Cinta Dalam Bayang Mafia

Cinta Dalam Bayang Mafia

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-01-20
Oleh:  Shifa AsyaTamat
Bahasa: Bahasa_indonesia
goodnovel18goodnovel
Belum ada penilaian
32Bab
600Dibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

Sinopsis

Maya, yang tengah bahagia dalam keluarga kecilnya, terpukul saat anak tunggalnya meninggal dunia. Dalam kesedihannya, dia menemukan cinta sejati dalam pelukan Hans. Namun, masa lalu Hans yang kelam menimbulkan keraguan pada Maya. Hans terperangkap dalam dunia kriminal yang berbahaya. Walau begitu, cinta tetap tumbuh di antara mereka meskipun terganggu oleh bayang-bayang masa lalu dan konflik yang muncul. Maya berjuang antara cinta dan ketakutan. Ketika Hans pergi, Maya mendapat dukungan dan cinta dari mantan suaminya, Aidan. Dalam pertarungan antara masa lalu dan masa depan, Maya harus membuat keputusan sulit yang akan mengubah takdir hidupnya. Kisah cinta mereka dipertaruhkan oleh intrik kriminal, konflik keluarga, dan pengorbanan yang mendalam. Mereka menyadari bahwa cinta sejati membutuhkan pengorbanan tak terbayangkan.

Lihat lebih banyak

Bab 1

1. Harus Pergi

1 : ทะลุมิติ

แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่

ภายในบ้านสกุลเซี่ย

“ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า”

เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น

“ท่านพี่กินสิ ๆ”

เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง

“ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่”

“นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ

เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก !

“พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้

“ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ

“ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !”

ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว

แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง

“ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว[1] ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร”

“ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป

“หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา

“ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า

แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง

“แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย

“เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง

“น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้”

“แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ

ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา

ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน

ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด

“ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ

“เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า”

คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน

“ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา

“มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก

“ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ

“พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย

“พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ

“ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที นางก็แค่เด็กสิบขวบ พอเจอเรื่องแบบนี้ก็ไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป

“อาซานเจ้าอย่าร้อง น้องเล็กเป็นอะไรมากไหม” เซี่ยซือซือพยายามลุกขึ้นนั่ง รู้สึกพลังงานของร่างกายหายไปเกือบหมด คงเพราะเพิ่งผ่านการทะลุมิติมา เลยทำให้เธอปรับตัวยังไม่ค่อยได้

“ท่านพี่” เด็กน้อยวิ่งเข้ามาสู่อ้อมกอดของพี่สาวคนโตในทันที แววตาหวาดหวั่นไร้ความสุข

เซี่ยซือซือเห็นรอยเขียวจ้ำบนแขนเล็ก ๆ ของน้องชาย โชคดีแค่ไหนที่กระดูกไม่หัก จับดูความผอมแห้งไร้ไขมันตรงหน้า พลันน้ำตาก็ไหลอาบหน้าในทันที

“ท่านพี่ท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะ” เซี่ยซานซานเองก็ทนไม่ไหว โผเข้าสู่อ้อมกอดของพี่สาวตามน้องชายไป

“ข้าขอโทษพวกเจ้าทั้งสอง ต่อไปข้าจะไม่ทำเช่นนี้อีกแล้ว”

ดวงตาของเซี่ยซือซือมืดลง เธอจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร ยุคสมัยนี้ดูเหมือนชีวิตลูกหลานไม่สามารถจัดการเองได้ ทุกอย่างต้องอยู่กับผู้ใหญ่ในบ้านเท่านั้น แล้วเธอก็แค่เด็กสาวอายุสิบสาม กินไม่อิ่มร่างกายก็ไม่แข็งแรง อีกไม่กี่วันเธอก็ต้องถูกขายไปบ้านอื่นแล้ว

ไม่อยากเชื่อว่าพนักงานออฟฟิศธรรมดาแบบเธอ จะทะลุมิติมาอยู่ในโลกที่แร้นแค้น แถมไม่มีอยู่จริงในประวัติศาสตร์แห่งนี้ ใครจะเชื่อว่าเธอนั้นได้ตายคาโต๊ะทำงานที่บริษัทด้วยความเหนื่อยล้า ไม่ว่าโลกเก่าหรือโลกนี้ เธอล้วนแต่พบเจอแต่ความทุกข์ทรมานทั้งนั้น

