มาเฟีย

มีคนบางประเภทแสดงความรักด้วยการ ‘ทำร้าย’ คนที่รัก และมักแสดงออกในทางตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง สำหรับธรินดาแล้ว เธอไม่เคยหวังจะได้ ‘รัก’ จากคนที่ชอบรังแกเธอทุกครั้งที่โอกาสอย่างปรัชญ์ เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นได้แค่พระจันทร์ในคืนแรม ที่ไม่เคยมีสิทธ์ิจะทอแสงใดๆ ในหัวใจของเขา

เด็กกว่าแล้วยังไงครับ รับรัก 'โคย' ได้ไหม!? โคเยอร์ เด็กหนุ่มนักศึกษาคณะวิศวะ หลงรักสาวที่ตัวเองวันไนท์สแตนด์ด้วย จนต้องวางแผนสลับเกียร์เอาไว้เลยทีเดียว

เธอจำเป็นต้องบอกเลิกกับเขาในวันที่เขาขอเธอแต่งงานด้วยเหตุผลบางอย่างที่อึดอัดอยู่ในใจเธอหนีเขาไปทั้งที่ไม่รู้ว่ามีทายาทของเขาอยู่ในท้องเมื่อโชคชะตานำพาให้เธอมาเจอกับเขาอีกครั้งในฐานะพยาบาลกับคนไข้เรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ

ค่ำคืนที่เร่าร้อนของทั้งคู่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ ทว่านั่นกลับทำให้เขาพลาดโอกาสที่จะไปช่วย แฟนเก่า ความคับแค้นใจทำให้ชายหนุ่มทั้งด่าทั้งสาปแช่ง ชาตินี้ขออย่าได้เจอกันอีก แต่ไม่คิดว่า... หญิงสาวจะมานั่งอยู่ตรงหน้าเขา ในฐานะ ว่าที่เจ้าสาว +++++++++++++++++++ "นี่คือแหวนแต่งงาน คือของแทนใจเดียวที่ฉันรับมันมาจากคุณ ฉันคืนให้ค่ะ" วินาทีที่ยื่นแหวนวงนั้นคืนให้แก่เขา น้ำตามันไหลลงมาเป็นสายจนฉันไม่สามารถมองเห็นภาพตรงหน้าได้ชัดเจนอีกต่อไป ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาอาบแก้มใสพยายามกลั้นเสียงสะอื้นในลำคอไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน ภายในใจนั้นเจ็บจนด้านชาไร้ความรู้สึก ยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของเขาที่ตอบกลับมาอย่างใจร้าย "ก็แค่แหวนสำเร็จรูปราคาไม่เท่าไร เอาไปเถอะ อยากขายทิ้งก็ตามใจเธอเลย"

อนาวิน [ วิน ] อายุ 31 ปี เป็นเจ้าของธุรกิจ นิสัย เอาแต่ใจ ปากหมา ************************************** พรชิตา [ ลิตา ] อายุ 25 ปี นิสัย อ่อนโยน เก่ง เด็ดเดี่ยว ********************** 'เธอจะไม่มีวันได้ครอบครองหัวใจของฉัน'

ก็เเค่ถอนหมั้น! เเต่เเท่งเอ็นที่เสียบคาร่อง...ถอดให้ออกก่อนสิเพทายหึ! เรื่องย่อ "หนูบอกไปเเล้วไงว่าเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเเล้ว!!" "เธอเป็นเมียฉัน!!! ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องเเต่งงานกับฉัน!!" "ทำไมล่ะ...ทีเมื่อก่อนพี่ไม่เคยสนใจฉันเลยสักนิด ทิ้งให้ฉันต้องอยู่ที่บ้านคนเดียว แล้วยังจะถอนหมั้นจากหนูอีก นี่ไงหนูถอนหมั้นให้แล้วส่วนเงินหนูจะหามาใช้หนี้แทนพ่อกับแม่หนูเอง!" "เธอบังคับให้ฉันต้องทำเเบบนี้เองนะ ขึ้นรถ!!! ถ้าดื้อฉันจะจับเธอเเทงตรงนี้เลย อย่าหาว่าฉันไม่กล้า" "คนบ้าอึก!!!" *****ก่อนอื่นต้องของชี้เเจ้งชื่อตัวละครก่อนเลยนะคะ ไรท์ขอเปลี่ยนชื่อนางเองจากเทพายเปลี่นเป็นเพทายนะคะ*****

พี่ชายของเธอฆ่าพ่อของเขา เขาจึงต้องจับตัวเธอมาเพื่อให้บอกที่อยู่ของพี่ชาย หญิงสาวโดนทำร้ายต่างๆนาๆทั้งร่างกายและจิตใจแต่สุดท้ายแล้วหัวใจของเธอกลับหลงรักคนเลือดเย็นอย่างเขาจนโงหัวไม่ขึ้น!

“งั้น.. ตกลงตามนี้นะ” “อืม นี่ฉันต้องเป็นกิ๊กลับๆของเธอใช่ไหม” “ถ้าพี่เป็นกิ๊ก หนูมีแฟนอีกคนได้ใช่ไหมคะ” “ลองดู ว่าไอ้เวรนั่นมันจะได้ใช้ชีวิตปกติหรือเปล่า”

เมื่อต้องตกอยู่ในสถานการณ์ตกกระไดพลอยโจรบะหมี่สาวน้อยวัยยี่สิบสี่ปี ที่อยู่ๆ ถูกพ่อแม่บังเกิดเกล้าบังคับให้แต่งงานกับคนแปลกหน้าเพียงเพราะสัญญาใจของคนรุ่นพ่อที่ให้ไว้กับเพื่อนรักก่อนลาจากกันชั่วนิรันดร์

"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง