ก็แค่เมียเก่า

ก็แค่เมียเก่า

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
โดย:  ดอกอ้อลู่ลมอัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
58บท
50views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

ฮันเตอร์ : เจ้าชู้ เอาแต่ใจ ไม่เคยรักใครจริง คบใครไม่นานก็เบื่อก็ทิ้งไม่แคร์ความรู้สึกของผู้หญิงคนไหน "แค่เบื่อก็ทิ้งทำไมต้องรู้สึกผิด" ข้าวฟ่าง : จากที่เคยเป็นคนอ่อนแอ แต่เหตุการณ์บางอย่างทำให้เธอต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อปกป้องคนที่เธอรัก "อย่ามาอยากเป็นคนดีเอาเวลานี้เพราะฉันไม่ต้องการ"

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

คุ้นหน้าคุ้นตา NC

ฮันเตอร์...

ห้องน้ำชาย...

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

"อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ พะ พี่เตอร์ขาแรงอีกค่ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ"

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

"แบบนั้นค่ะ อ๊าาา เสียว เกล เสียวจังคะพี่เตอร์ พี่เตอร์เสียวมั้ยคะพี่เตอร์ขาาา" มิเกลเด็กปีสองที่ผมพามาจัดกิจกรรมแบบตัวต่อตัวในห้องน้ำหันมาถามผมเสียงกระเส่าในขณะที่ผมกำลังกระแทกตัวตนเข้าไปในร่องของเธอจากทางด้านหลัง ผมซอยไม่ยั้งกระแทกไม่หยุดจนในที่สุดก็ถึงจุดหมายปลายทาง หลังจากปลดปล่อยความต้องการของตัวผมเองออกมาจนหมดลำกล้องผมก็รีบถอนตัวตนออกมาจากร่องรักของมิเกลทันทีแล้วดึงเครื่องป้องกันทิ้งลงถังขยะข้างๆ ก่อนจะจัดการเก็บอาวุธของตัวเองที่เริ่มอ่อนตัวลงเข้าไปในกางเกงยีนส์แล้วรูดซิปก่อนจะกันไปตอบคำถามของเธอที่ถามผมก่อนหน้านี้ว่าเสียวไหม

"พี่ก็เสียวครับ...แต่เสียวไม่สุดเพราะของน้องไม่ค่อยฟิตเท่าไหร่"

"พะ พี่เตอร์..."

" ขอโทษนะที่พี่ต้องพูดตรงๆ แต่น้องเอาไม่มันส์พี่คงเอาแค่ครั้งเดียวคงไม่สานสัมพันธ์ต่อ โชคดีนะครับส่วนเงินเดี๋ยวพี่โอนให้"

ผมยิ้มให้เกลก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยไม่สนใจว่าอีกคนด้านในจะรู้สึกยังไงกับคำพูดของผมเพราะสำหรับผมแล้วผู้หญิงที่ผมเข้าหาหรือเข้าหาผมก็เป็นได้แค่ที่ระบายเท่านั้น แต่ถ้าเอามันส์ลีลาดีก็มีสิทธิ์ไปต่อ แต่ถ้าเอาไม่มันส์แบบเมื่อกี้ก็แค่ครั้งเดียวจบ แต่ผมก็ไม่ได้เอาใครฟรีๆ หรอกนะเอาเสร็จผมก็จ่ายค่าเสียเวลาให้ทุกครั้งแต่ถ้าบางคนนิสัยน่ารักหน่อยก็จะได้ทั้งเงินทั้งกระเป๋ารองเท้าเสื้อผ้าตามที่ต้องการเพราะผมมันสายเปย์อยู่แล้วโดยเฉพาะผู้หญิงสาวๆสวยๆลีลาบนเตียงเด็ดๆแค่นั้นเธออยากได้อะไรผมให้ได้ทุกอย่าง

ผมเดินออกมาจนถึงลานกิจกรรมที่มีน้องๆนักศึกษาปีหนึ่งอยู่รวมกันหลายร้อยคนเพราะวันนี้มีกิจกรรมรับน้องปีหนึ่งทุกสาขา