บิดามารดาของเจ้าของร่างนี้ได้ตายไปเมื่อสองปีก่อน ตอนขึ้นไปหาของป่าแล้วถูกโจรป่าฆ่าตาย คนในตระกูลเซี่ยเห็นเด็กทั้งสามคนเป็นขยะไร้ค่า เซี่ยซือซือต้องแบกน้องชายบนหลังทำงานในบ้านอย่างหนัก เซี่ยซานซานเองก็ต้องออกไปซักผ้าให้ทุกคนภายในบ้าน ทุกวันมีแต่ทำงานไม่มีวันหยุด ไหนเลยจะมีวันไหนได้อยู่ดีกินดีเหมือนคนอื่น ยิ่งความทรงจำผุดขึ้น ในใจของเซี่ยซือซือก็เจ็บร้าว ทำยังไงน้อง ๆ ของเธอจะมีชีวิตรอด ไม่แคล้วท่านย่าของเธอได้เอาไปขายแลกเงินเป็นแน่

“อาซานใครเป็นคนพาข้ากลับมา”

“ท่านป้าถานไปซักผ้าแล้วเห็นท่านพี่สลบอยู่ที่ริมแม่น้ำ เลยไปตามผู้ใหญ่บ้านพาคนมาช่วยเจ้าค่ะ ตอนแรกข้านึกว่าท่านพี่จะตายเสียแล้ว ท่านหมออวี่ก็ไม่อยู่ทุกคนเลยไม่รู้จะทำอย่างไร ทิ้งให้ท่านพี่นอนอยู่ในห้องแบบนี้” ความอัดอั้นของเซี่ยซานซานนั้นมีมากนัก ในหมู่บ้านไม่มีใครยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือพวกนางเลย ต่างปล่อยให้พี่สาวของนางนอนแน่นิ่งอยู่แบบนี้

“ท่านป้าถาน” ความทรงจำของเซี่ยซือซือนั้น เรื่องของท่านป้าถานเหลียนฮวาไม่ค่อยชัดเจนเท่าใดนัก เพราะนางค่อนข้างเก็บตัวกับลูกชายพิการของนาง แทบจะไม่ได้พูดคุยกันด้วยซ้ำ

“ท่านพี่ท่านป้าถานซื้อท่านพี่ไปเป็นเมียพี่จ้าน ไม่มีสินสอดไม่มีการสู่ขอ แค่จ่ายเงินแล้วพาท่านพี่ไป เห็นว่าท่านป้าถานไม่มีเงินเหมือนกัน แต่ว่าอยากได้ลูกสะใภ้เพราะกลัวว่าจะไม่มีใครดูแลลูกชายพิการของนาง” คำพูดของน้องสาวทำให้เซี่ยซือซือยิ้มขื่นเล็กน้อย ทะลุมิติมาก็ถูกขายเป็นภรรยาคนพิการ

“นอนเถิดน้องเล็กตาจะปิดอยู่แล้ว” หากมียานางคงหามาทาให้น้องชายแล้ว แต่ว่าในความทรงจำนั้นในห้องนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ายาอยู่ เตียงเก่าผุพังผ้าห่มเน่า ๆ ผืนหนึ่ง สามพี่น้องนอนกอดกันกลม ช่างน่าเวทนาเหลือเกิน

[1] หมาป่าตาขาว หมายถึง คนเนรคุณ อกตัญญู มักถูกเปรียบเทียบว่าเป็นคนเนรคุณ โหดเหี้ยม ดุร้าย ไม่ยอมจดจำบุญคุณคน ทำร้ายได้แม้กระทั่งคนที่เคยช่วยเหลือตน เป็นคนจำพวกที่สมควรถูกดูถูกที่สุด
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

To Readers

Selamat datang di dunia fiksi kami - Goodnovel. Jika Anda menyukai novel ini untuk menjelajahi dunia, menjadi penulis novel asli online untuk menambah penghasilan, bergabung dengan kami. Anda dapat membaca atau membuat berbagai jenis buku, seperti novel roman, bacaan epik, novel manusia serigala, novel fantasi, novel sejarah dan sebagainya yang berkualitas tinggi. Jika Anda seorang penulis, maka akan memperoleh banyak inspirasi untuk membuat karya yang lebih baik. Terlebih lagi, karya Anda menjadi lebih menarik dan disukai pembaca.

Komen

Tidak ada komentar
32 Bab
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status