หมอ

คนรักที่จากไปอย่างไร้เหตุผล กลับมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้งในรอบ 5 ปี เขาจะทำอย่างไร “ทุกครั้งทำไมต้องมีผมที่เจ็บอยู่คนเดียว คุณเลือกจะใจร้ายกับผมก่อนก็อย่าหาว่าผมเป็นคนเลวก็แล้วกัน!!” เธอ และ เขา .....เคยรักกันมาก่อน "ทั้งสอง" เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกันหลังจากที่เขาได้รับตำแหน่งใหม่แต่ทว่า..... "เธอ" กลับทิ้งเขาไปเหลือเพียงแหวนหมั้นแทนใจที่เขาเคยสวมให้ 5 ปีผ่านมาเธอมาปรากฎตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากที่เขาพยายามตามหามาร่วม 4 ปี “ผมให้คำตอบที่คุณอยากรู้ในทุก ๆ คำไปแล้ว ทำไมตอนนี้คุณถึงไม่กล้าตอบคำถามของผมล่ะ” “เรื่องนี้…ไม่ได้เกี่ยวกับการรักษาคุณพ่อไม่ใช่เหรอคะ” “คุณรู้ได้ยังไงว่าไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา ถ้าผมบอกว่าจะไม่รักษาคุณพ่อของคุณถ้าคุณไม่ตอบคำถามผมมาคุณจะทำยังไง” “หมอคะ อย่า….อย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะนี่มันชีวิตคนนะคะ” “แล้วที่คุณทิ้งชีวิตผู้ชายคนหนึ่งให้จมกับความทุกข์เมื่อห้าปีก่อนนั่นล่ะ คุณไม่คิดที่จะรับผิดชอบอะไรสักหน่อยเหรอ”

"สรุปคุณอยากมีอะไรกับฉันไหม?" รพีภัทรเผยสีหน้าคาดไม่ถึงเมื่อภรรยาในนามเอ่ยแบบนั้นขึ้นมาดื้อๆ ก่อนสีหน้าจะแปรเปลี่ยนเป็นระแวดระวังไม่ไว้ใจ "คุณเป็นอะไร" "ฉันก็เป็นภรรยาคุณไง" "นาวอย่ากวน" เสียงดุๆ เอ่ยปรามขึ้นเมื่อเธอยังพูดทีเล่นทีจริงไปซะหมด "เรื่องแบบนี้อย่าพูดเล่น" "ฉันไม่ได้พูดเล่น" "ผมเคยบอกตั้งแต่ก่อนแต่งงานไปแล้ว ว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น" รพีภัทรตัดใจหันหลังหนี ไม่อยากมีปัญหาทีหลัง "ก็แค่ครั้งเดียว หลังจากนี้ทุกอย่างจะเหมือนเดิม" "มันไม่มีครั้งเดียวหรอก" "โอเคๆ แค่คืนเดียวแต่หลายครั้งก็ได้" "นาว!" ************ "ล้ำเส้นไปรึเปล่า" "ล้ำเส้น?" "คุณกับผมแต่งงานกันเพราะอะไรคุณก็รู้อยู่แก่ใจ อย่าทำอะไรให้มันเกินกว่าที่ตกลงกัน" น้ำเสียงราบเรียบ และสีหน้าเย็นชาของเขาบ่งบอกได้ดีถึงความรู้สึกที่มี โดยที่ไม่ต้องถามก็พอจะรู้ว่าในหัวใจของเขาไม่มีเธออยู่ในนั้นเลย ที่ผ่านมาเธอคงคิดไปเองคนเดียว ***************

มีหลายคนเคยบอกว่าที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ แต่ก็มีอีกหลายคนที่บอกว่า... มีรักก็ทำให้มีสุขได้ ถ้าหากเขาคนนั้นก็รักเราเช่นกัน

รมิตา !!!!..... ตื่นสิ...... รมิตา....... รมิตา....... อย่าเป็นอะไนะ..... ขอโทษ..... พี่ขอโทษ....... เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน.......มันคือเสียงของใครสักคน...... แต่ถ้าถามว่าคน คนนั้นเป็นใคร..... ฉันไม่รู้..... แต่เป็นเสียงที่คุ้นเคยเหมือนเคยได้ยินมาก่อน..... "ทำไม... ฉันมันแย่ขนาดจนที่เธอต้องไปขอให้คนอื่นบริจาคเศษเงินของเขา เพื่อมาซื้อเสื้อผ้าให้เธอเลยเหรอ ฮะ!!! " แคว๊ก เสื้อยืดตัวโคร่งของหญิงสาวถูกมือหนาฉีกออกจนไม่เหลือชิ้นดี ฮือ ฮึก.... "ปล่อยนะ....ปล่อยฉันนะคุณ เควิน ฉันบอกให้ปล่อยไง....ฮือ ฮึก.... " เควินไม่สนใจเสียงร้องไห้ของยัยตัวเล็กแล้ว..เพราะความโมโหที่เขามี.... อารมณ์โกรธที่มันปะทุขึ้นมา.... ทำให้เขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

ผมเป็นผู้ชาย แต่กลับเป็นโรคประหลาดที่สามารถผลิตน้ำนมได้ เพื่อไม่ให้ใครมองว่าผมเป็นพวกวิปริต...ผมจึงพยายามเก็บเรื่องนี้เป็นความลับสุดยอด จนกระทั่งอาการมันแย่ลงเรื่อยๆ ผมเลยต้องแอบไปที่โรงพยาบาล แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดคือ. หมอศัลยศาสตร์เต้านมที่ผมได้เจอจะเป็นรุ่นพี่สุดหล่อที่ผมแอบปลื้มมานาน! …

การแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักกัน มันเจ็บแบบนี้นี่เอง เพราะไม่มีสถานะอะไร นอกจากเป็นเมียตัวแทน นิลกาฬ ธีรวัฒนาวัฒน์ อายุ 32 ปี ศัลยแพทย์หนุ่มหล่อมือหนึ่งพ่วงตำแหน่งเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังโดนผู้เป็นพ่อจับแต่งงาน กับลูกสาวเพื่อนสนิท เพราะมัวแต่ทำงานทำให้พ่อกลัวว่าลูกชายแก่ตัวมาจะไม่มีคนดูแล อยากให้แต่งงาน เขาก็แต่งให้แล้ว แต่ถ้าหลังแต่งงานแล้วอย่ามาก้าวก่ายเรื่องของเขาก็แล้วกัน พีรฉัตร ศิริวงศ์ไพโรจน์ อายุ 24 ปี หนุ่มนักเรียนนอกด้านการบริหารอาหารและเครื่องดื่มจากฝรั่งเศส ที่กลับบ้านมาโดนเซอร์ไพรส์ จากพี่สาวที่หนีการแต่งงาน ทำให้เขาต้องทำหน้าที่เป็นเมียตัวแทนทั้งที่ไม่รู้จักเจ้าบ่าวเลยแต่ต้องมาอยู่ ด้วยกันใช้ชีวิตสามีภรรยาเพื่อรอวันหย่า

หลังจากการนัดบอดที่ล้มเหลวมานับครั้งไม่ถ้วน ซ่งเสี่ยวเชียน หญิงสาวที่อายุอานามเลยวัยแต่งงาน ได้พบกับเย่จื่อหยางนายทหารผู้มีอำนาจและเผด็จการที่บาร์แห่งหนึ่งโดยบังเอิญ หลังจากผ่านคืนนั้นไป พวกเขาจดทะเบียนกันจริงหรือ? มีอะไรที่มันเร็วได้กว่านี้อีกไหม? ยุ่งเหยิงไปหมด!! ในขณะที่เธอพยายามให้ครอบครัวของเขาชอบเธอและตกลงจัดงานแต่งงาน เธอกลับพบว่าทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องตลก!

เมื่อรักแท้ ต้องพ่ายแพ้ให้ความดูมๆ ทำให้สาวคัพเล็ก คิดจะเสริมอึ๋ม! แต่ทว่า...ความอึ๋มที่ต้องการในครั้งนี้ อาจต้องเลือกระหว่าง ซิลิโคน หรือจากการสัมผัส! --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- “ผมขออนุญาตครับ” เสียงทุ้มเอ่ยบอก ก่อนจะค่อยๆ ยื่นมือมาเปิดสาบเสื้อสีชมพูตัวที่วันเมษาสวมอยู่ให้แยกห่างออกจากกันช้าๆ การกระทำของธาวินส่งผลทำให้เธอหลับตาปี๋ กำหมัดแน่น ใจเต้นโครมคราม โครมคราม นับหนึ่งให้ถึงร้อย ความใกล้ที่เกิดขึ้น ทำให้วันเมษาได้กลิ่นโคโลญจ์ลอยมาจากตัวชายหนุ่ม นั่นยิ่งทำให้เธอใจคอไม่ดีเข้าไปอีก พ่อแก้วแม่แก้ว ช่วยลูกด้วย

“พระเจ้าทรงประทานเธอกลับมาให้ผมแล้ว มีเหตุผลอะไรที่ผมจะปล่อยเธอหลุดมือไปง่ายๆ” เด็กผู้หญิงถักเปียเมื่อ5ปีก่อน ตอนนี้เธอกลายมาเป็นคนไข้ฉุกเฉินของผม อุบัติเหตุเป็นเรื่องที่ทุกคนไม่อยากให้มันเกิดขึ้นแต่วันนี้ผมรู้สึกขอบคุณอุบัติเหตุครั้งนี้ที่ทำให้ผมเจอเธออีกครั้ง ปี๊ป่อ ปี๊ป่อ ปี๊ป่อ…. “คนไข้เกิดอุบัติเหตุรถชนมา ศีรษะกระแทกพื้นและมีบาดแผลถลอกครับ” “ห้องฉุกเฉินคุณหมอไม่พอ ติดเคสอุบัติเหตุหลายราย” ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าหนังกระทบพื้นทางเดิน ขณะที่ไรเดอร์สาวนอนตะแคงอยู่บนเตียงคนไข้โดยมีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะ เนื้อตัวเปรอะเปื้อนฝุ่นและมีเลือดไหลซึมออกมาบริเวณแผลที่ล้มกระแทกพื้น “พาคนไข้เข้าห้องฉุกเฉินเลยครับ เคสนี้ผมดูเอง” “ค่ะ ศาสตราจารย์”

อาการแอบหลงรัก เฝ้าฝันถึง และปลื้มปริ่มขั้นสุด ผลักดันให้เขมมิกา ทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้มาเป็นเด็กฝึกงานในโรงพยาบาลของเขา แต่ตัวตนของ หมอธามไท ที่สัมผัสได้ทำเธอฝันสลาย เขาไร้หัวใจ ปากดี เย็นชาสุดขั้วและใช้เล่ห์ร้ายเปลี่ยน 'เด็กฝึงาน' อย่างเธอให้เป็น 'เด็กหมอ' อย่าหือกับเขา และอย่าบอกใครว่าเราได้กัน!