อ้อ ผมลืมแนะนำตัวเองสินะผมชื่อฮันเตอร์อายุ22ปี เรียนอยู่ปีสี่คณะบริหารและวันนี้ผมก็โดนไอ้เอกเพื่อนสนิทขอร้องให้มาช่วยคุมน้องๆทำกิจกรรมทั้งที่มันไม่ใช่หน้าที่ของผมพราะผมไม่ถนัดพูดผมถนัดทำมากกว่า ทำเรื่องอย่างว่าอ่ะนะ 

"เห้ย!!! ไอ้เชี้ยเตอร์มึงหายหัวไปไหนมาวะกูให้ไอ้พวกรุ่นน้องไปตามหาก็หาไม่เจอ"

"กูไปเข้าห้องน้ำมา" ผมพูดความจริงไม่ได้โกหกมันนะ

"เข้าห้องน้ำเหี้ยไรหายหัวไปเกือบชั่วโมง หรือว่ามึงไป......" 

"อืม" ผมรู้ว่ามันรู้ว่าผมไปไหนมา

"ไอ้เชี้ยเตอร์มึงนี่นะวันนี้วันรับน้องมึงก็ไม่เว้นเหรอวะ"

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับรับน้องวะเวลากูเงี่ยนกูไม่มานั่งคิดหรอกว่าวันนี้มันจะวันอะไรถึงจะเป็นวันพระถ้ากูจะเอากูก็ไม่สน"

"กูล่ะเชื่อมึงเลยว่ะ"

"แล้วมึงจะบ่นกูทำเหี้ยไรนักหนาวะกูก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรมึงก็น่าจะชินได้แล้วมั้ยวะ"

"เออๆ กูรู้สันดานมึงดีว่ามึงมันขี้เงี่ยนแต่เบาได้เบามั่งอยู่ปีสี่แล้วนะมึงอ่ะ"

"พูดแม่งเหมือนไม่เคยนะมึงอ่ะไอ้เอก"

'"แต่กูไม่เอามั่วแบบมึงนะไอ้เตอร์"

"อย่างกูไม่ได้เรียกว่ามั่วเขาเรียกว่าทั่วถึงต่างหากมึงก็รู้ว่าเด็กกูเยอะกูก็ต้องกระจายความสุขให้กับเด็กๆของกูสิวะแต่กูก็ป้องกันทุกครั้งนะเว้ยมึงไม่ต้องห่วง"

"ใครจะห่วงคนอย่างมึง ถ้ากูจะห่วงกูห่วงผู้หญิงที่มึงไปเอาซะมากกว่าที่พอมึงเบื่อมึงก็ทิ้งเค้าซะไร้เยื่อใย ตั้งแต่กูคบเป็นเพื่อนกับมึงมาจะสี่ปีกูไม่เคยเห็นมึงหยุดอยู่ที่ใครได้เลยสักคน กูอยากจะรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะเอาคนอย่างมึงอยู่"

ผมยืนฟังไอ้เอกบ่นแบบไม่ใส่ใจเพราะตัวมันเองก็ไม่ได้ดีไม่ได้ต่างไปจากผมสักเท่าไหร่มันจะดีกว่าผมหน่อยนึงก็ตรงที่มันคบทีละคนไม่เหมือนผมที่ไม่เคยขอคบกับใครเพราะผมเน้นเอามากกว่า แต่จะว่าไปผมก็ไม่ใช่ไม่เคยคบใครนะแต่มันก็นานมาแล้วล่ะนานจนลืมแต่ก็ช่างมันเถอะเพราะตอนนี้ผมกำลังใช้สายตามองไปยังนักศึกษาหญิงปีหนึ่งคนนึงที่นั่งอยู่ในแถวเธอมองมาที่ผมด้วยสายตาแปลกๆซึ่งผมรู้สึกว่าผมคุ้นหน้าคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูกแต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยรู้จักหรือเปล่า

