เข้าสู่ระบบนับดาว เด็กสาวกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยป้าที่ติดการพนันงอมแงม จนต้องพาหลานที่แสนเกลียดชังไปแลกเงินก้อนโต ทำให้เธอโบยบินสู่อ้อมอกของพ่อเลี้ยงอัครา ชายหนุ่มผู้มีอิทธิพล เจ้าพ่อเงินกู้ที่แสนจะรูปหล่อ คราแรกเขาคิดแค่ว่าเธอก็แค่ของกินเล่น แต่พอได้กินแล้วก็อยากกินอีก เพราะติดใจความหอมหวานของสาวน้อยไร้เดียงสาแหละบริสุทธิ์ผุดผ่องจนไม่อยากให้ใครแตะต้อง
ดูเพิ่มเติม"พ่อเลี้ยงอัคราครับ มีคนมาขอกู้เงินอีกแล้วครับ ผมให้ยืนรออยู่ที่หน้าบ้าน พ่อเลี้ยงจะให้เข้ามาไหมครับ"
"รายเก่าหรือว่ารายใหม่ล่ะ" "เจ้าเก่าเจ้าเดิมครับคุณอัคร ป้าบัวผันแม่ค้าขายของชำที่ท้ายตลาด คราวนี้น่าจะเอาเงินไปถลุงในบ่อนอีกแน่ผมว่า "งั้นก็ไปบอกให้เขาเข้ามา ฉันจะไปรอที่ห้องทำงาน" "ครับ" อภิชาติรับคำ รีบเดินไปเปิดประตูรั้วให้คนคุ้นหน้าเข้ามา เพราะนางบัวผันถือเป็นลูกค้าประจำที่คุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี ในแต่ละเดือนนางมักจะแวะเวียนมาขอกู้เงินกับอัคราหลายครั้งเพื่อเอาไปเล่นการพนันในบ่อนของเสี่ยสมชาย ผู้ออกเงินกู้รายใหญ่ของจังหวัดนี้อีกคน รองลงมาจากพ่อเลี้ยงอัครา ช่วงบ่ายในวันเดียวกัน ก็มีหญิงสาวมาสมัครงานตำแหน่งแม่บ้านที่คนกำลังขาด แม่บ้านคนเก่าขอลาออกไปดูแลพ่อแม่ที่ต่างจังหวัด บ้านของพ่อเลี้ยงอัคราจึงกำลังต้องการคนงาน เมื่อมีคนมาสมัครงานในตำแหน่งที่เขาต้องการ ชายหนุ่มเลยรับเอาไว้ทันที แต่พอตกดึกของอีกวัน หญิงสาวนางนั้นก็แปลงร่างเป็นนางแมวยั่วสวาท พร้อมรับใช้เจ้านายอีกหนึ่งตำแหน่ง คือนางบำเรอบนเตียงอย่างเต็มอกเต็มใจ "แม่ง! เสียวหัวชิบหาย เธอนี่ก็อมเก่งเหมือนกันนะรำภา ดูดเข้าไปให้ลึกๆ อย่างนั้น อ๊าส์..." อัคราเอ่ยปากชมคนรับใช้ที่ทำหน้าที่ปรนเปรอให้เขาได้อย่างถูกใจ ชายหนุ่มสูดปากใบหน้าแหงนหงายกำซาบความเสียวซ่าน ความเครียดเขม็งแล่นเข้าสู่ใจกลางกล่องดวงใจที่กำลังผงาดอยู่ในกำมือน้อยๆ เธอกำลังจับลำแท่งร้อนขนาดใหญ่ยัดเข้าไปในโพรงปาก ริมฝีปากจิ้มลิ้มกลืนกินเข้าไปทีเดียวทั้งลำ ปลายลิ้นสีชมพูปาดป่ายไปตามความขึงขัง ลากยาวตรงเส้นผ่าศูนย์กลางเลยไปจนถึงเส้นสองสลึง เธอขยับปากดูดดึงพลางเคล้นคลึงลูกบอลสองลูกไปด้วย "อื้ม! อย่างนั้นดีมาก" อัคราคำราม ในขณะที่ฝ่ามือสากวางลงบนศีรษะได้รูปของอีกฝ่าย ชายหนุ่มลูบไล้แล้วขยำมันเบาๆ พยายามกดมันลงไปหาหัวหน่าว ที่มีเส้นขนรกยาวพอประปราย แก่นกายกำลังขยายขนาดใหญ่จนคับเต็มปาก เขากดมันลงไปช้าๆ เพื่อให้ลำแท่งหนาเข้าลึกจนถึงคอหอย รำภาชะงักเล็กน้อย เมื่อส่วนปลายเข้าลึกจนกระทุ้งชนเพดานปาก หญิงสาวตาเหลือกลาน พยายามดึงรั้งลำแท่งอัศจรรย์ที่พองตัวจนคับแน่นอึดอัดอยู่ในอุ้งปากออกมา "คุณอัครขา.. หนูทรมานเหลือเกินค่ะ ขอขึ้นขย่มเลยได้ไหมคะ" "อ่าห๊ะ" ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก รีบสวมเกราะป้องกันแล้วเรียกให้เธอขึ้นมา "ขึ้นมา" เขานอนราบลงไปบนที่นอนหนาขนาดคิงไซซ์ แล้วถ่างขาแยกออกจากกัน รอให้ร่างเล็กขึ้นมาจัดการให้เจ้ามังกรที่กำลังผงาดได้หลับฝันดี ร่างเล็กใบหน้าจิ้มลิ้มหยัดกายลุกขึ้นจนเต็มความสูง รำภาเปลื้องปราการออกจากกายทั้งหมดจนเนื้อตัวเปลือยเปล่า เผยให้เห็นความงามที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ภายใต้ร่มผ้า ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจ เมื่อได้เห็นร่างกายที่สวยสะกดใจของคนรับใช้ที่เขาเพิ่งจะรับเข้ามาใหม่เมื่อวาน "เธอสวยเหลือเกินรำภา รีบๆ ขึ้นมา ฉันรอไม่ไหวแล้ว" "ค่ะ คุณอัคร" ร่างเปลือยเปล่าของสาวแรกรุ่นค่อยๆ เยื้องย่างขึ้นมาทาบทับลงบนร่างหนาที่แสนกำยำ อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ร่างเย้ายวนอวบอัดไปทุกส่วนสัดถูกมือสากลูบไล้สำรวจไปจนทั่วทุกตารางนิ้ว "ฉันอยากกินนมเธอจัง" "ก็กินสิคะ" รำภาแอ่นอกอวบอัดเข้าหา ริมฝีปากหยักหนาอ้ารับ เขางับเอาเต้าอวบอัดเข้าไปในโพรงปาก ลากปลายลิ้นชิมความหอมหวานของปลายยอดปทุมถันที่ชูชันแข็งขึ้นเป็นไต หล่อนไหวไหล่น้อยๆ เมื่อชายหนุ่มใช้ฟันงับมันเบาๆ แล้วดูดเข้าไปเกินครึ่งเต้า ฝ่ามือสากขยำเต้าอวบสองเต้าอย่างเมามัน ร่างบางนั่งคล่อมท่อนขาแกร่งกำยำ จับแก่นกายที่กำลังผงาดตั้งลำยัดเข้าไปในรูสวาท "อ๊ะ! ใหญ่จังเลยค่ะ" รำภาสูดปาก พยายามแยกขาออกจนกว้างเพื่อให้แก่นกายกำยำมุดเข้ามาในตัวเธอได้ทั้งลำ แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น เพราะมันเข้ามาได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น ร่องหลืบที่แสนคับแคบอึดอัดก็แทบจะฉีกขาด "อื้ม! หนูเจ็บค่ะ คุณอัครขา..." รำภากัดริมฝีปาก ใบหน้าหล่อนเริ่มแดงซ่านเพราะความเจ็บแปลบในช่องทางรัก ร่างแกร่งพยายามดันท่อนเนื้อขึงขังเข้ามาจนลึกสุดลำ ริมฝีปากเล้าโลมร่างบอบบางส่วนบนอย่างหนัก ชายหนุ่มดูดเม้มกลืนก้อนซาลาเปาอวบอิ่มไว้ในอุ้งปาก ฝ่ามือหนาสองข้างขยำความอวบอิ่มของบั้นท้ายงอนงาม เขาบีบเคล้นขยำจนเป็นรอยฝ่ามือแดงฉาน รำภาเริ่มขยับกายช้าๆ เพื่อกระตุ้นลำธารแห่งรักให้ไหลออกมาเคลือบอวัยวะที่สอดประสานปักคากันอยู่ในช่องทางรัก หล่อนควบขย่มแก่นกายอวบอ้วนอย่างบ้าคลั่ง เมื่อมันเข้าลึกจนสุดทาง "อ๊า! อย่างนั้นดีมาก" ชายหนุ่มกระเด้งสะโพกขึ้นลงเป็นจังหวะ รับการกระแทกจากร่างเล็กบอบบางที่กดสะโพกลงมาหนักๆ "หนูเสียวจังเลยค่ะ คุณอัครขา.." ริมฝีปากจิ้มลิ้มครวญครางพลางกดสะโพกขึ้นลงเป็นจังหวะ ปลายนิ้วแกร่งบีบบี้ปลายถัน จนร่างเล็กสูดปาก หล่อนหลับตาพริ้มรู้สึกเสียวจนกระทั่งน้ำเหนียวๆ เริ่มจะทะลักออกมา "หนูจะแตกแล้วค่ะ คุณอัครขา อะ..อ๊า!!!" ร่างอวบอัดปลดปล่อยลำธารแห่งรักออกมาอย่างมากมาย ก่อนจะทรุดฮวบลงไปบนแผงอกกำยำ น้ำอัศจรรย์ไหลบ่าออกมาราวทำนพพัง "สุดยอดไปเลยรำภา" เขาเอ่ยชมพลางพลิกร่างเย้ายวนให้ลงไปนอนข้างล่าง แล้วโถมทับร่างบางเอาไว้ด้วยร่างแกร่งของเพศชาย "ฉันจะทำให้เธอครางชื่อฉันทั้งคืนเลย" ร่างบางถูกตรึงไว้บนที่นอน ที่ทนทานพอที่จะรองรับอารมณ์ดิบของเขาได้ ชายหนุ่มค่อยๆ สอดแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทสีสวยของเธอช้าๆ ก่อนจะโยกขย่มราวกำลังควบม้า ร่างแกร่งกระโจนเข้าหาร่างบางอย่างบ้าคลั่ง ริมฝีปากหยักลากเลียไปตามช่อปทุมถัน "อ๊ะส์!..หนูเสียวเหลือเกินค่ะ" "เสียวก็แตกออกมาสิ ไม่ต้องอั้นเอาไว้ แตกออกมาเลย" "อ๊า!!" ร่างบางหวีดร้องออกมาปานใจจะขาด เมื่อเขาอัดกระแทกก้อนเนื้อลงมาหนักๆ ในช่องทางรัก น้ำสีใสไหลออกมาเป็นทาง ชายหนุ่มยิ่งอัดกระแทกลงมาไม่ยั้ง เพื่อให้เธอปลดปล่อยลาวาแห่งรักออกมาให้มากที่สุด หญิงสาวสูดปาก ร่างบางสั่นสะท้าน หล่อนรู้สึกเสียววูบวาบลามไปจนถึงไขสันหลัง รูสวาทถูกอัดกระแทกจนรู้สึกแสบขัด แสบร้อนในรูรัก ตอนนี้มันกลายเป็นสีแดงฉาน เขาก้มหน้าเลียร่องน้ำ ที่ไหลออกมาจำนวนมากราวท่อประปาแตก ร่องสวาทชุ่มชื้นฉ่ำแฉะถูกเลียจนสะอาด ก่อนจะถูกยัดท่อนเอ็นร้อนขรุขระลงมาใหม่ "อ๊าย!! คุณอัครา" หล่อนกรีดร้องออกมา พลางจิกปลายเล็บแหลมลงบนบ่าแกร่งในยามที่ถูกท่อนเนื้ออัดกระแทก เพื่อระบายความเสียวซ่าน ชายหนุ่มคำรามในลำคออย่างรู้สึกพึงพอใจ ที่ได้ปลดปล่อยพละกำลังอย่างเต็มที่ ทำให้เขารู้สึกดีอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน สมันน้อยเนื้อหวานปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาขึ้นมาอย่างแรงกล้า ชายหนุ่มพลิกร่างตัวเองขึ้นมาทาบทับบนเรือนร่างบอบบางอีกครั้งแล้วกระซิบชิดริมฝีปาก "อีกครั้งนะ ฉันยังไม่อิ่มเลย" "ได้เลยค่ะ"หลายเดือนต่อมา....