คืนร้อนกับประธานเกย์ฮอตเนิร์ด

เธอจูบไม่ค่อยเก่ง... ทว่าลิ้นสากร้อนของพายุพรรษทำให้เธอเป็นงานเร็วขึ้น ในความขัดขืนของคนตัวสูง ยิ่งทำให้เธออยากเอาชนะ

        กระทั่งรู้ตัวกันอีกที ปลายหัวหยักของชายหนุ่มก็จ่อที่ปากทางฉ่ำแฉะของเธอแล้ว

        “หนูไม่บอกใครหรอกค่ะว่าเรามีอะไรกัน และขอเป็นผู้หญิงคนแรกของคุณได้ไหม เราไม่ต้องมีสถานะอะไรกันก็ได้ แค่เอ่อ... วันไนท์สแตนด์กับเกย์แปลกหน้าก็พอ”

        วินาทีต่อมาความอึดอัดก็ถาโถมเข้าใส่ร่างของหญิงสาว

***************

“บ้า... หนูทำอะไรคุณเหรอคะ เป็นคุณต่างหากที่ยั่วหนู คุณเหมือน...นักบวชที่กำลังทำให้ นางปีศาจอย่างหนูกำลังจะธาตุไฟแตก”พูดจบเธอจึงส่งนิ้วเข้าไปในโพรงปากชายหนุ่ม และเขาตอบสนองด้วยการเลียดูด พลอยให้วิมลรัมภาสยิวขึ้นมาอีกรอย “แตกด้วยกันอีกดีไหม...หลังคืนนี้ เราคงแยกทางกันไป หนูกลัวว่าจะไม่ได้เห็นคุณอีก”เขายกไหล่ และเป็นฝ่ายเอื้อมมือไปสัมผัสรอยแยกของเสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่ และข้างในคือร่างเปลือยเปล่า

        “คุณไม่เคยนอนกับผู้หญิงใช่ไหมคะ”

        “แน่นอน มีอะไรให้ผมสนใจ ตัวนุ่มนิ่มไปหมด ตรงนั้นก็แฉะ และเอ่อ...”ปากบอกอย่างนั้น แต่เกรสหวานฉ่ำของวิมลรัมภากำลังถูกเขาใช้นิ้วคลึงไม่หยุด

        “อ๊ะ... คุณ... ใช้นิ้วแล้ว ขอเป็นลิ้นและปากได้ไหมคะ แล้วค่อยเปลี่ยนเป็นน้องชายคุณ หนูอยากเติมเกย์จริงๆ นะ”

        “มีแต่เกย์คิวซีไม่ผ่านเท่านั้นแหละที่จะทำอย่างนั้นกับเธอ... และเชื่อฉัน ผู้ชายดีๆ เขาต้องให้เกียรติผู้หญิง”

*********************

        ร่างสูงนั่งขรึมๆ อยู่บนโซฟาหนาหนุ่มซึ่งเป็นโซนพิเศษของแขกวีไอพี หัวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันเล็กน้อย อันที่จริงเขาไม่อยากยุ่งเรื่องเหลวไหลของใคร ทว่าคนที่ก่อเรื่องเป็นพวกชั่วช้า ทำสิ่งที่ไม่ละอายต่อบาป มิหนำซ้ำยังเคยก่อคดีกับคนที่เขารัก

        ถึงอดีตผ่านไปแล้ว และเขาไม่อยากรื้อฟื้น แต่พอได้เห็นการกระทำแสนระยำของคนกลุ่มนั้นตรงหน้า พายุพรรษก็ปล่อยให้เหยื่อโดนล่วงละเมิดไม่ได้จริงๆ

        หญิงสาวคนดังกล่าวหุ่นสวย ใบหน้าดูไร้เดียงสา แต่หน้าอกเธอล้นทะลัก ยามเคลื่อนไหวร่างกาย มันเด้งไหวชวนให้สัมผัสเหลือเกิน ฝ่ายเขานึกตำหนิอยู่มาก ด้วยเธอใจกล้าและปล่อยให้ตนเองตกอยู่ในอันตราย ซึ่งตอนแรกมีผู้หญิงสามคนที่อยู่โต๊ะเดียวกัน แต่จู่ๆ กลับทยอยเดินหายไป ปล่อยเธอไว้ตามลำพัง และพอดื่มไปเยอะ เธอเลยเต้นยักย้ายส่ายสะโพกสุดเหวี่ยง และมีผู้ชายซึ่งดูเผินคล้ายแฟนหนุ่มเดินเข้ามา ฝ่ายเธอก็สวมบทแม่เสือสาวเข้าคลอเคลีย บีบนวด ตีบั้นท้ายเขา พฤติกรรมแบบฝ่ายรุกอย่างชัดเจน และหากพินิจให้ดีก็พบว่า ฝ่ายชายเป็นเก้ง ไม่ใช่แฟนหนุ่ม แถมยังดูสาวสะบัด เล่นหูเล่นตากลับผู้ชายโต๊ะใกล้กันอยู่ตลอด

        เขามองเธอและก็หงุดหงิดใจ ด้วยยังพยายามเอาเนื้อตัว และหน้าอกไปสีกับเก้งไม่หยุด ราวกับต้องการปลุกตัณหาให้อีกฝ่าย ทว่าน่าเสียดาย คนๆ นั้น คงไม่ชอบ แถมเป็นพวกที่ดูอย่างไรก็หวังผลประโยชน์ ไม่มีความจริงใจ หลายหนยังแอบเบ้ปากใส่เธอด้วย

