เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อเธอคืออะไร… แค่รู้ว่าไม่อยากเห็นน้ำตาเธอ ไม่อยากให้ใครได้ยินเสียงหัวเราะของเธอนอกจากเขา และวันที่เพื่อนถามว่า “มึงทนเห็นเขาจูบกับคนอื่นได้ไหม” "ไม่"คำตอบเดียวที่หลุดออกมาทำให้เขาได้รู้ ว่าความรัก…มันชัดเจนตั้งแต่แรกแล้ว
View Moreตอนที่ 33 ขอบคุณที่เกิดมา“อือ..อื้อ” สิ้นเสียงคำตอบภีร์ก็กระโจนใส่ร่างบางราวเสือเจอเนื้อชิ้นโปรดที่ยืนเฝ้าอยู่เนิ่นนาน บัดนี้ถึงเวลาเจ้าของชิ้นเนื้ออนุญาตให้ลิ้มรสได้จึงไม่รีรอที่จะเขมือบเข้าปากภีร์จัดการถอดชุดนอนปลายฟ้าจนเธออยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ก่อนจะหันกลับมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองพลางซุกคลอเคลียจนหญิงสาวเริ่มคล้อยตาม เขาอาศัยจังหวะนั้นแทรกตัวกลางหว่างขา ยกมือขึ้นลูบกลีบดอกไม้อวบนูนเบา ๆ ก่อนที่น้ำหล่อลื่นสีใสจะแทรกซึมออกมาตอบสนองปลายฟ้าเม้มปากแน่นเมื่อถูกพันธะการข้อมือตรึงไว้เหนือศีรษะทุยด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว แรงกระทุ้งเข้ามาในกายของช่วงล่างทำเอาปลายฟ้าน้ำตาคลอ พยายามกัดฟันแน่นข่มความเจ็บ“อึก..มะ..มันเจ็บค่ะ..เอาออกก่อนได้ไหม” ปลายฟ้าบอกเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้า“เข้ามาถึงขนาดนี้แล้ว ยังจะให้ผมเอาออกอีกเหรอฟ้า อดทนหน่อยนะคนดียิ่งเอาออกแล้วใส่เข้ามาใหม่คุณจะยิ่งเจ็บ”“มันใหญ่เกินไป มันเข้าไม่ได้หรอกค่ะ” เพียงแค่เห็นภีร์ใช้ลิ้นดันมุมปากก็พานหายใจไม่ทั่วท้อง“ธรรมชาติสร้างหญิงและชายให้เกิดมาคู่กัน เราสองคนจะเข้ากันได้ดี ผ่อนคลายนะคนดี” ภีร์ปลอบประโลมคนใต้ร่างที่ตอนนี้นอนเ
ตอนที่32 เรื่องเล่าหลอกเด็กมื้อค่ำบรรยากาศที่เงียบสงัดยามค่ำคืนพระอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้าไปและมีแสงไฟหลากสีสว่างขึ้นแทน บ้านเรือนที่ตั้งอยู่ไม่ห่างกันต่างกำลังมีความสุขกับครอบครัวในมื้อค่ำ ภีร์และปลายฟ้านั่งทานอาหารที่ช่วยทำขึ้นมาอย่างมีความสุข“คุณกลัวผีไหม” อยู่ ๆ ภีร์ก็ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าปลายฟ้านั้นทานอาหารเสร็จแล้ว“ที่นี่มีผีด้วยเหรอคะ ฉันนึกว่ามีแต่ที่เมืองไทยเสียอีก” ปลายฟ้าไม่ได้ตอบคำถามของภีร์แต่กลับถามกลับด้วยสีหน้าจริงจัง“ที่ไหนก็มีผีทั้งนั้นแหละ ยิ่งที่เยอรมันบ้านเมืองมีแต่หลังเก่าแก่อาศัยอยู่มาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ รุ่นปู่ รุ่นย่า ตกทอดมาถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน เขาเล่ากันว่าบรรพบุรุษของที่นี่หลังจากเสียชีวิตจะอยู่คอยดูแลทรัพย์สมบัติให้ลูกหลาน แล้วคุณคิดว่าบ้านหลังนี้ที่มีอายุเกือบร้อยปีตอนนี้จะมีแค่เราไหมที่อยู่ที่นี่”ปลายฟ้าที่ตั้งใจฟังภีร์เล่าตั้งแต่ต้นจนจบ ในหัวก็จินตนาการตามสิ่งที่ชายหนุ่มเล่า ตากลมโตหันมองซ้ายมองหน้าต่าง มองประตู เหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง“คุณแกล้งเล่าให้ฉันกลัวใช่ไหมคะ”“ผมโตจนอายุเท่านี้แล้วไม่มาเล่นอะไรเป็นเด็ก ๆ แบบนี้หรอก เพื่อนคนเยอรมันเขาเล่าให้ผ
