LOGINShare
ตอนที่๒๖ (1)
Last Updated:
2025-08-10 09:58:04
Latest chapter
นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี! ตอนที่๒๗(จบตอน)
เจียงหลัวมองภาพนั้นนิ่งงัน หัวใจปวดร้าวจับขั้ว ทว่าแววตากลับยังคงแข็งกร้าวไม่เปลี่ยนแปลง นางรู้ดีว่าวันนี้ต้องทำให้ทุกคนเห็นกับตา หากมิเปิดโปงสันดานต่ำช้าของเจียงหลีเสียแต่ต้น อีกไม่นาน คนทั้งจวนจะต้องสิ้นใจเพราะน้องสาวจอมเสแสร้งผู้นี้เช่นในอดีตอีกครั้งเป็นแน่นางสูดลมหายใจลึก กัดฟันกลั้นน้ำตาเอาไว้ ก่อนตัดใจเอ่ยเสียงเข้ม“พอเถิด เจียงหลี เจ้ายังไม่สำนึกหรือ? เจ้ายังสร้างความอับอายให้ท่านแม่ ท่านย่าไม่พออีกหรือ ลูกหลายสตรีสกุลสวีมิได้มีเจ้าเพียงผู้เดียวนะ องค์ชายสาม เชิญเถอะเพคะ”นางหันไปกล่าวกับไป๋อี้เฉินเสียงเด็ดขาด สีหน้าเรียบนิ่ง ทว่าดุดันเกินต้านทาน จากนั้นจึงพยักหน้าให้หลันถิงกับเสี่ยวจิ่งเข้ามาช่วยแยกเจียงหลีออกจากแขนของไป๋อี้เฉิน ในที่สุดฝ่ายบุรุษทั้งสี่จึงสามารถก้าวออกจากห้องไปได้เสียทีบรรยากาศหลังจากนั้นตกอยู่ในความเงียบขรึม สวีเจียงหลัวเดินตรงไปซับน้ำตาให้มารดาด้วยความอ่อนโยน ก่อนโน้มตัวลงประคองไหล่เหล่าไท่ไท่ กระซิบเสียงแผ่วปลุกใจ“ท่านแม่ ท่านย่า... โปรดเข้มแข็ง ข้ายังอยู่ตรงนี้ ไม่มีสิ่งใดในใต้หล้าที่จะทำลายสกุลสวีได้อีกต่อไป”น้ำเสียงของนางมั่นคง อ่อนโยน ปลุกเร้าให้สอง
นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี! ตอนที่๒๗(1)
ความระแวงพลุ่งพล่านแล่นวาบในใจของไป๋อี้เฉิน ใบหน้าที่เคยแข็งกร้าวบัดนี้กลับฉายแววเคร่งเครียดหนักยิ่งขึ้น เขาขบกรามแน่น พยายามฝืนเก็บซากศักดิ์ศรีไว้ก่อนหันมาเอ่ยวาจาต่อสวีเจียงหลัวด้วยน้ำเสียงอ่อนลงประหนึ่งวิงวอน“หลัวเอ๋อ... เจ้าช่วยฟังข้าอธิบายสักหน่อยเถิด ทุกอย่างมันมิได้เป็นเช่นที่เจ้าคิด...ทุกสิ่งเกิดขึ้นเพราะ...”หากแต่สวีเจียงหลัวไม่เปิดโอกาสให้แม้แต่จะกล่าวจบประโยค นางตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบราวน้ำแข็งพันปี“ฟังอันใดหรือเพคะ? ฟังว่าองค์ชายสามเผลอไผลชั่วครู่ หรือว่าต้องฟังข้อแก้ตัวว่าน้องสาวของหม่อมฉันยั่วยวนเสียจนท่านหักห้ามใจมิได้?”นางจ้องมองบุรุษและน้องสาวตรงหน้าด้วยสายตาเหยียดหยัน คำพูดนั้นเหมือนกระบี่คมกริบแทงทะลวงศักดิ์ศรีทั้งสอง ก่อนแค่นหัวเราะเบา ๆ เจือรสขมขื่นปนสะใจ“จะเพราะเผลอไผลก็ดี หรือถูกยั่วยวนก็ช่าง... หากท่านมีใจมั่นคงต่อหม่อมฉันจริงดังที่เคยเอ่ย เรื่องต่ำช้าเช่นนี้จักเกิดขึ้นหรือ?”ดวงตาคู่งามของเจียงหลัวหรี่ลงเล็กน้อย ริมฝีปากโค้งเป็นรอยยิ้มเยือกเย็น หากแต่ภายในใจกลับปะทุคลื่นแค้นและเย้ยหยัน‘ต่อให้วันนี้ข้าต้องผิดกฎสวรรค์ ใครเล่าจะสน? สวรรค์นั้นไร้ใจ แต่
นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี! ตอนที่๒๖ (จบตอน)
สวีฮูหยินกับสวีเหล่าไท่ไท่ได้แต่ทรุดตัวลงกับพื้น ร่างกายสั่นระริก สีหน้าแต้มรอยน้ำตาแห่งความผิดหวังและขมขื่นอย่างถึงที่สุดเสียงสะอื้นดังแผ่วเบา“อาหลี…เหตุใดเจ้าทำเช่นนี้…” น้ำเสียงของผู้เป็นแม่ดังก้องสะท้อนใจหญิงสาวกลางห้องเวลานั้นเอง เจียงหลัวจึงก้าวออกจากเบื้องหลังผู้ใหญ่ทั้งหลาย ใบหน้างามซูบซีด ดวงตาสีดำประกายแดงวูบ ริมฝีปากเม้มแน่นก่อนค่อย ๆ คลายออกอย่างเยือกเย็นฝ่ามือเรียวยกขึ้นแตะแขนเสื้อตนเองคล้ายต้องการยึดเหนี่ยวสตินางก้าวเดินไปสามก้าว จนทุกสายตาต้องหันมองแววตาเจ็บปวดสับสนฉายวาบ ก่อนจะกลายเป็นเย็นชาดั่งน้ำแข็ง สายฝนกระหน่ไหลลงหน้าต่าง เสียงลมหวีดหวิวประสานกับความเงียบในห้อง‘ข้าควรจะชินกับภาพนี้แล้ว…แต่เหตุใดใจข้ายังเจ็บปวดเช่นเดิม’ นางเตือนตนเองในใจ สูดลมหายใจลึก ก่อนจะเอ่ยเสียงหนักแน่นแต่มั่นคง“เจ้า!…เจียงหลี”น้ำเสียงเจียงหลัวคล้ายตราประทับลงกลางอากาศดวงตาสงห์แดงช้ำด้วยหยาดน้ำตาที่กลืนกล้ำมาเนิ่นนานใบหน้าขาวซีดสงบ ริมฝีปากขยับอย่างระงับใจ“เจ้าคือน้องสาวของข้านะ เจ้าเคยรู้มาตลอดว่าข้ารู้สึกเช่นไรกับองค์ชายสาม…แต่เจ้ากลับลอบทำเรื่องต่ำช้าลับหลังข้า เจ้าหลอกลวงและทรยศต่อค
นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี! ตอนที่๒๖ (1)
สายฝนตกกระหน่ำแรงขึ้นในยามที่สวีเจียงหลัวมาถึงเรือนของน้องสาว ทั่วลานกว้างขวางแสงของโคมไฟกับตะเกียงลอดผ่านม่านฝนพรำบังเกิดเป็นแสงสีทองอร่ามงดงามราวภาพฝันพอนางกับไป๋อีหานและหลันถิงมาถึงเขตเรือนหลีฮวาได้ไม่นาน ร่มผ้าแพรหลายคันกางเรียงรายเหนือศีรษะคนสำคัญของจวนจวิ้นอันโหว ก็มุ่งหน้าตรงมาถึงเช่นกันสวีเหล่าไท่เย่ ก้าวเดินนำหน้าขบวน สีหน้าเขาภายในม่านฝนเข้มขรึมใต้ร่มด้ามยาวที่พ่อบ้านกวงถือ ข้างกันคือ จวิ้นอันโหว ถัดมาเป็น สวีเหล่าไท่ไท่ กับ สวีฮูหยิน ทุกคนแต่งกายเรียบง่ายแต่สง่างาม ดูย่อมรู้ทุกคนคนคงรีบร้อน ลุกจากเตียงนอนก็ตรงมายังเรือนหลีฮวานี้ทันทีพอทั้งหมดมาใกล้ตรงหน้าเรือน หลายสายตาพลันเบิกกว้าง เมื่อพบกับ สวีเจียงหลัว ยืนรออยู่ก่อนแล้ว ซึ่งไม่น่าตกใจ หากข้างกันไม่มีร่างสูงใหญ่กำยำของ ชินอ๋องไป๋อี้หาน ยืนอยู่ใต้ร่มคันเดียวกัน ยังดีที่ด้านหลังมี หลันถิง เป็นเงามิเช่นนั้นทุกคนอาจตกใจยิ่งกว่านี้ทันทีที่ขบวนผู้ใหญ่ทั้งสี่คนมาถึงเหล่าสวีเจียงหลัวกับหลันถิง รวมถึงบ่าวไพร่ทุกนายต่างประสานมือคำนับ ทั้งหมด“อาหลัวคารวะท่านปู่ ท่านย่า ท่านพ่อ ท่านแม่เจ้าค่ะ”เหล่าไท่เย่กับจวิ้นอันโหว พยักหน้า
นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี! ตอนที่๒๕ (1)
