มาเฟีย

“คุณเสือคะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะคะ เนตรกับคุณเมธเราไม่ได้มีอะไรกัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นค่ะ” เนตรแพรปรับโทนเสียงข่มความโกรธที่เขาดูถูกเธอ พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เธอคิดว่าฉันจะเชื่อผู้หญิงร่านร้อนอย่างเธอเหรอเนตรแพร” เขาเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา พูดแล้วชี้นิ้วจิ้มเข้าที่หน้าผากมนออกแรงผลักเพียงนิดเดียวศีรษะทุยก็เอียงเอนจนทรงตัวไม่อยู่ “พี่เสือคะ ฟางมารับไปทานข้าวกลางวันค่ะ” อยู่ ๆ เฟยเฟิ่งก็เปิดประตูเข้ามา ทำให้ทั้งศรุตและเนตรแพรหันไปทางต้นเสียงอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่เข้ามาไม่ดูเวลาตกใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าสองคนในห้องกำลังมีปากเสียงกันอย่างไรอย่างนั้น “น้องฟางมาแล้วเหรอครับ รอพี่แป๊บหนึ่งนะ” ศรุตบอกผู้มาใหม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วหันมาตวาดใส่คนตัวเล็กเสียงแข็ง “ส่วนข้าวเที่ยงที่เธอเอามา ฉันไม่กินเอากลับไป พร้อมกับร่างกายเน่า ๆ ของเธอซะ” “คุณเสือคะ เนตรมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกคุณเสือค่ะ” เนตรแพรตัดสินใจที่จะบอกเรื่องสำคัญให้ศรุตได้รับรู้ มันคือเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเธอ แต่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะยินดีกับสิ่งที่เธอจะพูดหรือไม่

เมื่อทางเลือกเดียวที่ฉันจะหนีจากขุมนรกนี่! คือการรับข้อเสนอของนายพลท่านหนึ่งเพื่อไปเป็นนางบำเรอในค่ายทหาร

นางบำเรอชั้นสูงแบบนี้ ลองครางดังๆ สิแล้วฉันจะให้พัก " เมื่อไหร่จะปล่อยฉันไปสักที ไอ้ชั่ว ไอ้คนสารเลว แกไม่ตายดีแน่! " อัญชันเอ่ยออกมาด้วยความเหลืออด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัดเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ใช้มันหมดลงไปแล้วในตอนนี้ " หึ! ตอนไหนน่ะหรอ ตอนที่ฉันพอใจแล้ว สะใจแล้ว สิ่งที่เธอทำกับคนของฉันมันมากเกินไป ไม่มีใครเคยทำร้ายคนในตระกูลพิษณุกรแล้วรอดกลับไปได้สักคน เธอลองเดาเล่นๆดูสิว่าเธอจะเป็นอิสระตอนไหน " " นี่คุณกะจะฆ่าฉันให้ตายเลยหรือไงถึงจะพอใจ คุณมันบ้าที่สุด โรคจิต! " " เธอเป็นของฉันตั้งแต่ฉันพามาที่นี่แล้ว ถ้าคิดจะหนีก็แหกตามองดูรอบๆ ถ้ากล้านักก็ลองดู แต่เตือนเอาไว้ก่อนนะที่นี่มันเป็นป่าลึก สัตว์ป่าก็ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ที่สำคัญลูกน้องฉันทุกคนขาดผู้หญิงมาแล้วหลายเดือน คงจะกลัดมันน่าดู อยากเป็นอาหารชั้นเลิศให้พวกมันขย้ำกันเล่นๆก็ไป ไปสิ!!! " เสียงตะโกนขู่ของเขาประโยคสุดท้ายทำเอาเธอสะดุ้งกลัวจนต้องถอยร่นไปชิดกับมุมแคบๆ " ฉันไม่ไปแล้ว ไม่ไป... "

แสงเหนือ ชื่อในวงการมาเฟีย เสี่ยแสง "เป็นเมียเสี่ยไม่ต้องกลัวอด " "นอนนิ่งๆ แล้วครางดังๆ ให้เสี่ยก็พอ" เพลงพิณ เกลียดมาเฟียแต่ดันมาเป็นเมียมาเฟีย "เมียนายก็มีตั้งเยอะแยะทำไมจะต้องมาหาแต่ฉันด้วยเนี่ย" "อะไรนะ จะเอาฉันไปอยู่ที่บ้าน " "ฉันแม่งโคตรเกลียดนายเลยหว่ะ ไอ้มาเฟียขี้เก๊ก"

