Lahat ng Kabanata ng ปมแค้นอสูรกายร้ายพ่ายนารี NC18+: Kabanata 51 - Kabanata 60

"ป้านวล! นารีไปไหน" พอเข้ามาในบ้านนักรบเริ่มทำเสียงดังโวยวาย ในขณะที่เทเรซ่ายังคงยืนอยู่ข้างกายไม่พูดไม่จา แต่การกระทำของเธอนั้นทำให้ผู้หญิงอีกคนมองอย่างเจ็บปวด เธอยืนคล้องแขนนักรบเอาไว้ ทำตัวราวกับนางพญาที่เฉิดฉาย "ฉันอยู่นี่ มีอะไร" นารีพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหาชายหนุ่มผู้เป็นสามี "เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว" "สองคนหรือสามคน ฉันจะได้ทำตัวถูก คำว่าเราสำหรับฉัน มันกำลังจะหายไป" นารีพูดพร้อมกับจับจ้องไปที่ใบหน้าของนักรบอย่างไม่วางตา ก่อนจะใช้หางตามองไปที่เทเรซ่าอย่างไม่พอใจ "คุณนารี ทำไมมองเทเรซ่าแบบนั้นละคะ ออกไปข้างนอกเจสันก็ไปด้วย เราไม่ได้ไปลำพังกันสองต่อสอง อย่าคิดมากเลยนะคะคุณนารี" เทเรซ่าพูดพร้อมกับยิ้มเหยียดๆ มาที่นารี เมื่อหล่อนกำลังคิดว่าอีกไม่นาน นารีคงจะถูกสามีคงจะเฉดหัวทิ้งอย่างแน่นอน "ฉันไม่ใช่ค

ทางด้านรวีเธอขับรถมุ่งหน้าไปที่ผับในทันที เพราะที่นั่นมันทำให้เธอลืมเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมา แม้ว่าเธอจะเคยนอนกับผู้ชายไม่เลือกหน้า แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะนอนกับใครก็ได้ โดยเฉพาะเจสัน พักหลังมานี้เขามักจะเข้าไปแอบในห้องของเธอ เขาใช้คำพูดที่ถากถางและการกระทำที่มักจะลวนลามเธอบ่อยครั้ง จนรวีกำลังคิดว่าจะไม่อยู่ในบ้านหลังนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอนั่งดื่มโดยไม่ได้สนใจว่าจะสามารถขับรถกลับบ้านได้หรือไม่ "สวัสดีครับคุณคนสวย มาคนเดียวเหรอครับ เพิ่งอกหักมาหรือเปล่า ทำไมถึงได้ดื่มบรั่นดีราวกับน้ำเปล่าแบบนี้ ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ" ชายหนุ่มหน้าตาดีเดินเข้ามาทัก พร้อมกับนั่งลงข้างๆ รวี หญิงสาวไม่ได้ปฏิเสธและไม่ได้ตอบตกลง เธอยังคงนั่งเหม่อมองออกไปอย่างไร้จุดหมาย ในขณะที่เสียงเพลงดังอึกทึกครึกโครม แต่หูของเธอกลับไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย "คุณครับ ขอชนแก้วหน่อยคร

"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะป้า เดี๋ยวธันวาจะมารับ" คำตอบของนารีทำให้นักรบกำมือแน่น เขาเกลียดผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ภรรยา แต่ชายหนุ่มจะรู้ไหมว่า ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าภรรยา ทุกคนต่างก็ไม่ชอบใจ เวลาที่สามีของตนอยู่ใกล้ผู้หญิงคนอื่นเช่นกัน "เอากระเป๋ามานี่เดี๋ยวผมจะไปส่ง คุณใจเย็นลงเมื่อไหร่ ผมจะตามไปที่บ้านกสิเทพ ยังไงผมก็ไม่มีทางหย่ากับคุณ" นักรบพูดพร้อมกับเอื้อมมือลงไปหยิบกระเป๋า แต่นารีได้ดึงมันกลับ และกำไว้แน่นเหมือนเดิม"บ้านกะสิเทพไม่ต้อนรับผู้ชายอย่างคุณ เราจะเจอกันก็ต่อเมื่อคุณยอมเซ็นใบหย่าเท่านั้น" นารียังคงยืนกรานคำเดิมอย่างหนักแน่น จนนักรบถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างแรง ให้กับความดื้อดึงของภรรยา"วันนี้เราคงพูดกันไม่รู้เรื่อง ต่อให้คุณหนีไปไกลจนสุดหล้าฟ้าเขียวผมก็จะตามไป เพราะคุณคือนางนารี เดฟวารา ซึ่งเป็นภรรยาคนเดียวของผม" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แต่นารีกลับคิดว่าเขาเสแสร้งแกล้งพูด เพื่อให้ตัวเองดูดีมากกว่า "อามันโด้

