ความรัก

"อย่ามายั่วให้รัก แล้วจากไปแบบนี้ ผมไม่ยอมเด็ดขาด จอมขวัญ!!"เรื่องราวความรักแนวมุ๊งมิ๊งของเลขาตัวน้อยที่ตกกะไดพลอยโจนได้เลื่อนขั้นเป็นเลขาจำเป็น (เพราะใช้เส้นเพื่อนโดยไม่รู้ตัว) กับเจ้านายจอมเฮี๊ยบผู้นิ่งขรึมไม่ชอบใจเอามาก ๆ ออกรังเกียจด้วยซ้ำกับพวกใช้เส้นสาย แล้วอย่างไรเล่าก็เธอบอกว่าไม่มีเส้น ๆ พูดไม่เข้าใจหรือไงคะบอส!

เพราะถูกแฟนหนุ่มและรุ่นน้องคนสนิทหักหลังทำให้อริสาตัดสินใจไปเที่ยวกับเดอะแก็งสมัยมัธยมจนพลาดพลั้งได้เสียกับศารทูลคู่ปรับหมายเลขหนึ่งทุกอย่างเหมือนจะจบแต่ไม่จบเมื่อเวลาผ่านไป2เดือน...เธอท้อง ยุ่งแล้วไง!!!

[ตระกูลอภิมหาเศรษฐี + บอสจอมเผด็จการ + เนื้อเรื่องพลิกผัน + คุณหนูจริงและปลอม] คู่หมั้นสุดแสนกากนอกใจสาวน้อยจอมซน ซูหรานหันมาหาบาร์โฮสต์และแต่งงานด้วย สามีที่แต่งงานสายฟ้าแลบด้วยหน้าตาหล่อเหลา แต่เขากลับนามสกุลเดียวกับศัตรูคู่แค้นของเธอ คุณชายสามฟู่... ซูหรานคิดว่า มันจะต้องเป็นเรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน! แต่ทุกครั้งที่คุณชายสามฟู่ปรากฏตัว สามีของเธอก็จะอยู่ที่นั่นด้วย และด้วยเหตุนี้ สามีสายฟ้าแลบก็ได้อธิบายว่า "มันคงเป็นเรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน!" และซูหรานก็เชื่ออย่างสนิทใจ จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอพบว่าคุณชายสามฟู่และสามีสายฟ้าแลบของเธอมีหน้าตาที่หล่อเหลาเหมือนๆกัน ซูหรานกำหมัดแน่นและกัดฟัน และจ้องเขม็งราวกับมีด "มันบังเอิญอย่างนั้นเหรอ??!!" ตามข่าวลือบนโลกอินเทอร์เน็ต คุณชายสามฟู่ผู้กุมอำนาจในตระกูลฟู่ได้ตกหลุมรักผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว คนในตระกูลฟู่ปฏิเสธข่าวลือทันที "ข่าวลือ!! เป็นข่าวลือแน่นอน ทายาทของตระกูลฟู่จะไม่มีวันทำลายการแต่งงานของใครเขาอย่างแน่นอน!" แต่เมื่อหันกลับมา คุณชายสามฟู่ก็ได้พาหญิงสาวที่สะสวยและโดดเด่นคนหนึ่งเดินเข้ามา "ไม่ใช่ข่าวลือ ภรรยาของผมแต่งงานแล้วจริงๆครับ!"

ข้าผิดอะไร แค่ร้ายไปหน่อยเท่านั้นเอง ไม่สิไม่ใช่แค่ร้ายไปหน่อยแค่ไม่ชอบให้ใครเอาเปรียบจำต้องทวงคืน