ร่างอุ้ยอ้ายหย่อนกายลงนั่งบนโซฟาตัวหนาสีดำ ในมือถือตะกร้าที่มีไหมพรมหลายม้วนนอนกองอยู่ในนั้น หล่อนกำลังถักถุงเท้าเอาไว้ให้ลูกน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่กี่วันถุงเท้าสีขาวเสร็จไปแล้วหนึ่งข้าง เหลืออีกหนึ่งข้างที่เธอต้องถัก นับดาวตั้งใจถักไปทีละชั้น ไม่นานนักถุงเท้าสองข้างก็เสร็จเรียบร้อย หล่อนยิ้มด้วยความภูมิใจ เพราะมันออกมาสวยน่ารัก ปราณีตไม่ผิดจากแบบในนิตยสาร"แม่เลี้ยงกำลังทำอะไรอยู่คะ" ประนอมเดินถือถาดของว่าง เป็นผลไม้หลากหลายสีสันมาให้แม่เลี้ยงคนงาม ที่ยิ่งท้องแก่ก็ยิ่งเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลขึ้นมาก"หนูถักถุงเท้าให้อั่งเปาอยู่ค่ะ""เหรอคะน่ารักเชียว" ประนอมยิ้มหยิบถุงเท้าคู่เล็กขึ้นมาพิจารณา "ช่างปราณีตเหลือเกินค่ะ มองปราดเดียวก็รู้ว่าตั้งใจทำ สวยมากเลยค่ะ" ประนอมเอ่ยชมไม่หยุดปาก"ขอบคุณค่ะ" นับดาวยิ้มรับ หยิบไหมพรมสีฟ้าครามขึ้นมาถักเป็นลูกโซ่"แล้วนั่นแม่เลี้ยงจะถักเป็นอะไร ใช่ถุงเท้าไหมคะ" ประนอมถาม พร้อมระบายยิ้มบางๆ"หนูจะถักหมวกค่ะ""เหรอคะ แบบไหนป้าอยากเห็นจังเ
เช้าของวันใหม่....แสงแดดอ่อนทอประกายลงมาจากฟากฟ้า ชุบเลี้ยงชีวิตหมู่มวลบุปผาและต้นไม้ใบหญ้าให้เจริญงอกงาม ผลิดอกออกผลขยายกิ่งก้านเติบโตตามครรลองของธรรมชาติ ภายนอกห้องนอนนั้น มีกลิ่นหอมของดอกไม้นานาพันธุ์โดยเฉพาะกุหลาบตลบอบอวลรอบๆ คฤหาสน์ สกุณาเจื้อยแจ้วร้องเพลงขับขานเป็นท่วงทำนองน่าฟัง บ้างก็คล้ายกับคนกำลังสนทนากันดังจิ๊บๆ ท่ามกลางความเงียบสงัดแพขนตาหนาค่อยๆ ขยับขึ้นลงช้าๆ เมื่อผู้เป็นเจ้าของกำลังจะลืมตา อัคราตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ที่แสนสดใส เขาเหลือบมองเจ้าร่างน้อยที่ผ่านเรื่องราวเลวร้ายมาเมื่อวาน เธอคงเสียขวัญมากสินะ ถึงได้ร้องไห้จนหลับ"อรุณสวัสดิ์ครับ"ปลายจมูกโด่งกดลงบนพวงแก้มนิ่มของเธอหนึ่งครั้งเพื่อเป็นการบอกรักและปลุกเจ้าร่างน้อยในเวลาเดียวกัน นับดาวขยับตัวยุกยิกไปมาในอ้อมแขนกำยำจนความนุ่มนิ่มบดเบียดกับความแข็งแกร่งตรงกลางร่างของคนที่นอนอมยิ้มอยู่ข้างๆ ทำให้อะไรบางอย่างตื่นตัวโดยอัตโนมัติ"อื้ม..เช้าแล้วเหรอคะ" ดวงตากลมโตขยับเปิดออกจนกว้างรับอรุณของเช้าวันใหม่ที่สดใสกว่าเมื่อวาน"ครับ" อัคราพยักหน้ารับ ไล้ข้อ