ตอนที่31 เพศศึกษา“อ่ะ!” ปลายฟ้าร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มรั้งเธอเข้าหา สองขาเรียวถูกจับแยกออก ก่อนที่ภีร์จะดันตัวเองแทรกเข้าหว่างขา“คุณจะทำอะไรคะ”“บางทีความไร้เดียงสาของคุณ ก็ทำให้ผมแทบทนไม่ไหวนะฟ้า” คำตอบของภีร์ปลายฟ้าได้ฟังถึงกลับหน้าแดงไม่รู้เพราะกำลังโกรธหรือกำลังอาย“ทนอะไรไม่ไหวคะ คุณโกรธฉันเหรอคะ” ปลายฟ้าตีความหมายเป็นอย่างแรก จนภีร์ถึงกับส่ายหัวและถอนหายใจเสียงดัง“เฮ้อ! ผมคิดถูกหรือผิดกันแน่ ขึ้นเองก็ต้องเอาลงเองสินะ คุณไปเก็บของเถอะผมขอไปจัดการตัวเองก่อน” ปลายฟ้าเบิกตาเล็กน้อย เมื่อเริ่มเข้าใจความหมายสิ่งที่ภีร์พูดได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างที่ตอนนี้กำลังเร่งฝีเท้าเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด“คุณน่ากลัวกว่าที่ฉันคิดเลยนะคะคุณหมอ ฉันจะรอดจากเงื้อมมือคุณไปอีกกี่วันกันคะ ตาหมอบ้ากาม” บ่นพึมพำกับตัวเองเสร็จก็รีบไปจัดการจัดเก็บข้าวของก่อนที่ชายหนุ่มจะกลับออกมาเพราะเธอยังไม่กล้าสู้หน้าเขาตอนนี้ก๊อก ก๊อก ก๊อก“ฟ้า..คุณจะขังตัวเองอยู่ในห้องทั้งวันแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ ออกมาสูดบรรยากาศข้างนอกบ้าง” ภีร์ตะโกนเรียกปลายฟ้าที่ขังตัวเองอยู่แต่ในห้องตั้งแต่มาถึงจนป่านนี้ยังไม่กลั
ตอนที่30 เพื่อเธอเมื่อใกล้ถึงวันเดินทางปลายฟ้ายิ่งกังวลมากขึ้นที่จะต้องห่างจากคนรักรวมทั้งพ่อและแม่ ทางด้านภีร์ที่อีกสองวันก็ต้องเดินทางไปพร้อมปลายฟ้าแล้วแต่ยังไม่ยอมบอกปลายฟ้าเรื่องที่เขาจะไปเยอรมันด้วย“อีกสองวันคุณก็ต้องเดินทางแล้ว เราคงไม่มีโอกาสได้มานั่งทานข้าวด้วยกันแบบนี้แล้วสิ ผมคงคิดถึงเสียงไวโอลินของคุณมากแน่ ๆ” คนที่มีความลับพูดเศร้า ๆ แม้ในใจจะไม่ได้เศร้าเหมือนคำพูดที่ออกมาก็ตาม“คุณอย่าพูดแบบนี้สิไหนคุณบอกฉันว่าเยอรมันใกล้แค่นี้เอง คุณบินไปหาฉันแป๊บเดียวก็ถึงไง” ปลายฟ้าที่กำลังเอื้อมมือไปตักอาหารตรงหน้าชักมือกลับทันทีเพราะรู้สึกอิ่มขึ้นมาดื้อ ๆ เมื่อถูกแฟนหนุ่มเอ่ยเรื่องที่จะต้องห่างกันขึ้นมา“ผมพูดเล่น..อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ กลายเป็นว่าผมทำให้คุณต้องอิ่มทั้งที่ทานข้าวไปได้เพียงไม่กี่คำ ยังไงผมจะรีบบินไปหาคุณทันทีที่ว่างผมสัญญา ทานข้าวต่อเถอะนะ” เสียงทุ้มที่เจือไปด้วยความห่วงใยของภีร์บอกกับปลายฟ้าก่อนจะตักอาหารใส่จานให้หญิงสาว ภีร์แทบอยากหยิกตัวเองที่เกิดอยากแสดงละครตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จต่อหน้าคนรักแล้วดันมาแสดงได้เนียนจนเกือบเอาน้ำตาแฟนสาวร่วงภีร์อยากให้ปลายฟ้าเสพติดเข
