รักสามเส้า

ริน หรือ ภวริน ฉันคือผู้หญิงขายตัว มันหน้ารังเกียจใช่ไหม หึ...ใครๆก็บอกว่าฉันมันหน้ารังเกียจ แต่ไม่เคยมีใครถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวแบบนี้ โลกนี้มันชั่งไม่มีความยุติธรรม "เอาเงินไปแล้วถอดเสื้อผ้ามึงออกซะ" "แต่นี่มันห้องน้ำมหาลัยนะ" "กูไม่สน" ฉันทำท่าคิดก่อนจะหยิบเงินเอามาใส่กระเป๋าแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนหมด "จัดการมันให้กูหน่อย" พี่ซันควักท่อนเอ็นออกมาแล้วรูดขึ้นลงตรงหน้าฉัน ฉันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าเป้าพี่ซันแล้วเอามือไปจับท่อนเอ็นของพี่ซันแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นก็ใช้ปลายลิ้นแตะตรงปลายหัวเห็ดสีชมอ่อนเลียวนไปมาสามสี่รอบ ก่อนที่จะอมลงไปจนมิด "อ๊า~แบบนั้นริน...ซี๊ด~" พี่ซันรวบผมฉันขึ้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

เมื่อความรักไม่เคยอยู่ในแผนของเธอและเขา แต่เมื่อแม่ๆ จัดนัดบอดให้ เรื่องราวสุดวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น งานนี้เธอและเขาจะใจแข็งให้กับความรักท่ามกลางแผนสร้างความใกล้ชิดมากมายของคนรอบข้างที่อยากให้ทั้งสองเคียงคู่กันได้อย่างไร ใครจะถอยก่อนกันนะ ระหว่างกองเชียร์กับเธอและเขา เอาใจสู้ฝ่ายไหนดีค่ะ

ด้วยความที่.. แคนดี้ อกหักจาก ฟีเวอร์ อดีตคนรักเก่า ทำให้เธอกินย้อมใจไม่หยุดยั้งจนน้ำหนักพุ่งทะยาน อาชีพเก่าเป็นนางแบบ ปัจจุบันใช้เงินเก็บจนแทบเกลี้ยง จู่ๆ เธอไปงานแต่ง ทราย เพื่อนสาวคนสนิท ได้พบกับ โคล่า เพื่อนเก่าที่เคยแอบชอบเธอมานานหลายปี ทั้งคู่ไปดื่มสังสรรค์ และนั่นคือจุดเริ่มต้นเรื่องราวที่เปลี่ยนชีวิต ความหรรษาไม่จบแต่เพียงเท่านั้น เธอโดนคนรังแกบ่อยมากทั้งที่เป็นคนจิตใจดีมาตลอด โชคดีที่มีเขาคอยปกป้อง และมีคนแอบช่วยเหลือเธออย่างไม่คาดคิดด้วย..

เขาที่ดีกับทุกคน....ยกเว้นเธอ เพราะเธอ....มันผู้หญิงไร้ศักดิ์ศรี!

"รอวันที่ 'รุ้งอ้วน' จะเชื่อมแผ่นดินและผืนฟ้าไว้ด้วยรัก" ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ฝันว่าได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อตื่นก็พบว่าฝันเป็นจริง เธอคือ ‘อิงฟ้า’ เด็กในปกครองของเขาเอง ไฟโกรธโชนแสงพร้อมกับไฟราคะโลดแล่น เมื่ออิงฟ้าทำงานแต่งของเขาล่มไม่เป็นท่า วางแผนให้คู่หมั้นของเขามาเห็นฉากร่วมรักอัปยศ เธอต้องชดใช้อย่างสาสม! อยากเป็นเมียฉันนักใช่มั้ย! ได้!! ‘เมียเก็บ’ เท่านั้นที่เธอจะได้เป็น อิงฟ้าจะได้รู้ว่าอย่าคิดมาเล่นกับไฟ คนอย่างเขา ดีมาดีตอบ แต่ถ้าร้ายมา เขาจะร้ายกลับไปเป็นร้อยเท่า “ปล่อยฟ้านะ! ปล่อย!” “ทำไม! ทีอยู่กับผัวทำสะดีดสะดิ้ง ทีอยู่กับชู้ สั่นสู้ไม่ถอย ร่าน!” “ใช่! ฟ้าร่าน! รู้อย่างนี้แล้วอาภพจะมายุ่งกับฟ้าทำไม ปล่อยฟ้า! อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ปล่อย! อยากมากก็ไปหาผู้หญิงไม่ร่านของอาภพ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงร่านๆ อย่างฟ้า ปล่อยนะ! ปล่อย! ปล่อยฟ้า!”

