รุ้งปลายเมฆ

รุ้งปลายเมฆ

last updateLast Updated : 2025-07-03
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
92Chapters
306views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อจิตรกรสาวนามว่า ปลายรุ้ง ต้องเข้ามาพัวพันกับสองหนุ่มคู่แฝดต่างขั้ว อย่าง ฆนากร กับนภวินท์ คนหนึ่งคือท้องฟ้าที่สว่างสดใส หากอีกคน เป็นดั่งก้อนเมฆดำทะมึน ที่พร้อมจะพัดพาลมพายุร้าย และสายฝนเข้าใส่ทุกคนที่ขวางหน้า เขียนรูปมาก็มาก ทว่าครั้งนี้ ปลายรุ้ง ตัดสินใจเขียนภาพในรอยจำให้ใครคนหนึ่งใหม่ เพื่อให้เขาเปลี่ยนจากเมฆหม่น กลายเป็นก้อนเมฆขาวให้ได้!! วันหนึ่ง สายรุ้งจะทาบทอ บนปลายเมฆ...

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1.

그녀의 딸이 죽었다.

하지만 그녀는 장례식도, 발인도, 평범한 묘지를 살 돈도 없었다.

그저 검은색 나무관과 유골함에 딸 연하나의 모든 걸 담았다.

장례식장의 TV에서 극도로 사치스러운 세기의 결혼식이 생중계되고 있었다. 신랑은 그녀의 전남편이자 연하나의 친아빠인 연지훈이었고, 신부는 그가 줄곧 마음에 품어왔던 첫사랑 유이영이었다.

연지훈은 마침내 소원을 이루었다.

서현주는 유골함을 안고 화장터에서 나왔다. 밖에는 비가 주룩주룩 내렸다.

화장터에서 일하는 젊은 여직원이 무언가 말하려다 망설였지만, 결국 참지 못하고 물었다.

“손님, 밖에 비가 많이 와요. 혹시 데리러 오신 분 있나요?”

서현주는 핏기없는 얼굴로 유골함을 내려다보았다.

아무도 오지 않을 것이다. 그녀의 유일한 가족은 첫사랑 여자친구와 결혼식을 올리고 있으니까. 그는 이 두 모녀에게 신경 쓸 겨를이 없는데 딸의 죽음을 알 리가 있을까?

설령 여유가 있다고 해도 결코 그녀를 데리러 오지 않을 것이다.

연지훈은 그녀를 끔찍이 미워한다.

너무 밉다 보니 그녀의 딸까지 증오했다.

며칠 전, 유이영이 차에 아들을 싣고 운전하다가 서현주와 연하나가 탄 버스를 들이받았다. 연하나는 심각한 부상을 입고 현장에서 기절했다.

서현주는 인파 속에서 연지훈을 한눈에 알아보고 구명줄이라도 잡은 듯 그에게 달려갔다.

“지훈 씨, 하나가 다쳤어요. 상태가 심각해요. 제발 우리 하나 병원으로 데려다줘요!”

하지만 연지훈은 그녀를 밀쳤다. 서현주는 머리가 땅에 부딪혔고 눈앞이 어지러웠다.

“서현주, 뻔한 연기는 제발 그만 좀 해!”

말을 마친 연지훈은 눈동자가 파르르 떨리더니 유이영의 아들을 안고 구급차로 향했다.

서현주는 머리가 어지러운 와중에도 그의 바짓가랑이를 붙잡았다. 자존심까지 다 내려놓고 비참하기 그지없었다.

“제발 부탁이에요. 하나 곧 죽을 것 같다고요! 우리 하나도 지훈 씨 딸이잖아.”

연지훈은 전혀 믿지 않고 차가운 시선으로 그녀를 째려봤다.

“몇 번을 말해? 내 생에 아이는 딱 한 명이야. 이영이가 낳아준 우리 아들.”

“너랑 하나는 필요 없어. 쓰레기라고. 아 그리고 이혼합의서 당장 가져와!”

연지훈은 그녀를 발로 걷어차고 약간의 찰과상만 입은 소년을 안고서 구급차에 올라탔다.