ตอนที่29 ตัดสินใจปลายฟ้านั่งคิดทบทวนเรื่องการไปเข้าร่วมแสดงดนตรีนานาชาตินี้อยู่หลายรอบกว่าจะตัดสินใจปรึกษาเรื่องนี้กับพ่อแม่ในตอนเช้า“ทำไมยังไม่ไปสอนล่ะลูกนี่ก็สายแล้วนะมีอะไรหรือเปล่า” เสียงมารดาของปลายฟ้าถามขึ้นเมื่อวันนี้ลูกสาวยังไม่ออกจากบ้านทั้งที่ดูเวลาก็สายแล้ว“ฟ้ามีเรื่องที่จะบอกพ่อกับแม่น่ะค่ะ” ท่าทางเหมือนคนที่มีอะไรในใจของลูกสาวทำให้นิธิพ่อของปลายฟ้าอดเป็นห่วงไม่ได้จึงถามขึ้นมาอีกคน“มีอะไรก็พูดมาเถอะลูกพ่อกับแม่พร้อมรับฟังเสมอ”“วงดนตรีที่ประเทศเยอรมันที่ฟ้าสมัครไว้เขาแจ้งมาว่าสนใจในผลงานของฟ้าเลยอยากให้ไปร่วมฝึกซ้อมและร่วมแสดงโชว์ในเทศกาลดนตรีนานาชาติที่กำลังจะมีขึ้นในอีกสามเดือนข้างหน้านี้ค่ะ”“จริงหรือลูกนี่ฟ้ากำลังจะได้ไปทำตามฝันของตัวเองแล้วสิ” คนเป็นแม่เมื่อได้ฟังในสิ่งที่ลูกสาวบอกก็ดีใจจนรอยยิ้มฉาบไปทั่วใบหน้า แต่ก็แปลกอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมปลายฟ้าถึงดูไม่ค่อยดีใจเหมือนที่ควรจะเป็น“จริงค่ะแม่พี่เรนรุ่นพี่ที่เป็นคนสอนดนตรีฟ้าพึ่งมาบอกเมื่อวาน ฟ้าต้องให้คำตอบเขาภายในอาทิตย์นี้”“แล้วทำไมลูกถึงดูไม่ค่อยดีใจเลยล่ะทั้งที่มันเป็นสิ่งที่ลูกเคยฝันไว้ และวันนี้มันก็ใกล้ที
ตอนที่28 เป็นแฟนกัน“แล้วคุณอยากไปหรือเปล่า” ภีร์เอ่ยถามขึ้นหลังจากนั่งเงียบมาสักพัก“ฉันเป็นห่วงพ่อค่ะ ท่านพึ่งผ่าตัดมาร่างกายยังไม่แข็งแรงดี ฉันไม่อยากทิ้งท่านอยู่กันลำพังแค่สองคน”“แต่มันคือความฝันของคุณ”“ใช่ค่ะ มันคือความฝันของฉันแต่..ฉันก็ไม่อยากทิ้งครอบครัวไปตอนนี้”“คุณลองไปปรึกษาพวกท่านดูก่อน อีกอย่างคุณก็แค่ไปซ้อมและขึ้นเล่นงานเทศกาลดนตรีนานาชาติ ยังไม่รู้ว่าจะได้เซ็นสัญญาหรือเปล่า พอถึงวันนั้นเราก็ค่อยมาคุยกันอีกที ระหว่างที่คุณไม่อยู่พ่อคุณผมช่วยดูแลให้เองไม่ต้องห่วง”“แต่ถ้าฉันผ่านการคัดเลือกฉันต้องเซ็นสัญญาและทำงานอยู่ที่นั่นตลอด ฉันคิดว่า” ท่าทางสับสนระหว่างความฝันและความห่วงครอบครัวที่กำลังตีกันของปลายฉันทำให้ภีร์ต้องยื่นมือไปกุมมือเธอเอาไว้เบา ๆ“ถ้ามันคือความฝันและสิ่งที่คุณรักผมก็อยากให้คุณทำมันให้เต็มที่ โอกาสแบบนี้มันไม่ได้มีเข้ามาบ่อย ๆ นะปลายฟ้า คุณอาจจะคิดว่าคุณยังเด็กยังมีเวลาอีกมากมาย โอกาสมันไม่ได้เพิ่มจำนวนครั้งตามอายุคนเราหรอกนะ” คนที่ผ่านเรื่องราวและประสบการณ์ชีวิตมาพอสมควรบอกปลายฟ้าพร้อมยิ้มบาง ๆ นัยน์ตาคู่คมฉายแววอาทรอย่างจริงใจ“คุณอยากให้ฉันไปมากเลยเห
Comments