"มึงมองอะไรไอ้เตอร์กูเห็นมึงจ้องตาไม่กระพริบ หรือมึงสนใจเด็กปีหนึ่งอีกแล้ว มึงนี่นะทุกปีเลยนะมึง"

"กูรู้สึกคุ้นๆ หน้าน้องผู้หญิงคนนั้นว่ะ" 

"คนไหนวะนั่งอยู่เป็นร้อย"

"คนนั้นไงผมยาวๆสีน้ำตาลนั่งแถวสองตรงนั้นน่ะ" ผมชี้ให้ไอ้เอกดู

"อ่อ น้องข้าวฟ่าง"

"มึงบอกว่าน้องคนนั้นชื่ออะไรนะ"

"น้องข้าวฟ่าง??" พอผมได้ยินชื่อที่ไอ้เอกบอกมันเลยทำให้ผมจำได้ทันทีว่าเพราะอะไรผมถึงรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาน้องผู้หญิงคนนั้นเพราะเธอคือข้าวฟ่างเมียเก่าผมเองแต่ที่ผมไม่ยังคาใจอยู่ก็คือข้าวฟ่างกับผมเราอายุเท่ากันแล้วเธออยู่เรียนปีหนึ่งได้ยังไง

ปล. เรื่องนี้เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่งของไรท์นะคะเคยติดอันดับนิยายขายดีมาแรงจากหลายๆแพลตฟอร์ม^^