        กระทั่งเห็นว่าเธอเริ่มบีบขมับตนเอง สลับการส่ายหน้า พายุพรรษก็ทำเสียงหึๆ ๆ“ชอบเสี่ยง ชอบท้าทายแบบนี้ ถ้าไม่โดนของแรงสักที ยังไงคงไม่เข็ด”

        เขาพึมพำพร้อมมองเธออย่างไม่วางตา แล้วตอนนั้นทั้งขำ และนึกแปลกใจว่าเหตุใดต้องคอยห่วงอีกฝ่ายด้วย ทั้งที่เธอไม่รู้จักรักตนเองเอาเสียเลย

        หญิงสาวยังเต้นไม่หยุด กระโปรงสั้นเลิกสูงขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเก้งหน้าหล่อ หันไปทางเพื่อนของเขาซึ่งเป็นชายตัวสูงผิวเข้ม หน้าตาดูหื่นกระหาย พอเข้ามายืนชิดเธอ มือไม้ก็เริ่มรุ่มร่าม มีหลายหนที่เขาจับสะโพกหญิงสาว แล้วจัดท่าทางคล้ายจะให้เธอเอาบั้นท้ายเสียดสีกับเป้ากางเกงพองๆ ของตน

         พายุพรรษรู้สึกอึดอัดกับภาพที่เห็น เลยเสมองไปทางอื่น และมือถือมีสายโทร.เข้ามาพอดี

        “เอ ยังไม่กลับบ้านเหรอครับ” ปลายสายคือปั๊ม หรือปกรณ์ ซึ่งเป็นรุ่นน้องในกลุ่มของเขา และสนิทกัน

        “รอรับของกลับ เลยมานั่งเล่นที่ผับฯ หาอาหารตาชมสักหน่อย”

        “เอ๋ ถ้าทางเหงาอยู่น้า ปั๊มบอกแล้วว่าเปิดโอกาสให้คนอื่นได้ชิมของหวานบ้าง เก็บเอาไว้แบบนั้นเดี๋ยวสักวันเดี๋ยวเตะปี๊บไม่ดังขึ้นมา จะเสียดายเอานะคุณลม”  

        “คุณพูดเหมือนว่า คนอย่างผมจะมีใครสนใจ อีกอย่าง...เรื่องแบบนั้น มันบังคับไม่ได้”

        ปกรณ์หัวเราะน้อยๆ“คุณลมหวงตัวเกินไป อีกอย่าง... คุณคงต้องเปิดใจกว่านี้ และมันไม่แปลกนะครับ หากเราจะชอบทั้งรุก...รับ หรือแค่ภายนอก”

        “ปั๊ม... ถ้านายยังไม่หยุดพล่ามเรื่องพวกนี้ ผมไม่คุยด้วยแล้วนะ”

        ปกรณ์ย่อมตามทันอารมณ์พายุพรรษ เลยรีบเปลี่ยนเรื่อง

        “พรุ่งนี้จะแวะมาหาเด็กน้อยไหมครับ” เสียงคู่สนทนารื่นเริงกว่าเดิม

        “อืม คนแก้มย้อยสบายดีไหม และงอแงเก่งหรือเปล่า”

        “ถิงถิงหลับตั้งแต่สองทุ่ม ถามหาคุณสองสามครั้ง และบอกว่าอยากกินข้าวด้วยกันครับ”

        “อื้อ ผมไม่ลืมนัดถิงถิงแน่นอน ส่วนนายก็ดูแลสุขภาพ อีกอย่าง อย่าไปใส่ใจเรื่องคนอื่นให้มาก เดี๋ยวล้มป่วยลงอีกจะแย่” พายุพรรษบอกปลายสาย ซึ่งตอนนี้มีสถานะเป็นปาปี๊ของเด็กหญิงเสี่ยวถิงวัยสามขวบครึ่ง

        “เออ ปั๊มโทร. หามาได้จังหวะพอดีเลย ผมบังเอิญเห็นพวกนั้นอีกแล้ว มันใช้วิธีแบบเดิมๆ หาเงิน และเล่นสนุกกับเหยื่อ”

        ปรณ์ถอนหายใจหลายเฮือกติดกัน และดูเหมือนร่างเขาสั่นด้วยความโกรธ และกลัวภาพในอดีตประหนึ่งจะผุดขึ้นมาหลอกหลอนเขาอีกหน

        “ทุกอย่างผ่านไปแล้ว อีกอย่างฝ่ายผมโง่เอง ถ้าเป็นไปได้ ขออยู่ห่างๆ ดีที่สุดครับ เพราะยังไง หลักฐานผมก็อ่อน”

        “ผมเข้าใจ... เอาละ เดี๋ยวขอตัวทำธุระก่อน พรุ่งนี้พบกัน” ก่อนที่พายุพรรษจะว่างสาย ปกรณ์ไม่วายเอ่ยถามด้วยความห่วงใย

        “คุณจะไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนใช่ไหมครับ”

        “โถ ปั๊ม... นายคิดว่าผมเป็นคนยังไง อีกอย่างผมมีคนรักให้ดูแล ตั้งหลายคน คงไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงกับเรื่องเหลวไหลหรอก”

        ชายหนุ่มพูดจบจึงกดวางสาย...