รักสามเส้า

กวินมีเมียน้อยทั้ง ๆ ที่มีลลิตาเป็นภรรยาอยู่แล้ว ทั้งคู่แต่งงานกันได้ 5 ปี แต่ฝ่ายชายกลับเปลี่ยนไป เขามีผู้หญิงคนอื่น ๆ อยู่ตลอด ลลิตาจับได้แต่ก็ยอมให้อภัยเพราะรัก เธอยังคงรักเขา เขาคนนั้นที่เป็นสามี สามีผู้ไม่เคยรักเธอแม้แต่สักเศษเสี้ยวหนึ่งของผู้หญิงที่เขาแอบเอาไว้

เผิงฟู่หลิน บุตรสาวราชครูเผิงผู้ยิ่งใหญ่ นางทั้งรูปงาม ทั้งเพียบพร้อมด้วยความสามารถ แต่ผู้คนกลับตราหน้าว่านางเป็นคุณหนูใจโฉด ทั้งร้ายกาจ ทั้งเอาแต่ใจ ในเมื่อนางรักมั่นทั้งหัวใจ แต่กลับได้รับเพียงความว่างเปล่า เช่นนั้นนางจะหันหลังให้บุรุษทุกคน....

เมื่อความรักมันต้องพังลง 'เพราะตัวของเธอเอง' 'เธอ' ถึงต้องยอม 'เขา' อยู่ร่ำไป แต่ใครจะรู้ว่า เหตุผลที่ต้องเลิกกันนั้นมันไม่ใช่ 'เธอ' แต่มันเป็นใครอื่นที่เธอเรียกว่า 'เพื่อน...' ---------------------- แม้ภายในใจจะบอบช้ำเพียงใดกับการปฏิเสธของเขา แต่เธอก็พยายามที่จะยิ้มออกมา เรียวแขนเล็กค่อย ๆ คลายออกจากลำคอแกร่งก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบสายตากับดวงตาคมที่มองหน้าเธอไม่ละสายตาเช่นเดียวกัน “เวลาเหนือมีอะไรกับเฌอรีน เหนือป้องกันหรือเปล่า” เสียงเล็ก ๆ ของเธอมันทำให้เขาหงุดหงิด พระพายจับชายเสื้อยืดของตัวเองก่อนจะถอดออกอย่างอ้อยอิ่ง “กลัว? กูต่างหากที่ต้องกลัว” “พายไม่ได้ทำอะไรกับใครมาเหมือนเหนือสักหน่อย” เธอพูดเสียงเบา ๆ พร้อมกับฝ่ามือบางที่ยกขึ้นปลดตะขอบราเซียร์สีหวานออก มีผลให้หน้าอกอวบอิ่มเกินขนาดดีดเด้งออกตามแรงโน้มถ่วงทันที พรึ่บ! พระพายยกฝ่ามือขึ้นกอบกุมความอวบอิ่มนั้นไว้ในอุ้งมือเมื่อถูกสายตาคมหลุดโฟกัสมองมันอย่างลืมตัว หมับ! “อ๊ะ!”

นิยายพีเรียดอีโรติก ความปรารถนาไม่ปรานีใคร นาย บ่าว ไพร่ หรือว่า ทาส หากตกอยู่ในวังวนแห่งดำฤษณาแล้วนั้น ไม่แคล้วจะตกเป็น ‘ทาสพิศวาส’ เท่าเทียม

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”

พี่ชายถูกสังหาร มารดาถูกวางยาพิษ ตัวนางเองถูกบังคับให้แต่งงานกับคนเสเพล และเพื่อช่วยให้มารดาฟื้นจึงจำยอมแต่งกับคนเสเพลคนนั้น หลังจากคืนนั้นที่นางเมาแล้ว....เขาทั้งคืน สามีเสเพลก็เปลี่ยนไป เรื่องนี้มาในแนวดราม่าโรแมนติก นางเอกมีปัญหาชีวิตครอบครัว ได้แต่งงานกับพระเอก ต่างคนต่างไม่เต็มใจแต่ง แต่มีเหตุการณ์ให้มาโบ๊ะบ๊ะกัน ปมไม่เยอะมาก จบสุขนิยมค่ะ

“ไปรับน้องสิแทน” แทนคุณเลื่อนสายตามองไปทางบันได พบกับเจ้าสาวของตัวเองที่กำลังก้าวขาเดินลงมา วันนี้เธอดูสวยสะดุดตาเป็นพิเศษ แต่สุดท้ายสายตาเขากลับหลุดโฟกัส มองไปที่พี่สาวของเธอแทนอย่างไม่สามารถห้ามได้ “น้องสวยจนอึ้งไปเลยใช่ไหมล่ะ” เสียงเอ่ยแซวของผู้เป็นแม่ทำให้แทนคุณหลุดออกจากภวังค์ความคิด สาวเท้าเดินตรงไปหาเจ้าสาวทันที โดยไม่ได้ต่อบทสนทนากับผู้เป็นแม่ “ฝากน้องด้วยนะแทนคุณ” วิจิตตรานำมือลูกสาววางบนฝ่ามือใหญ่ ส่งต่อให้เป็นหน้าที่ของเจ้าบ่าว “ครับ” มาริษาช้อนตาขึ้นมองสบตากับแทนคุณเพียงครู่ ก่อนจะเป็นฝ่ายหลุบตามองต่ำอย่างเขินอาย สาวเท้าเดินไปเข้าพิธีพร้อมผู้ชายที่แอบรักมานาน แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นเรื่องจริง ที่เธอและเขาได้แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกัน

นางหลงรักองครักษ์ข้างกาย ร้องขอบิดาจนได้หมั้นหมายกัน ไม่สนว่าเขาไม่ได้มีใจให้นาง นางถูกคนร้ายจับตัวไป พยายามร้องเรียกให้เขาช่วย แต่เขาไม่หันมามองนางเลยสักนิด สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่จ้าวฉู่หรันน้องสาวต่างมารดาของนาง " ข้าหายไปเจ้าไม่สนใจตามหา แต่ไปดูแลฉู่หรัน ตกลงเจ้าเป็นองครักษ์ของข้าหรือของนางกันแน่" " หวังจื่อเย่ ในเมื่อเจ้าอยากดูแลฉู่หรันมากขนาดนั้น งั้นข้ายกเจ้าให้นาง ไม่ใช่แค่ฐานะองครักษ์แต่รวมถึงฐานะคู่หมั้นด้วย" ผ้าม่านเปิดออกพร้อมชายชุดดำที่คลุมหน้าเห็นแต่ลูกตา นางยกเท้าจะถีบ เขาจับเท้านางไว้เข้ามาประชิดตัว เอ๊ะ ทำไมคุ้นๆ " เจ้า ไอ้โจรบ้ากาม" " ข้าเอง" " เจ้าจะพาข้าไปไหน" " รังของเรา" " รัง รังโจรหน่ะรึ" ฮ่าวหยูยิ้มแป้นพยักหน้าหงึกหงัก

หลิงอี้หรานถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาสามปีเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่คร่าชีวิตคู่หมั้นของอีจินลี่ชายผู้ร่ำรวยที่สุดในเมืองเฉิน เมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุก อี้จิ่นหลีเกิดสนใจเธอขึ้นมาด้วยเหตุผลใดบางอย่าง เธอคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอร้องเขา “อี้จิ่นหลีปล่อยฉันไปได้ไหม?” เขาแสยะยิ้มและพูดว่า “น้องสาว ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไป” ว่ากันว่าอี้จิ่นหลีไม่แยแสหรือสนใจใครสักคนและทุกๆคน แต่ด้วยบางเหตุผลเขาทำทุกอย่างเท่าที่เขาจะทำได้เพื่อเอาใจคนงานสาวสุขาภิบาลผู้ซึ่งอยู่ในคุกตลอดสามปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามความจริงจากอุบัติเหตุในปีนั้นได้ปล้นความรักทั้งหมดของเธอที่มีให้กับเขาแล้วเธอก็วิ่งหนีไป หลายปีต่อมา เขาขอร้องเธอขณะที่อยู่บนพื้น “อี้หราน ตราบใดที่เธอกลับมาอยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ” เธอเพียงแค่จ้องมองไปที่เขาอย่างเยือกเย็นและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ก็ไปตายซะ”

'คริส’ นักร้องหนุ่มลูกครึ่ง หล่อ ล่ำกระแทกใจ จนสาวๆ อยากให้คริสมากระแทกใส่แรงๆ แต่มันติดที่ว่าคริสมีเมียแล้วน่ะสิ แล้ว ‘ผึ้ง’ ก็ไม่นิยมใช้ของร่วมกับใครซะด้วย คริสเลยต้องอยู่กับความช้ำเพราะผึ้งหนีไป แต่เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง คริสก็พร้อมจะทำทุกทางให้ ‘เมียเก่า’ กลับมาเป็น ‘เมีย (ไม่) เก่า’ ของเขาให้ได้ เพราะรู้แล้วว่าการร่วมรักจะสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อได้ร่วมกับคนที่รักเท่านั้น