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
58
คุ้นหน้าคุ้นตา NC
ฮันเตอร์...ห้องน้ำชาย...พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ"อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ พะ พี่เตอร์ขาแรงอีกค่ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ"พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ"แบบนั้นค่ะ อ๊าาา เสียว เกล เสียวจังคะพี่เตอร์ พี่เตอร์เสียวมั้ยคะพี่เตอร์ขาาา" มิเกลเด็กปีสองที่ผมพามาจัดกิจกรรมแบบตัวต่อตัวในห้องน้ำหันมาถามผมเสียงกระเส่าในขณะที่ผมกำลังกระแทกตัวตนเข้าไปในร่องของเธอจากทางด้านหลัง ผมซอยไม่ยั้งกระแทกไม่หยุดจนในที่สุดก็ถึงจุดหมายปลายทาง หลังจากปลดปล่อยความต้องการของตัวผมเองออกมาจนหมดลำกล้องผมก็รีบถอนตัวตนออกมาจากร่องรักของมิเกลทันทีแล้วดึงเครื่องป้องกันทิ้งลงถังขยะข้างๆ ก่อนจะจัดการเก็บอาวุธของตัวเองที่เริ่มอ่อนตัวลงเข้าไปในกางเกงยีนส์แล้วรูดซิปก่อนจะกันไปตอบคำถามของเธอที่ถามผมก่อนหน้านี้ว่าเสียวไหม"พี่ก็เสียวครับ...แต่เสียวไม่สุดเพราะของน้องไม่ค่อยฟิตเท่าไหร่""พะ พี่เตอร์..."" ขอโทษนะที่พี่ต้องพูดตรงๆ แต่น้องเอาไม่มันส์พี่คงเอาแค่ครั้งเดียวคงไม่สานสัมพันธ์ต่อ โชคดีนะครับส่วนเงินเดี๋ยวพี่โอนให้"ผมยิ้มให้เกลก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยไม่สนใจว่าอีกคนด้านในจะรู้สึกยังไงกับคำพูดของผมเพราะสำหรับผมแล้วผู้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
ต้องเข้มแข็ง
ข้าวฟ่าง...."แกแน่ใจแล้วใช่ไหมฟ่าง" ลูกศรเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉันพูดขึ้นหลังจากที่ขับพาฉันมาส่งถึงหน้ามหาลัยเพราะรถของฉันมันเสียตอนนี้ยังอยู่ที่อู่ซ่อมฉันเลยต้องอาศัยรถลูกศรมาก่อนส่วนลูกศรก็เรียนอยู่อีกมหาลัยหนึ่ง"ถ้าแกหมายถึงเรื่องที่ฉันมาเรียนต่อที่นี่ฉันมั่นใจ""แต่แกก็รู้ว่าแกจะต้องเจอกับเอ่อกับ......" สีหน้าของลูกศรฉายแววหนักใจซึ่งฉันรู้และเข้าใจว่าลูกศรมันห่วงฉันเรื่องอะไร"ก็เพราะฉันรู้ไงว่าจะต้องเจอฉันถึงเลือกที่มาเรียนต่อที่นี่ไม่เรียนที่เดียวกับแก""แต่ฉันเป็นห่วงแกนะฉันกลัวแกจะต้องเสียใจกับผู้ชายคนนั้นอีกเป็นครั้งที่สอง""มันจะไม่มีวันนั้นอีกแล้วล่ะฉันจะไม่ยอมเสียน้ำตาให้ผู้ชายใจร้ายสารเลวคนนั้นอีกเป็นอันขาด""ฉันจะดีใจมากถ้าแกทำได้แบบนั้นจริงๆน่ะฟ่าง""แกพูดเหมือนแกไม่เชื่อใจฉันลูกศร""บอกตามตรงเลยนะฟ่าง..ฉันรู้ว่าแกยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่" สิ่งที่ลูกศรพูดมันคือความจริงแม้ที่ผ่านมาฉันจะไม่เคยเอ่ยชื่อของผู้ชายคนนั้นให้ใครได้ยินแต่จริงๆแล้วฉันยังรักผู้ชายเลวๆคนนั้นอยู่ ผู้ชายที่ทำให้ฉันเจ็บปวดเจียนตายผู้ชายที่ฉันจดจำไม่เคยลืม สามปีที่ผ่านมามันไม่ได้ช่วยทำให้ฉันลืมเขาได้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
เจ็บตัว
ข้าวฟ่าง...ถ้าจะถามว่าพอพ่อกับแม่เสียฉันเอาเงินที่ไหนใช้ในตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา คือพ่อกับแม่ของฉันท่านก็ถือว่ามีฐานะระดับนึงถึงจะไม่ได้ร่ำรวยมากมายอะไรแต่ก็ถือว่าพอมีพอกินมันเลยทำให้ฉันไม่ลำบากอะไรมากไม่ต้องดิ้นรนหาเงินใช้หาเงินเรียนแต่ถึงแม้ว่าฉันจะมีเงินที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้ฉันก็ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัดเพราะเงินต่อให้มีมากมายขนาดไหนแต่ใช้ทุกวันมันก็ย่อมมีวันหมดแล้วยิ่งตอนนี้ฉันมีลูกถึงสองคนที่ต้องเลี้ยงดูด้วยแล้วมันยิ่งทำให้ฉันต้องหาเงินหารายได้เพิ่ม ฉันตัดสินใจไปเรียนออกแบบตัดเย็บเสื้อผ้าสำหรับเด็กในช่วงที่ฉันท้องจนฉันสามารถออกแบบเสื้อผ้าขายออนไลน์มีรายได้พอกินพอใช้มันทำให้ฉันภูมิใจในตัวเองที่สามารถหาเงินได้ด้วยตัวเองไม่ได้ใช้แต่เงินพ่อกับแม่ ตอนนี้เสื้อผ้าที่ฉันขายกำลังไปได้ดีมีออเดอร์เข้ามาตลอดเพราะมีพรีเซ็นเตอร์ตัวน้อยสุดน่ารักเป็นนายแบบนางแบบให้เงินที่ขายได้ฉันก็เก็บเอาไว้ให้พวกแกนั่นแล่ะปื๊ดดดด!!!! ปี๊ดดดด!!!! ปี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!"น้องๆ ปีหนึ่งทุกสาขา นี่คือประกาศจากรุ่นพี่ พี่ขอให้น้องๆ ทุกคนรีบวิ่งมาเข้าแถวรวมกันตรงลานกิจกรรมพี่ให้เวลา15นาทีนะครับถ้าน้องๆ มาเข
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
หลบสายตา
"พี่มะ..เอ่อฉันไม่เป็นอะไร" ฉันลืมตัวเกือบเรียกแทนตัวเองว่าพี่เพราะเอาจริงๆ ฉันน่าจะอายุมากกว่าเขาถึงสามปี"โหหัวเข่าเธอมีเลือดซึมออกมาด้วยไปห้องพยาบาลมั้ยเดี๋ยวฉันพาไป" ฉันก้มมองหัวเข่าตัวเองที่มีเลือดซึมออกมาแต่มันก็ไม่ได้มากอะไรเท่าไหร่ฉันเลยปฏิเสธความหวังดีของคนตรงหน้าที่เพิ่งเจอ"ไม่เป็นไรหรอกนิดเดียวเองว่าแต่นายอยู่ปีหนึ่งใช่หรือเปล่า""อื้มใช่ฉันเรียนปีหนึ่งคณะบริหาร""ฉันก็เรียนบริหารนะ""จริงเหรอดีจังได้เจอคนที่เรียนคณะเดียวกันฉันชื่อฟิวนะเธอชื่ออะไร""ฉันชื่อข้างฟ่างเรียกฟ่างเฉยๆ ก็ได้ ว่าแต่ฟิวนี่ ย่อมาจากกาฟิวป่ะ^^""รู้ได้ไงอ่ะ" พอฉันเดาถูกคนตรงหน้าก็ออกมาอาการเขินๆ กับชื่อของตัวเองจนฉันอดยิ้มขำไม่ได้"เดาเอาไม่คิดว่าจะถูกนะเนี๊ยะ555""เรียกฉันว่าฟิวก็พอนะกาฟิวเอาไว้ให้ป๊าม๊าที่บ้านฉันเรียกก็พอ" ฉันอดยิ้มไม่ได้ เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักมากๆ แม้จะเพิ่งเคยเจอกัน"ฉันว่าตอนนี้เรารีบไปเข้าแถวเถอะจะเลยสิบห้านาทีแล้ว" ฉันมองเวลาที่ข้อมือของตัวเองก็พบว่ามันเกือบจะใกล้เวลาแล้วฉันไม่อยากโดนทำโทษทั้งที่ยังเจ็บ"เออนั่นนะสิงั้นเรารีบไปกันเถอะว่าแต่....เธอเดินไหวไหม" ฟิวที่กำลังจะเดินนำ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
เผชิญหน้า
ฮันเตอร์...ผมยังคงยืนกอดอกจ้องหน้าคนที่เคยได้ชื่อว่าเป็นเมีย...เคยเป็นก็หมายความว่าตอนนี้ไม่ได้เป็นสถานะตอนนี้ของเธอก็เป็นแค่เมียเก่าของผมเท่านั้นเรื่องระหว่างเรามันจบมาสามปีกว่าแล้วล่ะส่วนสาเหตุที่เลิกก็เพราะความที่ผมเป็นคนเบื่ออะไรง่ายๆ ผมเป็นคนจำพวกพวกเบื่อง่ายหน่ายเร็วถึงแม้ตอนนั้นผมจะมีเธอเป็นแฟนเป็นเมียแต่สันดานของผมมันเปลี่ยนไม่ได้คบกันไปสักระยะผมก็กลับมาเป็นผมคนเดิมเพราะผมไม่เคยคบผู้หญิงแค่คนเดียวเอาผู้หญิงแค่คนเดียวมันน่าเบื่อผมเบื่อเธอผมเลยไปหาความสุขกับผู้หญิงคนอื่นแล้วเธอจับได้มิหนำซ้ำผู้หญิงคนนั้นคืออดีตเพื่อนสนิทของเธอจะว่าผมเหี้ยก็ได้นะที่เอาเพื่อนเมียแต่ให้ทำไงได้ผู้หญิงมาอ่อยถึงห้องจะไม่เอาก็เสียดายของแย่ผมเลยจัดให้แล้ววันซวยก็มาเยือนความลับมันไม่มีในโลกวันนั้นข้าวฟ่างมาหาผมที่ห้องโดยที่ไม่ได้บอกผมล่วงหน้าเธอเปิดประตูเข้ามาตอนที่ผมกำลังนัวเนียอยู่กับเพื่อนของเธอบนโซฟาในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยจะให้โกหกปฏิเสธว่าไม่มีอะไรเธอก็คงไม่เชื่อเธอบอกให้ผมเลือกระหว่างเธอกับเพื่อนของเธอแล้วผมจะเลือกได้ยังไงในเมื่อผมไม่อยากจะเลือกไม่เอาใครทั้งนั้นไม่ว่าจะเธอหรือเพื่อนของเธอ ตอนนั้นที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
ของเก่าที่ไม่ต้องการ
ข้าวฟ่าง...ฉันเดินตามเขาจนมาถึงหน้าห้องห้องนึงที่มีป้ายแปะไว้ตรงหน้าประตูว่าห้องประธานชมรมฉันมองดูเขาไขกุญแจเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปแต่ฉันไม่ได้ตามเข้าไปฉันยังยืนอยู่ตรงหน้าห้องเพราะฉันไม่ไว้ใจเขา ฉันคิดว่าในห้องนั้นคงไม่มีใครอยู่แน่ๆ"ทำไมไม่เข้ามา" เขาเดินออกมาถามเมื่อเห็นว่าฉันไม่เดินตามเขาเข้าไปข้างใน"มีอะไรก็พูดตรงนี้""ทำไม..กลัวเหรอ""เปล่า" ใครจะบอกว่ากลัวล่ะ"ถ้าไม่กลัวก็เข้ามา""ไม่เข้า""จะเข้ามาดีๆ หรือจะให้อุ้มเข้ามา""อย่ามาทำอะไรบ้าๆ นะเตอร์""ดีใจจังที่ยังจำผัวตัวเองได้""ฉันไม่เคยมีผัวพูดให้มันดีๆ ""สงสัยจะลืมงั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวจะทบทวนความทรงจำให้" ว่าไม่ทันขาดคำเขาก็กระชากแขนฉันเข้าไปในห้องแล้วจัดการล็อกประตูห้องโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว"ปล่อยนะจะทำอะไรล็อคห้องทำไม!! " ฉันถามเขาพร้อมกับพยายามสะบัดแขนออกจากเกาะกุมของเขาแต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจฟังในสิ่งที่ฉันพูดเขาลากแขนฉันแล้วเหวี่ยงฉันลงบนโซฟาที่วางอยู่ตรงมุมห้องก่อนที่เขาจะเอามือทั้งสองข้างยันพนักพิงเอาไว้เขากักฉันไว้ทำให้ฉันไม่สามารถลุกไปไหนได้"จะ...เอ่อจะทำอะไร""ทำไม กลัวเหรอ""ทำไมฉันต้องกลัวนายด้วย" เขายิ้มให้ฉ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
ความจริงที่เพิ่งรู้