ก็ยังรักอยู่แต่ถ้าจะให้กลับไปก็คงไม่กลับ นี่คนไม่ใช่ควาย

ปวีร์ อัศวภัชรกุล (วีร์) อายุ 32 ปี หนุ่มลูกครึ่งไทย-จีน นิสัย : เย็นชา บ้างาน ขี้หึง ขี้หวง ไม่เจ้าชู้ ปรางทิพย์ จันวราสกุล (ปราง) อายุ 22 ปี นิสัย : ชอบช่วยเหลือคนอื่น ขยัน ประหยัด ตั้งใจเรียน เก่ง มีน้ำใจ “ใจเย็นสิเด็กน้อย นิ้วมันจะไปสู้เอ็นอุ่นๆได้ยังไง”ว่าเสร็จประธานก็ยืดตัวขึ้นจับแก่นกายชักขึ้นลงสองสามครั้งแล้วแยกขาหญิงสาวออกกว้างเพื่อที่จะได้แทรกตัวเข้าไปได้ ประธานหนุ่มเอาหัวปลายหยักไปเขี่ยถูไถบริเวณติ่งเสียว เป็นการทักทายร่องสวาทก่อนที่จะเช้าไปเชยชมความคับแน่นข้างใน “อ๊าส์ ครางชื่อผมวีร์ อื้ม เด็กน้อย” “อ๊ะๆ วีร์ขาปราง อ๊าๆ เสียวแรงๆค่ะ อื้อๆ ปรางไม่ไหวแล้วอ๊ะๆ เสียว” จะเป็นอย่างไรเมื่อเขาและเธอได้กลับมาพบกันอีกครั้งหลังจากที่คืนนั้นที่ทั้งสองได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันไป เมื่ออีกฝ่ายอยากลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่อีกฝ่ายกลับโหยหาสัมผัสที่เขาเคยได้มันจากเธออย่างไม่อาจลืมเลือนได้ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นทางกายจะแปรผันมาเป็นความรักได้อย่างไรและความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะลงเอยกันอย่างไร.....

เพราะคำว่า 'บุญคุณ' ที่คุณลุงนิรนามคนหนึ่งได้ช่วยเหลือชีวิตของพ่อให้พ้นจากความตาย 'รินลดา' จึงจำต้องตกปากรับคำว่าจะแต่งงานกับ 'วรธันย์' ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณลุงโดยที่ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าค่าตา... การแต่งงานโดยปราศจากความรักนั้นคงไม่มีใครที่จะยอมรับได้ วรธันย์เองก็เช่นกัน...ความประทับใจในตอนแรกพบสบตาพังพินาศไม่เป็นท่าเมื่อเขาไม่ยินดีที่จะแต่งกับผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอ แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธคำสั่งเด็ดขาดของผู้เป็นพ่อได้เพราะคำว่า 'มรดก' ที่มีชื่อของเธอเข้าไปเกี่ยวข้อง! และถึงวรธันย์จะจำใจยอมรับการแต่งงาน แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้นเขาจะทำทุกวิถีทางให้รินลดาทนไม่ไหวเป็นฝ่ายยกเลิกงานแต่งให้จงได้!! *คำแนะนำก่อนอ่าน* นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการและความเพ้อฝันของไรต์ล้วนๆ ให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เหตุการณ์ สถานที่ และตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง มีคำหยาบและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม มีฉาก nc โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน!

เมื่อเพื่อนสนิทผันกลายมาใกล้ชิดกัน จนความสัมพันธ์เริ่มบานปลาย สุดท้ายก่อเกิดเป็นความรักบนความสัมพันธ์ภายใต้คำว่า 'เพื่อน' ที่หลอมละลายพวกเขาสองคนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แต่ความรักของพวกเขากลับต้องเจออุปสรรคมากมาย ทั้งคนเก่าที่เข้ามาพัวพัน ทั้งความรับผิดชอบอันพึงปฏิบัติ ซึ่งไม่สามารถปฏิเสธได้ สุดท้ายแล้วพวกเขาจะจับมือกันเดินข้ามผ่านไปได้หรือไม่

ชาติก่อนนางเป็นเพียงองค์หญิงผู้อ่อนแอมิอาจปกป้องใครได้ทั้งยังจบชีวิตด้วยเงื้อมมือของชายผู้เป็นสวามี เมื่อได้ย้อนกลับมาอีกครั้งนางสัญญาว่านางจะไม่ยอมให้ทุกอย่างเป็นเช่นเดิมต่อให้ต้องร้ายกาจเพียงใดก็ตาม

องค์ชายหลี เจี๋ย องค์ชายใหญ่แห่งแคว้นหลู่ ผู้เก็บความคั่งแค้นที่พระบิดาต้องสังเวยพระชนม์ชีพด้วยถูกคำสั่งประหารจาก ฉีหวนกง พี่ชายแท้ๆ เมื่อครั้งแย่งชิงราชบัลลังค์ระหว่างรัฐ เขาตอบรับข้อเสนอแต่งงานกับธิดาของลุงตัวเอง หากแต่มิเคยปรารถนาองค์ชายา