ยามดึกสงัดอีกด้านของจวนจวิ้นอันโหว ลมเหนือพัดหอบไอเย็นและละอองฝนบางเบามาสู่เรือนหลีฮวาเงามืดของต้นหลิวโยกไหวอยู่เบื้องหลังกำแพงมุมอับสายตา บ่าวไพร่และองครักษ์ต่างไม่กล้าเฉียดใกล้เมื่อราตรีล่วงเลยท่ามกลางความเงียบงัน เสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังขึ้น เงาร่างสูงในอาภรณ์สีเข้มเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วเจ้าของเงานั้นมิใช่ใครอื่น เขาคือไป๋อี้เฉิน องค์ชายสามผู้มากด้วยเล่ห์เหลี่ยมและความทะเยอทะยานของต้าหรง ด้วยวรยุทธ์แกร่งกล้า เขาไม่ต้องปีนกำแพงให้เป็นที่สงสัย เพียงอาศัยกำลังหกในแปดส่วน ก็เหินกายข้ามกำแพงจวนและเรือนหลีฮวาอย่างสง่างาม ไร้สุ้มเสียงสายตาคมกริบกวาดมองรอบด้านด้วยความระแวดระวัง ก่อนจะเร่งฝีเท้าตรงสู่ด้านในเรือนอย่างไม่ลังเลข่าวที่สวีเจียงหลีถูกลงโทษถึงหูเขาตั้งแต่ปลายยามเว่ย แม้ซูเหวินจิ้งจะทัดทานว่าบุตรสาวคนโตสำคัญกว่า แต่ไป๋อี้เฉินกลับคิดต่าง สวีเจียงหลัว เขาแน่ใจว่าตนกำอยู่ในมือแล้ว ทว่าเจียงหลียัง ไป๋อี้เฉินเป็นผู้รอบคอบไม่เคยปล่อยหมากตัวใดให้หลุดจากกระดานไป ยามนี้ เมื่อหญิงสาวแสนอ่อนไหวมีใจให้เขา ต่อให้ท่านปู่ของนางไม่เห็นดี บิดาไม่เห็นชอบ…เขาก็ไม่ใส่ใจตีเหล็กต้องตีตอนร้อน...วันนี
นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี! ตอนที่๒๕ (จบตอน)
ทันใดนั้น เงาร่างหลันถิงก็ปรากฏในม่านฝน เร่งฝีเท้าเข้ามาอย่างเงียบเชียบ พอเข้าใกล้ร่างสวีเจียงหลัว นางค้อมกายกระซิบรายงานเสียงแผ่ว“คุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ...”เจียงหลัวสบตากับหลันถิง เห็นประกายบางอย่างในแววตาสาวใช้สัญญาณที่เฝ้ารอมาครึ่งคืนริมฝีปากบางกระตุกเป็นรอยยิ้มเย็น ดวงตาส่องประกายแข็งกร้าวชั่วพริบตา ก่อนจะซ่อนอารมณ์ไว้ใต้แววตาเรียบสงบนางลุกขึ้นอย่างสง่างาม จัดอาภรณ์ให้เรียบร้อย “หวางเยี่ยเพคะ…”เจียงหลัวเอ่ยเสียงราบเรียบ หากแต่แฝงแรงกดดันกับคาดหวังอยู่ถึงแปดส่วน “บัดนี้อาหลัวเกรงว่าจะมีเรื่องรบกวนหวางเยี่ยแล้ว…”ไป๋อี้หานเลิกคิ้วสูง ความเยือกเย็นในดวงตาแปรเปลี่ยนเป็นความสนใจลึกซึ้ง เขาลุกขึ้นด้วยท่วงท่าสงบและมั่นคง “เรื่องสำคัญเช่นนั้นหรือ?”“ใช่เพคะ…เป็นเรื่องที่ควรมีผู้ใหญ่ในจวน และหวางเยี่ยในฐานะชินอ๋องแห่งต้าหรง ร่วมรับรู้ด้วย”ไป๋อี้หานขมวดคิ้วต่ำลง ก่อนพยักหน้ารับ “ได้ เจ้านำไป”เจียงหลัวประสานมือคารวะ “ขอบพระทัยเพคะ เสี่ยวผิง เจ้าไปเชิญท่านพ่อกับท่านแม่ เสี่ยวจิ่ว เจ้าไปเชิญท่านปู่กับท่านย่า พาทุกท่านไปยังเรือนหลีฮวา หลันถิง มากับข้า”นางเอ่ยจบก็ก้าวนำหน้าเสียงสายฝนด้านนอกยิ่
You may also like
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์85.9K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง37.6K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง45.9K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง59.5K viewsคุณหนูข้ามเวลามาพลิกชะตาชายาจอมมาร
เทียนสื่อ1.7K viewsหมอเกอเทวดาน้อย
หยางม่งเหยา933 viewsเกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข
Scince1.8K viewsกลัวแล้วเจ้าค่ะ! อย่าหย่าข้าเลย
ซาชิกิวาราชิ152 views
