เข้าใจผิด

ทุกปีซานต้าจะปรากฏตัวขึ้นที่เมืองหิมะก่อนวันคริสต์มาสอีฟ 7 วัน แต่ปีนี้ซานต้ากลับยังไม่โผล่มาทั้งที่เลยมาสองวันแล้ว ขนมปังขิงจึงตัดสินใจลงไปยังโลกเพื่อตามหาซานต้า แต่ว่า...ทำไมซานต้าถึงร้ายขนาดนี้ล่ะ!

เมื่อหนุ่มเจ้าสำราญถูกจับคลุมถุงชนกับหญิงสาวที่เขาเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งโดยไม่รู้ตัว การจับผิด และสงครามประสาทจึงเริ่มต้นขึ้น พร้อมกับความลับและหัวใจที่เริ่มจะเปลี่ยนไป

งานแต่งที่แลกมาด้วยเงื่อนไข อีกฝ่ายชิงชังนางจนถึงขั้นรังเกียจ แต่ใครจะคิดว่าฮูหยินที่เขาเกลียด จะเป็นผู้ที่ช่วยเขาในวันที่ลำบาก “เจ้าแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินแม่ทัพ ต่อให้ตายก็ต้องเป็นฮูหยินของข้า!" "เมิ่งหลินอิง" บุตรสาวภรรยารองของคหบดีเมิ่งฉี ยอมแต่งงานเพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่างกับบิดาของตัวเอง "หลิวเว่ยหยาง" แม่ทัพหนุ่มของเมืองต้าเฟิง ยอมแต่งงานภายใต้เงื่อนไขเพื่อช่วยบ้านเมือง “ทำไม เจ้าตกใจอันใดกัน รีบ ๆ ดื่มสุรานี่เถอะจะได้จบพิธีเสียที” เพียงแค่ครั้งแรกที่พบกันในห้องส่งตัว นางก็รู้ได้ทันทีว่าเขามิใช่เพียงไม่ชอบนาง แต่ทว่าเขา... เกลียดนางมาก ๆ เลยต่างหาก “เจ้าฟังข้าให้ดี แม้ว่าข้าจะยอมแต่งงานกับเจ้าเพื่อผลประโยชน์ของกองทัพ แต่อย่าได้คาดหวังในตัวข้าว่าจะรักเจ้า รู้หรือไม่ว่าข้าขยะแขยงพวกเจ้ายิ่งกว่าแมลงวันที่ตอมซากศพเสียอีก นับจากนี้ไปเจ้าอยู่ของเจ้า ข้าอยู่ของข้าอย่าได้มายุ่งเกี่ยวกันอีก เข้าใจแล้วหรือไม่” ใครจะคิดว่าคำพูดที่แสนร้ายกาจนี้ เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นเท่านั้น....

‘สักวันเราจะไปอยู่ตรงนั้นให้ได้’ ‘บนป้ายใหญ่ ๆ นั่นนะเหรอ?’ ‘อื้อใช่แล้ว’ ใบตอบรับผู้ที่ผ่านเข้ารอบออดิชั่นและผ่านการคัดเลือกไปเป็นศิลปินในสังกัดมีเพียงแค่ห้าคนจากผู้สมัครนับแสน หนึ่งในนั้นมีชื่อหวังอวี้เฟิง เหลียนฟางยังจำได้ว่าในวันที่ความฝันของอวี้เฟิงเริ่มต้นขึ้น วันนั้นเขาเองก็ร้องไห้ไปมากเพียงใด ทั้งดีใจแล้วก็…สับสน ที่ตรวจครรภ์ยังกำอยู่ในมือเหลียนฟางหลบมันเอาไว้ไม่ให้เขาเห็นมันขึ้นสองขีดไม่ว่าจะตรวจกี่ครั้งมันก็ยังขึ้นชัดเจนเหมือนเดิม เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วงของอวี้เฟิง เหลียนฟางจึงโกหกไปว่าตัวเองท้องกับผู้ชายคนอื่น ไม่รู้เลยว่าคำโกหกนั้นจะสร้างบาดแผลลึกและความเคียดแค้นให้กับเขา...

“นอนกับพ่อก็นอนมาแล้วแค่นอนกับลูกอีกคนมันจะเป็นไรไป! ว่าไหม?” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน มองสำรวจเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนใต้ร่างที่นอนตัวสั่นน้ำตาไหลอาบสองแก้ม

เมื่อความสนุกคึกคนองจนทำให้ก้าวพลาดทำลายชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อผลของการกระทำเผยออกมาในรูปแบบของเด็กน้อยตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เมื่อพ่อไม่ได้รักแม่ และแม่ไม่รู้จักพ่อ เรื่องราวความดราม่าในความรักจึงเกิดขึ้น

