Lahat ng Kabanata ng ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์: Kabanata 121 - Kabanata 130

บทที่ 120หนาวแต่อบอุ่น ชายหนุ่มย่อตัวลงนั่งยองๆ ตรงหน้าเด็กแฝดทั้งสอง ใบหน้าหล่อเหลายิ้มแย้มขณะถาม “ว่าไง เจ้าตัวเล็ก ถามถึงข้าหรือ” “ก็ท่านลุงมาทุกวันเลยนี่น่า” เป่าเอ๋อร์เอ่ยขึ้นคนแรก “ใช่ ถ้าวันนี้ไม่มาก็แปลก” เฉิงเอ๋อร์เอ่ยต่อ กงเยียนซูก็หัวเราะฮ่าๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน มองไปทางลู่ซินฟาง ในมือก็ยกไหสุราขึ้นแล้วว่า “วันนี้อากาศหนาวกว่าทุกวัน ข้าเลยเอาสุราดอกหมื่นลี้มาฝาก หวังว่าเจ้าจะดื่มได้นะ” “ท่านมาถูกจังหวะพอดีเจ้าค่ะ ทางนี้กำลังเตรียมของทำหม้อไฟกันพอดีเลย” หม้อไฟร้อนๆ กับสุราหอมรสเลิศเข้ากันไม่น้อย คิดแล้ว ใบหน้าสวยก็ผุดรอยยิ้มบางๆ กงเยียนซูเลิกคิ้วสูงราวกับตั้งคำถาม ลู่ซินฟางไม่ได้ตอบทันที เพียงแค่ยิ้ม แล้วบอกว่า “ข้างนอกหนาว เชิญท่านเข้ามาในเรือนก่อนเจ้าค่ะ” จากนั้น นางก็ผายมือเชื้อเชิญชายหนุ่ม เจ้าแฝดให้ความร่วมมืออย่างยิ่ง เกาะแขนชายหนุ่มทั้งซ้ายขวา จูงเขาเดินเข้าเรือน “ท่านลุง วันนี้จะมีหม้อไฟละ” “ท่านแม่

บทที่ 122ฤดูใบไม้ผลิกับกำไลหยก (ครึ่งแรก) เมื่อฤดูหนาวผ่านพ้น แสงอาทิตย์สีทองในยามเช้าของฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือน ทั้งสว่างเจิดจ้าทั้งให้ความรู้สึกอบอุ่น หลังจากหิมะละลาย ดอกไม้เบ่งบานงอกงาม มองไปทางไหนก็เต็มได้ด้วยสีเขียวของความอุดมสมบูรณ์ เป็นทิวทัศน์งดงามที่หาดูได้ยาก เช้าตรู่ของวันหนึ่ง ลู่ซินฟางได้รับจดหมายรายงานจากร้านค้าที่เมืองหลวง เนื้อหาบอกว่า ร้านฟู่จินกุ้ยยังมีลูกค้าเข้าออกอย่างต่อเนื่อง ทำให้พลอยเป็นที่นิยมในตลาด สร้างผลกำไรไม่น้อย นับเป็นข่าวดีต้อนรับฤดูใบไม้ผลิแรก หญิงสาวยิ้มพร้อมกับพับจดหมายเก็บลงกล่อง ในตอนนั้น ชุนเดินเข้ามารายงานว่าผู้ตรวจการมาขอพบนายหญิง แถมยังมีทหารสองนายหิ้วของบางอย่างมาด้วย ลู่ซินฟางรู้สึกแปลกใจ หากก็ออกมาต้อนรับ เมื่อมาถึงหน้าบ้าน พบว่าผู้ตรวจการถือม้วนราชโองการมาด้วย ส่วนทหารสองนายที่อยู่ข้างหลัง ช่วยกันยกหีบใบใหญ่ ในนั้นบรรจุรูปปั้นปลาคาร์ฟทองคำพระราชทาน “ลู่ซินฟางรับราชโองการ…” หญิงสาวงุนงงอย่างมาก กระนั้นก็คุกเข่ารับราชโองการ