ข้าวฟ่าง....ฉันตบหน้าฮันเตอร์ไปทีนึงแล้วก็ด่าเขาด้วยความโกรธที่เขามาจูบฉันโดยที่ฉันไม่ได้เต็มใจฉันก็รีบพาตัวเองออกมาจากห้องนั้นทันที ตอนนี้ใจฉันตัวฉันมันสั่นไปหมดสั่นด้วยความโกรธด้วยความน้อยใจด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่มันรู้สึกไม่ดีฉันคิดว่าเขาจะสำนึกผิดที่เคยทำกับฉันแล้วอาจจะอยากขอโทษแต่เปล่าเลยเขายังเป็นเขาเป็นผู้ชายใจร้ายคนเดิมที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปีเตอร์ก็ยังเป็นเตอร์ที่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของฉัน"ฟ่างเป็นไงบ้าง""ฟิว!! " ฉันตกใจเล็กน้อยเมื่อเจอฟิวที่ดูเหมือนเขามาจะยืนดักรอฉันอยู่ตรงทางเดินไปลานกิจกรรม"เธอโดนไอ้รุ่นพีี่นั่นทำอะไรหรือเปล่า" ฟิวพูดพร้อมกับสำรวจร่างกายฉันเหมือนจะหาความผิดปกติ"ทำไมนายถึงคิดแบบนั้น""ก็เพราะฉันรู้จักนิสัยมันดียังไงล่ะ""รู้จักดี..หมายความว่าไงนายรู้จักเตอร์เหรอ""เตอร์?? ..ทำไมเธอเรียกชื่อมันเหมือนรู้จักสนิทสนมกับมันล่ะ""ก็..คือฉันกับเขาเคย..เอ่ออเคยรู้จักกันน่ะเราเคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน""โรงเรียนเดียวกันห้องเดียวกัน?? หมายความว่าไงเธออยู่ปีหนึ่งส่วนมันอยู่ปีสี่นะจะเรียนห้องเดียวกันได้ไง""ตอนฉันจบมอหกฉันหยุดเรียนไปสามปีน่ะเพิ่งจะได้กลับมาเรียนต่อ"
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
อดีตที่เจ็บปวด
หลายปีก่อนตอนนั้นฉันเรียนอยู่มอหกและอีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้ว วันนั้นเป็นวันเกิดของฮันเตอร์ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของฉันเราเป็นแฟนกันมาตั้งแต่มอสี่จนถึงมอหกตอนนั้นเขาเข้ามาจีบฉันโดยที่ไม่ให้ใครรู้เขามาหาฉันที่ห้องสมุดเพราะฉันชอบเข้ามาอ่านหนังสือในห้องนี้เวลาพักเที่ยงเขาตามจีบฉันอยู่นานกว่าฉันจะใจอ่อนเพราะฉันรู้ว่าเขาน่ะฮอตมากมีแต่สาวๆ ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ชอบเขาแต่ฉันก็ไม่เคยเห็นเขาคบกับใครหรือไปไหนมาไหนกับใครเลยเขาทำให้ฉันไว้ใจเชื่อใจจนวันนึงเขาขอฉันเป็นแฟนและด้วยความที่ฉันไม่เคยมีใครไม่เคยสนใจใครพอมาเจอเขาเข้ามาจีบมาทำให้ฉันรักทำให้ฉันไว้ใจฉันเลยตกลงยอมคบกับเขาแต่เขาขอให้เรื่องของฉันกับเขาเป็นความลับเขาให้เหตุผลว่าฉันกับเขาเรายังเรียนกันอยู่มันอาจจะดูไม่ดีถ้ามีคนรู้ว่าเราคบกันเขาบอกว่ารอให้เรียนจบก่อนเขาจะบอกกับทุกคนรวมถึงที่บ้านของเขาว่าฉันกับเขาเราเป็นอะไรกัน เราสองคนก็มีคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ต่อกันว่าเราจะแต่งงานกันทันทีหลังจากที่เราเรียนจบแล้วเราก็จะไปเรียนต่อด้วยกันที่อเมริกา จนมาวันนึงซึ่งเป็นวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของเขาฉันเลยอยากจะเซอไพรส์เขาโดยการไปหาเขาที่ห้องโดยที่เขาไม่รู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
