ปีศาจ

ปฐมกาล 6 1-4 น้ำท่วมโลก 6เมื่อมนุษย์เริ่มทวีจำนวนขึ้นบนโลกและให้กำเนิดบุตรสาว 2 บรรดาบุตรชายของพระเจ้าเห็นว่าบรรดาบุตรสาวของมนุษย์สวยงามก็เลือกเอามาเป็นภรรยาตามใจชอบ 3 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จิตวิญญาณของเราจะไม่คงอยู่กับมนุษย์ตลอดไป เพราะเขาเป็นเพียงมนุษย์ที่ต้องตาย เขาจะมีอายุขัย 120 ปี” 4 ในสมัยนั้นและสืบต่อมาภายหลัง มีคนเนฟิลอาศัยอยู่ในโลก คือสมัยที่บุตรชายของพระเจ้าไปอยู่กินกับบุตรสาวของมนุษย์และมีลูกหลานกับเขา คนเหล่านี้เป็นคนใหญ่คนโตที่มีชื่อเสียงในยุคโบราณ

“ซี้ดดดด... อูย” เรโกะปลดปล่อยเสียงครางครวญทรมาน แต่คนที่กำลังแอบดูหล่อน… รู้สึกทรมานยิ่งกว่า ดวงตาของชายปริศนาจ้องมองภาพที่เกิดขึ้นในห้องน้ำ ขณะมือรูดท่อนเอ็นของตัวเองไปพลาง “อ๊า... ” ผู้ชายคนนั้นเปล่งเสียงครางต่ำในลำคอ มือข้างหนึ่งกำลังสาวท่อนเอ็นที่ผงาดขึ้นเป็นลำแข็ง ลูบไล้ความขรุแข็งของเส้นลือดและลายเอ็นปูดโปนโอบรอบลำ อวัยวะเพศใหญ่ยาวราวกับดุ้นมะระจีนใหญ่ๆ ตาจับจ้องมองภาพของความเป็นไปในห้องน้ำ ตื่นเต้นกับภาพของหญิงสาวที่กำลังปลดเปลื้องอารมณ์ตัวเอง “อ๊า... อู้ว... ซี้ดดดด”

เมื่อ อาณาจักรทั้งเจ็ด แห่งอาร์ก็องเซียว ถูก กองทัพปีศาจที่เรียกตัวเองว่ากลุ่มไคจูโจมตี เหล่าจอมเวทย์ ทั้งเจ็ดจึงตัดสินใจใช้ คาถาอัญเชิญ เพื่อเรียกนักรบที่แข็งแกร่งมาช่วย แต่กลับ อัญเชิญ ได้ ลิโป้ ขุนศึกลูกสามพ่อมาแทน !

… บีเบลคนนี้มองเห็นวิญญาณ และฉันก็ช่วยมาตลอดตั้งแต่ฉันได้ความสามารถพิเศษนี้มาหลังจากประสบอุบัติเหตุเฉียดตายเมื่อสองปีก่อน ความตายมันน่ากลัวนะ วิญญาณพวกนี้ก็น่าสงสาร บางคนตายทั้งที่ยังมีห่วง บางคนโดนฆ่าตาย ไม่ได้รับความเป็นธรรม วิญญาณจำพวกนี้แรงอาฆาตแค้นสูงมาก และเป็นวิญญาณจำพวกที่ฉันไม่สามารถยื่นมือเข้าไปช่วยได้ เพราะอะไรนะเหรอ.. เพราะฉันจะถูกดูดพลังงานจากความแค้นที่วิญญาณเหล่านั้นมีนะสิ “อย่าเข้าไปยุ่งเลยเบล” เสียงของมูน เพื่อนชายที่บริษัทดังขึ้นในหัว มันชื่อ มูน ที่แปลว่าพระจันทร์ มันเองก็ดันสนใจเรื่องเร้นลับ แถมยังตามติดฉันต้อยต้อยหากรู้ว่ามีวิญญาณมาขอความช่วยเหลือจากฉัน บีเบลปิดม่านแต่สุดท้ายก็ต้องเปิด ภายใต้ความแข็งกระด้างกลับมีความอ่อนโยนแฝงอยู่ สุดท้ายร่างบางก็เดินออกจากตัวบ้านแล้วตรงไปหาดวงวิญญาณที่ร้องขอความช่วยเหลือ “…ให้ตายสิ อย่าทำให้สงสารจะได้ไหม” ‘ได้โปรด~ ช่วยฉันที~’ วิญญาณของหญิงสาวที่พลัดตกน้ำยืนร้องขอด้วยความเวทนา สีกายที่ซีดเผือดและใบหน้าที่ซีดราวกับปูนปั้นปลาสเตอร์

เธอกำลังจะแต่งงาน แต่เขาไม่อนุญาต ทุกอย่างต้องเป็นไปตามที่เขาต้องการเท่านั้นโดยไม่มีข้อแม้ใดๆเพราะเขาคือผู้ครอบครองชีวิตของเธออย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ

เธอคิดว่าเค้าคือคนที่เข้าใจเธอมากที่สุด เเต่ความจริงเค้าก็เเค่ปีศาจที่เธอเดินมาตกหลุมพรางเเละเป็นของเล่นให้เค้าก็เท่านั้น.

