บุคคลที่สาม

ญ่าเจอปัญหาที่ตัวเองไม่ก่อแต่ต้องไปจากไทยไม่สามารถบอกใครได้เลยแม้แต่คนรัก.. ________ #อยู่ๆเธอไปแบบไม่ลาทำเขาสับสนว่าทำอะไรผิดไป.. #ธามตามหาญ่าทุกๆที่ๆคิดว่าจะไปแต่ก็ไร้ร่องรอย.. (ห้าปีต่อมา) มันคือบังเอิญหรือพระพรหมลิขิตให้มาเจอกันแค่เขาเห็นด้านหลังเขาจำเธอได้แม่นยำเลยว่าเธอคือแฟนเก่าเขานั้นเอง.. (สามเดือนต่อมา) เธอได้ปรากฏตัวต่อหน้าเขาที่บริษัทCADY ในห้องทำงานในสถานะเลขาส่วนตัวที่ทางอิตาลีส่งตัวมาเพื่อผสานงานโดยตรง.. และการกลับมาครั้งนี้เธอจำต้องพึ่งพาเขาถ้าถึงเวลาจำเป็น..📌

กวินมีเมียน้อยทั้ง ๆ ที่มีลลิตาเป็นภรรยาอยู่แล้ว ทั้งคู่แต่งงานกันได้ 5 ปี แต่ฝ่ายชายกลับเปลี่ยนไป เขามีผู้หญิงคนอื่น ๆ อยู่ตลอด ลลิตาจับได้แต่ก็ยอมให้อภัยเพราะรัก เธอยังคงรักเขา เขาคนนั้นที่เป็นสามี สามีผู้ไม่เคยรักเธอแม้แต่สักเศษเสี้ยวหนึ่งของผู้หญิงที่เขาแอบเอาไว้

นิยายรักโรแมนติก ตลก อีโรติก ครอบครัว จั๊กจี้หัวใจ... เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ พรฟ้าสาวน้อยผู้ความแข็งแกร่ง อดทน มีฐานะค่อนข้างลำบาก ต้องดิ้นรนส่งตัวเองเรียน และพยายามเก็บเงินเรียนต่อต่างประเทศตามคนที่ตัวเองแอบชอบ จับพลัดจับผลูมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับลูกชายสุดดื้อของ “อารัญ” เธอต้องรับมือกับพฤติกรรมของเด็กชาย และต้องเข้าไปวุ่นวายกับบรรดาผู้หญิงของพระเอก“อารัญ” แบบตกกะไดพลอยโจน จนเกิดเป็นความผูกพันและได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนั้น วันนึงดันตกหลุม“อารัญ” แบบไม่รู้ตัว แต่ก็ยังหลอกตัวเองคิดว่าชอบคนที่ตัวเอง ชอบมาตั้งแต่เด็กๆ และเมื่อถึงเวลาที่ต้องเลือกระหว่างความฝันกับความรู้สึกที่แท้จริงของใจ เธอจะเลือกทางใด ???

แต่งงานกันมาสามปี เวินเหลียงไม่ได้ทำให้หัวใจของฟู่เจิงอบอุ่นเลยสักนิด สิ่งตอบแทนของรักที่ไม่อาจเอื้อมถึง มีเพียงใบสำคัญการหย่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น “ถ้าเกิดว่าฉันตั้งท้องลูกของเรา คุณยังเลือกที่จะหย่าอีกไหม?” เธออยากจะไขว่คว้าเป็นครั้งสุดท้าย ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาในตอนนั้นมีเพียงคำตอบอันแสนเย็นชา “ใช่!” เวินเหลียงหลับตาลง และเลือกที่จะปล่อยมือ ... หลังจากนั้น เธอนอนลงบนเตียงผู้ป่วยด้วยหัวใจที่ตายด้านราวกับเถ้าถ่าน ก่อนจะเซ็นชื่อลงไปในหนังสือข้อตกลงการหย่า “ฟู่เจิง เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว...” ทว่ามัจจุราชตัวเป็น ๆ ที่ตัดสินใจเด็ดขาดเสมอ กลับทรุดตัวลงอยู่ข้างเตียง ขอร้องเสียงอ่อนรั้งเธอไว้ “อาเหลียง อย่าหย่ากันเลยได้ไหม?”

คำก็แก่ สองคำก็คุณอา ตอกย้ำกันเข้าไป เอาวะ! ถ้าเป็นโคแก่แล้วได้กินเนื้อหวานๆ ละก็ ไม่ว่าจะเรียกอะไรก็ยอมทั้งนั้น เพราะสักวันเขาจะทำให้เธอเรียกเขาว่า "ที่รัก" ให้ได้

“อย่าเสนอหน้าเข้ามาพื้นที่ส่วนตัวฉันอีกเป็นครั้งที่สอง” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมที่ดังรอดไรฟันนั้นยังไม่น่ากลัวเท่ากับแววตาที่เหมือนราชสีห์กำลังอยากฉีกกระชากร่างของเหยื่อที่ไม่มีค่าตรงหน้า “หงส์เป็นห่วงนี่คะ ว๊าย!” แค่เอ่ยคำว่าเป็นห่วงแค่นี้ คนใจร้ายถึงกับผลักฉันล้มลงพื้นอีกครั้ง “เก็บความเป็นห่วงของเธอไว้ตรงนั้นแหละ ฉันไม่เคยอยากได้ไอ้ความเป็นห่วงจากผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น” ‘คนไม่มีสิทธิ์ ต่อให้ดิ้นให้ตายยังไงมันก็ไม่มีสิทธิ์อยู่วันยันค่ำ จำใส่หัวสมองน้อยๆ ของเธอเอาไว้ไฉ่หง’

ดาราฉายาดาวพิฆาต ตกอับรับช่วงต่ออารามบนเขา ทั้งรก ทั้งโทรมจึงหาทางบูรณะด้วยการดูดวงและปราบผี!!