서현주는 마음이 재가 되어갔다. 결국 30분이 늦어서 연하나는 골든타임을 놓치고 수술대에서 생을 마감했다.

한편 연지훈이 병원까지 실어갔던 남자아이는 한창 그들의 결혼식에서 화동 역할을 하며 신랑 신부에게 결혼반지를 전달해주었다.

서현주는 차갑게 웃으며 잠긴 목소리로 말했다.

“제가 알아서 갈게요. 감사합니다.”

그녀는 거센 빗줄기 속으로 걸어 들어갔다.

여직원은 잠시 머뭇거리며 그녀의 뒷모습을 바라보았다. 쫓아가고 싶었지만 끝내 발걸음을 멈췄다.

이미 할 수 있는 최선을 다했고 이 일로 연 대표님의 심기를 건드리고 싶지는 않았으니까.

서현주는 빗속을 걸으며 외투를 벗어 유골함을 덮었다. 그녀는 몸을 앞으로 기울여서 비바람을 막아주었다.

“하나야, 엄마가 비 맞지 않게 해줄게.”

한 줄기 밝은 빛이 안개를 뚫고 눈앞을 환하게 비췄고 경적과 함께 검은색 마이바흐가 그녀 옆에 멈춰 섰다.

다만 그녀는 걸음을 멈추지 않고 억척스럽게 앞으로 나아갔다.

...

반 시간 후.

그녀와 연지훈의 신혼집, 아니 이제는 연지훈과 유이영의 신혼집으로 꾸며진 이 공간은 활기찬 분위기가 한창이었다.

엉망진창의 모습인 서현주는 거실에 서서 이 집안 분위기와 전혀 어울리지 않았다.

가정부는 심지어 그녀더러 현관에만 서 있으라고, 방금 닦은 바닥을 더럽히지 말라고 했다.

서현주는 유골함을 바닥에 내려놓고 주머니에서 푹 젖은 이혼합의서를 꺼냈다.

가정부는 합의서를 받아 들고 외투로 덮인 유골함을 발로 걷어찼다.

“이건 뭐예요? 얼른 치워요.”

외투가 스르륵 벗겨지며 유골함의 한쪽 모서리가 드러났다.

유골함의 이름을 본 가정부는 표정이 굳어버렸다.

그건 바로 서현주의 딸 이름이니까.

서현주는 외투로 유골함을 꼭 감싸고 자리를 떠났다.

한 시간 후, 근처 바닷가.

그녀는 품 안의 유골함을 꽉 안고 바닷속으로 걸어 들어갔다.

창백한 얼굴과 결연하고 단호한 눈빛으로...

“하나야, 괜찮아. 무서워하지 마. 엄마는 죽어서라도 영원히 네 옆에 있어.”

바닷물이 서서히 그녀의 머리 위까지 차올랐다.

...

결혼식장

유이영은 드레스를 갈아입고 대기실 밖으로 걸어 나왔다. 버건디 컬러의 드레스는 그녀를 꽃처럼 아름답게 물들였고 날씬한 자태를 한껏 드러냈다.

“지훈 씨, 하객들 기다리고 있죠? 얼른 함께 나가서 인사드려요.”

유이영은 연지훈에게 새하얀 손을 내밀었다.

“그래.”

연지훈은 부드러운 눈길로 그녀를 바라보며 나란히 손을 잡고 대기실을 나왔다.

갑자기 연지훈의 수행비서가 다급한 표정으로 뛰어 들어왔다.

“대표님, 서현주 씨가 바다에 뛰어들어 자살했답니다.”

뭇사람들은 표정이 굳어졌고 이때 누군가가 입을 열었다.

“여기서 무슨 서현주 타령이에요? 대표님은 이미 그 여자랑 이혼했어요. 죽든 말든 상관없으니 귀찮게 굴지 말아요. 결혼식 망칠 일 있어요?”

다만 곧이어 연지훈이 다가오며 끔찍한 얼굴로 수행비서 임지안을 쳐다봤다.

“방금 뭐라고 했어?”