เรื่อง “เจ้าพ่ออิทธิพล” เป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวที่ต้องทำงานอย่างหนักเพื่อแม่ขอเธอ ไม่ว่าจะงานอะไรเธอก็ทำได้หมด แต่ด้วยความที่เธอมีนิสัยเสียงดังชอบโวยวาย และไม่ยอมคน ทำให้เธอเกิดปากเสียงกับชายคนหนึ่ง แถมชายคนนี้ยังปากดีซะจนหมาในปากเธอยังต้องขอคารวะ เธอว่าตัวเองปากหมาแล้วนะแต่นายคนนี้มันปากหมาซะยิ่งกว่าเธออีกร้อยล้านเท่า! เรื่องราวจะชุลมุนวายป่วนแค่ไหนติดตามต่อในเล่มน้า รับประกับความแซ่บความแสบความปากดีของพระนางเลยค่ะ

เพราะเป็นลูกมาเฟียถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก จู่ๆ ก็ถูกแม่ตัดหางปล่อยวัดให้เผชิญชะตากรรมด้วยตนเอง เผชิญชะตากรรมไม่ว่า แต่วันแรกเธอก็ทำคนตายแล้ว เหตุการณ์ในวัยเด็กทำให้เธอไร้สติหยั่งคิด เผลอเข้าร้านหรูจนกินไวน์ราคาแพงหมดไปสองแสน แม้จะจำนำของในตัวจนหมดแต่ก็ไม่พอ เพราะกลัวว่าพ่อกับแม่จะรู้ เธอจึงเลือกใช้กายชดใช้แทน แต่ใครคิดว่าหลังจากสิ้นคิดคืนนั้น เธอก็ต้องพบปัญหาไม่รู้จบ

ซีรีส์ Bad Couple คู่ร้าย / ไขใจรัก 1. คู่ร้าย รักร้ายๆ ของ My Coulpe โปรย... เมื่อภามม์ ซีอีโอหนุ่มหล่อพ่อรวย นิสัยเอาแต่ใจ มีสัมพันธ์กับผู้หญิงไปทั่วเหมือนเด็กขาดความรักต้องการคนมาเติมเต็ม จนกระทั่งได้เจอกับ คิระ เด็กหนุ่มกำพร้าลูกครึ่งญี่ปุ่น คิระถูกลุงกับป้ายกให้ภามม์ เพื่อใช้หนี้ก้อนโตโดยไม่เต็มใจ เมื่อต้องอยู่ด้วยกันความผูกพันก็บังเกิดจนเกิดเป็นความรัก 2. ไขใจรัก โปรย... ตรีคชา : เขาจะทำยังไงเพราะจำได้ว่าเคยวันไนท์สแตนด์กับเด็กนี่ไป ไม่รู้เด็กดื้อจะจำได้ไหม แต่ที่แน่ๆ เขาติดใจเด็กนี่เข้าให้แล้วสิ! คีตา : เขาเป็นใครกันนะ ทำไมคุ้นๆ เหมือนเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน แปลกๆ สายตาก็แปลก คำพูดก็แปลกๆ การกระทำก็ยิ่งแปลก คนบ้าอะไรมาพูดกับคนไม่รู้จักกันแบบนี้เนี่ย!

ปกติคนอื่นข้ามเวลาคงได้รับมิติ พลังวิเศษ ความเทพทรูต่าง ๆ แล้วนางเล่า ไม่เห็นเป็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่านบ้าง? เท่านั้นยังไม่พอ! นางดันเข้ามาอยู่ในร่างสาวงามอันดับหนึ่ง มีสถานะเป็นถึงภรรยาของท่านแม่ทัพ ที่สามีหาได้รักใคร่ชมชอบไม่ ออกจะเกลียดแสนเกลียดเสียด้วยซ้ำไป หนำซ้ำสามีหน้าตายผู้นั้นดันมีคนที่ตนพึงใจอยู่แล้ว เช่นนี้นางจะเอาตัวรอดต่อไปในโลกที่ไม่รู้จักได้อย่างไร .......... “ไหนบอกว่าเกลียดข้านักหนา เกลียดแล้วกอดข้าทำไม ท่านกอดข้าเยี่ยงนี้มันเกลียดข้าตรงไหนกัน” นางยังคงบ่นประชดประชันไม่เลิก หลี่เหวินหลางหยัดกายขึ้นจากเตียงนอนวาดขาลงจากเตียงหันมามองนางด้วยสายตาเรียบนิ่งไร้คลื่นอารมณ์ใด ๆ “ข้าไม่รู้ ข้าติดหมอนข้าง” “หมอนข้าง?” “นี่ท่านคงไม่ได้คิดว่าข้าเป็นหมอนข้างใช่หรือไม่” ไป๋ฟางเซียนกดเสียงถาม “อืม คิด... ข้าคิดว่าเจ้าคงเป็นหมอนข้างแล้วเผลอตัวคว้ามากอดตอนหลับแน่ ๆ” ..........