คนอย่างอีแอมแปร์ ถ้าอยากได้ใครแล้วก็ต้องได้ ฉายาของฉันคือ 'อีแอมร้อยผัว 'มันก็ไม่แปลกที่ฉันจะได้ฉายานี้มา ก็ฉันขายตัวหนิ แต่นั้นมันเป็นแค่อดีตที่มันเลวร้ายสำหรับฉัน ปัจจุบันฉันเลิกขายตัวแล้ว เพราะเจอรักแท้ 'เจ้าป่า' ฉันจะเอาพี่มาเป็นผัวฉันให้ได้คอยดูสิ ความรักของฉันมันต้นเริ่มขึ้นตั้งแต่วันนั้น ฉันโดนโจรกระชากกระเป๋า แล้วพี่ป่าก็คือคนที่วิ่งสี่คูณร้อยไปเอากระเป๋ากลับมาให้ฉัน พร้อมกับกระทืบไอ้โจรคนนั้นจนน่วม ฉันยืนมองพี่ป่าที่กำลังกระทืบไอ้โจรนั้นอย่างชื่นชม จู่ๆ ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เหมือนฉันมองเห็นแสงออร่าพุ่งออกมาจากตัวเขา พี่ป่าเดินกลับมาหาฉันพร้อมกับกระเป๋าของฉันที่ไอ้โจรคนนั้นกระชากไป "อ่ะ ทีหลังก็เดินให้มันระวังๆ คนสมัยนี้ยิ่งไว้ใจไม่ได้" ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งตึงมองมาที่ฉันเหมือนกำลังดุฉันอยู่ "ป่าจ๋า^_^" "อะไรของมึง" "สนใจมาเป็นผัวหนูไหม ทดลองเอาฟรีสามเดือนก่อนก็ได้ นะๆ" พี่ป่าขมวดคิ้วมองฉันอย่างแปลกใจ แล้วก็เอากระเป๋ายัดใส่มือฉันก่อนจะรีบเดินหนีฉันไป ทั้งที่รู้จักกันมาเป็นปี ทำไมฉันถึงพึ่งมาชอบเขาเอาตอนนี้นะ หลายวันผ่านไป..... "ป่าจ๋า" ฉันเรียกชื่อเขาเสียงหวาน พร้อมกับเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขาฉันโน้มตัวลงให้เขาได้มองเห็นน่าอกตู้มของฉันได้เต็มตา แต่!! คนตรงหน้าฉันกลับไม่สนใจ เขาทำเมินไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองฉันเลยสักนิด นมอยู่ตรงหน้าไม่คิดจะมองเลยรึไง เป็นเกย์ไหมวะเนี้ย!! "ออกไป!! กูจะทำงาน" น้ำเสียงเย็นชาพูดสั่งฉัน "ทำไมป่าไล่แอมแบบนี้ละ หื้ม ไม่น่ารักเลยนะ^_^" "มึงนี่มียางอายบ้างไหมวะแอม ออกไปกูรำคาญ" "ขอเอาทีนึงแล้วแอมจะกลับ^_^" ฉันพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้พี่ป่า

"อย่ายุ่งกับผู้หญิงของกู" "ทำไมจะยุ่งไม่ได้ ก็นั่นเมียกู!" รักครั้งใหม่กำลังจะไปได้ดี...แต่รักครั้งเก่าที่ยังลืมไม่ได้กลับตามราวีไม่เลิก ...ถ้าเป็นคุณล่ะ...คุณจะเลือกใคร?

“มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องเลือกคุณ!” หากจำไม่ผิด เด็กคนนี้ไม่ได้มีเชื้อสายเจ้า หล่อนเป็นเพียงหลานสาวของนายปราบลูกหนี้ของเขาเท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบกับสิตาแล้ว ผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่เขาอยากจะได้ไปเป็นแม่ของลูก

บุษบันเป็นแค่...เหยื่อ หล่อนถูก ผู้ชายสองคนรุมยื้อแย่ง... แต่ละคนเข้ามาในชีวิตเธอ เพราะต้องการแค่...ความสาว เธอถูกด่าจากคนรอบตัวของเขา กลายเป็นอาหารปาก แบบไม่สามารถโต้แย้งได้ ‘เมียเก็บ’ ผู้ชายคนหนึ่งคุยโอ่ ว่าเธอเป็นแค่นั้นสำหรับเขา ‘ผู้หญิงกากี’ คือคำด่าของใครหลายคน รวมทั้งผู้ชายอีกคนหนึ่งด้วย ถึงบุษบันจะจน เธอเป็นแค่หลานสาวคนใช้ในบ้านของคนร่ำรวย แต่เธอก็ไม่ได้อับจน ถึงขนาดต้องยอมลดศักดิ์ศรีทิ้งนี่ หญิงสาวเชิดหน้าสู้ แม้จะถูกรุมประณาม จนวันหนึ่ง ความดีของเธอก็พิสูจน์ให้หลายคนรู้ บางครั้งลมปากของผู้ชายคนหนึ่ง ก็บิดเบือนความจริงได้เหมือนกัน เพราะเขาแค่พูดปดให้ตัวเองดูดี...แต่มันคือหายนะของผู้หญิงคนหนึ่ง...