그는 갑자기 차갑게 웃으며 자신을 설득하는 듯 말을 이었다.

“말도 안 돼. 현주가 또 거짓말하는 거 아니야? 그렇게 교활한 여자가 어떻게 죽을 수 있어?”

수행비서의 목소리가 약간 떨렸다.

“대표님, 정말입니다. 수색대가 방금 바다에서 서현주 씨 시신을 인양했대요. 그리고... 연하나 씨 유골함까지도...”

모든 이가 연지훈은 절대 서현주에게 흔들리지 않을 거로 믿었다. 하지만 그는 지금 표정이 돌변하고 싸늘한 시선으로 먼 곳을 응시했다.

이에 뭇사람들은 침묵하며 감히 꼼짝하지 못한 채 서로를 바라볼 뿐이었다.

오직 유이영만 쪼르르 달려와 그의 손을 잡고 애틋한 눈길로 조심스럽게 말했다.

“지훈 씨...”

뜻밖에도 연지훈은 그녀조차 외면하며 손을 뿌리치더니 밖으로 뛰쳐나갔다.

유이영은 그 순간 사색이 되었다.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
92 Chapters
ตอนที่ 1.
ตอนที่ 1.“เชิญทางนี้ค่ะ มาเลือกดูเลือกชมภาพวาดสื่อความงาม สื่อชีวิต กันได้ค่ะ สนใจภาพไหนสอบถามได้นะคะ! ”เจ้าของเสียงเชิญชวนเป็นหญิงสาวร่างเล็กในชุดกระโปรงผ้าฝ้ายสีดำ ปักลวดลายดอกไม้เล็กๆกระจุ๋มกระจิ๋มตามชายกระโปรง สวมเสื้อผ้าฝ้ายสีขาวมีสายเล็กๆผูกเป็นโบว์ตรงไหล่ เผยให้เห็นต้นคอขาวผ่องและแผ่นหลังนวล ผมยาวดำสนิทเกล้าเป็นมวยไว้ตรงท้ายทอย เสียบปิ่นปักผมทำมาจากไม้ตรงปลายมีแผ่นโลหะสีเงินรูปผีเสื้อ ห้อยสายลูกปัดแก้วหลากสี วงหน้ารูปไข่แต่งแต้มเครื่องสำอางบางเบา ริมฝีปากเคลือบลิปสติกสีชมพูระเรื่อ ดวงตากลมโตมีขนตางอนหนา ทอประกายสดใส ยามลูกค้าหยิบรูปวาดขึ้นมาดู คนขายจะบรรยายความหมายของภาพนั้นอย่างตั้งอกตั้งใจ เมื่อลูกค้าตกลงซื้อเธอจะจบการขายอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องต่อรองราคาให้ลำบากใจทั้งสองฝ่าย จัดแจงเอากระดาษหนังสือพิมพ์ห่อรูปแล้วใส่ถุงให้ลูกค้าทันทีมุมหนึ่งของร้านก๋วยเตี๋ยวที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้าม ชายหนุ่มร่างสูงเพรียวผิวขาวจัดนั่งอยู่ใกล้ทางเดิน มีกล้องถ่ายรูปซึ่งเป็นอุปกรณ์คู่กายวางไว้บนโต๊ะ ใบหน้าคมคายหล่อเหลาของเขา สะดุดสายตาของผู้พบเห็นโดยเฉพาะหญิงสาว เขาสวมกางเกงยีนส์สีซีดบริเวณหัวเข่าขาดแ
last updateLast Updated : 2025-03-04
Read more
ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.“ไปกินข้าวกันมั้ย” นภวินท์หันมาสบตาเพื่อน แววตาฉายรอยอาทร ทอดเสียงอ่อนลง “มีเรื่องคุยกับเธอเยอะเลย”ปลายรุ้งส่ายหน้า “ฉันเพิ่งตั้งแผง เอ้ย...