มาเฟีย

เจอาร์ มาเฟียหนุ่มผู้เคยสดใสแต่อดีตของเขาทำให้เขาเปลี่ยนเป็นอีกคน  มีลูกชายชื่ออคินวัยสามขวบกับผู้หญิงคนเก่าคือกุ๊บกิ๊บ เหมือนชีวิตพังเมื่อเธอทิ้งไป ความร้ายกาจของเธอเป็นสิ่งที่เขาไม่วันลืม และนั่นเป็นเหตุให้เขาเกลียดความรักและไม่ชอบผู้หญิงทุกคนที่แม่เขาหามาให้    ณาลัลน์  เด็กสาวที่มากความสามารถด้านดนตรี  เธอหลงตบปากรับคำกับแม่ของเจอาร์ให้เข้าไปเป็นพี่เลี้ยงอคินลูกชายของบุคคลที่เธอไม่ชอบขี้หน้า โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคำว่าพี่เลี้ยงเด็กมันเป็นแค่ฉากบังหน้าเท่านั้น

เธอกำลังจะแต่งงาน แต่เขาไม่อนุญาต ทุกอย่างต้องเป็นไปตามที่เขาต้องการเท่านั้นโดยไม่มีข้อแม้ใดๆเพราะเขาคือผู้ครอบครองชีวิตของเธออย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ

ดาราขาลงอย่างเธอ รับงานกินข้าวครั้งแรกก็ซวยต้องมาเจอกับอดีตที่เคยผิดพลาด แต่สำหรับเขาเธอเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของการแก้แค้น พราวฟ้า เขมิทัต หรือ พราว ดาราสาวที่น่าจับตาในฐานะนางเอกชื่อดังของช่อง แค่ระยะเวลาเพียงสองปี จากดาราสมทบก็ก้าวขึ้นสู่นางเอกเบอร์ต้นๆ ของประเทศ กลายเป็นดาวจรัสฟ้าเพียงไม่ถึงปีอยู่ๆ เธอก็กลายเป็นดาราขาลง เมื่อมีข่าวฉาวว่าเธอแย่งสามีลูกสาวเจ้าของช่อง และนั่นเท่ากับเป็นการปิดฉากดาราสาวแสนสวยที่กำลังรุ่งโรจน์ลงทันที และเพื่อความอยู่รอดทำให้เธอต้องรับงานกินข้าว ...และครั้งแรกที่รับงาน ก็ต้องเจอกับอดีตที่เคยผิดพลาดของตัวเองอย่าง ฟาริส โยธาทรัพย์สกุล มาเฟียหนุ่มลูกครึ่ง ภาพที่ทุกคนเคยเห็นและได้ยินคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง โปรไฟล์ดี ใจบุญชอบช่วยเหลือสังคม แต่น้อยคนนักที่จะรู้เบื้องหลังของเขา และที่เขาเข้าหาเธอ ก็เพียงเพราะรักแรกของเขาอย่าง อลินา ลูกสาวเจ้าของช่องที่เคยมีข่าวกับเธอ - มีการใช้เซ็กทอยส์ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีส่วนพาดพิงถึงบุคคล สถานที่ หรืออาชีพใด

เธอ..เป็นของต้องห้ามสำหรับเขา..คุณหนูผู้เอาแต่ใจ ลูกสาวเจ้านายผู้มีพระคุณ เขา..เป็นของร้อนสำหรับเธอ อยู่ใกล้แล้วมันร้อนรุ่ม บอดี้การ์ดหน้าโหดที่ขัดใจเธอไปเสียทุกอย่าง และแม้ว่าบอดี้การ์ดอย่างเขา จะอยากขย้ำเธอให้จมเขี้ยว สักเท่าไร แต่ก็ทำได้เพียงอดทน..จนกว่าจะถึงวันที่เขา..คู่ควร

รางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง" เป็นรางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง"

ในสายตาเขาเธอเป็นนางมารร้ายไม่มีใครต้องการ อยู่ที่ไหนก็สร้างแต่ความวุ่นวาย ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเธอแค่ต้องสู้เพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากกรงขังที่มีชื่อว่า ‘ ห้องใต้ดิน ’

