มาเฟีย

ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งกัดปากตีนถีบ หนีเจ้าหนี้หัวซุกหัวซุน แต่สุดท้ายก็ไม่รอด ระหว่างที่กำลังจะถูกเจ้าหนี้จับตัว เธอได้รับความช่วยเหลือจากชายแปลกหน้าที่เห็นกันเพียงครั้งเดียวในสถานบันเทิง แต่อีกฝ่ายกลับยอมช่วยเหลือและเอาเธอไปอยู่ด้วย ทว่าอีกฝ่ายดูเป็นคนลึกลับ มีบางอย่างชวนให้สงสัยว่าเขาคือกันแน่ ครั้นทุกอย่างรอบตัวมีแต่อันตราย

เมื่อต้องตกอยู่ในสถานการณ์ตกกระไดพลอยโจรบะหมี่สาวน้อยวัยยี่สิบสี่ปี ที่อยู่ๆ ถูกพ่อแม่บังเกิดเกล้าบังคับให้แต่งงานกับคนแปลกหน้าเพียงเพราะสัญญาใจของคนรุ่นพ่อที่ให้ไว้กับเพื่อนรักก่อนลาจากกันชั่วนิรันดร์

"สัญญามาก่อนสิว่าจะไม่ทำอะไร" "อะไรที่คุณหมายถึงคืออะไรล่ะ" "แบบว่า..เรื่องอย่างว่าไง" "อะไรคือเรื่องอย่างว่า" "ก็เรื่องบนเตียงไง" "เรื่องบนเตียง?" "แบบที่คุณเคยทำกับฉัน" "เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า เท่าที่ผมจำได้คุณทำผมก่อนนะ ขึ้นขย่มนับครั้งไม่ได้เลย" "ไอ้บ้า! แล้วแกจะพูดทำไม" "จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิเดี๋ยวแม่ก็ได้ยินหรอก" "จะได้ยินได้ยังไงอยู่คนละห้องกัน" "บ้านผมไม่ได้เก็บเสียงนะ เวลาครางก็อย่าใช้เสียงดัง" "คราง?" เวทมนต์กลั้นยิ้มไม่ได้จนเผลอยิ้มออกมา "คนบ้าใครจะคราง" ____________ "ทำไมต้องซื้อยาคุมด้วย" "ฉันไม่อยากท้อง" "แต่ผมอยากมีหลานให้ย่าอุ้มแล้ว" "คุณจะบ้าเหรอ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" "แทงต่ำกันทุกคืนขนาดนี้ยังจะไม่เป็นอะไรกันอยู่อีกเหรอ" "คุณพูดอะไร!"

ในวันครบรอบงานวิวาห์ปีที่เจ็ดของเรา ฉันกำลังนั่งตักลูเซียนสามีมาเฟียของฉัน และจูบเขาอย่างดูดดื่ม นิ้วมือควานหาผลตรวจการตั้งครรภ์ที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋าชุดราตรีผ้าไหมแสนแพง ฉันอยากจะเก็บข่าวเรื่องการตั้งครรภ์ที่มาอย่างไม่คาดฝันนี้ไว้จนกว่าจะถึงช่วงท้ายของค่ำคืนนี้ มาร์โกลูกน้องมือขวาของลูเซียนเอ่ยถามเป็นภาษาอิตาลีพร้อมรอยยิ้มแฝงเลศนัย “นายท่าน โซเฟีย นกน้อยตัวใหม่ของท่าน เด็ดไหมครับ?” เสียงหัวเราะแกมเย้ยหยันของลูเซียนแล่นผ่านทรวงอก ทำให้ฉันรู้สึกเย็นยะเยือกถึงกระดูกดำ เขาตอบกลับเป็นภาษาอิตาลี “เหมือนลูกพีชดิบที่เพิ่งเด็ดจากต้น ทั้งสดทั้งนุ่มนวลดีนะ” มือคู่นั้นลูบไล้ไปตามเอวของฉัน แต่สายตาของลูเซียนกลับไร้ซึ่งอารมณ์ “ปิดปากเอาไว้ให้สนิท ถ้านายหญิงของฉันรู้เข้า ฉันตายแน่” บรรดาลูกน้องหัวเราะคิกคักอย่างรู้ทัน พร้อมยกแก้วขึ้นสาบานว่าจะเงียบปากเอาไว้ เลือดอุ่นในกายของฉันค่อย ๆ กลายเป็นน้ำแข็งทีละนิด สิ่งหนึ่งที่คนเหล่านี้ไม่รู้เลยคือ คุณย่าของฉันมาจากเกาะซิซิลี ดังนั้นฉันจึงเข้าใจทุกคำที่พวกเขาพูดกัน ฉันพยายามคุมสติตนเองให้สงบ พร้อมกับปั้นรอยยิ้มไร้ที่ติในฐานะนายหญิงไม่ให้คลาย แต่มือข้างที่ถือแก้วแชมเปญกลับสั่นเทาไม่หยุด แทนที่จะสร้างเรื่องราวอะไร แต่ฉันกลับกดเปิดโทรศัพท์มือถือและเลื่อนหาจดหมายเชิญเรื่องโครงการวิจัยทางการแพทย์ระหว่างประเทศแบบรายบุคคลที่ได้รับมาเมื่อสองสามวันก่อน และกด “ยอมรับ” ภายในสามวัน ฉันจะหายไปจากโลกของลูเซียนแบบไม่ให้เขาตามหาได้อีก