เพิ่งจัดแสดงงาน รอขายรูปได้อีกสักสองสามรูปก่อนได้มั้ย” เธอมีข้อแม้นภวินท์ถอนใจยาว เขาเริ่มต้นเก็บภาพจากอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ ซึ่งตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ด้านหน้าศาลากลางหลังเก่า ผู้คนที่มาเยือนเมืองเชียงใหม่ต่างมาสักการะเพื่อความเป็นสิริมงคลร้านรวงที่อยู่โดยรอบลานกว้างด้านหน้าอนุสาวรีย์คึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยว พ่อค้าแม่ขาย นำสินค้าของตนออกมาวางแผงเรียงรายตลอดแนวทางเดิน ริมฟุตบาททั้งสองฝั่งเปิดให้บริการนวดฝ่าเท้าและนวดแผนไทย จากชมรมต่างๆในจังหวัดเชียงใหม่ มีนักท่องเที่ยวที่เมื่อยล้าจากการเดินชมของต่างมาแวะใช้บริการไม่ขาดสายชายหนุ่มเก็บภาพบรรยากาศตลอดทางเดินเส้นนั้นมาเรื่อยๆ ตลอดเส้นทางเป็นศูนย์รวมของศิลปินหลากหลายประเภท เช่นนักร้องเปิดหมวก นักดนตรี บรรเลงเพลงเป็นวงบ้างฉายเดี่ยวบ้าง เสียงเพลงหลากหลายดังผสมกัน จนยากที่จะจับจังหวะได้ ไม่ว่าจะเป็นเสียงกีตาร์ของนักร้องพเนจรผู้ยืนดีดกีตาร์โปร่ง ครวญเพลงที่ตัวเองแต่งเองแต่ค่ายเพลงไม่รับไปจัดทำ
last updateLast Updated : 2025-03-04
Read more
ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.ปลายรุ้งพานภวินท์ ไปหาอะไรกินตรงร้านรถเข็นขายอาหารริมฟุตบาทในตลาดโต้รุ่ง สองหนุ่มสาวจัดการกับก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่สั่งมาอย่างเอร็ดอร่อย“ร้านนี้ฉันกินประจำ แซบไหม...”ปลายรุ้งพูดไป มือก็หยิบทิชชู่มาซับเหงื่อที่ไหลซึมบริเวณจมูกโด่งเล็กไปพลาง สูดขี้มูกไปพลาง ปากอิ่มแดงเรื่อก็อ้าๆหุบๆมืออีกข้างโบกพัดไปมา เพราะความเผ็ดร้อนของอาหารรสจัด ยามนี้หญิงสาวดูร่าเริง ดวงตาทอประกายเจิดจ้าเหมือนดวงอาทิตย์ ในฤดูร้อนนภวินท์มองใบหน้าอ่อนใสกับท่าทางของเพื่อนสาวอย่างเอ็นดู สายตาแลเลยไปสำรวจทั่วร่างอย่างพินิจ เสื้อสายเดี่ยว เปลือยไหล่อวดผิวพรรณใสกระจ่างในวัยสาว พอๆกับเผยให้เห็นถึงเรือนร่างโปร่งบางแทบปลิวลมของคนสวม ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆ ทำให้คนนั่งตรงข้ามทำเสียงจิ๊กจั๊กในคอ“มองอย่างกะไม่เคยเห็น ฉันก็พอมีของดีอวดชาวบ้านเขาเหมือนกันนาโว้ย...”คนว่าแอ่นอกนิดๆ สะบัดหน้าเชิด พร้อมกับทำกะพริบตาถี่ๆ กิริยาแบบนี้เรียกเสียงหัวเราะดังลั่นจากคนดู“พอๆ เลิกเหอะมันไม่รุ่ง” นภวินท์ยกมือห้าม ขำจนน้ำหูน้ำตาไหล “คิดยังไงปลาย ถึงหัดแต่งหญิง เมื่อก่อนซกมกจะตาย หัวหูฟูดูไม่ได้”ถ้าใครเคยเห็นสภาพเดิมของปลายรุ้งเมื่อหลา
last updateLast Updated : 2025-03-04
Read more
ตอนที่ 4.
ก๊อก... ก๊อก...เสียงเคาะประตูดังขึ้นในไม่ถึงสิบห้านาทีต่อมา พร้อมกับเสียงแจ้วๆร้องเรียก“เปิดประตูหน่อย ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว!”ไม่ทันที่เจ้าของห้องจะอนุญาต ปลายรุ้งก็ถือวิสาสะเปิดประตูที่ไม่ได้ล็อคเข้ามาเสียก่อน กลิ่นสบู่กับแป้งเด็กหอมกรุ่นลอยมาก่อนตัว นภวินท์เงยหน้าจากการเช็คภาพในกล้อง เขาตาโตมองชุดนอนของเพื่อนสาว ก่อนจะหัวเราะลั่น“ฮ่า... ฮ่า... นี่แหละไอ้ปลาย ตัวจริงเสียงจริง”ปลายรุ้งในยามนี้ ต่างจากเมื่อครู่เป็นคนละคน หญิงสาวสลัดมาดสาวน้อยแสนบอบบางนุ่มนิ่มทิ้งจนไม่เหลือคราบ ร่างเพรียวบางสวมกางเกงเลสีชมพูแปร๋น กับเสื้อยืดตัวโคร่งลายจุด ผมที่เคยเกล้ามวยประดับปิ่นถูกปล่อยยาวระแผ่นหลัง ใบหน้ายามปลอดเครื่องประทินโฉมดูอ่อนใสเหมือนเด็ก ยิ่งเจ้าตัวประแป้งจนลายพร้อยไปทั้งหน้าแบบนี้แล้ว ไม่ต่างกับเด็กอนุบาลตอนอาบน้ำเสร็จ ดูกะโปโลเหลือเกิน“นี่นายยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ ไป ไป๊! ไปอาบน้ำได้แล้ว เหม็นเต่าจะอ้วกแล้ว” หญิงสาวแกล้งบีบจมูก ทำหน้าย่นนภวินท์วางกล้องคู่ใจลง “เหม็นใช่ไหม นี่แหนะ”เขาถอดเสื้อโยนโครมใส่หน้าคนว่า แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวตัวกับเสื้อนอนเผ่นแผล็วเข้าห้องน้ำไป ก่อนที่จะถูกอีกฝ่ายเอาค
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
ตอนที่ 5.
รูปภาพหลายใบวางกระจายอยู่บนโต๊ะ บนเก้าอี้มีร่างของชายคนหนึ่งรูปร่างค่อนข้างสูงนั่งอยู่ มือเรียวยาวขาวจัดหยิบรูปใบหนึ่งขึ้นมาพินิจใกล้ๆ“รูปมีเท่านี้ใช่ไหม” ชายร่างเล็กผิวคล้ำที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม พยักหน้ารับ“ครับ ตอนนี้นายนภวินท์กับแฟน พักอยู่ที่โรงแรมด้วยกัน ผมให้ลูกน้องตามประกบอยู่ วันพรุ่งนี้คงจะได้ภาพกับข้อมูลเพิ่มขึ้นครับ”ร่างสูงใหญ่ขยับลุกขึ้น หยิบรูปถ่ายใบหนึ่งขึ้นมา หญิงสาวในรูปกำลังยิ้มกว้าง ขณะกระโดดกอดคอชายหนุ่ม กิริยาของคนในรูปถ่าย แสดงถึงความสนิทสนมเกินธรรมดาของทั้งคู่“บอกคนของคุณ ให้เก็บภาพของนายนภวินท์ มาให้มากที่สุด” เขาเอ่ยจบก็หมุนกายเดินออกไปจากห้องนั้นวิชิตละสายตาจากลูกค้าคนสำคัญ เมื่ออีกฝ่ายเดินลับประตูไปแล้ว“ไม่รู้ไอ้จรัล มันตามเป้าหมายไปถึงไหนแล้ว” เขาบ่นงึมงำในคอ ขณะกดโทรศัพท์โทรหาลูกน้อง“จรัล ลูกค้าอยากได้ข้อมูลของนายนภวินท์เพิ่ม แกรีบจัดการด่วนเลยนะ ทางนั้นให้ไอ้เปี๊ยกช่วยดูให้ก่อน เรื่องนี้งานด่วนโว้ย! ถ้าอยากได้เงินเร็วก็ รีบๆเข้า แค่นี้นะ”บ้านไม้ชั้นเดียวยกพื้นสูง ทาสีขาวสะอาดตา ด้านหน้าดอกพวงชมพูเลื้อยพันซุ้มประตูทางเข้าจนเป็นพุ่มหนา บางส่วนเลื้อย
