รวย

“ผมต้องถามพี่ต่างหาก!! ปล่อยหัวผมสิ อื้ออ!!” “ฉันกอดเจ้าปริ่มของฉันต่างหาก อื้ม! นุ่มจริงๆ มานอนกับแม่มาปริ่มคุง”

‘หอมดอกซ่อนชู้’ หญิงสาวที่มีเพียงความสวยเป็นเสบียงติดตัว เมื่อความเหงาเปล่าเปลี่ยวเพราะสามีไม่อยู่ บวกกับความเร่าร้อนของหญิงชายที่บังเอิญเห็น เธอจึงถลำเข้าไปในดงดอกซ่อนชู้ จนไม่อาจถอนความต้องการอย่างมากล้นออกมาได้ ดอกไม้กลีบบอบบางจึงกลายเป็นดอกไม้ประจำบ้าน ให้ชายทุกคนเชยชม ‘ชู้! ใครล่ะอยากมี หรือคุณอยาก? แต่เชื่อเหอะถ้าคุณได้กลิ่นแล้วจะติดใจ ‘ดอกซ่อนชู้’ น่ะ มันหอมแรง!!’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’

หากการแต่งงานคือกรงขังอิสรภาพ เธอก็ถูกขังอยู่ในกรงเถื่อนของผู้ชายที่ไร้หัวใจ ยามสิ้นหวัง ท้อแท้ และหวาดกลัว กำลังใจที่ดีที่สุดก็คือตัวเอง ความเจ็บปวดที่ใจไม่ทำให้ใครตาย ‘นิชาดา’ เฝ้าบอกตัวเองให้กัดฟันสู้ ฝืนทนเข้าไว้ แม้ยังมองไม่เห็นหนทางหลุดพ้น แต่อย่างน้อยก็ไม่มีใครต้องมาเจ็บไปกับเธอ

หลวงธรณีพิทักษ์(พ่อปาน) - นวล(แม่ค้าขายปลาในตลาด) ‘ปาน’ ได้รับมอบหมายจากคุณพระนพ ให้ตรวจตราว่าชาวบ้านถูกเอารัดเอาเปรียบหรือไม่ ทางที่จะรู้ได้กว้างคือต้องเข้าไปที่ตลาด เพราะว่ากันว่า ‘ปากตลาด’ มีอะไรก็พูดหมด ‘นวล’ แม่ค้าขายปลา เกิดเป็นคนจนยังไม่พอ ยังจะถูกย่ำยีจากนายเงิน ในเมื่อขายปลาผ่อนที่นาไม่ไหว นวลจึงคิดขายตัวเองเพื่อให้ได้เงินมากขึ้น แต่คนซื้อนี่สิ เลือกได้หรือต้องจำใจขาย เมื่อกลิ่นคาวปลาหอมหวนจนใจชายระส่ำ

รักคืออะไร??? คือการยอมให้เขาทำร้ายจิตใจ ยอมเป็นคนไร้ค่า ที่เขาจะทำอะไรก็ได้ใช่หรือเปล่า

หนึ่งคนเฝ้ารอและรักษาคำมั่นสัญญา หนึ่งคนละเลยจนหลงลืม เพราะถูกบังคับให้แต่งงานแค่ผูกพันธะ และมีลูกด้วยกันให้มันจบ ๆ ไป 'เหมือนมือที่สาม แต่จะเรียกอย่างนั้นได้ไงในเมื่อมือที่สามอย่างเขาต้องมานั่งสมเพชตัวเองอยู่แบบนี้' 'แต่งกันรอวันหย่าสิเป็นภาพที่ชัดเจนมากกว่า' 'แค่ให้มันจบ ๆ ไปตามที่พวกผู้ใหญ่ต้องการ' 'ทั้ง ๆ ที่เขามาก่อน แต่ทำไมถึงต้องมาอยู่ในสภาพนี้' นิยายเรื่องนี้เป็นแนวคลุมถุงชน ดรามา รักสามเส้า พระเอกมีคนรักอยู่แล้วแต่ต้องถูกบังคับให้แต่งงาน เพราะฉะนั้นบางฉากบางตอนจะมีการบรรยายถึงการนอกกายและนอกใจ ในส่วนของการนอกกายนั้นจะไม่เขียนบรรยายชัดเจน เพียงแต่ให้เป็นไปตามบริบท ฉากการมีเพศสัมพันธ์ (NC) จะมีระหว่างพระเอกกับนายเอกเท่านั้น