"นับดาวเราไปดูกล้วยไม้บนโน้นกันดีกว่า กล้วยไม้ป่าสวยๆ ทั้งนั้นเลย""หนูว่าอย่าไปเลยค่ะ เมื่อวานฝนตกหนักเดี๋ยวหินจะลื่นมันอันตรายนะคะ""ไม่หรอกน่า ลุกขึ้นมาสิ ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อย พี่อยากดูใกล้ๆ""ก็ได้ค่ะ"รำภาเดินนำนับดาวขึ้นไปบนหน้าผา ที่มีกล้วยไม้ป่าขึ้นเองตามธรรมชาติเกาะเป็นกาฝากอยู่ตามต้นไม้ใหญ่"พี่รำภาอย่าเดินไปไกลนักสิคะ ระวังลื่นด้วยค่ะ"นับดาวเดินตามหลังอย่างระมัดระวัง เพราะบนก้อนหินมีตะไคร่น้ำปกคลุมอยู่จำนวนมาก หากก้าวย่างอย่างไม่ระมัดระวังอาจเกิดอันตรายขึ้นได้ แต่รำภากลับไม่สนใจความห่วงใยนั้น หล่อนก้าวเดินฉับๆ ไต่ระดับขึ้นสู่ที่สูงโดยไม่สนใจคนข้างหลัง"พี่รำภารอหนูด้วยค่ะ"นับดาวปีนไปตามโขดหิน จนกระทั่งถึงที่หมาย หญิงสาวยืนหอบหายใจ ตั้งแต่เริ่มตั้งท้องเธอจะเหนื่อยง่าย แต่รำภาดูไม่เหนื่อยเลย"เป็นไงนับดาว บนนี้สวยมากใช่ไหม""ใช่ค่ะ ข้างบนนี้สวยมาก""มายืนตรงนี้สิจ๊ะ""ค่ะ"นับดาวมองดูน้ำตก ที่ตกกระทบลงสู่พื้นน้ำด้านล่าง ละอองฝอยของน้ำกระทบกับแสงแดดจ้าแลดูระ
เช้าวันต่อมา ณ ไร่สตรอว์เบอร์รี่ของพ่อเลี้ยงอัครา"แม่เลี้ยง..มีจดหมายถึงแม่เลี้ยงค่ะ เฌอวางเอาไว้บนโต๊ะทำงาน""ขอบคุณค่ะ จากไหนเหรอคะ""เฌอก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ มันเป็นซองสีน้ำตาล ไม่จ่าหน้าซอง ไม่ติดแสตมป์ ไม่มีชื่อผู้ส่ง มีแต่ชื่อผู้รับ ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ไปรษณีย์เอามาส่งด้วยนะคะ เป็นคนงานในไร่ของเรานี่เองค่ะที่เป็นคนถือมาให้ บอกว่ามีคนฝากมาให้แม่เลี้ยง กำชับว่าให้เปิดอ่านทันทีเลยค่ะ"นับดาวพยักหน้ารับ "วันนี้มีเคลียร์ค่าตะกร้าใช่ไหมคะ หนูขอดูยอดทั้งหมดที่จะต้องจ่ายด้วยนะคะจะได้เซ็นอนุมัติ""ได้ค่ะ เดี๋ยวเฌอเอาเข้าไปให้นะคะ""ค่ะ"นับดาวเดินเข้าไปในห้องทำงาน ก็เจอซองเอกสารสีน้ำตาลวางอยู่บนโต๊ะ เธอนั่งลงแล้วบรรจงแกะสิ่งที่อยู่ข้างในออกมา เมื่อเห็นก็ถึงกับผงะ เพราะมันคือที่ตรวจการตั้งครรภ์ที่ขึ้นผลตรวจเด่นชัดว่าท้อง มีกระดาษสีขาวที่เขียนด้วยลายมือบรรจงหนึ่งฉบับ และภาพอัลตร้าซาวด์สองใบ"ของใคร" นับดาวพึมพำในใจ กางกระดาษสีขาวแล้วอ่านข้อความที่ใครคนหนึ่งเขียนเอาไว้อย่างตั้งใจ ข้อความข้างในเขียนว่า
ห้าวันติดกันที่นับดาวขยันกินแต่เมนูพิสดาร จนคนที่กำลังนั่งรถกลับบ้านประหวั่นครั่นคร้ามอยู่ในใจ เขากำลังคิดว่าเย็นนี้ไม่รู้จะต้องเจอกับอะไรบนโต๊ะอาหาร วันแรกอึ่งไข่ต้มใบมะขาม วันที่สองแมลงทอดสองจาน วันที่สามรถด่วนหรือว่าหนอนไม้ไผ่ทอดจนกรอบแล้วปรุงด้วยซอสฝาเขียวโรยด้วยพริกไทย วันที่สี่ต้มเปรตปลาไหล วันที่ห้าห่อหมกฮวกกับซุปหน่อไม้ "เฮ้อ!"อัคราถอนหายใจ เขาหวังว่าวันนี้เธอจะอยากกินอะไรที่มันธรรมดาบ้าง เขาไม่อยากโก่งคออาเจียนทุกครั้งเมื่อกลับมาบ้านแล้วเห็นเมนูอาหาร"ช่วงนี้แม่เลี้ยงชอบกินอะไรแปลกๆ จังเลยนะครับ พ่อเลี้ยงว่าไหม""อืม"อัคราตอบพลางคิดเรื่องนี้ในใจจนรู้สึกปวดหัว เขาใช้นิ้วมือคลึงขมับตัวเองไปมา อดิศรเหลือบมองอัคราทางกระจกมองหลัง"พ่อเลี้ยงปวดหัวเหรอครับ""อืม"เขาตอบแค่นั้นเอนหลังพิงพนัก หลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมาหนักๆ"เฮ้อ! กูรู้นะ ว่าแต่ละเมนูที่นับดาวสรรหามาทานใครๆ เขาก็กินกัน แต่ว่ามันไม่น่ากินสักอย่าง อึ่งอ่างงี้ ปลาไหลงี้ หนอนงี้ กูเห็นแล้วอ๊วกพุ่งทุกที เมื่อไหร่ชีจะหยุดกินของพวกนี้ไม่รู้น
"แม่เลี้ยงกินทุเรียนอีกแล้วเหรอคะ ทำไมไม่ทานข้าวบ้าง ป้าเห็นแม่เลี้ยงกินทุเรียนแทนข้าวมาสองวันแล้วนะคะ""หนูเบื่อข้าวค่ะ อยากกินแต่ทุเรียนทั้งวัน ไม่รู้ทำไม""ทานทุเรียนมากๆ ระวังจะร้อนในนะคะ ป้าว่าทานแค่วันละพูน่าจะดีกว่า""ให้กินแค่วันละพูเองเหรอคะ มันไม่สะใจเลยอะ อยากกินเยอะๆ วันละลูกไปเลย""ทานทุเรียนเยอะไม่กลัวน้ำหนักขึ้นเหรอคะ ในทุเรียนมีน้ำตาลเยอะนะ""ไม่กลัวค่ะ กลัวไม่ได้ทานมากกว่า พอหมดหน้าทุเรียนหนูก็ไม่ได้กินแล้วค่ะ ขอกินตุนไว้เยอะๆ ดีกว่า""งั้นก็ตามใจค่ะ ถ้าน้ำหนักขึ้นอย่ามาบ่นให้ป้าฟังนะคะ""โอเคค่ะ ป้านอมกินด้วยกันไหมคะ""ไม่ล่ะค่ะ ป้ากลัวนอนไม่หลับ""ทำไมเหรอคะ""ก็ร้อนในน่ะสิคะ"นับดาวยิ้ม แทะทุเรียนมูซังคิงอย่างเอร็ดอร่อย ประนอมเหลือบมองแล้วแอบคิดในใจ ไอ้อาการแบบนี้มันน่าสงสัย ไม่แน่แม่เลี้ยงอาจจะกำลังตั้งท้องแล้วก็ได้แต่ไม่รู้ตัว หญิงชราเลยลองเลียบเคียงถามดูเพื่อความแน่ใจ"นอกจากทุเรียนแม่เลี้ยงอยากกินอะไรแปลกๆ อีกไหมคะ"นับดาวขมวดคิ้วฉับ "อะไรแปลกๆ






ความคิดเห็น