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
ตอนที่ 6.
“คืนนี้จะนอนที่นี่เหรอ...”เสียงห้าวทุ้มคุ้นหูดังขึ้นด้านหลังทำให้ปลายรุ้งสะดุ้งโหยง เมื่อหันไปมองก็พบเจ้าของเสียงยืนกอดอกพิงขอบประตู ด้วยมาดสุดเท่ห์ “วินท์ นี่นายไม่คิดว่าฉันจะหัวใจวายมั่งหรือไง เล่นย่องมาเงียบๆ” ปลายรุ้งถอนหายแรง พร้อมกับเอ็ดนภวินท์ยิ้มกว้าง ดวงตาสีสนิมเหล็กพราวกระจ่าง ทำให้ใบหน้าขาวๆนั้นชวนมอง ร่างสูงขยับเข้ามายืนใกล้ๆ“ขวัญอ่อนจริงนะแม่คู้ณ... ” เขาลากเสียงสูง มองหน้าเพื่อนสาวอย่างเอ็นดู “ แม่เขาจัดที่นอนให้แล้ว คืนนี้นอนที่บ้านฉันนะ แม่อยากคุยกับเธอ เห็นบอกว่ามีเพื่อนที่เปิดแกลลอลี่ สนใจภาพของเธอ”“เมื่อกี้ไม่เห็นป้ารจว่าอะไร แล้วใครเหรอที่สนใจงานของฉัน” น้ำเสียงของปลายรุ้ง ดูกระตือรือร้น เมื่อได้ยินว่ามีคนสนใจงานของตัวเองท่าทีนั้นเรียกรอยยิ้มจากคนส่งข่าว เธอไม่รู้ว่า ข่าวดีนี้นภวินท์กับมารดาต้องลงทุนเกลี้ยกล่อมเจ้าของแกลลอลี่ เพื่อนสนิทของคุณรจนาอยู่นาน กว่าอีกฝ่ายจะยอมช่วยเหลือ ชายหนุ่มทนเห็นเพื่อนสาว เอารูปวาดของตัวเองวางขายเหมือนแม่ค้าหาบเร่ไม่ไหว อย่างน้อยวางในแกลลอลี่งานยังดูมีเกรดกว่ามากมายนัก“ลุงอินน่ะ” นภวินท์บอกชื่อเจ้าของแกลลอลี่“อ๋อ... ลุงอินสรวง
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
ตอนที่ 7
รถกระบะคันหนึ่งแล่นมาจอดบนลานกว้างของวัด ซึ่งล้อมรอบด้วยต้นไม้นานาพันธุ์เขียวขจีแลดูร่มรื่น ชายชราร่างผอมเกร็งที่กำลังกวาดใบไม้อยู่บริเวณนั้น หันมามองผู้มาเยือนก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็นหน้าคนที่ลงจากรถ“คุณรจ กับคุณวินท์ มาหาหลวงพ่อหรือครับ”ชายชราร้องทักทายสองแม่ลูกอย่างคุ้นเคย สายตาเมียงมองไปยังหญิงสาวที่ตามมาด้วย บอกแววสงสัย เพราะไม่คุ้นหน้ามาก่อน“จ้ะ ตาเหมือน ท่านอยู่ไหมล่ะ วันนี้วันเกิดวินท์กับหนูปลาย ฉันพาลูกๆมาทำบุญวันเกิด”คุณรจนาบอก พลางหันไปมองลูกชายกับปลายรุ้ง ที่กำลังเปิดฝาท้ายรถ ช่วยกันยกสังฆทานของคุณรจนา