Actor / Actress

"พี่รันโกหก...วันนั้นพี่รันนัวเนียกับผู้หญิงทั้งงานโดยที่พี่รันก็รู้อยู่แล้วว่าหนูจะมาหาพี่รัน"

”ไม่เจอกันนานรู้สึกว่าหน้าอกเธอเล็กลงนะ“”แต่คุณก็ทั้งดูดทั้งบีบมันเล่นยิ่งกว่าเด็กหิวนมแม่ไม่ใช่หรอ“ฉันเคยให้โอกาศเธอหนีไปครั้งหนึ่ง แต่เธอดันกลับเข้ามาในชีวิตฉันเอง เพราะงั้นจะไม่มีคำว่าโอกาศครั้งที่สอง..

ใครจะไปคิดว่าการเดินไปส่งข้าวให้ลูกค้าในวันที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดา จะทำให้ฉันบังเอิญได้พบกับเขา… “คุณ! คุณไปโดนอะไรมาคะเนี่ย!” . . • ☆ . ° .• °:. *₊ ° . ☆ ‘เธอโอเคหรือเปล่า~’ น้ำเสียงที่หอบกระเส่าประสานกับจังหวะที่หนักหน่วงในตอนนั้น.. ฉันจำมันได้ดี.. ทั้งที่มันดีขนาดนั้น เขาไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกทรมานสักนิดเเท้ๆ.. ทั้งที่ดีขนาดนั้น.. ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้! “..ใครใช้ให้พูดแบบนั้นกับครั้งแรกของผู้หญิงกันเล่า! อบอุ่นจนรู้สึกหงุดหงิดเลย!” มิลินควักน้ำล้างหน้าเป็นชุด มันแทบจะเปียกไปทั้งตัว.. ก่อนจะท้าวแขนแล้วมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ ‘ช่วยทำ.. ให้แรงกว่านี้ที~ อ๊ะ!’ ‘ลินต้องการ~ จะ จนทนไม่ไหวอยู่เเล้ว~’ “กัดลิ้นตัวเองให้ตายไปเลยไหมมิลิน! กัดให้ตายไปเลย!” ทำตัวแย่ๆ ใส่กันยังจะลืมง่ายซะกว่า.. ที่บอกว่าจำคำพูดฉันได้เนี่ย.. จำประโยคพวกนี้ไปด้วยหรือเปล่านะ!><

โซล บารมี บวรกิจวัฒนา ปีสี่ คณะวิศวะ 189/64 นิสัย เป็นคนรักเพื่อน เสียสละให้เพื่อนได้ทุกอย่าง ภายนอกเหมือนเป็นคนเจ้าชู้ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่ไม่ชอบผูกมัดกับใคร ฝังใจกับเรื่องรักในอดีตของตัวเอง ใยไหม ธันยรัตน์ วราพิพัฒน์ ปีสี่ คณะวิศวะ 162/49 นิสัย ดาวมหาลัยคนสวย เป็นคนนิ่ง ๆ ต่อหน้าคนอื่นเป็นคนพูดน้อย จะพูดมากเฉพาะอยู่กับเพื่อนสนิท ผู้ชายคนไหนมาจีบก็ไม่สน ฝังใจรักกับผู้ชายคนเดียว Spoilt “ที่นี้รู้หรือยังว่าเธอมันโง่ โง่แล้วก็ยังอวดฉลาด” “หยุดด่าฉันสักที!!! ฉันรู้แล้วว่าตัวเองโง่ แล้วยังไงล่ะ ตอนนี้ฉันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว” “ฉันถึงถามเธอไงว่าเธอมีเหตุผลอะไรถึงได้เอาตัวเองมาเสี่ยงแบบนี้”

อย่าปากหนัก ถ้ากลัวว่า “รักจะหายไป”        เขา...รักแต่ไม่แสดงออก        เธอ...รักจนพยายามมากเกินไป

เพราะอกหักเธอจึงเสียหลักและมีแพลนเที่ยวเพื่อปลอบใจตัวเอง แพลนนั้นคือทริปเที่ยวยุโรป 15 วัน แต่แล้วใครจะไปรู้ล่ะว่าจู่ๆ การเที่ยวแบบปุบปับของเธอในครั้งนี้ มันจะนำมาซึ่งความรักแบบเรา ‘สองสามคน’ และที่พีคไปกว่านั้นคือผู้ชายสองคนที่เธอตกหลุมรัก ดันเป็นเกย์!! งานยากก็มา งานแอบแซ่บก็มี เนื้อหาเหมาะสำหรับ 18 ปีขึ้นไป การใช้ภาษา และกิจกรรมร่วมเพศ เป็นเรื่องของรสนิยม เนื้อหามีการร่วมรักที่มากกว่าคนสองคน (3p) ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณด้วยนะคะ เนื้อหาเป็นความรักแบบผู้ใหญ่ที่มีเนื้อเรื่องให้น่าติดตาม รับรองว่าแซ่บ ไม่ได้มีแค่แซ่บเรื่องบนเตียงนะคะเรื่องราวน่ารักๆของตัวละครก็มีให้เห็นตลอด เรื่องนี้ไม่มีนอกกายนอกใจนอกจากเรา(สองสามคน) อิอิ .. ตามไปอ่านกันเลยค่าาา …

