ตั้งครรภ์

ระหว่างอังเดรกับทรายทอง ทุกอย่างมันคือธุรกิจ ไม่มีความรัก ไม่มีความรู้สึกอื่นใด พอจบงานก็จ่ายเงิน เป็นค่าเช่าที่เธอมาอยู่บนเตียง ทว่าความรักมันขับเคลื่อนตัวเอง ถักทอหล่อหลอมอยู่ในหัวใจของใครคนหนึ่ง แต่มิอาจแสดงให้รู้ ด้วยว่าฐานะที่เป็นอยู่ ไม่ต่างจากเมียเช่า ชั่วครั้ง...ชั่วคืน

คนบางคนมักจะให้ความสำคัญต่อคนที่ตัวเองเกลียด อารญากับธีรเดชก็เช่นกัน แต่เกลียดกันไปเกลียดกันมาดันท้องเฉยเลย

“เป็นอะไรไปอีกวะ! ที่ผ่านมาเห็นเรียกร้องความสนใจจากฉันนักหนา พยายามที่จะยัดเยียดตัวเองมาเป็นเมียของฉันให้ได้ แล้วพอตอนนี้ฉันจะตอบสนองให้ ก็ทำเป็นเล่นตัว!”

ความรักต้องห้ามระหว่างลูกเลี้ยงกับพ่อเลี้ยงที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วกับเต็มไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความเสียใจไม่รู้จบสิ้น ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนความเจ็บปวดที่ได้รับจะถูกเยียวยา

"วินหยุดอย่าทำแบบนี้" "ทำแบบนี้ทำแบบไหน" "ก็..ที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ไง" "ทำอะไรฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ" "พี่ขอร้องออกไปเถอะนะ" "ไม่ออกจะทำไม" "ถ้าวินไม่ออกงั้นพี่จะตะโกนให้แม่กับพ่อได้ยิน" "ก็ลองดูดิ ฉันจะเปลี่ยนเสียงตะโกนให้เป็นเสียงครางไม่เชื่อก็คอยดู" "วินพี่เป็นพี่นะทำไมถึงพูดแบบนี้" "ฉันเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่สาว" ปล. เป็นเรื่องราวต่อจากเรื่อง รีเทิร์นรักร้ายนายแฟนเก่า นะคะ

ก็ปากร้าย ๆ นี่ไม่ใช่เหรอ ที่มันทำให้เธอ...ขึ้นสวรรค์

ท้องแล้วหรือ...ช้าไปนะ พันธะของฉันกับเธอมันจบไปแล้ว..

นับดาว เด็กสาวกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยป้าที่ติดการพนันงอมแงม จนต้องพาหลานที่แสนเกลียดชังไปแลกเงินก้อนโต ทำให้เธอโบยบินสู่อ้อมอกของพ่อเลี้ยงอัครา ชายหนุ่มผู้มีอิทธิพล เจ้าพ่อเงินกู้ที่แสนจะรูปหล่อ คราแรกเขาคิดแค่ว่าเธอก็แค่ของกินเล่น แต่พอได้กินแล้วก็อยากกินอีก เพราะติดใจความหอมหวานของสาวน้อยไร้เดียงสาแหละบริสุทธิ์ผุดผ่องจนไม่อยากให้ใครแตะต้อง

"ยัยลูกหมา..." คือชื่อเรียกหล่อน จากปากสามีไร้ใจ ... เขาหมายตาน้องสาว แต่ดันได้พี่สาวมาเป็นแม่ของลูก ด้วยเล่ห์เหลี่ยมของลัดดา ทำให้เขากับครอบครัวไม่พอใจ แล้วนำความรู้สึกมาลงที่หล่อน หน้าที่หลักของหล่อนคือ อุ้มท้องลูกของเขา คลอดมาเมื่อไหร่ ถูกเฉดหัวออกจากบ้านเมื่อนั้น .... ธรรม์บดีมองรองเท้าที่วางเรียงหน้าประตู เขาสวมรองเท้าคู่ซ้ายมือสุด ก้าวเท้าเดินไปยังโรงจอดรถ เพื่อขับรถออกจากบ้าน อีกไม่กี่ก้าวจะถึงรถหรู สีหน้าเขาบึ้งตึงเมื่อเห็นกุลธิรัตน์ยืนอยู่ข้างรถ “คุณอิฐไม่ได้กินมื้อเช้า ลูกหมีกลัวว่าคุณอิฐจะหิว เลยทำแซนวิซให้ค่ะ” กุลธิรัตน์ส่งถุงใส่ของว่างให้สามีที่หลุบตามองแวบหนึ่ง มือใหญ่กระชากถุงจากมือหล่อนแรงมาก “สาระแนนัก ยัยลูกหมา” ธรรม์บดีหมุนตัวเปิดประตูรถ เขาโยนถุงในมือไปตรงเบาะด้านข้างคนขับ สอดตัวเข้าไปนั่งประจำที่ จากนั้นเขาขับรถออกจากบ้านทันที

สวามีสั่งลงทัณฑ์นางด้วยเชื่อคำยุยงของผู้อื่น นางจึงขอตัดขาดวาสนาเคียงคู่ ขอรับเคราะห์กรรมยังโลกมนุษย์ เพื่อจบสิ้นทุกสิ่งอย่าง “ฝ่าบาท ข้าขอพระเมตตา ขอตัดสัมพันธ์กับไท่จื่อ จบสิ้นวาสนา ไม่ขอเป็นชายาของไท่จื่ออีกต่อไป”