เพราะคืนนั้นจึงเปลี่ยนจากสถานะเพื่อนไปเป็นอย่างอื่น เธอรักเขาแต่เขารักเพื่อนของเธออีกคน " เรื่องระหว่างเรามันคืออะไร " " ขอโทษวะกูเห็นมึงเป็นแค่เพื่อนคนนึงจริงๆ "

อลัน ซาวันเดอร์(พี่อลัน) อายุยี่สิบเจ็ดปีลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ไปอยู่และเติบโตที่ประเทศไทย โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวเลี้ยงดูจนถึงอายุสิบห้า แต่ตอนที่อลันอายุได้เจ็ดขวบพ่อและแม่ทูนหัวได้ให้กำเนิดบุตรสาว ผู้ซึ่งที่จะมาครอบครองหัวใจของเขา ปิ่นมุก อัครถาวรกุล(หนูมุก) อายุยี่สิบปีเกิดมาท่ามกลางความรักของคนรอบข้างและรวมถึง ‘พี่อลัน’ ชายเพียงคนเดียวที่เธอต้องรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ต้องเป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลซาวันเดอร์ หนูมุกจึงถูกเลี้ยงดูให้พร้อมกับหน้าที่ตำแหน่ง ‘เมีย’ ของพี่ชายท้องชนกันที่เขาไม่ใช่เป็นเพียง อลัน ซาวันเดอร์ แต่เขาคือ‘ลูกไม้’มาเฟีย ‘ให้ตายเถอะ!’คำนี้ต้องเกิดขึ้นกับอลันแทบทุกวัน เมื่อเขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาต้องรับเจ้าสาวตัวจริงของเขามาดูแลต่อจากพ่อแม่ เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมที่เขาจะมอบตำแหน่ง ‘เมีย’ที่ถูกต้องตามกฎหมายให้กับเธอ ‘ให้ตายเถอะ!’เขาเกลียดตัวเองที่ทำให้‘หนูมุก’เสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาจึงชดเชยให้กับเธอด้วยการมอบตัวเองให้ตกเป็นของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า “ถือซะว่าพี่เป็นสินค้าที่เต็มใจให้หนูมุกได้ทดลองใช้ได้ตามใจ...ครับ”

"เฮียคะ....อย่านะอื้อ....เนียอายค่ะ" ดาเนียยกมือปิดหน้าเพราะขาของเธอกำลังถูกแยกกว้าง "เนียเองก็ทั้งสวยและเซ็กซี่" เสียงทุ้มนุ่มกล่าว ตวัดส่งนัยน์ตาพราวระยับมาให้ ร่างแกร่งนอนคว่ำหน้าลงให้แผงอกชิดวางแนบกับพื้นเตียงเพื่อทำให้คนตรงหน้าสุขสมจนถึงสวรรค์ให้มากที่สุด ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อยเพราะเจ็บแปลบที่บาดแผล แต่เพราะความต้องการหลอมรวมกับดาเนียนั้นมีมากกว่า ความเจ็บที่ทวีคูณเข้ามาก็เป็นเพียงฝุ่นละอองที่พัดผ่านไป

เขาชายหนุ่มที่รักอิสระ แต่ต้องมาถูกคลุมถุงชนแบบต้านไม่ได้ เขาจึงทำทุกทางเพื่อให้เธอไม่มีความสุขและยอมหย่าไปเอง ความเจ็บปวดของเธอคือความสุขของเขา เธอหญิงสาวหัวอ่อนยอดกตัญญู ทำตามที่บิดาและมารดาบอกตั้งแต่เด็กจนโต จนเมื่อเธอเจอกับเขาชีวิตเหมือนเธอก็ตกนรกทั้งเป็น เขาคือซาตานที่ทำให้เธอทั้งรักทั้งเกลียด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัด เมื่อไหร่ที่มันหมดลงก็คือไม่เอาอะไรเลยแล้วเหมือนกัน....