แค่ FWB ทำไมต้องรัก

แค่ FWB ทำไมต้องรัก

last updateLast Updated : 2025-05-01
By:  ริตต้า619Ongoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
52Chapters
756views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

#แค่ FWB ทำไมต้องรัก ความสัมพันธ์ของตัวละครจะเริ่มตั้งแต่ปี 1 จนถึงวัยทำงานค่ะ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากคู่อริจนกลายมาเป็นเพื่อน แต่ถึงจะสนิทมากขึ้นแค่ไหนก็ห้าม Friend Zone มา ได้แค่ FWB แต่พอเวลาบนเตียง ก็เรียกเมียครับ ผัวครับ แต่หากไม่ให้เกียรติซึ่งกันและกัน จนความสัมพันธ์ที่อีกฝ่ายสุดจะทนเกิดขึ้น แต่ก่อนจบกันเมียขอสั่งสอนผัวก่อนเลิกรา......จะได้รู้ว่า รักชีวิตอย่าคิดสู้เมีย...เมื่อเมียโกธรผัวจะโดนแทง

View More

Chapter 1

แนะนำนิยาย

แนะนำตัวละคร

ไทเกอร์ ภูริ มัตถพานิช นักศึกษาปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์ นิสัยใจร้อนเอาแต่ใจเพราะตลอดชีวิตไม่เคยมีใครขัดใจ เป็นหนุ่มหล่อผิวขาว ใบหน้าเล็กคมคาย จมูกโด่งคม ริมฝีปากเล็กได้รูป คิ้วเข้ม ตาสองชั้น  ผมสีบรอนซ์เทา หุ่นนายแบบกล้ามแน่น ความสูง 185 ซม.

เลโอ กัณต์ดนัย เดชาทวีวงศ์ นักศึกษาปี 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ลูกชายคนเล็กของครอบครัวที่อยากออกมาใช้ชีวิตในเมืองกรุง เป็นหนุ่มใต้ผิวขาว ใบหน้าหล่อ ตากลมโต สวมแว่นตาในบางครั้ง จมูกได้รูปกับปาก ผมสีดำเหลือบเทา รูปร่างเพียวบางแต่กล้ามแน่น สูง 185 ซม.

แค่ FWB ทำไมต้องรัก

ความสัมพันธ์ของตัวละครจะเริ่มตั้งแต่ปี 1 จนถึงวัยทำงานค่ะ

ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากคู่อริจนกลายมาเป็นเพื่อน

แต่ถึงจะสนิทมากขึ้นแค่ไหนก็ห้าม Friend Zone มา

ได้แค่ FWB แต่พอเวลาบนเตียง

ก็เรียกเมียครับ ผัวครับ

แต่หากไม่ให้เกียรติซึ่งกันและกัน

จนความสัมพันธ์ที่อีกฝ่ายสุดจะทนเกิดขึ้น

แต่ก่อนจบกันเมียขอสั่งสอนผัวก่อนเลิกรา......จะได้รู้ว่า

รักชีวิตอย่าคิดสู้เมีย...เมื่อเมียโกธรผัวจะโดนแทง

.....................

“ไอ้เลโอน่ะเหรอ มันก็แค่ของตาย” ไทเกอร์พูดออกไปกับกลุ่มเพื่อนที่เขากำลังดื่มสังสรรค์ในคืนนี้

“แต่ก่อนตีกันแทบตาย มึงทำยังไงได้มันมาเป็นเมียวะ”

“ก็กูมันเจ๋งไง”

“เออ มึงมันแน่ ถ้าเบื่อก็ส่งต่อกูได้นะ ฮ่าๆ”

“มึงคิดว่าจะเอาอยู่...ก็ลองดู”

          ทุกคำพูดที่ออกจากปากไทเกอร์และเพื่อนของเขานั้นเลโอได้ยินทั้งหมด เลโอขบกราม กำหมัดแน่นด้วยความโกธร นาทีนี้การหลบการรอไม่ใช่ทางออก สันติวิธีไม่มีในพจนานุกรมของเขา และเลโอเดินเข้าไปลากไทเกอร์ออกจากกลุ่มแล้วขึ้นไปให้ห้องพักของโซนห้องวีไอพีที่ถูกเตรียมไว้แค่คนสำคัญเท่านั้น

“ที่มึงได้ทำตามใจมึง ได้ทำอย่างที่มึงต้องการเพราะกูแค่ยอม กูแค่ยอมแต่หากการยอมอ่อนข้อให้แล้วมึงทำกับกูแบบนี้กูก็ทำแบบมึงได้เหมือนกัน”

ผลั๊ก

อ๊ะ

แรงผลักที่ถูกผลักอย่างที่อีกคนไม่ทันตั้งตัวทำให้ไทเกอร์หงายหลังลงเตียงนุ่มและอีกคนก็ถาโถมกายหนาขนาดเท่าเทียบกันกดตัวลงไป มือปลาหมึกที่วุ่นวายปลดกางเกงนั้นทำได้อย่างชำนาญและยังไม่ทันที่เลโอจะขัดขืนตัว แก่นกายคนด้านบนก็กดเข้ารูที่ปิดสนิทนั้นแล้ว

สวบ

“อ๊ะ ปล่อยนะโว้ย” เสียงไทเกอร์ตกใจจนร้องเสียงดังไม่คิดว่าคนที่ตัวเองป่าวประกาศว่าเป็นเมียในอาณัติทำกับตัวเองแช่นเดียวกัน

“หุบปากแล้วไม่ต้องคราง มึงทนไป” เลโอออกเสียงสั่งพร้อมกระแทกสุดแรงจนคนใต้อาณัติหมดแรงฝืน

แรงถาโถมเข้าจังหวะผ่านไปจนกระทั่งเลโอปลดปล่อยออกมาแล้วหยัดตัวขึ้นพร้อมล่วงแบงค์สีเทา 3-4 แบงค์โยนให้คนบนเตียงพร้อมทิ้งคำพูดว่า

“มึงไม่ได้เหนือกว่าแต่เพราะกูแค่ยอมและกูยอมให้ก็ทำอะไรไม่ไว้หน้า ตอนนี้มึงรู้แล้วใช่ไหม มึงเป็นผัวได้มึงก็เป็นเมียได้ ” พูดแล้วเลโอก็กำลังหันหลังเดินออกจากห้องนั้นไป

“มึงจะไปไหน”

“กูจะกลับไปที่ของกู”

“ไม่ได้ มึงเป็นเมียกู”

“กูเพิ่งเสียบมึงไป พูดดีๆ”

“กลับมานี่”

“ขอให้มึงเจอคนที่ยอมมึงได้สักครึ่งของกูนะ  กูกับมึงจบกัน”

ปัง !

เสียงประตูถูกปิดลงพร้อมความสัมพันธ์ที่ถูกปิดตัวลงเช่นกัน

ไทเกอร์ x เลโอ

ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ

#แค่ FWB ทำไมต้องรัก

ขอเรียนนักอ่านที่น่ารัก โปรดทำความเข้าใจก่อนอ่านนะคะ

เนื้อหาของนิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับความรักของชายรักชาย

เนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นการสมมติขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน จึงอาจจะมีบทที่ไม่เหมาะสมและไม่สมจริง เนื้อหาเหมาะสำหรับผู้มีอายุ 18 ปีขึ้นไป

เนื่องจากมีเนื้อหาเกี่ยวกับการร่วมเพศ บังคับ คำพูดหยาบคาย

ตัวละครมีความสีเทาค่อนดำ

บางตัวละครมีพฤติกรรมที่ไม่ควรทำตามหรือลอกเลียนแบบ

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ขอให้นักอ่านที่น่ารักสนุกกับการอ่านนิยาย

และสุดท้ายนี้โปรดแสดงความคิดเขียนอย่างสุภาพ

ให้เกียรติซึ่งกันและกันค่ะ

........................................

นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ด้วยรัก

ริตต้า619

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
52 Chapters
แนะนำนิยาย
แนะนำตัวละครไทเกอร์ ภูริ มัตถพานิช นักศึกษาปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์ นิสัยใจร้อนเอาแต่ใจเพราะตลอดชีวิตไม่เคยมีใครขัดใจ เป็นหนุ่มหล่อผิวขาว ใบหน้าเล็กคมคาย จมูกโด่งคม ริมฝีปากเล็กได้รูป คิ้วเข้ม ตาสองชั้น ผมสีบรอนซ์เทา หุ่นนายแบบกล้ามแน่น ความสูง 185 ซม.เลโอ กัณต์ดนัย เดชาทวีวงศ์ นักศึกษาปี 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ลูกชายคนเล็กของครอบครัวที่อยากออกมาใช้ชีวิตในเมืองกรุง เป็นหนุ่มใต้ผิวขาว ใบหน้าหล่อ ตากลมโต สวมแว่นตาในบางครั้ง จมูกได้รูปกับปาก ผมสีดำเหลือบเทา รูปร่างเพียวบางแต่กล้ามแน่น สูง 185 ซม.แค่ FWB ทำไมต้องรักความสัมพันธ์ของตัวละครจะเริ่มตั้งแต่ปี 1 จนถึงวัยทำงานค่ะความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากคู่อริจนกลายมาเป็นเพื่อนแต่ถึงจะสนิทมากขึ้นแค่ไหนก็ห้าม Friend Zone มาได้แค่ FWB แต่พอเวลาบนเตียงก็เรียกเมียครับ ผัวครับแต่หากไม่ให้เกียรติซึ่งกันและกันจนความสัมพันธ์ที่อีกฝ่ายสุดจะทนเกิดขึ้นแต่ก่อนจบกันเมียขอสั่งสอนผัวก่อนเลิกรา......จะได้รู้ว่ารักชีวิตอย่าคิดสู้เมีย...เมื่อเมียโกธรผัวจะโดนแทง.....................“ไอ้เลโอน่ะเหรอ มันก็แค่ของตาย” ไทเกอร์พูดออกไปกับกลุ่มเพื่อนที่เขากำลังด
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 1 การปะทะครั้งแรก
แดดเปรี้ยงของปลายเดือนพฤษภาคมแผดเผาทุกอณูของลานกิจกรรมมหาวิทยาลัย เสียงจอแจของการเตรียมงานต้อนรับเหล่านักศึกษาใหม่ดังระงมไปทั่ว สีเสื้อคณะต่างๆ สว่างตาในวันแรกของการเปิดเทอมเลโอหยุดมองป้ายคณะวิศวกรรมที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า พลางสูดลมหายใจลึกๆ เขาผ่านมันมาได้แล้ว การสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศด้วยคะแนนอันดับต้นๆ กระเป๋าเป้สีดำใบเดิมที่ใช้มาตั้งแต่มัธยมพาดบ่าข้างเดียว เขาลากกระเป๋าเดินทางอีกใบติดมือมาด้วย เพราะคืนนี้เขาจะเข้าหอพักนักศึกษาที่ได้จองไว้ล่วงหน้า"เด็กต่างจังหวัดสินะ" เสียงทักของรุ่นพี่หญิงในชุดเสื้อคณะสีเหลืองทอง"วิศวะใช่ไหมน้อง?""ครับ ปีหนึ่ง" เลโอตอบสั้นๆ เขาไม่เคยเป็นคนพูดมาก โดยเฉพาะกับคนแปลกหน้า"มาเถอะ พี่พาไปลงทะเบียน ปล่อยกระเป๋าไว้ตรงนั้นก่อนได้ มีรุ่นพี่ดูแลให้ แล้วค่อยมาเอาทีหลัง"เลโอพยักหน้ารับ ปล่อยกระเป๋าเดินทางไว้ในจุดที่กำหนด แล้วเดินตามรุ่นพี่ไปที่จุดลงทะเบียนแสงแดดที่สาดส่องลงมาทำให้เหงื่อผุดซึมที่หน้าผาก เลโอหยิบแว่นสายตากรอบสี่เหลี่ยมออกมาเช็ด ก่อนจะสวมกลับเข้าไปใหม่ ขณะกำลังเดินเขาก็หันไปมองรอบๆ สำรวจสถานที่ที่จะเป็นบ้านของเขาอีกสี่ปีข้างห
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 2 การปะทะครั้งที่สอง
วันนี้วันแรกของการเข้ามหาวิทยาลัย ทุกคนคงเหนื่อยๆ กัน ไปลงทะเบียนให้เสร็จก่อนเถอะ แล้วเดี๋ยวรุ่นพี่จะพาไปดูที่พักกัน" รุ่นพี่มองสลับไปมาระหว่างเลโอกับไทเกอร์ สัมผัสได้ถึงความตึงเครียด"ครับพี่" ไทเกอร์พยักหน้า "ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะไอ้เด็กบ้านนอก เพราะตอนนี้มึงต้องอยู่ในพื้นที่ของกู" ก่อนจะเดินจากไปเขาหันมากระซิบข้างหูเลโอ เลโอไม่ตอบอะไร เขาเพียงหันไปมองไทเกอร์ด้วยสายตาเรียบเฉย ไม่แสดงอาการตื่นตระหนกใดๆ ทั้งที่ในใจกลับกำลังคิดทบทวน... เขาไม่ได้ตั้งใจจะมาสร้างศัตรู แต่ดูเหมือนว่าชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยจะไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด"มาเถอะน้อง ไปลงทะเบียนกันเถอะ เดี๋ยวสาย"รุ่นพี่หญิงที่พาเลโอมาแต่แรกเรียกเลโอ และเขาพยักหน้าก่อนจะเดินตามรุ่นพี่ไปจุดลงทะเบียนเต็มไปด้วยนักศึกษาใหม่ รุ่นพี่ต่างวิ่งวุ่นพยายามช่วยเหลือและให้คำแนะนำ เลโอยืนต่อแถวอย่างอดทน ทั้งที่แดดร้อนจัด"เฮ้ย นั่นไทเกอร์มั้ย?" เสียงนักศึกษาหญิงสองคนที่ยืนต่อแถวข้างกันดังขึ้น"ใช่ๆ คนนั้นแหละ โอ้โห หล่อมากอะ ว่าแต่ใครจะเสนอชื่อเขาเป็นเดือนคณะไหม? กูว่าเข้ารอบแน่ๆ""ยังไม่ทันเปิดเทอมเลย พูดถึงอะไรกันแล้วเนี่ย" อีกคนหัวเราะคิกคัก
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 3 ไม่ชอบขี้หน้า
หลังจากที่ได้รับกุญแจหอแล้ว เลโอก็กลับไปขนกระเป๋าที่เตรียมมาเข้าหอพัก สำหรับมหาวิทยาลัยนี้ก็ไม่บังคับให้อยู่หอพักนักศึกษาแต่เพราะเลโอต้องการอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยเท่านั้นเอง หากไม่เหลือบ่ากว่าแรกก็จะอยู่หอในจบเรียนจบแต่หากต้องออกไปอยู่ข้างนอก สำหรับเขาก็ไม่ได้มีปัญหาใดอยู่แล้ว"ห้อง 412... 412..." เลโอพึมพำขณะเดินตามทางเดินแคบของตึกหอพักนักศึกษาชาย กระเป๋าเดินทางเก่าถูกลากตามหลังมาอย่างเนิบช้า เหงื่อเริ่มซึมบนเสื้อยืดสีดำคู่กายจากการเดินขึ้นบันไดมาสี่ชั้นตึก B เป็นหอพักเก่าแก่ที่สุดของมหาวิทยาลัย ผนังสีครีมซีดเริ่มมีรอยแตกลายงา ระเบียงทางเดินแคบ และที่สำคัญคือไม่มีลิฟต์ ทำให้นักศึกษาต้องออกแรงขนสัมภาระขึ้นบันไดเองเลโอหยุดหน้าห้อง 412 ก่อนจะหยิบกุญแจออกมาไขประตู เสียงกลไกที่สนิมเกาะคลิกเบาๆ ก่อนประตูไม้เก่าจะเปิดออก เผยให้เห็นห้องพักขนาดเล็กประมาณ 30 ตารางเมตร แบ่งเป็นสองฝั่งชัดเจน แต่ละฝั่งมีเตียงเดี่ยว โต๊ะเรียน ตู้เสื้อผ้าขนาดเล็ก และชั้นวางของ"คงเป็นที่นี่แหละ..." เขาทอดถอนใจ วางกระเป๋าเดินทางลง มองสำรวจรอบห้องที่จะเป็นบ้านของเขาในอีกหนึ่งปีข้างหน้าเขาเลือกเตียงฝั่งขวา นั่งลงทดสอ