ซึ่งเป็นถังใส่น้ำใบใหญ่ขนาดร้อยลิตร บรรจุของใช้ต่างๆ จนเต็มล้นออกมานอกขอบถัง มาวางไว้ข้างรถ ด้วยอาการเหนื่อยหอบ“ป้ารจคะ แน่ใจนะคะ ว่านี่คือสังฆทาน” ปลายรุ้งมองถังใส่น้ำใบใหญ่อย่างหนักใจหากต้องแบกกันไปถึงกุฎิของหลวงพ่อ คงไม่พ้นต้องหลังหักกันสักคน ของทำบุญวันเกิดของเธอกับนภวินท์ครั้งนี้ ป้ารจเป็นคนจัดหามาทั้งสิ้น รวมถึงอภิมหาสังฆทานถังนี้ด้วย “จะทำบุญกันทั้งที ต้องทำให้คุ้ม โดยเฉพาะหนูปลาย ไม่ได้ทำบุญวันเกิดมากี่ปีแล้วลูก ถ้าเอาของที่ทำในแต่ละปีมารวมกัน ป้าว่าน่าจะเ
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
ตอนที่ 8.
“คุณเมฆคงไม่ถูกใจของขวัญ” ขจรเกียรติเปิดฝากล่องที่วางไว้ออกดู เมื่อเห็นว่าเป็นอะไร เขาก็ส่ายหน้า “มิน่า ถึงทำท่าแบบนั้น”สุณีขยับเข้ามาใกล้ ดึงกล่องไปดูบ้าง ก่อนจะถอนใจยาวเหยียด “นายท่านก็เหลือเกิน เอามาให้คุณเมฆทำไม ไอ้รถพวกนี้” นางหยิบกุญแจรถสปอร์ต มาวางบนโต๊ะ สีหน้าเหนื่อยใจของขวัญที่สุริยะมอบให้ลูกชาย คือรถสปอร์ตคันหรูซึ่งเป็นคันที่สิบได้กระมัง นับตั้งแต่ ฆนากร โตเป็นหนุ่มมา สุริยะชื่นชอบความเร็วและเป็นนักสะสมรถยนต์คนหนึ่ง เมื่อเขาชอบสิ่งใด เขามักพยายามให้ลูกชายชอบตาม ทว่าคนเป็นลูกกลับไม่นิยมรถและความเร็ว ไม่น่าแปลกใจที่ฆนากรจะทำหน้าแบบนั้นเมื่อเห็นของขวัญ“คุณเมฆคงจะรู้ว่าของขวัญเป็นอะไร ถึงไม่ได้ทำท่าตื่นเต้น” ขจรเกียรติมองของขวัญด้วยสายตาอ่อนใจ“ใครจะตื่นเต้นไหว ก็เล่นให้รถแบบนี้ทุกปี” สุณีถอนหายใจอีกเฮือก นึกสงสารคุณเมฆของนางขึ้นมา “แล้วของขวัญจากคุณผู้หญิงล่ะ ยังส่งมาไม่ถึงหรือไง”คำถามนั้นทำให้ขจรเกียรติ ยิ้มกว้าง สีหน้าเซ็งๆเมื่อครู่เลือนหาย นั่นทำให้ผู้เป็นภรรยา มองหน้าสามีด้วยแววตาสดใสขึ้น“ตาบ้านี่! แกบังอาจแกล้งคุณเมฆของฉันเหรอ” นางตีเผียะที่ต้นแขนสามีแรงๆ “รู้ทั้งรู้
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
ตอนที่ 9.
เกือบตีสองแล้ว... นภวินท์มองเข็มนาฬิกากระดิกไปเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกหงุดหงิดใจ คืนนี้เป็นอีกคืนที่เขานอนดึก หากไม่ใช่เพราะทำงานจนเพลินเหมือนทุกคืน หรือเข้านอนดึกเพราะมัวแต่สังสรรค์กับเพื่อนฝูง แต่สาเหตุที่ทำให้เขาตาแข็งค้างแบบนี้มาร่วมชั่วโมง เกิดจากข้อความทางอีเมล์ของปลายรุ้ง นภวินท์หยิบกระดาษที่เขาปริ๊นข้อความพร้อมรูปภาพของเพื่อนสาวมาดูอีกครั้ง... สบายดีใช่ไหมวินท์ ตอนนี้ฉันอยู่ที่เชียงใหม่ ลุงอินคงบอกนายแล้วว่าฉันมาทำงานที่นี่ ฝากบอกป้ารจด้วยว่าหนูปลายของป้าสุขสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงนะ นายจ้างของฉัน ดูแลฉันดีมากๆ จนทำให้ฉันแอบรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเจ้าหญิงในปราสาทเลยแหละ อ้อ... ลืมบอกไป เจ้านายของฉันเขาชื่อ คุณสุริยะ อรรถไกร จ้า... เขาใจดีมากดูแลเอาใจใส่ฉันทุกอย่างเลย ที่สำคัญเขาเป็นโสดด้วย วินท์จะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะรับเขาไว้พิจารณาสักคน ฉันส่งรูปของเขาให้วินท์ช่วยออกความเห็น ว่าเราเหมาะสมกันดีไหม... อย่าเพิ่งบอกป้ารจนะ ว่าฉันแอบปิ๊งหนุ่ม(สูงวัย)อยู่ คิดถึงนะปลายรุ้ง...ช่างภาพหนุ่ม ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่ออ่านข้อความนั้นจบ เขามองดูรูปถ่ายของปลายรุ้งกับชายวัยกลางคนร่างใหญ่ นายจ้
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
ตอนที่ 10
คนที่กำลังถูกสองแม่ลูกเป็นห่วง ยามนี้เจ้าตัวนั่งสบายอารมณ์อยู่หน้าเฟรมผ้าใบ มือเรียวจับพู่กันปัดป่ายบรรจงแต่งแต้มสีสันบนรูป ท่ามกลางสวนสวยที่ตกแต่งด้วยพรรณไม้นานาพันธุ์ ดอกไม้หลากสีเบ่งบานอวดความงาม ส่งกลิ่นหอมกำจายไปทั่วบริเวณร่างเล็กเพรียวบางอยู่ในชุดเสื้อยืดสีสดกับกางเกงยีนส์ สีซีด มีรอยขาดปุปะอย่างเจตนาให้แลดูเป็นแฟชั่น มากกว่าจะเกิดจากการใช้งานมานาน ผมยาวถูกมัดรวบไว้ด้านหลังด้วยเชือกหนังอย่างง่ายๆ ใบหน้าเรียวงามไร้การแต้มแต่ง แม้เพียงลิปสติกก็ไม่ปรากฎให้เห็นบนริมฝีปากอิ่มเต็มนั้นแม้เพียงน้อย เสี้ยวหน้าที่โผล่พ้นผมยาวรุ่ยร่ายนั้น ดูอ่อนเยาว์จนคนมองเผลอถอนหายใจ“คุณพ่อนะคุณพ่อ แอบไปหิ้วเด็กนี่มาเลี้ยงดู ฮึ... ไม่นึกว่าจะเปลี่ยนรสนิยม มาชอบพวกติสท์ๆแบบนี้ได้”ฆนากรบ่นพึมพำในคอ ดวงตาสีสนิมยังคงมองร่างของจิตรกรสาวไม่ยอมวาง ผู้หญิงของบิดาที่เขาเคยเห็นผ่านตา ล้วนมีรูปโฉมสคราญตา ใบหน้าถูกแต้มแต่งด้วยเครื่องสำอางจนฉ่ำเยิ้ม งดงามตามแบบผู้หญิงสมัยใหม่ แต่ผู้หญิงคนนี้มาแปลกกว่าเพื่อน เธอแต่งกายด้วยเสื้อผ้าง่ายๆ หน้าตาไม่แต่งเติม ตามประสาศิลปินตามอาชีพของเธอ กิริยาขณะเขียนรูปราวกับมีความสุขก
last updateLast Updated : 2025-07-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status