ลีโอ ลีโอเนล โอลิเวอร์ อายุ21ปี ลูกเสี้ยวเยอรมันจีน เขาเป็นทายาทมาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในมาเก๊าและฮ่องกง แต่กลับต้องมาเรียนในเมืองไทยเพราะถูกคนของศัตรูปองร้าย เขาจึงต้องปิดบังตัวตนที่แท้จริงไว้ ตอนกลางวันเขาจะทำตัวเป็นเด็กเนิร์ดอยู่ในมหาลัยเพื่อไม่ให้มีใครสนใจ แต่พอกลางคืนเขาก็กลายเป็นเสือที่จ้องขย้ำเหยื่อ แต่ยัยร้อยศพคิดอยากจะลองดีนัก เขาก็จะสนองให้ แพร นลิน ศรีสมบัติ อายุ 20 ปี ลูกสาวเจ้าโรงแรมในเมืองพัทยา เธอเป็นนักศึกษาปี2 เธอพบกับฝรั่งหน้าหล่อที่ย้ายมาเรียนกะทันหัน แต่นายนั่นกับไม่ยอมสนใจเธอเหมือนผู้ชายคนอื่นเธอจึงต้องงัดสาระพัดวิธีที่จะทำให้เขามาสยบแทบเท้าเธอให้ได้ แต่แล้วสิ่งที่เขาฝากไว้คือทายาทตัวน้อยๆต่างหาก

“แต่งงานใหม่แล้วยังไง ต่อให้เธอมีผัวใหม่มากี่คนฉันก็ไม่สน อะไรที่มันเป็นของของฉัน ฉันก็จะทวงคืน!!“

ความรักฉบับหื่นๆของใบบัวกับเมธาจะลงเอยอย่างไร เมื่อมีลูกสาวตัวแสบของเมธาคอยขัดขวางพวกเขาทุกวิถีทาง

ในขณะที่กำลังสติแตกเพราะสิ่งที่ทำลงไป เขาที่เป็นเพียงผู้ผ่านมาเห็นกลับช่วยเหลือเธอเอาไว้ และให้ชีวิตใหม่กับเธอ

ความสัมพันธ์แบบ Friend with benefits เมื่อมีคนหนึ่งเผลอตกหลุมรักเข้า ก็จำต้องถอนตัวออกมา แต่เขากลับไม่ยอมให้เธอได้จากไปดีๆ นี่สิ!!!

"ฉันไม่น่าเลือกแต่งงานกับคนแบบพี่เลยจริงๆ" "ทำไม...หรือว่าเธออยากจะแต่งกับน้องฉัน?" "หึ!...ใช่ อย่างน้อยมันก็ดีกว่าคนเลวๆ แบบพี่"

" ฉันจะทำให้พี่เธอรู้จักการสูญเสียเหมือนที่มันทำกับพี่ชายฉัน คนทรยศอย่างมันต้องตาย หรือการตายสำหรับมันจะง่ายไป เธอคิดว่าไงล่ะ ? " เทวินเดินเข้าไปหามิลินพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก เธอกลัวจนเนื้อตัวสั่นเทา " อย่าทำอะไรพี่ชายลินเลยนะคะ " " เสียใจสาวน้อย พี่ชายเธอทำตัวเองช่วยไม่ได้ "

“ถ้าจะเอาถึงไม่ได้รักก็จะเอา” ถึงจะเห็นแก่ตัวก็ผัวเธอ… "เลือกมาว่าจะทำเอง หรือจะให้ฉันทำให้" "โมโหจนเป็นบ้าไปแล้วหรือไงคะ?!" "เพราะเมียนอกใจ ให้ใจเย็นได้อีกเหรอ!" อายุ 30 ปี นายแบบ/ลูกชายตระกูลดัง ชายหนุ่มผู้มีภาพรักสดใสและเข้าถึงง่าย กลับเปลี่ยนไปเพราะการสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต เพียงขวัญ อายุ 24 ปี ผู้ช่วยสาวที่ต้องรองรับอารมร์ร้ายที่ของธาม  เธอไม่ได้อ่อนแอแต่เมื่อไหร่ที่ขัดใจเขามักจะลงโทษด้วยบทลงโทษที่เธอไม่คาดคิดเสมอ โรส อายุ 30 ปี คู่หมั้นของธาม เธอทุ่มเททุกอย่างเพื่อคนรักจนเผลอทำสิ่งที่ผิดพลาดไป และความลับนั้นจะไม่มีวันให้คนรักรู้ได้เด็ดขาด ไนท์ อายุ 30 ปี เพื่่อนสนิทธาม/นายแบบ เขามักจะรักชีวิตสงบแต่เมื่อได้ใกล้ชิดเพียงขวัญกลับเห็นใจ ยิ่งเห็นเพื่อนรักทำร้ายเธอมาเท่าไรเขาก็ยิ่งสงสารเธอจนต้องคอยเตือนสติเพื่อน มอส อายุ 27 ปี นายแบบ แฟนเก่าของเพียงขวัญที่เคยหายไป  อยู่ๆ ก็โผล่มาในสถานะเด็กในสังกัดคนใหม่ของผู้จั

"เป็นไงละสุดท้ายคุณก็ได้คนที่คุณบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนาเป็นผัว" "ก็แค่พลาดมีอะไรกันเพราะเมาฉันไม่นับว่าเป็นผัว" "งั้นผมจะทำให้คุณปฏิเสธไม่ออกเลยว่าผมเป็นผัวคุณ" "อย่ามาทำอะไรทุเรศๆ กับฉันนะ" "จำไว้ผู้หญิงก็แพ้ให้กับผู้ชายวันยังค่ำเพราะฉะนั้นอย่ามาอวดดีกับผม" "ผู้หญิงคนอื่นอาจจะแพ้แต่ไม่ใช่ฉันแน่นอน" เดย์ มาเฟียหนุ่มในคราบนักธุรกิจเจ้าของบริษัทนำเข้ารถซุปเปอร์คาร์ทั้งในไทย และจีนแต่เบื้องหลังเขาคือมาเฟียที่มีธุรกิจผิดกฎหมายทั้งในไทยและจีน นิสัยแข็งกระด้าง เจ้าเล่ห์ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร เสี่ยวหมี่ สาวชาวจีนวัย 24 ปี นิสัยแรงๆ แข็งกระด้างไม่ยอมคน

อลัน ซาวันเดอร์(พี่อลัน) อายุยี่สิบเจ็ดปีลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ไปอยู่และเติบโตที่ประเทศไทย โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวเลี้ยงดูจนถึงอายุสิบห้า แต่ตอนที่อลันอายุได้เจ็ดขวบพ่อและแม่ทูนหัวได้ให้กำเนิดบุตรสาว ผู้ซึ่งที่จะมาครอบครองหัวใจของเขา ปิ่นมุก อัครถาวรกุล(หนูมุก) อายุยี่สิบปีเกิดมาท่ามกลางความรักของคนรอบข้างและรวมถึง ‘พี่อลัน’ ชายเพียงคนเดียวที่เธอต้องรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ต้องเป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลซาวันเดอร์ หนูมุกจึงถูกเลี้ยงดูให้พร้อมกับหน้าที่ตำแหน่ง ‘เมีย’ ของพี่ชายท้องชนกันที่เขาไม่ใช่เป็นเพียง อลัน ซาวันเดอร์ แต่เขาคือ‘ลูกไม้’มาเฟีย ‘ให้ตายเถอะ!’คำนี้ต้องเกิดขึ้นกับอลันแทบทุกวัน เมื่อเขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาต้องรับเจ้าสาวตัวจริงของเขามาดูแลต่อจากพ่อแม่ เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมที่เขาจะมอบตำแหน่ง ‘เมีย’ที่ถูกต้องตามกฎหมายให้กับเธอ ‘ให้ตายเถอะ!’เขาเกลียดตัวเองที่ทำให้‘หนูมุก’เสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาจึงชดเชยให้กับเธอด้วยการมอบตัวเองให้ตกเป็นของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า “ถือซะว่าพี่เป็นสินค้าที่เต็มใจให้หนูมุกได้ทดลองใช้ได้ตามใจ...ครับ”