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 4 ก่อกวนไม่หยุด
ไทเกอร์สังเกตเห็นว่าเลโอไม่ได้สนใจการยั่วยุของตน ด้วยความตั้งใจจะทำให้อีกฝ่ายตอบโต้แต่กลับได้มาแค่ความนิ่งเฉยยิ่งทำให้ไทเกอร์อารมณ์เดือดยิ่งกว่าเดิม ไทเกอร์จึงลุกขึ้นยืนและเดินตรงมาที่โต๊ะอาหารของเลโอและพีท"เฮ้ย ไอ้บ้านนอก หูหนวกรึไง? กูกำลังพูดถึงมึงอยู่นะ" ไทเกอร์เดินมายืนตรงหน้าโต๊ะของเลโอและเรียกเขา เลโอวางช้อนลงช้าๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองไทเกอร์ สายตาสงบนิ่ง"มีอะไรรึเปล่า?" เลโอถามเสียงเรียบๆ"กูแค่สงสัยว่าไอ้เด็กทุนจากบ้านนอกอย่างมึง มาได้ยังไง คะแนนอันดับหนึ่งของคณะ? มึงโกงมาใช่มั้ย?" " ไทเกอร์จ้องมองด้วยสายตาเย้ยหยันพร้อมคำพูดที่ดูถูกอีกฝ่าย"อันที่จริง ถ้ามึงใช้เวลาอ่านหนังสือแทนการไล่จีบผู้หญิง บางทีคะแนนมึงอาจจะดีกว่านี้" เลโอพูดออกไปและมองไทเกอร์หน้านิ่งไร้ความเกรงกลัวใดๆเพื่อนๆ ของไทเกอร์ส่งเสียงฮือฮา ใบหน้าของไทเกอร์แดงก่ำด้วยความโกรธ"มึงพูดอะไรนะ?""กูพูดว่า การศึกษาต้องใช้ความพยายาม ไม่ใช่เงินอย่างเดียว แต่กูเข้าใจนะ ว่าคนที่มีทุกอย่างง่ายๆ อย่างมึง อาจจะไม่เข้าใจเรื่องความพยายาม" " เลโอตอบเสียงเรียบแต่อีกคนกำลังโกธรหน้าสั่นอยู่"มึงกล้าดียังไง!?" ไทเกอร์กำหมัดแน่น"
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 5 ประกวดเดือน
การเปิดเทอมแรกผ่านไปไม่นานกิจกรรมที่เป็นสีสันของคณะก็ถูกจัดขึ้น บรรยากาศในหอประชุมคณะวิศวกรรมคึกคักด้วยเสียงเชียร์ของนักศึกษา ไฟสปอตไลท์หลากสีส่องสว่างบนเวที ป้ายผ้าขนาดใหญ่แขวนอยู่เหนือเวทีด้วยข้อความ "ประกวดดาวเดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ประจำปี"เลโอนั่งอยู่แถวกลางๆ ของหอประชุม พีทนั่งข้างๆ กำลังกินขนมจากถุงใบใหญ่ที่แบ่งให้เลโอด้วย"เบื่อแล้วว่ะ นั่งมาตั้งนานแล้ว รู้งี้ไม่มาดีกว่า" พีทบ่น"ก็มึงอยากมาเองไม่ใช่เหรอ?" เลโอเลิกคิ้ว"กูแค่อยากดูสาวๆ บนเวที นึกไม่ถึงว่าจะมีช่วงพูดนานขนาดนี้" พีทถอนหายใจ"อย่างน้อยตอนนี้ก็เข้าสู่รอบสุดท้ายแล้ว" เลโอบอกให้เพื่อนมีกำลังใจกิจกรรมใกล้จบแล้วกิจกรรมบนเวทีกำลังดำเนินมาถึงช่วงท้ายแล้ว"และนี่คือผู้เข้ารอบสุดท้ายของการประกวดดาวเดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ประจำปีนี้!" พิธีกรกำลังประกาศผ่านไมโครโฟนเสียงกรี๊ดดังขึ้นเมื่อผู้เข้าประกวดเดินออกมาบนเวที ฝั่งดาวมีสาวสวยห้าคน ส่วนฝั่งเดือนมีหนุ่มหล่อห้าคนเช่นกัน หนึ่งในนั้นคือไทเกอร์ที่เดินออกมาด้วยความมั่นใจสูง สวมสูทสีเทาเข้ากับเนคไทสีแดงเลือดนก ผมเซ็ตเรียบร้อย ใบหน้าคมเข้มยิ้มเล็กน้อยทำให้สาวๆ กรี๊ดกันใหญ่"
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 6 สงบศึกวันรับน้อง