คำโปรย... จะทำยังไงถ้าตื่นมาในอ้อมกอดเพื่อนสนิทอย่างไอ้ภาม จะปลุกมันดีไหม หรือปล่อยผ่านทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นดี แต่เรื่องนี้มีบทสรุปอยู่ว่า..."ใครรู้สึกก่อน แพ้!!" ภาม ภาคิน หล่อ รวย เพอร์เฟ็ค​ เจ้าชู้​ ขี้เล่น เจ้าเล่ห์​ ชอบหยอด ชอบแกล้งเพื่อนสนิทอย่างวาโย สถานะ : โสดแต่ไม่สนิท วาโย วนิดา สาวสวยตัวเล็กน่ารัก นิสัยแก่นแก้ว ไม่ยอมคน เธอเป็นผู้หญิง​คนเดียวในกลุ่มเพื่อนชาย สถานะ : มีแฟน​แล้ว สปอยล์​... "ซี๊ด~ ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นเพื่อนนะโย มึงโดนกูไปแล้ว" ภามดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้วาโย ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปปลดปล่อย​สิ่งที่เพื่อนตัวดีของเขาเข้ามาก่อไว้ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานานจนเกิดเป็นความสนิทใจแต่จะรู้ไหมว่ามีใครคิดไปไกลเกินคำว่าเพื่อนแล้ว #แค่เส้นบางๆที่เรียกว่าเพื่อน

ฉันต้องทิ้งความกลัว เพื่อความฝันของฉัน… แต่แล้วนิ้วเรียวที่รัวเรื่องราวลงบนแป้นพิมพ์ก็ต้องชะงัก.. เหมือนจะพบกับปัญหาใหญ่ซะแล้ว “..จะเขียนยังไงดีนะ” วิสกี้ถูกดื่มกระดกอีกครั้ง ผู้ชายอย่างพี่ชิริว ..ฉันควรจะเขียนให้เขาทำเรื่องบนเตียงออกมาแบบไหนกัน ครั้นจังหวะที่เอาแต่มองหน้าชิริวที่นั่งดื่มคนเดียวที่เค้าน์เตอร์จนทำให้เจ้าตัวลุก และเดินเข้ามาหาเธอ เพราะเขาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย “ขาดเหลืออะไรหรือเปล่า” “พี่คะ หนูยังกินไม่หมดเลย” “ฉันอยากให้กิน” สีเหลืองอร่ามของเหล้าแตกวงค่อยกลืนสมานกับวิสกี้สีใสในแก้ว “….” “เห็นมองฉันนาน เพื่อคืนนี้เธออาจจะได้ทำมากกว่านั่งมองฉัน” “เดี๋ยวนะ.. คิดว่าฉันมองเพราะอยากได้พี่เหรอ?” “หรือไม่จริง?” “ไม่จริง! ที่ฉันมองก็เพราะจะเขียน..” “เขียน?”

เพราะไม่อยากตายก่อนเบญจเพสทำให้คนที่กลัวผีจนขี้ขึ้นหัวอย่างฟีฟ่าต้องไปอยู่วัด คิดว่าจะได้นอนกุฏิติดแอร์ที่ไหนได้กลับถูกส่งไปยังบ้านร้างหลังป่าช้า ซ้ำคนที่ทำพิธีต่อชะตาดันเป็นคนที่เขาพรากพรหมจรรย์มาอีก

  "พี่กลัวน้องชายตัวเองจะไม่ได้เมียหรือไงถึงตามติดผมขนาดนี้" ผมยืนกอดอกจ้องหน้าพี่สาวไอ้ซันอย่างเหลืออดแล้วถามคำถามที่ผมคันปากจะพูดมาหลายวันเพราะวันๆ แม่งไม่ทำอะไรเอาแต่ตามติดผมแจจะไปไหนทำอะไรก็ตาม ตามแม่งทั้งวัน "ก็ถ้านายไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับตะวันพี่ก็ไม่มาตามให้เสียเวลาแบบนี้หรอกจะบอกให้ คิดว่าอยากมารึไงร้อนก็ร้อน เชอะ"  ผมเหลือบมองการกระทำซายน์พี่สาวของไอ้ซันเธอสะบัดหน้าพรึดแบบโกรธๆ หึ นิสัยแบบนี้แม่งเป็นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยสินะ "ถ้าน้องชายพี่มันทำตัวดีกับตะวันผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งหรอกแต่นี่น้องชายพี่มันทำเลวไงแปลกตรงไหนที่ผมจะปกป้องคนที่ผมรัก" ผมรักตะวันผมก็บอกว่ารักไม่คิดจะปิดบังแล้วซายน์จะมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผมทำไมผมไม่เข้าใจ "แต่ตะวันรักซันไม่ได้รักนายยังไงตะวันก็ต้องกลับมาคืนดีกับน้องชายพี่อยู่ดี" พี่สาวที่แสนดีกลัวน้องจะไม่ได้เมีย หึ  (ตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่อง เพื่อนที่แปลว่าเมียนะคะไปอ่านกันได้ค่า รับประกันว่าต้องมีเสียน้ำตา)