ลูกใคร
หลายวันต่อมา..."แม่ฟ่างขาน้องแป้งแต่งตัวเสร็จแล้วค่าาา^^""พี่ปั้นก็แต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกันค๊าบแม่ฟ่าง^^"สองแสบตัวจิ๋วในวัยสามขวบวิ่งเข้ามาหาฉันที่ห้องนอนหลังจากที่ฉันบอกให้พวกแกลองใส่เสื้อผ้าเองโดยที่ไม่มีฉันคอยช่วย ฉันหันไปมองลูกทั้งสองแล้วอดขำไม่ได้เพราะแต่ละคนใส่เสื้อผ้ากลับหน้ากลับหลังกระดุมก็ติดผิดรู"น้องแป้งเก่งมั้ยค๊าาาาาปม่ฟ่าง^^"น้องข้าวแป้งหมุนตัวโชว์ให้ฉันดูจนฉันต้องกลั้นขำเอาไว้เพราะเสื้อที่แกหยิบมาใส่มันคับจนติดกระดุมไม่ได้"เก่งค่าาาเก่งที่สุดเลยมามะมาให้แม่จุ๊บแก้มที" ฉันก้มลงหอมแก้มลูกสาวตัวน้อยเพื่อเป็นรางวัลส่วนลูกชายก็กลัวน้อยหน้าน้องสาวฝาแฝดของตัวเองวิ่งมากอดฉันทันทีแล้วพูดน้ำเสียงอ้อนๆ ที่มักจะพูดกับฉันเป็นประจำ"ให้รางวัลพี่ปั้นด้วยค๊าบบบบแม่ฟ่าง" น้องข้าวปั้นพูดพร้อมกับยื่นแก้มขาวๆ มาให้ฉันหอม"ค๊าบบบบลูก^^" ฉันหอมแก้มลูกฝาแฝดทั้งสองคนไปหลายฟอดอย่างเท่าเทียมกันด้วยความรักสุดหัวใจ ทุกวันนี้ฉันมีความสุขก็เพราะมีพวกแกทั้งสองคนนี่แล่ะที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันมีชีวิตเพื่อใครอนุบาลหมีน้อย"เป็นเด็กดีห้ามดื้อห้ามซนต้องเชื่อฟังคุณครูนะคะเด็กๆ ""ค่าาาา""ค๊าบบบบ""งั้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
พ่อของลูกคือใคร
ข้าวฟ่าง..ฉันรู้ว่าตัวเองเผลอหลุดปากพูดถึงลูกต่อหน้าเตอร์เพราะตอนนี้ฉันห่วงน้องแป้งมาก คุณครูโทรมาบอกว่าน้องแป้งแอบกินขนมกับเพื่อนโดยที่ไม่รู้ว่าขนมที่กินมันมีส่วนผสมของกุ้งแล้วน้องแป้งแกแพ้กุ้งและอาการของแกจะรุนแรงมากฉันถึงเป็นห่วงแม้ว่าตอนนี้แกจะพ้นขีดอันตรายแล้วเพราะคุณครูพามาส่งโรงพยาบาลได้ทัน"ฉันถามว่าลูกที่เธอพูดถึงเมื่อกี๊คือลูกใคร...ลูกเธอหรือเปล่า" เขาจ้องหน้าฉันเพื่อเค้นเอาคำตอบมาถึงตอนนี้ฉันคงปฏิเสธไม่ได้ฉันยอมรับไปตรงๆ"ใช่ลูกของฉันเอง""เธอมีลูกแล้ว?? ""แล้วมันแปลกตรงไหน""ก็ไม่แปลกหรอกแต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะมีลูกเร็วขนาดนี้ ที่หายไปสามสี่ปีคือแอบไปมีลูกมีผัวว่างั้น""อื้มใช่""ฉันอยากเห็นหน้าลูกเธอจริงๆ ""ไม่ต้องหรอกลูกของฉันไม่ชอบคนแปลกหน้านายกลับไปได้ละ อ้อขอบใจนะที่ขับรถมาให้""ฉันยังไม่กลับฉันอยากดูหน้าลูกเธอแล้วก็อยากเห็นหน้าพ่อของลูกเธอด้วย""เขาไม่อยู่ให้นายเจอหรอกเขาไปทำงานต่างประเทศน่ะ""อ่อ นึกว่าโดนผัวทิ้ง" ฉันไม่อยากจะเสวนากับเขาสักเท่าไหร่เลยไม่ได้หันไปคุยกับเขาต่อติ๊ง.. พอลิฟต์เปิดออกฉันก็เจอกับน้องข้าวปั้นที่ยืนอยู่กับคุณครูตรงหน้าห้องฉุกเฉินที่น้องข้าวแ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-25
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status