Manhwa Bl Recommendations

จากหนึ่งในเด็กเลี้ยง สู่คุณชายบ้านอัครพิเสธ เพื่อขึ้้นเป็นภรรยาเพียงคนเดียวของคุณป๋า

大戦が終わり、平和な世界で尚も武器を生産する大国、ランスタッド。 その国には武器製造を生業とする一族がいる。 統括として日夜武器を卸す青年、ノーデンスは自他ともに認める美貌を持つ。 彼は愛する夫と息子と幸せな生活を送っていたが、実は一年前に夜逃げされていた。 その発端は、彼が密かに抱いていたある「野望」を話したからで────。 一国を滅ぼす力を持つ暴走系武器商人(妻)と、妻が大好きなマイペース王子(夫)のお話。 ※ファンタジー、異世界。出産が可能な世界観です。

เรื่องราวความรักของสองหนุ่มลูกเจ้าของไร่ที่อยู่ข้างเคียงกัน พวกเขาทั้งสองเป็นเพื่อน และเริ่มชอบกันมาตั้งแต่เด็กจนแยกย้ายกันไปเรียนต่อ เมื่อได้เวลากลับมาช่วยดูแลกิจการไร่ของตัวเอง ความสนุก ความน่ารัก ความรัก จึงเกิดขึ้นกับพวกเขาอีกครั้ง

หากคุณขอพรจากซานต้าได้หนึ่งข้อ…คุณจะขออะไร? ก็คงจะขอให้ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับคนที่รัก และได้รับความรักและการยอมรับจากผู้คนรอบข้างละมั้ง

หลังจากประสบอุบัติเหตุ ลมหนาวมักจะฝันถึงใครคนหนึ่งตลอด แต่เขากับจำผู้ชายในฝันคนนั้นไม่ได้ จนได้มารู้ความจริงจากเพื่อนว่าเขาลืมคนที่ตัวเองแอบชอบไป แต่พยายามนึกเท่าไหร่ ลมหนาวก็ไม่มีความทรงจำนั้นอยู่เลย เมื่อเวลาผ่านไปลมหนาวมีใครอีกคนเข้ามา แต่นั่นก็เป็นเวลาที่ลมหนาวจดจำคนที่ตัวเองลืมไปแล้วได้

星見小学校に通う5年生のシュウは、鋭い観察力を持つ名探偵。クラスメートのカナエ、タクミ、リナ、ケンタと「星見キッズ」を結成し、学校で起こる謎を解き明かす。給食のパンの消失や旧体育館の怪音など小さな事件を解決する中で、学校の地下に隠された戦時中の秘密施設と、それを狙う怪しい人物たちの陰謀が明らかに。学校のシンボル「願いの桜」を巡る噂も絡み合い、シュウたちは勇気と友情で学校を守る大冒険に挑む！

Lorsque je suis allée refaire le certificat de liaison conjugale, l'agent du service administratif m'a annoncé : « Votre ancien certificat de liaison est un faux. Nous n'avons aucune trace de votre enregistrement ici. » Je n'en croyais pas mes oreilles et j'ai insisté : « Sébastien et moi sommes pourtant officiellement liés depuis cinq ans… Comment est-ce possible ? Pouvez-vous vérifier à nouveau, s'il vous plaît ? » Cyrille a compulsé une seconde fois nos dossiers et a conclu : « Les documents de l'Alpha Sébastien sont bien là… Mais selon nos archives, son partenaire officiel n'est pas vous. » Ma voix s'est brisée : « Qui, alors ? » « Lorie. » Sa réponse était nette. À ce nom, j'ai serré le dossier de la chaise jusqu'à blêmir, luttant pour ne pas m'effondrer. Avant que Cyrille ne prononce le nom de Lorie, j'espérais encore une erreur. Mais maintenant, tout prenait un sens terriblement cohérent. Lorie… n'était autre que l'amie d'enfance de Sébastien ! À cet instant, tant de choses trouvaient enfin une explication : ces cinq années passées comme son partenaire, sans qu'il ne me marque jamais. Notre cérémonie de liaison, cinq ans plus tôt, n'avait été qu'une mascarade. J'avais tout abandonné pour lui, croyant à un bonheur possible. Mais ces cinq années de « félicité » n'étaient qu'une illusion, soigneusement fabriquée par lui. Puisque rien de tout cela ne m'appartenait vraiment… il était temps de partir...

หนึ่งพญางูยักษ์เกล็ดสีดำสนิทตัดกับดวงตาสีแดงเพลิงราวกับสีของทับทิมสยามอายุนับพันปีดุที่สุดในบรรดาอุรคทั้งสี่ทิศ ผู้ปกปักษ์ผืนพนาต้องห้ามติดกับเขตอุทยานแห่งชาติพนาดรทิศใต้ หนึ่งมนุษย์ที่เพิ่งผ่านพ้นเบญจเพสมาเพียงไม่กี่วัน ชื่นชอบการเดินป่าเก็บตราอุทยานแห่งชาติถูกสับเปลี่ยนเป็นเครื่องเซ่นสังเวยแทนชาวบ้านเผ่าชะนอที่ถูกเลือก หมู่บ้านชาติพันธ์ขนาดใหญ่ที่หลีกเร้นตัวอยู่ภายในผืนป่าต้องห้ามมานับร้อยปีเพียงเพราะหลงป่าแต่กลับมีชะตาตกฟากเดียวกัน โศกนาฏกรรมสัมพันธ์ในอดีตชาติเกี่ยวโยงชักนำให้คนทั้งสองหวนกลับมาเจอกันในฐานะคนแปลกหน้า ปริศนากลิ่นหอมของดอกราชาวดีบนเรือนกายชลทิตย์ที่มีเพียงนิลคีรีเท่านั้นที่สัมผัสได้ราวกับเคยสลักลึกในห้วงจิตวิญญาณ “กลิ่นหอมนี้กำลังล่อลวงข้าให้ลุ่มหลงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเจ้ารู้ตัวรู้ไม่ ทำไมถึงเย้ายวนถึงเพียงนี้นะเครื่องเซ่นสังเวยของข้า”

เมื่อพุด หนุ่มหน้าหวาน จิตใจดี เพิ่งเรียนจบ ป.ตรี ได้งานทำหมาด ๆ โชคดีได้เช่าบ้านหลังใหญ่ทรงไทยโบราณกึ่งยุโรปในราคาแสนถูก พุดหลงรักบ้านหลังนี้มาก ๆ แต่ภายในบ้านกลับมีใครคนหนึ่งที่รอคอยเขามานานแสนนาน...แต่พุดกลับจำเขาไม่ได้ เขาจึงต้องพาพุดย้อนนิมิตเพื่อระลึกอดีตชาติ ในความโชคดีมีความโชคร้าย เมื่อเจ้านายใหม่หวังเคลมตนเอง พอพุดไม่ยอมก็บีบให้ต้องออกจากงาน แถมใส่ร้ายว่าพุดทำร้ายร่างกายเจ้านายจนทำให้พุดตกงานยาวๆ แต่มีท่านชายอย่างเขาซะอย่าง ท่านชายบอกว่า "พี่ไม่ใช่เป็นเพียงผีธรรมดา แต่เป็นผีที่ร่ำรวยมาก" ว่าซ่านนนนน

"คอยดูนะ กูจะทำให้สายรุกหน้าหวาน กลายมาเป็นรับให้ดู" คำพูดสุดแสนท้าทายดังออกมาจากปาก ของเจ้าของคาสิโนหนุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยคำพูดสุดแสนจะมั่นใจนั้น จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล "เวรเอ้ย!!"