เพราะ นอ.เคยเป็นเด็กเอาแต่ใจอยากได้อะไรต้องได้ แถมเกือบแย่งสามีชาวบ้าน ทำให้ พอ.ปฏิเสธเธอทุกอย่างแม้ครอบครัวจะให้หมั้นกันไว้ พอ.ก็ลั้นวาจาว่าจะไม่เอาเธอทำเมียเด็ดขาด แต่เพราะคืนนั้นเธอโดนวางยา พอ.เลยเผลอใจได้เสียกับเธอ สุดท้ายติดยังกับเงา #นิยายเซตเดียวกันกับเรื่อง สัญญาร้ายนายมาเฟีย

พ่อของเธอได้ไปติดหนี้พนันกับมาเฟียในลาสเวกัส สหรัฐอเมริกา พ่อขาดการติดต่อไปหนึ่งเดือนเต็มๆ ทำให้ผู้เป็นแม่เป็นห่วง เลยให้พี่ชายนั้นเดินทางออกตามหาพ่อของเธอ แต่แล้ว...พี่ชายก็ขาดการติดต่อไปอีกคน...ทำให้เหลือเธอเพียงคนเดียวที่จะออกตามหาพ่อและพี่ชายครั้งนี้ได้...

ใครจะไปคิดว่าการเดินไปส่งข้าวให้ลูกค้าในวันที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดา จะทำให้ฉันบังเอิญได้พบกับเขา… “คุณ! คุณไปโดนอะไรมาคะเนี่ย!” . . • ☆ . ° .• °:. *₊ ° . ☆ ‘เธอโอเคหรือเปล่า~’ น้ำเสียงที่หอบกระเส่าประสานกับจังหวะที่หนักหน่วงในตอนนั้น.. ฉันจำมันได้ดี.. ทั้งที่มันดีขนาดนั้น เขาไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกทรมานสักนิดเเท้ๆ.. ทั้งที่ดีขนาดนั้น.. ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้! “..ใครใช้ให้พูดแบบนั้นกับครั้งแรกของผู้หญิงกันเล่า! อบอุ่นจนรู้สึกหงุดหงิดเลย!” มิลินควักน้ำล้างหน้าเป็นชุด มันแทบจะเปียกไปทั้งตัว.. ก่อนจะท้าวแขนแล้วมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ ‘ช่วยทำ.. ให้แรงกว่านี้ที~ อ๊ะ!’ ‘ลินต้องการ~ จะ จนทนไม่ไหวอยู่เเล้ว~’ “กัดลิ้นตัวเองให้ตายไปเลยไหมมิลิน! กัดให้ตายไปเลย!” ทำตัวแย่ๆ ใส่กันยังจะลืมง่ายซะกว่า.. ที่บอกว่าจำคำพูดฉันได้เนี่ย.. จำประโยคพวกนี้ไปด้วยหรือเปล่านะ!><

