ตั้งครรภ์

"ภารกิจผลิตทายาทคือพันธะที่มิอาจหลีกหนี" เมื่อชีวิตคู่เริ่มจืดจางเพราะความกดดันหลายๆ อย่าง เขาจึงอยากเติมเต็มชีวิตด้วยการมีลูก ทว่าภรรยาเด็กที่แต่งงานกันมาเกือบสามปีกลับไม่ยังพร้อมเข้าสู่บทบาทของความเป็นแม่ งานนี้เขาจึงงัดทุกท่วงท่า เอ้ย! งัดทุกเล่ห์เหลี่ยมสุดแสนจะร้ายกาจออกมาไม่มีเหลือเพื่อจุดไฟรัก แผดเผาชวนเร่าร้อนสำหรับภารกิจสวาทที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น...

‘ณิชา’ช้ำใจจากการถูกหลอกจึงหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เมืองนอกพร้อมกับลูกในท้อง พอมากลับทำงานที่ไทย ดันเข้าไปทำงานในบริษัทของ ‘ปัณกรณ์’ ท่านประธานที่เป็นพ่อของลูก

เมื่อชีวิตคู่ถึงจุดอิ่มตัว ย่อมมีใครบางคนที่อยากเดินออกไปจากความสัมพันธ์...

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน

เมื่อหนี้ชีวิตบีบให้ แพรไหม ต้องยอมขายศักดิ์ศรีเข้าสู่บ่วงมาเฟีย "คริสเตียน คาร์ดินัล" ผู้ดุดันไร้หัวใจ เขาประมูลที่ดินของเธอไปด้วยราคาสูงลิ่ว ก่อนยื่นข้อเสนอสุดบ้าคลั่ง: "แต่งงานกับผม...แล้วหนี้ทั้งหมดจะถูกปลด" การแลกเปลี่ยนที่พลิกผันชีวิต นำพาทั้งคู่สู่เกมรักเร่าร้อนท่ามกลางโลกมืดที่เต็มไปด้วยอันตรายและความหึงหวง

"ตัวมึงแม่งโคตรสปกรก ไม่รู้ว่ามีเชื้อโรคติดตัวมาบ้างหรือเปล่าวันๆเอาแต่คุ้ยถังขยะเก็บขยะ แม่งแค่คิดกูก็จะอ๊วก  มึงจะไปนอนที่ไหนมึงก็ไปแต่อย่ามานอนห้องกู กูรังเกียจไป๊!!!" ผลัก!!!! ตุ่บ!!!! "โอ๊ย!!!" "หึสมน้ำหน้า กูไม่จับมึงโยนออกไปนอกบ้านก็ดีเท่าไหร่แล้ว"

บันทึกลับของ “ดาริน” และ “จักร” เริ่มตั้งแต่เข้าหอ ฮันนีมูน และ วันครบรอบทั้งเร่าร้อน รุมเร้า และรุนแรงแค่ไหนต้องพิสูจน์

"วินหยุดอย่าทำแบบนี้" "ทำแบบนี้ทำแบบไหน" "ก็..ที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ไง" "ทำอะไรฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ" "พี่ขอร้องออกไปเถอะนะ" "ไม่ออกจะทำไม" "ถ้าวินไม่ออกงั้นพี่จะตะโกนให้แม่กับพ่อได้ยิน" "ก็ลองดูดิ ฉันจะเปลี่ยนเสียงตะโกนให้เป็นเสียงครางไม่เชื่อก็คอยดู" "วินพี่เป็นพี่นะทำไมถึงพูดแบบนี้" "ฉันเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่สาว" ปล. เป็นเรื่องราวต่อจากเรื่อง รีเทิร์นรักร้ายนายแฟนเก่า นะคะ

นิชา...อ้ายฮักอีหล่าหลายหลายเด้อ เรื่องราวของดาราหนุ่ม กับ สาวน้อยจาดกแดนอีสาน

ซ้อนรักเมียเก็บ เขียนโดย ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว) การที่เธอเป็นเลขาให้กับเขามันไม่ได้หมายความว่าเธอนั้นอยากที่จะเดินเข้ามาเป็นผู้หญิงที่เรียกว่ามือที่สามของคนอื่น แต่ใครจะไปรู้ว่าการที่เธอ เดินออกมายืนที่ที่เธอคิดว่าเป็นของเธอกลับเป็นที่ที่มีอีกคนยืนอยู่ก่อนแล้ว “ถ้าการที่คุณเอกจะให้ วดีเดินออกไปจากตรงนี้มันคงเป็นสิ่งที่นะคะ” “คนอย่างเธอรู้จักฉันดี เธอคงรู้ว่าฉันทำอะไรได้บาง” “ไปเอามันออก…” “แต่เขาเป็นลูกคุณนะ” “ใช่ลูกฉัน แต่คนที่สามารถจะมีลูกให้ฉันได้มีแต่เอมเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์” “เมื่อไหร่…เมื่อไหร่จะปล่อยวดีไป” “……” “ผู้หญิงแพศยาแบบเธอนี้เอง…รู้อะไรไหม ถ้าการเดินเข้ามาเป็นเลขาให้เอกแล้วหวังจะขึ้นมาเป็นเมียเขา ฉันว่าเธอคิดผิดนะ ราชาวดี…ผู้หญิงอย่างเธอ เป็นได้แค่อีตัวให้เอกเขาปลดปล่อยเท่านั้นแหละ” “แล้วต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนกันคะที่คุณเอกยอมแต่งงานด้วย แต่ไม่ยอมนอนด้วย” “ราชาวดี…นักแพศยา แกมีสิทธิ์อะไรมาพูดจากับฉันแบบนี้” “แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันก่อนละคะ”