เสียงเพลงเปิดดังกึกก้องในลานกิจกรรมของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ธงราวสีเหลืองทองพลิ้วไหวตามแรงลม นักศึกษาปีหนึ่งนั่งเป็นกลุ่มบนพื้นหญ้า แต่ละคนสวมเสื้อสีขาวและผูกผ้าพันคอสีเหลือง รุ่นพี่ในเสื้อคณะเดินวุ่นวายจัดการกิจกรรม"เบื่อชะมัด นั่งตากแดดมาเป็นชั่วโมงแล้ว" พีทบ่นพลางนั่งกอดเข่าบนสนามหญ้า"อีกไม่นานก็เสร็จแล้ว" เลโอปลอบ เขานั่งข้างๆ พีท สวมหมวกแก๊ปสีดำเพื่อบังแดด"ทุกปีก็เป็นแบบนี้เหรอวะ? รับน้องตั้งนาน""ไม่รู้สิ ปีหนึ่งเหมือนกัน แต่กูได้ยินว่าปีนี้จัดงานใหญ่กว่าทุกปี" เลโอยักไหล่"อ๋อ เพราะมีเดือนคณะยอดเยี่ยมไงล่ะ" พีทพยักพเยิดไปทางกลุ่มรุ่นพี่ที่กำลังประชุมกันอยู่ ไทเกอร์ยืนอยู่ท่ามกลางรุ่นพี่ปีสอง สวมเสื้อคณะสีเหลืองเข้มพิมพ์คำว่า "STAFF" ด้านหลัง ดูโดดเด่นกว่าใครด้วยความสูงและหน้าตาดี"เขาเป็นสตาฟต์โครงการด้วยเหรอวะ?" เลโอถามเบาๆ"เออ ได้ข่าวว่าไอ้ไทเกอร์อาสามาเองเลย บอกว่าอยากช่วยงานคณะ แต่กูว่ามันแค่อยากอวดหล่อมากกว่า" พีทตอบ"ก็อาจจะจริง" เลโอหัวเราะเบาๆตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไทเกอร์ในฐานะเดือนคณะเป็นที่รู้จักของนักศึกษาวิศวะแทบทุกคน เขาปรากฏตัวในกิจกรรมคณะทุกงาน ทั้งในฐานะ
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 7 พี่รหัสที่ถูกบล็อค
"และรางวัลชนะเลิศ ได้แก่..." รุ่นพี่ชะลอการประกาศเพื่อสร้างความตื่นเต้น"กลุ่มที่ห้า! กลุ่มของน้องไทเกอร์!" ทุกคนในกลุ่มลุกขึ้นยืนด้วยความดีใจ น้ำตาลกระโดดตัวลอย พีทตบมือดังๆ เลโอยิ้มกว้างแม้จะไม่แสดงออกมากเท่าคนอื่น ทุกคนดีใจที่ความพยายามได้รับการตอบแทน"มารับรางวัลกันครับ!" รุ่นพี่เรียกทั้งหกคนและไทเกอร์เดินขึ้นไปบนเวที รับรางวัลซึ่งเป็นตุ๊กตาหมีใส่เสื้อคณะขนาดเล็กคนละตัว และบัตรกำนัลร้านอาหารในมหาวิทยาลัย"ขอให้ตัวแทนกลุ่มพูดสักหน่อยครับ" รุ่นพี่ยื่นไมโครโฟนให้ไทเกอร์"วันนี้พวกเราชนะได้เพราะทุกคนในทีมร่วมแรงร่วมใจกัน โดยเฉพาะไอเดียเรื่องโครงสร้างของน้องเลโอที่เป็นประโยชน์มาก" เขาหันไปยิ้มให้เลโอ ซึ่งทำให้เลโอประหลาดใจไม่น้อยเมื่อลงจากเวที ทุกคนยังคงดีใจกับชัยชนะ น้ำตาลขอถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึก ทุกคนรวมถึงไทเกอร์และเลโอยืนเคียงข้างกันถ่ายรูป บรรยากาศสนุกสนานและเป็นมิตร"วันนี้สนุกมากเลย พวกเราเป็นทีมที่เจ๋งสุดๆ" น้ำตาลพูดด้วยรอยยิ้ม"ใช่เลยคราวหน้ามีกิจกรรมอีก เราต้องอยู่ทีมเดียวกันนะ" พีทเห็นด้วยขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน เลโอสังเกตเห็นไทเกอร์มองมาที่เขา เขาลังเลเล็กน้อยก่อนจะเ
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 8 วันออกค่ายอาสา
เช้าตรู่วันเสาร์ ลานจอดรถหน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์คึกคักไปด้วยความวุ่นวาย นักศึกษาวิศวกรรมสาสตร์ปี 1 กว่าร้อยชีวิตพร้อมกระเป๋าเดินทางกำลังรอที่จะขึ้นรถบัสไปค่ายพัฒนาชนบท ขบวนรถบัสสีขาวจอดเรียงรายอยู่ห้าคัน รุ่นพี่ปี 2 ปี 3 กำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยและขานชื่อนักศึกษาตามรายชื่อ เลโอยืนรอที่ข้างรถบัสคันที่สาม กระเป๋าเป้ใบเดียวที่เขาเตรียมมาดูน้อยกว่าคนอื่น แต่เพียงพอสำหรับการไปค่ายสามวันสองคืน"เฮ้ย กระเป๋ามึงน้อยจัง แน่ใจนะว่าเอาของมาครบ?" พีทที่ยืนข้างๆ ทัก เขามาพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่และเป้สะพายหลัง"พอแล้ว แค่นี้ก็เกินพอ" เลโอตอบ"น้องๆ คนไหนอยู่รถคันที่สาม รีบมาเช็คชื่อได้แล้วครับ!" เสียงรุ่นพี่ตะโกนเรียกพีทและเลโอเดินไปเช็คชื่อที่โต๊ะลงทะเบียน เมื่อเสร็จแล้วก็ขึ้นรถบัส พีทเลือกที่นั่งแถวกลางฝั่งซ้าย เลโอนั่งข้างๆ วางกระเป๋าไว้บนตัก"อยากนั่งริมหน้าต่างมั้ย?" เลโอถาม"มึงนั่งเหอะ กูไม่ค่อยชอบมอง ง่วงอะ ตื่นแต่เช้ามืดเลย" พีทตอบนักศึกษาปีหนึ่งทยอยขึ้นรถบัสจนเกือบเต็ม บรรยากาศคึกคักด้วยเสียงพูดคุยและหัวเราะ น้ำตาลและเพื่อนๆ ที่เคยอยู่ทีมเดียวกันในกิจกรรมสร้างหอคอยเดินเข้ามาใ
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
ตอนที่ 9 อุบัติเหตุวัดใจ
"ปล่อยกูไปเถอะ เดี๋ยวรถอาจระเบิด..." ไทเกอร์พูดเสียงแผ่ว"กูไม่ทิ้งมึงหรอก ยันไหล่กูตรงนี้ แล้วพยายามดึงขาออกมา" " เลโอยืนยันไทเกอร์พยายามทำตาม แต่เขาอ่อนแรงเกินไป เลโอมองไปรอบๆ เห็นท่อนเหล็กที่หลุดออกมาจากโครงรถ เขาหยิบขึ้นมาและใช้มันเป็นคานงัดเบาะที่ทับขาไทเกอร์ออก"พยายามอีกครั้ง! ดึงตัวออกมา!" เลโอตะโกนไทเกอร์ใช้แรงที่เหลืออยู่ดึงตัวออกมา ในที่สุดเขาก็หลุดจากซากรถที่บีบอัดเขาอยู่ แต่ขาของเขามีเลือดไหลไม่หยุด"ต้องรีบออกไป" เลโอพูด เขาใช้เข็มขัดรัดต้นขาไทเกอร์เพื่อห้ามเลือด แล้วพยายามลากเขาออกไปการเดินทางออกจากซากรถเป็นไปอย่างยากลำบาก ไทเกอร์ตัวใหญ่และหนักเลโอต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการลากเขาผ่านเศษซากรถที่แหลมคมเมื่อพวกเขาออกมาถึงด้านนอก เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องดังขึ้น พีทและนักศึกษาคนอื่นๆ รีบเข้ามาช่วย ไทเกอร์ถูกนำไปวางบนพื้นที่ปลอดภัย ห่างจากซากรถ"รถพยาบาลมาแล้ว!" มีคนตะโกนบอกรถพยาบาลสองคันเปิดไซเรนมาจอด เจ้าหน้าที่กู้ภัยรีบลงมาช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ เมื่อพวกเขาเห็นสภาพของไทเกอร์ ก็รีบนำเขาใส่เปลและวิ่งไปที่รถพยาบาล"เขาเสียเลือดมาก ต้องรีบส่งโรงพยาบาล" เจ้าหน้าที่พย
last updateLast Updated : 2025-04-12
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status