Ib X Garry

หนียังไงก็หนีไม่พ้น! เพราะสุดท้ายเเล้วผู้หญิงเมื่อคืนนั้นกลับมาอยู่ตรงหน้าในตอนนี้หึ!เเล้วเจอกันสาวน้อย.. คำโปรย เขามีนามชื่อว่าเเวมไพร์มาเฟียที่มีอิทธิพล เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ผับ โรงเเรม คอนโด เเละอื่นๆอีกมากมาย รวยจัดเลยล่ะ หึ นิสัยปากจัด ชอบเเกล้งนางเอกมากๆ ขี้หึงสุดๆ เอาเเต่ใจตัวเอง หื่นหนักมาก..... "ดื้อนักจับเย_เเม่ง!!! จะเอาให้เอวพังเตียงหักไปเลย หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี ที่สำคัญคือ หนีไม่พ้น โหด!! ดิบ!! เถื่อน!! ขี้เอา!! ต้องยกให้ผมครับ เธอหนีฉันไม่รอดเป็นครั้งที่สองเเน่ น่ารัก!!! เมียเด็กของกูเองครับ ยุ่งกับเมียกู...กูเด็ดหัวทิ้งเเน่!!!" เธอมีนามชื่อว่าน่ารัก พ่อเเม่ของเธอเสียไปตั้งเเต่ยังเล็ก เธอหางานทำเลี้ยงตัวเองจนถึงทุกวันนี้ "ทำไมฉันต้องมาเจอ คนที่ทำเรื่องน่าอายกับฉันไว้ด้วยนะ โอ้ยยย...ปวดหัวๆๆๆ เเต่ยังไงฉันก็ต้องผ่านมัันไปให้ได้สู้!"

แนวเรื่อง: ระบบ มหาวิทยาลัย รักเพื่อน ฟีลกู้ด ไม่มีนอกกายนอกใจ ไม่ใช่ mpreg ไม่ใช่ omegaverse คำโปรย: แค่มีเรื่องกับพวกเด็กภาคไฟนิดเดียว จู่ๆ 'เวลา' ก็ปวดหัวจนสลบไป ฟื้นขึ้นมาก็มี "ระบบเด็กเรียน" ติดตัวเสียแล้ว แถมยังบังคับให้เขาทำภารกิจบ้าๆ อย่างการตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือก่อนเรียน หาติวเตอร์เตรียมสอบ และอื่นๆ อีกมากมาย เด็กวิศวะปีสองที่ใกล้จะถูกรีไทร์อย่างเขา จะฝ่าฟันเรื่องแปลกๆ เหล่านี้ไปได้อย่างไรกัน!?

“ฉันก็แค่อยากช่วยเพื่อนให้ห่างจากผู้หญิงแบบเธอ” “ผู้หญิงแบบฉันมันเป็นยังไง” “ก็อยากได้ผัวของคนอื่นไง!!!”

เธอสาวมัธยมปลายไปสารภาพรักกับรุ่นพี่มหาลัยปี1แต่ก็โดนปฎิเสธกลับมา ผ่านไป3ปีพวกเขากลับมาเจอกันอีกครั้งในรั้วมหาลัย....แถมยังต้องให้มีเรื่องใกล้ชิดกันอีก ภารกิจให้เป็นคู่เดทเป็นเวลา1อาทิตย์...

ดิสนีย์เเละเซอร์เวย์เเอบคบหากันจนเธอตั้งท้อง!!!พวกเขาทั้งสองคนรักกันมาก จนพบกับจุดที่ทั้งสองต้องพังลงด้วยน้ำมือของเเม่เธอ!!!

ก็คนมันชอบ ก็ไอ้ฉลามดุหัวโจกเเห่งอาชีวะคนนี้มันชอบเธอ จะให้ทำยังไง

“นายต้องการอะไร?” “นาย?” “ก็นาย…ไง” “เรียกชื่อฉันใหม่อีกที! ถ้ายังเรียกไม่ถูก เพื่อนเธอได้รู้เรื่องของเราแน่ๆ!”

เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...

ใช่ครับผมท้องกับคุณ แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณมาเป็นพ่อของลูกผม

'2 ปี กับการเป็นนางบำเรอของเขา..' "เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่เอาตัวเข้าแลก ผู้หญิงอวดเก่งอย่างเธอ นอกจากตัวแล้วก็ไม่มีอะไรดีทั้งนั้น" นี่คือคำพูดเหยียดหยาม ที่ได้ยินมาตลอดปีกว่า และทุกอย่างมันกำลังจะจบแล้ว