง?!” ซางจื้อเหนียนก้าวขึ้นมาขวางหน้าเซ่าเยว่ทันใด มือหนึ่งผลักเขาออกไป กลิ่นอายเย็นยะเยือกทำให้คนเกรงขาม “อย่ามาแตะต้องพี่สะใภ้ใหญ่ของนาย” เจียงเฉินหานไม่เคยรักเซ่าเยว่เลย แต่หลังจากที่เขาตกหลุมรักเธอ ข้างกายเธอก็ไม่มีที่ให้เขายืนนานแล้ว

ก๊อก ก๊อก "บอสคะ" "เข้ามา" สิ้นเสียงอนุญาตประตูของห้องทำงานก็ได้ถูกเปิดเข้ามา "เอกสารที่บอสต้องการค่ะ" "เอามาให้ผมเลย" ชายหนุ่มสั่งเลขาที่ไม่กล้าเอาเอกสารเดินเข้ามาใกล้ เพราะคงเกรงใจที่เห็นเขากำลังคุยกับแม่อยู่ หญิงสาวร่างระหง ก้าวเดินเข้ามาแล้วยื่นเอกสารส่งไปให้กับท่านประธานที่นั่งอยู่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง แต่แทนที่เขาจะรับแฟ้มเอกสารที่เธอยื่นมาให้ ชายหนุ่มกลับคว้ามือของเธอให้นั่งลงไปที่ตัก "??" หญิงสาวตกใจตัวแข็งทื่อ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไรออกมา "คฑาลูกทำอะไร!!" ผู้เป็นแม่ถึงกับตกใจลุกขึ้นจากเก้าอี้แบบลืมตัว "ต่อไปนี้คุณไม่ต้องกินยาคุมแล้วนะ แม่ผมอยากจะอุ้มหลาน" "????"

เขา ถูกย่า บังคับ ให้ แต่งงาน นี่มัน พล็อตเรื่อง ในนิยาย น้ำเน่า ชัด ๆ แล้วจากนั้น ยังไงต่อ เขา ต้องไปตกหลุมรัก ผู้หญิง คนที่ย่า หาให้ แล้ว พอถึงเวลา ก็ไม่ยอมหย่า แบบนั้นหรือเปล่า "นี่..พี่ปริ้นดื่มมาหรอคะ"พนิดาจำเป็นต้องทำลายความเงียบลงด้วยการพูดอะไรออกไปสักอย่าง "อื้ม" ปริญตอบหากแต่ว่าก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะถอยหนี ใบหน้าเขายังคงชิดอยู่ใกล้ๆ และทำไมพนิดาถึงรู้สึกว่ามันค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้ทุกทีๆ ตึกตักๆ ตึกตักๆ มือเล็กจับปมผ้าขนหนูไว้แน่น ในขณะที่หัวใจเธอเริ่มเต้นแรงขึ้นเป็นเท่าตัว เลือดลมวิ่งพล่านไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แก้มขาวอมชมพูค่อยๆ เปลี่ยนเป็นแดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ เมื่อปริญค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้อีก "พิ..พี่ปริ้นเมาหรอคะ" "จูบกันมั้ย" ปริญไม่ได้ตอบคำถามที่พนิดาถามแต่เขากลับเป็นฝ่ายที่ถามเธอกลับแทน "จะ..จูบทำไมคะ" "ก็แค่จูบเฉยๆ ไม่ได้หรอ"