"แกไม่ต้องสงสัยเลยนะรวี น้องอยากกินแกก็รีบไปหาซื้อมาให้น้องเลย รีบไปรีบกลับคนท้องคนไส้รอนานแล้วมันจะหงุดหงิด" เวลานี้คุณนายพิกุลหันมาดุรวีที่ถามเซ้าซี้น้องสาวไม่หยุด "ไปแล้วค่ะคุณนาย โอ๊ย! อะไรกันเนี่ย รินลุกไปกับฉัน จะเอาอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่านา พี่ขี้เกียจออกไปนอกบ้านอีกรอบ นี่เห็นแก่หลานหรอกนะ" รวีพูดออกมาพร้อมกับทำหน้างอ เธอไม่ได้โกรธน้องสาว แค่ไม่อยากออกจากบ้าน เพราะกลัวว่าจะไปเจอเข้ากับใครบางคน "เอาไอศกรีมด้วยค่ะคุณพี่ ขอบคุณนะคะ หลานจะรอทานรีบไปให้ไวเลยค่ะ" เป็นครั้งแรกที่นารีได้พูดจาและใช้ท่าทีล้อเล่นกับพี่สาวได้แบบนี้ รวีเองก็ไม่ได้ถือโทษโกรธเคือง กลับชอบและเอ็นดูน้องสาวซะอีก"เจ้าค่ะ จะรีบไปรีบกลับ ไปลุกให้ไวหน่อยริน หลานฉันจะกินไอศกรีม จะกินโยเกิร์ตทูน่ากับข้าวสวย" รวีพูดเอ็ดรินออกมา ก่อนจะพาสาวใช้คนสนิทตรงไปที่รถแล้วขับออกจากบ้านทันที จุดมุ่งหมายของเธอคือร้านไอศกรีมที่ขายโยเกิร์ตทูน่าด้วย และที่รวีสงสัยที่สุดในเวลานี้คือ นารีได้กำชับเธอเอาไว้ตอนอยู่ในห้องน้ำ ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครนอกจากคนในครอบครัวของเรา

"ดูสิของเด็กเล่นพวกนั้น เขาสั่งมาเป็นคันรถเชียวนะ เขาไม่รู้หรือไงว่านาเพิ่งท้องได้เดือนกว่า" คำถามของมารดาทำให้นารีเริ่มสงสัย นักรบรู้เรื่องที่เธอตั้งครรภ์ได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่เคยบอกให้ใครที่บ้านนั้นทราบ"บอกให้เขาขนกลับไปค่ะพ่อ นาไม่ขอรับอะไรจากเขาทั้งนั้น คนแบบนี้ตบหัวแล้วลูบหลัง อย่าฝันว่าเอาของพวกนี้มาล่อแล้วนาจะใจอ่อน ลูกของนาไม่จำเป็นต้องใช้ของพวกนั้นหรอกค่ะ เสื้อผ้านาตัดเย็บให้ลูกเองก็ได้ ส่วนของเล่นก็ประดิษฐ์ขึ้นเอง ไม่เห็นยากอะไร ไม่ต้องใช้เงินซื้อมาให้ฟุ่มเฟือยด้วยซ้ำ" นารีพูดระบายออกมาซะยาวเหยียด เมื่อเธอนั้นยังรู้สึกโกรธและน้อยใจในตัวของสามี ซึ่งนารียังไม่คิดว่าจะคืนดีกับเขาง่ายๆ เมื่อชายหนุ่มพาภรรยาเก่ามาหยามน้ำใจ จนทำให้เธอต้องนอนร้องไห้สามเวลา "พ่อว่ามีอะไรก็พูดกันดีๆ สามีของลูกเล่าทุกอย่างให้พ่อกับแม่ฟังหมดแล้ว เขาก็ไม่ได้ผิดอะไรมาก นาควรจะหันไปปรับความเข้าใจกันนะ ยังไงลูกก็ต้องมีพ่อ พ่อกับแม่ไม่อยากเห็นหลานเป็นกำพร้า เพราะสาเหตุที่หนูกับสามี ผิดใจกันเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย" นักรบได้เล่าทุกอย่างให้กับบิดาและมารดาของนารีได้รับฟัง ยกเว้นเร