เปิดเรื่องในสมัยโบราณของญี่ปุ่น ชูเท็นโดจิ อสูรร่างสูงใหญ่ ผมยาวสีแดงเพลิง หน้าเข้ม มีดวงตาเหมือนเสือ มีเขาคู่หนึ่งบนหัว ความสามารถ พละกำลัง ใช้เวทสายไฟ กับ อิบารากิโดจิ รูปร่างผอมบาง ผมยาวสีขาว มีเขาที่กลางหน้าผาก มีความเร็ว มีเล็บคมเหมือนมีด แปลงร่างได้ ยืดแขนได้ กำลังบุกโจมตีบ้านเมืองอยู่ โดยมีเหล่าซามูไรกำลังพยายามต่อสู้แต่ไม่สามารถหยุดทั้งสองตนได้ เหล่า นักบวชได้ทำการร่ายมนตร์เพื่อจัดการส่งอสูรทั้งสองลงนรก แต่มีคนไม่ครบ เพราะว่ามีนักบวชถูกสังหารไปหนึ่งคนโดย อิบารากิ ทำให้ทั้งสองไปโผล่ที่ มหาสุวรรณทวีป (มีบรรยากาศแบบไทยโบราณ)

ฟางเหนียงถูกส่งไปเป็นเครื่องบรรณาการแด่จิ้งจอกเก้าหาง แต่ผู้ใดจะคิดว่าจิ้งจอกเก้าหางตนนั้นจะกลายเป็นตำนานที่มีชีวิต และนางถูกส่งมาแต่งให้กับเขา เช่นนั้นบุรุษจึงเคี่ยวกรำนางทั้งคืน!

เพราะสิ่งที่พี่ชายเเธอทำ ทำให้ชีวิตของเธอต้องยอมจำนนต่อเขา เพื่อปกป้องครอบครัวและชีวิตพี่ชายตัวเองจากมาเฟียใจร้าย ที่พร้อมจะแก้แค้นให้น้องสาวตัวเองตลอดเวลา

ชาติก่อน ซ่งถังหนิงคือคุณหนูผู้สูงศักดิ์ที่สุดในเมืองเซิ่งจิง ทว่านางกลับต้องตายด้วยน้ำมือของพี่ชายแท้ ๆ และคู่หมั้นที่เติบโตมาด้วยกัน เพียงเพราะบุตรอนุภรรยาคนหนึ่ง พวกเขาพรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากนาง ทำลายชีวิตของนาง เหยียบย่ำนางราวกับโคลนตมเพื่อผลักดันให้บุตรอนุภรรยาคนนั้นกลายเป็นดวงตะวันที่เจิดจรัส ส่วนนางกลับต้องเสียโฉม ขาหัก ถูกกักขังอยู่ในเรือนร้างนานหลายปี และสุดท้ายก็ถูกคนรัดคอตายทั้งเป็น เมื่อได้เกิดใหม่ ถังหนิงไม่ขอเป็นบันไดให้ใครเหยียบย่ำอีกต่อไป พี่ชายที่เย็นชาและลำเอียง นางไม่ต้องการ ลูกพี่ลูกน้องที่รักใคร่สตรีจอมเสแสร้ง นางขอตัดขาด คู่หมั้นที่โลเลสองใจ นางขอถอนหมั้น และเมื่อหน้ากากของบุตรอนุภรรยาถูกกระชากออก เหล่าพี่ชายและคู่หมั้นต่างก็คุกเข่าลงตรงหน้า อ้อนวอนขอให้นางให้อภัย ซ่งถังหนิงกล่าวอย่างเย็นชา ให้อภัยหรือ? เหอะ เผาให้เป็นเถ้าถ่านแล้วโปรยทิ้งไปเสียยังจะดีกว่า นางมีท่านพี่คนใหม่แล้ว แม้ว่าท่านพี่คนใหม่จะเป็นขันที มีชื่อเสียงไม่ดี ทั้งยังเย็นชาและโหดเหี้ยมอำมหิต แค่เอ่ยว่าท่านหัวหน้าจากไกล ๆ ก็สามารถทำให้เด็กน้อยหวาดกลัวจนร้องไห้ได้ แต่ยามที่เขาเรียกนางว่า “เสี่ยวไห่ถัง” กลับอ่อนโยนที่สุด ...... คราแรกที่เซียวเยี่ยนอยู่กับถังหนิงตามลำพัง มีคนกล่าวว่าไม่เหมาะสมตามขนบธรรมเนียม “ข้าเป็นขันที จะมีขนบธรรมเนียมอะไร?” ต่อมา ภายในห้องที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมไออุ่น เซียวเยี่ยนกอดเด็กสาวที่เมามายจนดวงตาแดงก่ำไว้ในอ้อมแขน “เสี่ยวไห่ถัง พี่รักและเอ็นดูเจ้า” ...... [ขันทีปลอม] + [ทุกคนต้องชดใช้] + [พี่ชายต้องชดใช้] + [ไม่มีวันให้อภัย]