เจ้าเสน่ห์

ตัวร้ายในละครอย่างเขาที่เป็นขวัญใจของใครหลาย ๆ คนแต่กับเธอเขาคือตัวร้ายที่ร้ายยิ่งกว่าซาตานเสียอีก ทำไมต้องวนมาเจอกันอยู่เรื่องทั้ง ๆ ที่เธออยากเจอพระเอกไม่ได้อยากเจอตัวร้าย

เรื่องราวความรักสุดเร่าร้อนระหว่างสาวสวยกับงูอนาคอนด้า ท่ามกลางแคมป์เหมืองแร่กลางป่าแอฟฟริกา ที่กลายเป็นสวรรค์สำหรับเธอ เมื่อเธอติดตามสามีชาวอเมริกันซึ่งเป็นวิศวกรเหมืองแร่ไปทำงานที่แคมป์กลางป่าในแอฟฟริกา ความสวยงามปานนางฟ้าของเธอไม่เพียงแค่ทำให้มนุษย์ลุ่มหลงคลั่งไคล้ แต่กลับถูกตาต้องใจอมนุษย์ครึ่งคนครึ่งงูผู้ซึ่งเป็นผู้ปกครองผืนป่าอเมซอนอีกด้วย

อยู่ๆก็มีคุณหมอรูปหล่อหน้าตาดี ดูมีความเป็นผู้นำสูงมาชวนให้ฉัน "เจ้าหญิง" ไปตรวจภายในกับเขา และนั้นเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของฉันไปทั้งชีวิต เมื่อฉันได้รู้จักกับ คุณหมอสูตินารีเวช ที่ชื่อ "แทนคุณ"

พนักงานออฟฟิศสาววัยสามสิบกว่ากำลังแจ๋ว ผู้ไม่เคยมีความรัก ต้องโคจรมาพบกับนักมวยหนุ่มหล่อไฟแรงวัยยังไม่เบญจเพส ความวุ่นวายสุดป่วนจึงบังเกิด!

เพราะสัญญาในอดีตทำให้เธอต้องแต่งงานกับคนที่เกลียด! เขาคือเสือผู้หญิงในข่าวลือ ส่วนเธอคือหญิงสาวที่พร้อมจะทำทุกอย่างให้เขาเกลียดและยอมหย่า แต่ทำไมยิ่งร้ายเขากลับยิ่งรัก... แล้วเธอจะหนีหัวใจตัวเองได้อย่างไร

“กำลังหาคนแต่งงานอยู่ใช่ไหม” “เอ็งไปรู้มาจากไหน” “ได้ยินพนักงานนินทากัน” “เฮ้อ...” ม่วงถอนหายใจพลางหยิบที่ทับกระดาษมาวางบนกองเอกสารที่คัดมา เขามั่นใจว่าตัวเองพูดด้วยเสียงปกติ ทั้งในห้องห้องนั้นใช่ว่ากำแพงจะบาง คราวหน้าคราวหลังหากจะคุยเรื่องสำคัญคงต้องผ่อนเสียงลงสักหน่อยแล้ว “ใช่ ฉันบอกคุณธรรศว่าจะแต่งงานก่อนไปเจอลูกค้ารายล่าสุดน่ะ” ข่าวลือที่พนักงานซุบซิบกัน หากลูกค้าตั้งคำถามมันก็มีหลากหลายวิธีในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า สิ่งที่เขาควรจะคำนึงถึงจริง ๆ ก็คือการทำให้งานแต่งงานครั้งนี้เป็นไปอย่างแนบเนียนที่สุดผ่านระยะเวลาและการกระทำ ซึ่งเขามีเวลาสามเดือนก่อนจะได้เวลานัด เลขาหนูคิดไปก็เดินมานั่งลงยังเก้าอี้ เอื้อมมือหยิบชิ้นขนมปังกรอบราดแยมผลไม้ขึ้นมาใส่ปาก เขามีเหตุผลอื่นที่ต้องการพึ่งใบสมรสนอกเสียจากการทำงานกับเจ้านายภูวธรรศ แต่จะเลือกใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ อย่างน้อยต้องเป็นคนที่น่าไว้วางใจและไม่ปากพล่อย- “เป็นผมได้ไหม” ลูกน้องหน้านิ่งซึ่งยืนไพล่หลังกล่าวขึ้นอย่างปุบปับท่ามกลางความเงียบในห้องก่อนจะตามด้วยเสียงกลืนในลำคอเล็กที่หดเกร็งเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ “เอ็งหมายถึงอะไร?” “แต่งงาน”

“ย...อย่าทำน้องชายฉัน ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าฉัน อย่าฆ่าน้องชายฉัน” “เธอจะเอาชีวิตของเธอแลกกับน้องชายว่างั้น” “ช…ใช่” มนัสนันท์เสียงเครือร่างแน่งน้อยสั่นสะท้าน เหมือนลูกนกที่พรัดพรากจากรัง ไร้ซึ่งที่พักพิง เธอกลัว…กลัวน้องชายจะตายด้วยน้ำมือของผู้ชายคนนี้ “ยอมตายเพื่อมันใช่ไหม?” “ใช่ ฉันยอมตาย ขอแค่น้องชายฉันรอดก็พอ” “งั้นก็ตายซะ!” คลาวด์รั้งท้ายทอย แล้วใช้ปืนจ่อที่ขมับของหญิงสาว “…” “ว้า! เสียดายจังเลยที่เธอไม่กลัวตาย” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ ก่อนจะใช้ปืนเกลี่ยที่พวงแก้มสวยเบาๆ "สิ่งที่เธอพยายามทำ มันกลับทำให้ความคิดฉันเปลี่ยนไป" “มะ...หมายความว่ายังไง?" “ไอ้มังกร" คลาวด์ผลักร่างเล็กเบา ๆ "เอาผู้หญิงคนนี้ไปกับเราด้วย” “ครับนาย” “แกจะเอาฉันไปไหน เอาฉันไปทำไม? ในเมื่อจะฆ่าก็ฆ่าฉันเลย ไม่ต้องประวิงเวลา” “ในเมื่อฉันเอาชีวิตน้องชายเธอไม่ได้ ชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันเป็นเจ้าชีวิตเธอ”

มึงไม่ใช่กาแฟธรรมดา แต่มึงคือกาแฟที่มีค่ามากที่สุดสำหรับกูและมึงไม่ใช่กาแฟที่มีคุณค่า เพราะมึงเป็นมากกว่ารสชาติที่มันคู่ควร

แอบหื่นไปมั้ยถ้าจะบอกว่า... ของขวัญอย่างเดียวที่อยากได้ คือจูบที่แสนเต็มใจจากเขา รุ่นพี่รันเวย์ของฉัน ♥ Always my RUNWAY... with my never changing heart.