“ฉันเจ็บ อึก! ไม่ไหวแล้ว” “ไม่ไหวก็ต้องไหว ไหนบอกจะตามใจฉัน ทำไมแค่นี้ยอมแพ้แล้วล่ะ” “อึก! ก็ฉันไม่คิดว่านายจะรุนแรงขนาดนี้” “เป็นผู้หญิงของฉันอย่าร้องไห้เพราะเรื่องแค่นี้ อมเข้าไปซะ” ในขณะที่พูดแดเนียลก็ยัดความใหญ่โตเข้าปากคาริสา จับศีรษะเธอให้กดเข้ามาครอบครองท่อนเอ็นรักแต่ความใหญ่โตทำให้มันเข้าไปในปากของเธอได้เพียงครึ่งเดียว “อ๊อก!อ๊อก!” คาริสายอมสนองความต้องการของเขาแต่โดยดี “ดี ๆ นะ ฉันเคยสอนเธอแล้ว”

ดาราขาลงอย่างเธอ รับงานกินข้าวครั้งแรกก็ซวยต้องมาเจอกับอดีตที่เคยผิดพลาด แต่สำหรับเขาเธอเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของการแก้แค้น พราวฟ้า เขมิทัต หรือ พราว ดาราสาวที่น่าจับตาในฐานะนางเอกชื่อดังของช่อง แค่ระยะเวลาเพียงสองปี จากดาราสมทบก็ก้าวขึ้นสู่นางเอกเบอร์ต้นๆ ของประเทศ กลายเป็นดาวจรัสฟ้าเพียงไม่ถึงปีอยู่ๆ เธอก็กลายเป็นดาราขาลง เมื่อมีข่าวฉาวว่าเธอแย่งสามีลูกสาวเจ้าของช่อง และนั่นเท่ากับเป็นการปิดฉากดาราสาวแสนสวยที่กำลังรุ่งโรจน์ลงทันที และเพื่อความอยู่รอดทำให้เธอต้องรับงานกินข้าว ...และครั้งแรกที่รับงาน ก็ต้องเจอกับอดีตที่เคยผิดพลาดของตัวเองอย่าง ฟาริส โยธาทรัพย์สกุล มาเฟียหนุ่มลูกครึ่ง ภาพที่ทุกคนเคยเห็นและได้ยินคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง โปรไฟล์ดี ใจบุญชอบช่วยเหลือสังคม แต่น้อยคนนักที่จะรู้เบื้องหลังของเขา และที่เขาเข้าหาเธอ ก็เพียงเพราะรักแรกของเขาอย่าง อลินา ลูกสาวเจ้าของช่องที่เคยมีข่าวกับเธอ - มีการใช้เซ็กทอยส์ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีส่วนพาดพิงถึงบุคคล สถานที่ หรืออาชีพใด

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง

ความปรารถนารุนแรงที่มีเส้นบาง ๆ กั้นไว้ “ไหน ๆ พี่เคนก็คิดว่าเค้กง่าย เค้กมั่ว งั้นพี่ก็ไม่ต้องถนอมน้ำใจน้องสาวคนนี้อีกต่อไป เราจะตัดขาดคำว่าพี่น้อง เหลือแค่เรื่องเซ็กส์แค่เรื่องเดียวระหว่างเราสองคน!!” “แลกกับอะไร” “ถ้าพี่เคนต้องการ...แค่บอกตรง ๆ” “...” “จบเรื่องบนเตียงก็แยกย้ายกันไป ไม่มีสิทธิ์บังคับ” “อืม ตกลง”

เขาชายหนุ่มที่รักอิสระ แต่ต้องมาถูกคลุมถุงชนแบบต้านไม่ได้ เขาจึงทำทุกทางเพื่อให้เธอไม่มีความสุขและยอมหย่าไปเอง ความเจ็บปวดของเธอคือความสุขของเขา เธอหญิงสาวหัวอ่อนยอดกตัญญู ทำตามที่บิดาและมารดาบอกตั้งแต่เด็กจนโต จนเมื่อเธอเจอกับเขาชีวิตเหมือนเธอก็ตกนรกทั้งเป็น เขาคือซาตานที่ทำให้เธอทั้งรักทั้งเกลียด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัด เมื่อไหร่ที่มันหมดลงก็คือไม่เอาอะไรเลยแล้วเหมือนกัน....

นฤดาบอกเลิกแฟนและดื่มเครื่องดื่มที่มียาตัวใหม่ของเขาอย่างไม่ตั้งใจ หญิงสาวตื่นมาในบ้านของเขาและคิดว่ามันก็แค่วันไนท์ฯ แต่เรื่องมันไม่ง่ายเลยเมื่อเด็กคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้องและเรียกเธอว่าหม่ามี้