"เด็กคนนี้คือใครคะเออเนส ทำไมมาหาคุณถึงที่นี่ได้ ปกติคุณไม่เคยพาใครมานอกจากมินนี่นิคะ" "แค่เด็กในบ้าน เขาเอาขนมมาให้" "ขนมหน้าตาประหลาดจัง คุณชอบทานเหรอ" "เคยชอบนะ แต่ตอนนี้ไม่ชอบแล้ว" ปฏิญญา : เด็กสาวหน้าใส มองโลกทั้งใบเป็นสีชมพู ด้วยความอ่อนต่อโลกและด้อยประสบการณ์ จึงรู้ไม่เท่าทันคนเจ้าชู้เงียบอย่างเขา เออเนส : หนุ่มหล่อเนี๊ยบ เจ้าชู้เงียบและเย็นชา ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ คือนิยามในความเป็นเขา เขาทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ ถ้าเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งเหมือนเป็นสิ่งที่ไร้ค่า เมื่อหนุ่มสาวที่นิสัยต่างกันสุดขั้วมาเจอกัน มันจะเกิดอะไรขึ้นหนอ ** เรื่องนี้เป็นเรื่องคู่น้อง ของเรื่อง Malalin of love ร้อยรักมาลารินทร์ (เซดริก-มาลารินทร์) คู่พิเศษ เซนส์- น้ำฟ้า เซนส์: พ่อกับแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุตอนเขายังเด็ก โชคดีที่เจ้านายของพ่อรับเขาเป็นลูกบุญธรรม จนมีอนาคตและมีการศึกษา น้ำฟ้า: เธอย้ายตามแม่ที่แต่งงานใหม่มาฝรั่งเศส จนได้พบรักแรกและรักสุดท้ายที่นี่

เคอหลิ่งหลิน จากเด็กกำพร้ากลายเป็นลูกบุญธรรมของแม่ทัพจ้าวซื่อก่วง ใช้ชีวิตในกองทัพ ชายผู้นั้นสุขภาพไม่แข็งแรงจนเมื่อเขาได้รับพิษเข้าสู่โลหิตจนดวงตาเกือบบอดและจะสิ้นชีพในไม่ช้า นางจึงทำทุกวิถีทางที่จะช่วยเขา โดยไม่รู้ว่าการเดินทางไปนำ ‘ไข่มุกหมื่นราตรี’ มาเพื่อรักษาชีวิตของ ‘คุณชายเฉิน’ จะเปลี่ยนชีวิตของนางตลอดไป การนำไข่มุกหมื่นราตรีกลับมารักษาคุณชายเฉินทำให้เคอหลิ่งหลินสูญเสียกำลังภายใน นางต้องเดินทางเข้าวังหลวงตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับแม่ทัพจ้าว แม้นางจะเป็นบุญบุตรธรรมแต่นางคุ้นชินกับชีวิตชายแดนมากกว่า แต่เพราะต้องรักษาคำพูดตนเองจึงจำใจต้องเข้าวังหลวงกับแม่บุญธรรมซึ่งเป็นพระขนิษฐาขององค์ฮ่องเต้ โชคชะตาก็เล่นตลกให้เคอหลิ่งหลินได้พบคุณชายเฉินอีกครั้ง ทว่าบัดนี้เขาคือ ‘องค์ชายไท่หยาง’ โอรสพระองค์โตของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน และเด็กกำพร้าอย่างนางจู่ๆกลับมีรอยสักรูปดอกไม้แดงปรากฏที่กลางแผ่นหลัง ดอกไม้แดงคือสัญลักษณ์ของผู้นำทางไปสู่ที่ซ่อนของกระบี่ผงาดฟ้าที่คนในยุทธภพต่างหมายป้อง โชคชะตาหรือพรหมลิขิตแต่เมื่อปลายนิ้วของทั้งสองมีด้ายแดงผูกพันกันไว้ แม้มีอุปสรรค พวกเขาก็พร้อมจะฟันฝ่าเพื่อได้ครอบครองใน ‘รัก’

เมื่อเขากับเธอพบกันในชุดคอสเพล์การ์ตูนชื่อดังก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นวายจนเขาต้องรับผิดชอบเธอด้วยการแต่งงาน เรื่องหวานๆที่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อนจึงเกิดขึ้น แต่เธอจะเป็นของว่างที่เขากินเบื่อเมื่อไหร่ก็จะโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี