เกย์

คนบางคนมีค่าไว้พียงแค่มอง เราไม่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของ ดั่งกระต่ายที่หมายพระจันทร์ คนบางคนมีค่าสูงส่ง แต่ตีคุณค่าของตนเองไว้ต่ำต้อย ทั้งๆ ที่บริสุทธิ์งดงามดั่งน้ำค้าง คนบางคนซื๋อตรงต่อใจตนเอง ดั่งพระอาทิตย์ที่มอบแสงสว่าง และความอบอุ่นเท่าเทียมกัน

ดลธรรมรู้สึกใจเต้นแรงตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกับพาลิน แต่เพราะอีกคนมีแฟนอยู่เขาจึงได้แต่อยู่ใกล้ๆ ในฐานะพี่ชาย แต่พออีกคนอกหัก เขาก็ไม่รอช้าที่จะเข้ามาช่วยปลอบใจ พอใกล้ชิดกันมากขึ้นพาลินก็ยอมเปิดใจให้เขา แต่เมื่อถึงคราวที่ต้องตัดสินใจเลือกระหว่างคนรักกับหลานชายที่ไร้พ่อขาดแม่ ดลธรรมก็ต้องคิดหนักเพราะเขารักทั้งสองคนเท่าๆ กัน พาลินสัญญาว่าจะรักเขาแม้ตัวเองจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกก็ตาม

ไปป์อยู่ที่ไหน ไปป์อยู่กับใคร.. เขาจะหาไปป์จากที่ไหนได้ ไปป์… นายอยู่ไหนกัน.. ขอโทษได้ไหม ฉันอยากบอกว่าฉันขอโทษที่ทำให้นายงอนฉัน.. ฉันขอโทษที่ทำให้นายเสียความรู้สึก… นายจะให้อภัยฉันได้ไหม… ตามสบาย อยากไปไหนก็ไปเถอะ เพราะคำนี้คำเดียว ด้วยทิฐิของคำว่าเจ้านาย และเจ้าของบ้านมันเลยทำให้เขาไม่นึกถึงความรู้สึกของไปป์และของเขา... ขอโทษ ถ้าเขารู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้สักหน่อย ถ้าเขารู้ว่าตัวเองรักไปป์มากขนาดนี้.. เขาจะไม่ทำให้ไปป์เสียใจ เขาจะทำทุกอย่างให้ไปป์ไม่จากเขาไป... ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเขาจะรักใครเป็นและดันไปรักผู้ชายตัวเล็กหน้าสวยคนนี้ เขาเนี่ยนะไม่อยากจะเชื่อ แต่เชื่อเถอะครับก็มันรักไปแล้วนิ รักมาก หลงมาก รักไอ้เด็กซื่อบื่อมากๆ หวง ห่วง รัก รักที่สุด ไปป์ของพี่

เมื่อความรักต้องผ่านอุปสรรคและการจากลา ธามและอาชวินจะสามารถกลับมาหากันได้อีกครั้งหรือไม่?

เมื่อชายหนุ่มหน้าตาฐานะบ้าน ๆ สลับร่างกับนักศึกษาสาวสวยสุดเอ็กซ์ ความระทึกใจผสมกับความโกลาหลจึงเกิดขึ้น

สารวัตรหนุ่ม ผู้มีความเอกอุในการสืบคดี ไม่มีคดีไหนที่เขาจะสืบแล้วพลาด ที่จริงแล้ว เขามีใครบางคน ที่คอยอยู่ข้างกาย เป็นคนบอกด้วยสัมผัสพิเศษ ตาที่สาม

ด้วยลมหายใจสุดท้ายของข้าลีลาวดีผู้โชคร้ายคนนี้หากชาติหน้าฉันใดมีจริงวอนท่านเทพเทวาช่วยดลบันดาลให้ข้าได้พบรักแท้ด้วยเถิด

กานต์พยายามหนี แต่ยิ่งดิ้นรน ความต้องการของธนินกลับยิ่งรัดแน่นขึ้นเสน่ห์อันดุดันของนายหัวหนุ่มทำให้เขาละลาย"ยิ่งดิ้น... ยิ่งผูกพัน ยิ่งห่าง... ยิ่งต้องการ ใจของนายหัวที่ร้อนแรง จะมัดเขาไว้ตลอดกาล