โมเน่หญิงสาวที่ผิดหวังในความรักจึงประชดชีวิ ตด้วยการไปนั่งดื่มที่บาร์หรูคนเดียวจึงได้เจอกับดราก้อนมาเฟียหนุ่มที่ทำงานอยู่ที่นั้นในคืนนั้น "รู้จักไหม one night stand ?" "....ทนให้ได้แล้วกันเพราะฉันจะไม่หยุด!"

ฉันคือนักปลอมแปลงงานศิลปะและผู้เชี่ยวชาญด้านข่าวกรองที่เก่งที่สุดในชิคาโก และฉันก็ดันไปตกหลุมรักผู้ชายที่เป็นเจ้าของทุกอย่าง ดอน วินเชนโซ รุสโซ เป็นเวลาสิบปีเต็ม ฉันคือความลับของเขา อาวุธของเขา และก็ “ผู้หญิงของเขา” ฉันเป็นคนสร้างอาณาจักรให้เขาจากในเงามืด ฉันเคยคิดว่าซักวันจะได้แหวนซะอีก ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคืนที่เขาอยู่ในเมืองนี้ เขาก็เอาแต่จมอยู่กับตัวฉัน เสพสุขจากฉันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เขามักจะกระซิบข้างหูว่าฉันเป็นของเขา และไม่มีใครทำให้เขารู้สึกดีขนาดนี้ แต่ครั้งนี้ หลังจากจบเรื่องบนเตียง เขากลับประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับ แคทเธอรีน่า เปตรอฟ คุณหนูมาเฟียรัสเซีย นั่นคือตอนที่ฉันรู้ตัวจริง ๆ ว่าฉันไม่เคยเป็นผู้หญิงของเขาเลย เขาต้องการแค่ร่างกายของฉัน เพื่อสร้างพันธมิตร เพื่อผู้หญิงคนนั้น เขากลับเขี่ยฉันทิ้ง เขาทิ้งฉันให้ตาย ฉันเลยทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยได้รับจากเขา ฉันโทรหาพ่อที่อิตาลีแค่สายเดียว แล้วฉันก็หายไปจากชีวิตเขา แต่ตอนที่ ดอน ผู้ชายผู้เป็นเจ้าของทั้งชิคาโกเขาหา “ของเล่นชิ้นโปรด” ของตัวเองไม่เจอ… เขาก็แทบเป็นบ้า

"เอเดรียน" มาเฟียสุดร้าย เจ้าเล่ห์ และอันตราย เขาไม่เคยต้องการใครมาครอบครอง แต่เมื่อเขาพบกับ "อลิซ" แมวน้อยจอมดื้อที่ไม่เคยยอมใคร โลกของเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อเขาช่วยชีวิตเธอจากอันตราย เธอกลับต้องชดใช้ด้วยสิ่งที่เธอไม่คาดฝัน เขาไม่ใช่คนที่จะปล่อยเธอไปง่ายๆ แต่ล่อลวงเธอเข้าสู่เกมที่เธอไม่อาจถอนตัวได้ ความร้อนแรงและเสน่หาที่ร้อนรุ่มทุกครั้งที่พวกเขาเผชิญหน้า จนเธอแทบไม่เหลือที่ยืนให้ต่อต้าน ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากการชดใช้กำลังจะเปลี่ยนเป็นบ่วงรักที่ผูกเธอไว้ตลอดกาล "ฉันช่วยเธอแล้ว เธอคิดว่าจะหนีไปได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ?" อลิซจะทนความร้อนแรงและเล่ห์เหลี่ยมของมาเฟียสุดอันตรายคนนี้ได้นานแค่ไหน หรือสุดท้ายแล้ว เธอจะกลายเป็นของเขาอย่างที่เขาต้องการ...โดยเต็มใจ 🔥