บทที่ 124ข่าวดี รูปปั้นปลาคาร์ฟทองคำถูกตั้งไว้กลางร้านซินหลิน ใส่ไว้ในตู้กระจกใส ล็อกอย่างแน่นหนา กลายเป็นของตกแต่งประจำร้านไปเสียแล้ว ใครก็ตามที่เข้าร้านซินหลินในช่วงนี้ หากไม่ได้มาเพื่อชื่นชมรูปปั้นปลาคาร์ฟทองคำอย่างใกล้ชิด ก็จะมาแสดงความยินดีกับเจ้าของร้าน และคนที่ภูมิใจกับรูปปั้นปลาคาร์ฟทองคำนี้มากเห็นทีจะหลางไป๋ที่เดินขัดกระจกทั้งวัน 2-3 วันหลังจากนั้น ลู่ซินฟางกับเจ้าแฝดช่วยกันเตรียมของสำหรับออกไปปิกนิกในโลกต่างมิติ เด็กน้อยทั้งสองดีอกดีใจเป็นอย่างมาก พวกเขาชอบโลกในมิติ ชอบภูตน้อย ชอบเหล่าสัตว์จำแลง สำคัญไปกว่านั้น โลกในมิติอุดมสมบูรณ์และสวยงามมาก พอเห็นพวกลูกๆ ตื่นเต้นดีใจ ลู่ซินฟางเองก็ตื่นเต้นตามไปด้วย …ไม่ใช่สิ ถ้าจะให้พูดจริงๆ แล้ว นางตื่นเต้นเพราะเรื่องต่อจากนี้ต่างหาก “ท่านแม่ ท่านเหงื่อออกเต็มหน้าผากเลย ไม่สบายหรือเจ้าคะ” เป่าเอ๋อร์เอียงศีรษะถาม ดวงตากลมโตฉายแววเป็นห่วงเป็นใย “ท่านแม่ พวกเราค่อยไปเที่ยวที่มิติวันหลังก็ได้ขอรับ” เฉิงเอ๋อร์แสดงสีหน้ากังวลเช่นเดียว

บทที่ 125ครอบครัวเดียวกัน กลางฤดูใบไม้ผลิในปีนั้น กงเยียนซูกับลู่ซินฟางเข้าวังหลวง ขอพระราชทานสมรสแบบส่วนตัว 1 เดือนต่อมา ณ เมืองเล่ออัน งานแต่งระหว่างลู่ซินฟางกับกงเยียนซูก็ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ผู้คนที่มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองคนต่างหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย งานเลี้ยงจึงต้องจัดขึ้นถึงจนถึงเช้าของอีกวัน อย่างไรก็ตาม ลู่ซินฟางแม้เป็นหญิงสาวชาวบ้านธรรมดา แต่ก็ได้รับการยอมรับในฐานะชายาขององค์ชายแปดโดยไม่มีใครคัดค้าน อย่างที่รู้กันดี สำหรับกงเยียนซูตำแหน่งองค์ชายก็แค่ในนาม นับตั้งแต่ผลันตัวมาเป็นพ่อค้า เขาก็เป็นอิสระจากทุกสิ่ง และที่สำคัญ ท้องพระคลังมั่งคั่งได้ก็มาจากเงินภาษีของเขา ยามนี้กรมคลังยังได้เงินภาษีจากตระกูลลู่เพิ่มเข้ามาอีก ถ้าให้พูดอย่างเข้าใจง่ายคงเป็นล้วนได้รับผลประโยชน์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่เหนือสิ่งอื่นใด หากไม่ใช่ความรักของพ่อแม่ กงเยียนซูก็คงไม่ได้รับการสนับสนุนมากมายขนาดนี้ หลังเสร็จสิ้นพิธีแต่งงาน วันเวลาล่วงเลยมาอีกหนึ่งอาทิตย์ ยามเช้าท้องฟ้าปลอดโปร่ง แสงของดวงอาทิตย์ท

บทที่ 127บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งแรก) ฤดูใบไม้ร่วงช่วงเดือนสิบเอ็ด จินเอ๋อร์มีอายุครบ 1 เดือนพอดี หลังจากกงเยียนซูออกจากคฤหาสน์ไปได้สักพัก ลู่ซินฟางก็พาลูกทั้งสามข้ามมาเที่ยวที่มิติ เนื่องจากว่าภายในมิติเต็มไปด้วยภูเขา ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ เมื่อฤดูใบไม้ร่วงมาเยือน ต้นไม้ผลัดใบเปลี่ยนสี จากสีเขียวกลายเป็นสีส้มอมแดง ประกอบกับอากาศถ่ายเทเย็นสบายกำลังดี ช่างเป็นโลกที่มีสีสันสวยงามยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด หลายปีที่ลู่ซินฟางกับสัตว์อสูรจำแลงช่วยกันพัฒนาพื้นรกร้างให้เป็นฟาร์ม พร้อมกับขยายหมู่บ้าน บัดนี้ พื้นที่ในมิติได้กลายเป็นเมืองขนาดย่อมไปแล้ว ลู่ซินฟางอุ้มจินเอ๋อร์เดินไปนั่งในสวน เจ้าแฝดทั้งสองก็ปีนขึ้นนั่งบนเก้าอี้ ชุนที่ติดตามมาด้วย ถือตะกร้าขนมเดินเข้าไปทางครัวเพื่อจัดขนมใส่จาน ตอนนี้เองภูตหลินปรากฏตัวพร้อมกับประกายแสงสีทอง พูดด้วยท่าทีดีอกดีใจ “เจ้านาย…ว้าว วันนี้พาจินเอ๋อร์มาด้วยหรือ” “น้องจินเอ๋อร์น่ารักมากเลย” เป่าเอ๋อร์ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว เฉิงเอ๋อร์พยักหน้า