แนวคิดเรื่องราวความรักที่ซับซ้อนและอบอุ่น เรื่องย่อ: พิมพ์ หญิงสาวผู้ร่าเริงและแข็งแกร่ง ต้องเผชิญกับการต่อสู้กับโรคหัวใจตั้งแต่เด็ก เธอพยายามใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด แม้จะรู้ว่าโรคนี้คุกคามชีวิตเธออยู่เสมอ จนกระทั่งได้พบกับ หมอชานนท์ แพทย์หนุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจ ซึ่งดูเหมือนจะเย็นชา แต่กลับซ่อนความอ่อนโยนเอาไว้ภายใน ตัวละครหลัก: * พิมพ์: หญิงสาวร่าเริง มีความฝันอยากเป็นนักเขียนนิยายเล็กๆ เป็นของตัวเอง แต่โรคหัวใจก็เป็นอุปสรรคสำคัญในชีวิต * หมอชานนท์: แพทย์หนุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจ ดูภายนอกเย็นชา แต่ภายในใจกลับอ่อนโยนและมีความรับผิดชอบสูง #ติชมกันได้นะค่ะ ฝากติดตามผลงานเรื่องนี้นะคะกดหัวใจ ขอบคุณค่ะ

“ดึกแล้วเรารีบขึ้นข้างบนกันดีกว่า” “จะพาดาวไปไหนคะ” “ไปนอนไงครับ” “แต่นี่เลยห้องดาวแล้วค่ะ” “คืนนี้นอนห้องพี่” “แต่...อื้อ” เมื่อนักธุรกิจหนุ่มหล่อ รวย ทำงานเก่ง ใช้ชีวิตโดดเดี่ยว กับมรดกมหาศาลที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ ความเพียบพร้อมทั้งหน้าตาและฐานะทำให้เป็นที่หมายตาของเหล่าสาวๆ แต่เขากับสนใจเพียงแต่งาน งาน และงาน เท่านั้น จนได้มาพบกับเธอ... สาวน้อยขี้อ้อนที่มาพร้อมความสดใส เข้ามาป่วนจนชีวิตของเขาเปลี่ยนไป ด้วยความเป็นคนหัวขบถนิดๆไม่ยอมใครยิ่งทำให้เธอดูน่าสนใจ ชีวิตของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย เขาจึงต้องปกป้อง หญิงสาวที่ตกหลุมรักตั้งแต่พบเธอครั้งแรก ถึงการพบกันจะไม่ได้สวยงามนัก แต่นั่นกับเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวมากมายที่ทำให้ทั้งสองคนได้มารักกัน

เทียร์ถูกเพื่อนสนิทกับคนรักหักหลัง แต่เธอก็ยังทำเป็นเข้มแข็งแล้วไปงานแต่งของพวกเขาอย่างไม่ยี่หระ ท่ามกลางสายตาเห็นอกเห็นใจของทุกคน เธอดื่มจนเมามาย และตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของไรวินท์ หนึ่งในผู้บริหารหนุ่มสุดฮอทของบริษัท แต่เขากลับบอกเธอว่าไม่อะไรเกิดขึ้น ไม่รู้ว่าเพราะรู้สึกเสียหน้า หรือเป็นเพราะว่าเขามีเสน่ห์เกินต้าน เธอถึงได้ถามคำถามยัวยุเสือร้ายที่หลับใหลอยู่ให้ตื่นคืนมา ทำให้ชั่วคืนที่เธอน่าจะต้องนอนเศร้าเดียวดาย กลายเป็นค่ำคืนอันเร่าร้อนดุจเพลวเพลิง... เพียงชั่วคืน และเรื่องรักสุดวาบหวิวที่ทำให้หัวใจเร้าร้อน

“คุณจำคำพูดของตัวเองไม่ได้เหรอคะ ตอนที่พูดกับเพื่อนคุณบอกว่ายังไง ถ้าม่านท้องขึ้นมาคุณจะหย่ากับม่าน และสัญญาของม่านกับคุณมันก็สิ้นสุดลงแล้วด้วย” “ม่าน…” เพียงเขาอ้าปากเรียกชื่อเธอ ม่านทิวาก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่ยอมให้โอกาสคนใจร้ายอย่างเขาได้พูดอธิบายสักคำ “ที่คุณทำไปทั้งหมดก็เพราะต้องการแก้แค้นให้ยัยวิเจ็บใจแล้วก็เอาชนะเดิมพันเพื่อนของคุณ” เธอยอกย้อนเสียงราบเรียบ แต่มันกลับบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มจนเจ็บปวด “ฉัน...” รณพีร์กำลังจะเอ่ยค้าน แต่ก็ถูกม่านทิวาพูดดักคอเอาไว้เสียก่อน “อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะคะ เพราะการหลอกลวงให้ ผู้หญิงคนหนึ่งรักคุณจนหมดใจ แต่คุณกลับตอบแทนเขาด้วยความเจ็บช้ำ มันจะทำให้ ผู้หญิงคนนั้นหมดความหวัง ความศรัทธา ความเชื่อใจในความรักจนหมดสิ้น” เสียงสั่นเครือของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มอยากจะกอดปลอบ แต่เธอคงไม่ต้องการ “ม่าน...ฉันขอโทษ”