ตั้งครรภ์

"ถ้าคุณอยากจะนอนกับฉัน...คืนล่ะล้านคุณจ่ายได้ไหมล่ะคะ..." "แค่ล้านเดียวทำไมผมจะจ่ายไม่ได้...แต่ก่อนผมจะเสียเงินเป็นล้าน ผมขอสำรวจของก่อนได้ไหม ว่ามันจะคุ้มค่ากับเงินที่ผมจะเสียไปหรือเปล่า..." "ถ้าคุณจะสำรวจก็ต้องเสียเงินค่ะ....เพราะร่างกายฉันไม่ได้มีไว้ให้คุณสำรวจฟรีๆหรอกนะคะ....."

คำโปรย การกลับมาเที่ยวบ้านเกิดของ.... ในครั้งนี้เธอไม่เคยคิดเลยว่าจากนักท่องเที่ยวกลายเป็นผู้ประสบภัย... ในคำคืนก่อนบินกลับไปเรียน เพื่อนสาวคนสนิท...อยากเลี้ยงอำลา เธอผู้ไม่ชอบแสงสีและเสียงที่ดัง อย่างการเข้าผับบาร์ แต่เพียงเพราะเพื่อนคนสนิทร้องขอ เธอจะปฎิเสธก็กะไรอยู่ ในที่อโคจร....ความประมาทเกิดขึ้น ได้เสมอใช่มันเกิดขึ้นกับเธอเร็วมาก ร่างกายโดนสิ่งแปลกปลอมวิ่งเข้าสู่ ร่างกายทำเธอร้อนรุ่มหาที่เปรียบไม่ ได้นาทีนี้เธอจะตายไหมนะ มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือฟ้าลิขิต ในคำคืนนี้เธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับใครคนหนึ่ง...เขาคือใคร...? อันนิกาตื่นขึ้นมาตอนเช้าร่างกายที่ โดนคนบนเตียงปูยี้ปูยำ..ตัวเธอยืน มองชายหนุ่มร่างกำยำผู้พรากความ สาวไปจากเธอ...แต่วินาทีนั้นเธอต้องบินแล้ว "เธอจากมาโดนไม่ลา 3เดือนต่อมาในต่างประเทศ ร่างกายของเธอมีการต่อต้านอาหารที่โปรดปรานเอามาก "อันท้องหรือ... "บ้า..... แต่ในใจเธอมันมีมากกว่าหมื่นแสนล้านคำ..เธอท้องหริอชิบหายคืนนั้นฉันลืมเลย

"ยัยลูกหมา..." คือชื่อเรียกหล่อน จากปากสามีไร้ใจ ... เขาหมายตาน้องสาว แต่ดันได้พี่สาวมาเป็นแม่ของลูก ด้วยเล่ห์เหลี่ยมของลัดดา ทำให้เขากับครอบครัวไม่พอใจ แล้วนำความรู้สึกมาลงที่หล่อน หน้าที่หลักของหล่อนคือ อุ้มท้องลูกของเขา คลอดมาเมื่อไหร่ ถูกเฉดหัวออกจากบ้านเมื่อนั้น .... ธรรม์บดีมองรองเท้าที่วางเรียงหน้าประตู เขาสวมรองเท้าคู่ซ้ายมือสุด ก้าวเท้าเดินไปยังโรงจอดรถ เพื่อขับรถออกจากบ้าน อีกไม่กี่ก้าวจะถึงรถหรู สีหน้าเขาบึ้งตึงเมื่อเห็นกุลธิรัตน์ยืนอยู่ข้างรถ “คุณอิฐไม่ได้กินมื้อเช้า ลูกหมีกลัวว่าคุณอิฐจะหิว เลยทำแซนวิซให้ค่ะ” กุลธิรัตน์ส่งถุงใส่ของว่างให้สามีที่หลุบตามองแวบหนึ่ง มือใหญ่กระชากถุงจากมือหล่อนแรงมาก “สาระแนนัก ยัยลูกหมา” ธรรม์บดีหมุนตัวเปิดประตูรถ เขาโยนถุงในมือไปตรงเบาะด้านข้างคนขับ สอดตัวเข้าไปนั่งประจำที่ จากนั้นเขาขับรถออกจากบ้านทันที

'อินทิรา' จำยอมเดินทางไปลาสเวกัสเพื่อรับจ้างเป็นแม่อุ้มบุญให้กับนักธุรกิจหนุ่มชาวอเมริกันนามว่า 'บาสเตียน’ เพื่อนำเงินมารักษาแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็ง แต่เมื่อไปถึงที่นั่นแล้วกลับไม่เป็นอย่างที่เธอเข้าใจ เพราะเขาต้องการให้เธอเป็นแม่แท้ ๆ ของลูกซะอย่างนั้น เป็นเช่นนี้แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไป จะเอาตัวรอดจากกลรักครั้งนี้ได้ไหม มาร่วมลุ้นไปพร้อม ๆ กัน

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"

เขาทำให้เธอท้อง แล้วทิ้งไป พอวันหนึ่งกลับมาจะมาทวงหาความเป็นพ่อ ทั้งที่วันนั้น เขาบอกว่า “ไปเอาออกเสีย” ถ้าเป็นคุณจะยอมไหม?

เป็นเพราะเธอคนที่พรากน้องสาวของเขาไปอย่างไม่มีวันกลับคืนทั้งยังเป็นคนที่หลอกลวงเขาเพื่อประโยชน์ของตัวเองเธอจะต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่เธอกระทำและเขาจะเป็นคนที่ทำให้เธอได้เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส... +++ หญิงสาวที่ต้องทดแทนบุญคุณโดยยอมรับผิดกับเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ก่อซ้ำร้ายยังถูกตามจองล้างจองผลาญจากมาเฟียใหญ่ที่เธอยากที่จะต่อกลอนด้วย...นำพาให้ชีวิตของเธอต้องเจอกับความเจ็บปวดที่ยากจะบรรยาย...

ระหว่างอังเดรกับทรายทอง ทุกอย่างมันคือธุรกิจ ไม่มีความรัก ไม่มีความรู้สึกอื่นใด พอจบงานก็จ่ายเงิน เป็นค่าเช่าที่เธอมาอยู่บนเตียง ทว่าความรักมันขับเคลื่อนตัวเอง ถักทอหล่อหลอมอยู่ในหัวใจของใครคนหนึ่ง แต่มิอาจแสดงให้รู้ ด้วยว่าฐานะที่เป็นอยู่ ไม่ต่างจากเมียเช่า ชั่วครั้ง...ชั่วคืน

เพราะความผิดพลาดตั้งแต่รุ่นแม่ทำให้ เธอ ต้องกลายเป็นหมากในเกมการแก้แค้น และเพราะความงามที่ซุกซ่อนอยู่ในกายบางแสนมอมแมมก็ทำให้ เขา รุ่มร้อนด้วยเพลิงพิศวาสอย่างที่ไม่เคยเกิดกับหญิงสาวคนไหนมาก่อน

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาได้เด็กในบ้านเป็นภรรยา ความรักที่ต้องหลบซ่อนเอาไว้ภายใต้ความกดดันจะต้องแก้ไขกันอย่างไร