ตั้งครรภ์

“หมอไฮน์” หมอหนุ่มไฟแรง สุภาพ อ่อนโยน เฉพราะบางคน เฉพาะบางเวลา เมื่ออยู่ในชุดกราวน์ หมอไฮน์คือแพทย์หนุ่มมากฝีมือในขณะที่อายุยังน้อย แต่เมื่อไหร่ที่อยู่นอกชุดกราวน์ หมอไฮน์คือ “เสือ” เมื่อตัวตนที่แสนน่ากลัวต้องปิดซ่อนเอาไว้ แม้ใจจะรักแต่กลับต้องผลักเธอออกจากชีวิต นั่นคือสิ่งที่เขาทำพลาด

เด็กสาวในวัย 18 ปี จะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนคลื่นยักษ์... แต่เปิดเผยไม่ได้เพราะ…กฎ ที่เขาตั้งไว้ ขวัญบูชาไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะตกต่ำถึงขั้นต้องขายตัวแลกเงิน ซ้ำร้ายผู้ชายที่เธอขายตัวให้เขากลับอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพ่อของเธอ เขาปากร้าย ชอบดุ ชอบว่า ชอบสั่งแล้วก็ชอบสอน จนหลายครั้งทำให้เธอแอบเผลอหลงคิดเข้าข้างตัวเอง เขาทำเหมือนรู้จักเธอดี ทั้งที่เธอไม่เคยรู้จักเขา เขาเมินเฉย เขาเย็นชา ตีค่าตัวเธอไม่ต่างจากเด็กคนก่อนๆ ของเขา แต่เธอกลับไม่เคยรู้ว่า เขารักและหวงแหนเธอมากที่สุด

"ฉันคงเรียนต่อไม่ได้แล้วค่ะ" "ถ้าติดขัดเรื่องเงิน ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น" "คุณหมอจะจ่ายค่าเรียนให้ฉันด้วยเหรอคะ" เขาพยักหน้าตอบ ยังไงก็มาถึงขั้นนี้แล้วนี่ คงต้องเป็นแบบนั้น "แต่ว่า.." "แต่ว่าอะไร" "เรื่องที่ขอร้องให้ช่วยก่อนหน้าฉันยังไม่ได้ตอบแทนคุณหมอเลย" เขาทำแค่มองหน้าเธอ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นบ้าอะไร ทุกอย่างมันเข้ามาแบบไม่ได้ตั้งตัวเลย เธอเป็นใครมาจากไหนก็ยังไม่รู้ แถมเป็นลูกสาวของคนที่คิดจะฆ่าพี่ชายเพื่อน "คุณหมอพอมีเวลา อยู่กับฉันสักหน่อยไหมคะ" "ทำไม" "ฉันขอไปอาบน้ำก่อน" เธอพร้อมมากที่จะยกร่างกายให้เขาเชยชม แต่เขานี่สิไม่มีเวลาว่างให้เลย "หือ?" "ให้เวลาฉันสักหน่อยนะคะคุณหมอ" ___________________ "ดะ เดี๋ยวก่อน" ชายหนุ่มรีบหยุดไว้เมื่อเธอขยับต่ำลงไปอีก "คุณหมอกลัวเหรอคะ" แทนที่จะเป็นผู้ชายพูดคำนี้ "วันนี้ไม่ต้องใช้ปากหรอก" เพราะตรงที่ถูกฟันของเธอวันนั้นเพิ่งจะหายดี "ถ้างั้นเริ่มเลยไหมคะ" "มีถุงยางเหรอ"

'ถ้าเธอกระโดดลงไปเธอตาย!' 'ถ้าเธอทำให้ลูกฉันตายเธอตาย!' แล้วมีทางเลือกไหนให้เธอไม่ตายบ้างล่ะ ลูกเขาก็ลูกเธอเหมือนกันแต่เธอไม่ได้อยากอุ้มท้องลูกเขานี่!

เพราะรักนางจึงยอมทุกอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับมอบความรักให้สตรีอื่น ในเมื่อเดินมาจนถึงสุดทางแล้วนางก็ไม่คิดจะยื้อไว้อีกต่อไป ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว ส่วนข้าจะเดินจากไปพร้อมกับบุตรในครรภ์

วินทร์รักลูก...แต่เขาเกลียดเธอซึ่งเป็นแม่ของลูก “เธอเลี้ยงลูกคนเดียวได้?” “น่าจะได้นะคะ” ณิชาบอกอย่างไม่แน่ใจ เพราะลึก ๆ แล้วเธอก็แอบรู้สึกหวั่น ๆ อยู่เหมือนกัน “ถ้ามีปัญหาอะไรให้รีบโทร. หาฉัน เข้าใจไหม” “ค่ะ พี่วินทร์ไม่ต้องเป็นห่วง” หญิงสาวรีบรับคำด้วยรอยยิ้มดีใจ ทว่าวินาทีต่อมารอยยิ้มนั้นก็พลันหายไปจากใบหน้างาม เมื่อได้ยินเขาพูดประโยคต่อมา... “ฉันเป็นห่วงลูก อย่าเข้าใจผิดว่าฉันจะเป็นห่วงเธอ”

"พวกแกเป็นใคร? แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน??" "ทำไมต้องตื่นมาตอนนี้ด้วยวะ จัดการให้มันหลับอีกสิ" "เราไม่ได้เตรียมยามาด้วยครับ" "ตุ๊ยท้องแม่งเลย" "อย่านะ! พวกแกรู้ไหมว่าทำแบบนี้มันผิดกฎหมาย" "ไว้มีชีวิตรอดกลับไปก่อนค่อยพูดเรื่องกฎหมายกับกู" "ตกลงแกสองคนเป็นใคร เมื่อกี้ฉันยังอยู่บ้านของเสี่ยภูริอยู่เลย" "เสี่ยภูริ ฮ่าาาาๆๆ แก่หงำเหงือกขนาดนั้นยังจะเอาทำผัวลงอยู่เหรอ" "มันเรื่องของฉัน ถ้าเสี่ยรู้ว่าฉันถูกลักพาตัวมาพวกคุณไม่ตายดีแน่" "มีอะไรยัดปากมันหน่อยไหม"

“ทำไมคิดว่าฉันจะหึงหรือโกรธหรอคะ.. เคยเอ-ากันแค่ครั้งสองครั้ง ฉันไม่ถือหรอกนะ” “งั้นเรามาลองเอ-ากันอีกสักครั้งไหม.. เผื่อเธอจะถือ”

แอร์โฮสเตสสาวสวยที่คบกับแฟนมาห้าปีถูกบอกเลิกอย่างไร้เยื่อใย โดนบอกเลิกว่าเจ็บแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เธอเจ็บยิ่งกว่าคือ.. เขาพาผู้หญิงคนนั้นมาหยามถึงที่และบอกข่าวดีที่ว่าเขาทั้งคู่กำลังจะแต่งงานกัน! ความเจ็บปวดจากการถูกนอกใจทำให้เธอขาดสติและต้องการประชดชีวิต... จึงไปนอนกับผู้ชายที่เธอจำไม่ได้แม้กระทั่งใบหน้าของเขา!!

คำโปรย "2 ขีดหมายความว่าไงวะ" "ก็หมายความว่าเมียมึงท้องไงควาย" "นี่กูกำลังจะเป็นพ่อคน" "มึงจะดีใจเxี้ยอะไรก่อน ตอนนี้เมียมึงไปแล้ว" "ยินดีด้วยครับเพื่อนมึงได้เสียเมียไป 100% แล้ว" "ตอนมีไม่รักษามาเห็นค่าอะไรตอนนี้" พอ.และนอ.ถูกคลุมฝูงชนใหแต่งงานกัน โดยที่พอ.ไม่เต็มใจและหลังจากแต่งงานเขามีข้อตกลงกับนอ.ก็คือ 3 เดือนหย่า เพราะเขาได้ตกลงกับพ่อไว้ว่าจะแต่งงานกับเธอเพื่อตำแหน่งที่พ่อจะยกให้ โดยที่พ่อไม่รู้เลยว่าเขาได้ยื่นข้อเสนอให้กับเจ้าสาวของเขาแล้วและตลอดระยะเวลา 3 เดือนเขาก็จับนอ.กดทุกวันจนท้อง สุดท้ายนอ.เป็นฝ่ายจากไปเพราะแฟนเก่าของพอ.กลับมา " งั้นฉันขอถามอะไรคุณอย่าง ที่ผ่านมาคุณเคยรักฉันบ้างไหมคะ " "ไม่ฉันไม่เคยรักเธอ" " " งั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ ฉันคืนอิสระให้ คุณจะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนที่คุณต้องการ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณกับฉันเราไม่เคยรู้จักกัน บังเอิญเจอก็ไม่ต้องทักเอาแหวนของคุณคืนไป ไม่ต้องฟ้องหย่าเดี๋ยวฉันเซ็นให้เอง ลาก่อนตลอดกาล"