วัยรุ่น

หัวใจไม่ได้มีไว้ให้ใคร ปากร้าย ปากหนัก ไม่สนใจใครหน้าไหน คะนิ้ง สาวน้อยเฟรชชี่นิสัยตรงไปตรงมา ต้องพบกับโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยเพื่อนใหม่ เสียงกรี๊ดจากนักศึกษาหญิง และ... "พี่โซล" หนุ่มวิศวะสุดฮอตที่หล่อจัดระดับเทพบุตร จนใครๆ ก็อยากตกเป็นของเขา! แต่สำหรับคะนิ้ง... ไม่ใช่แค่ไม่อิน ยังงงว่านี่มันอะไรกันนักหนา จนกระทั่งจู่ๆ เพื่อนสาวตัวแสบอย่าง กัสจัง ตะโกนบอกคนทั้งโรงอาหารว่า "คะนิ้งมันชอบพี่โซล!" เรื่องเลยไปกันใหญ่! และเมื่อพี่โซลหันมาด้วยสายตาเย็นชาราวกับน้ำแข็งไซบีเรีย พร้อมกับ คำพูดสุดเจ็บว่า “ถ้าที่บ้านมีกระจก ก็ลองกลับไปส่องหน้าตัวเองดูใหม่ หน้าอย่างกับปลาปักเป้า” อะไรจะปากดีขนาดนั้น!? จากคำพูดแสนแทงใจ คะนิ้งเลยปักธงทันทีว่า "ผู้ชายแบบนี้ ต้องโดนเอาคืน!"

“พี่ไม่คิดที่จะชอบเธอหรอกนะ! พี่ไม่ชอบคนอ้วนน่ะเข้าใจไว้ด้วย ลองคิดดูสิว่าจะหน้าอายแค่ไหนที่ต้องเดินคู่ไปกับคนอ้วนๆแบบเธอ พี่ทำใจยอมรับไม่ได้หรอกนะ”

เธอมีความสัมพันธ์แบบ ‘วันไนท์สแตนด์’ กับลุงรหัสของตัวเอง และไม่รู้ว่ามันจะจบลงตรงไหน ถึงมันจะแซบนัว แต่เรื่องนี้โคตรผิดผี

พี่ขุน และน้องหมูแดง พระเอก-นางเอกที่สุดจะน่ารักน่าหยิก ภายใต้รั้วมหาวิทยาลัย ฉายาแต่ละอย่างที่พี่ขุนตั้งให้น้องหมูแดงของเราวอนโดนหยิกตลอด หมูปีศาจบ้าง หมู ๆ ทั้งที่คนเขาชื่อหมูแดง แต่ถึงพี่เขาจะกวนแต่คลั่งรักน้องหมูสุดหัวใจ สกินชิพขั้นสุด ตำแหน่งผัวของน้องหมูต้องเป็นของพี่เท่านั้น

"อยากลืมเขาไม่ใช่เหรอ" เขาขยับเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนรินรดลงบนแก้มของฉัน "ชอบฉันสิ..แล้วฉันจะทำให้เธอลืมเขาเอง" *************************************** ไม่มีนอกกายนอกใจ เรื่องของต้าร์ วิศวกรรมโยธาปี 4 เพื่อนในกลุ่ม เสือ ไฟ เพทาย ต้าร์ โซ่ นักรบ ไนต์ *************************************** #ต้าร์ไม่อ่อนโยน ️Trigger Warning️ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงมีการใช้ภาษาคำพูดหยาบคาย มีบรรยายฉากอีโรติกมีการบรรยาฉากการทำร้ายร่างกาย Sexual harassment คุกคามทางเพศ Dub-con sex scenes มีฉากร่วมเพศแบบภาวะจำยอม

"พี่ไคท์ต้องการหาเพื่อนนอนเหรอคะ" "เราคิดว่าไง" "พี่ไคท์หาคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอคะ ขิมไม่มีประสบการณ์ คงทำให้พี่ไคท์พอใจไม่ได้" "พี่ไม่ติด พี่สอนเราได้" "..." "ถึงเราไม่คิดจะเปิดใจให้ใคร แต่การมีคนคอยรับฟังปัญหา มีคนกินข้าว ดูหนัง หรือทำอะไรในสิ่งที่เราชอบด้วยกันก็ดีไม่ใช่?" "ค่ะ" เหมือนกับความรู้สึกแรกเริ่มตอนที่นทีเข้ามาทำความรู้จักกับเธอเลย ตอนนั้นเธอแค่ต้องการคนแก้เหงา ด้วยความที่เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงมีคุณสมบัตินั้น "แล้วพี่ไคท์จะได้อะไรจากการทำแบบนี้" "ได้เรา" "อ้อ" "หมายถึงได้อยู่กับเรา" "สองประโยคนั้นความหมายมันต่างกันมากนะ" เพลงขิมหัวเราะเมื่อเขาแก้ไขประโยค "ไม่ต้องแก้ตัวก็ได้ค่ะ"

“เข้ามาในนี้ได้ยังไง” “ไม่บอก” มะปรางกระโดดลงจากโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม เด็กสาวยิ้มแป้น เพราะการที่ได้รู้ความลับของเตชินมันทำให้เธออารมณ์ดี “อะส์!” คนตัวเล็กอุทานเสียงหลงเมื่อถูกแขนแกร่งรั้งเอวคอดเอาไว้ “เฮียจะจัดการปิดปากคนที่รู้ความลับของเฮียยังไงดีนะ” เตชินเอ่ยกระซิบกระซาบเสียงเบาที่ข้างกกหนูใบเล็ก ก่อนจะเผยรอยยิ้มชวนขนลุกออกมา “คิดว่าเฮียจะปล่อยให้หนูออกไปจากห้องนี้ง่ายๆ เหรอ”

ผูกมักเธอด้วยหนี้ก้อนโต จากที่จะปล่อยเธอไป กลายเป็นล่ามโซ่เธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน ‘ยิ่งเธอหนี ฉันยิ่งจะผูกเชือกให้แน่นจนเธอกระอัก’

"ทำไม จ้องฉันทำไม คิดว่าฉันจะรับผิดชอบหรอ ฝันไปเถอะ อ้อหวังว่าสีจากตัวเธอคงไม่ตกใส่ที่นอนฉันนะ" ไร้ซึ่งเสียงโต้ตอบจากคนตัวเล็ก มีเพียงเสียงสะอื้นน้อย ๆ ที่ลอยออกมาให้ได้ยิน

"อะไรที่เป็นของๆฉันไปแล้ว ฉันจะไม่มีทางปล่อยให้เป็นของคนอื่นเด็ดขาด!"