โรงเรียน

“เฮียเคยได้ยินมาว่าชาววิศวะเขาเล่าลือกันว่าเกียร์อยู่ที่ใครใจอยู่ที่เธอถ้าเฮียอยากได้เกียร์ต้องทำยังไงเหรอครับ”“ต้องจีบสิค่ะ!!!”ไวมาก!!! ปากใครละถ้าไม่ใช่ฟองจันทร์คนนี่ที่ ฉันเผลอหลุดปากตอบ

ฉันแอบชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียน รุ่นพี่เป็นตัวท็อปเบอร์หนึ่งของโรงเรียนเลย ฉันต้องพยายามให้มากขึ้นเพื่อให้ได้ใจรุ่นพี่ ฉันต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยและคณะเดียวกันกับรุ่นพี่ให้ได้!! แนะนำตัวละครหลัก: แบงค์ รุ่นพี่ปี 3 คณะนิติศาสตร์ สูง ขาว ผมลองทรงสูงสีดำสนิท แถมเป็นนักร้องนำวงดนตรีที่มหาวิทยาลัย แพรว สาวน้อยปี1 คณะนิติศาสตร์ ที่แอบชอบพี่แบงค์มาตั้งแต่สมัยมัธยม เธอจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับรุ่นพี่ น้ำ คณะนิติศาสตร์ เพื่อนสนิทของแพรวตั้งแต่มัธยมปลาย แพมแพม คณะนิติศาสตร์ เพื่อนสนิทของแพรวที่พึ่งมารู้จักกันที่มหาวิทยาลัย พีท คณะวิศวกรรมศาสตร์ เพื่อนชายที่สนิทที่สุดของแพรวและอยู่ข้างบ้านแพรว ครอบครัวสนิทกันมากๆ

คำว่า รู้สึกดี กับ คำว่า รัก ความหมายเหมือนกันหรือเปล่านะ "คุณยูเคยรักมะลิบ้างไหมคะ" "ฉันรู้สึกดีกับเธอ" ********* มะลิ เธอคือลูกสาวของแม่บ้านในบ้านของเขา เขา ภรัณยู ผู้เป็นเดือนของมหาวิทยาลัย เขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว แต่คนนั้นไม่ใช่เธอ ความสัมพันธ์ต้องห้ามเกิดขึ้นในคืนหนึ่ง แต่สัมพันธ์นั้นยังคงอยู่เรื่อยมา มีแค่เขากับเธอเท่านั้นที่รับรู้ เธอหวังว่าเขาจะรักเธอในสักวัน สักวัน...ที่อาจไม่มีอยู่จริง ------- รักต้องห้ามของลูกชายเจ้านายกับลูกสาวแม่บ้าน ไม่มีนอกใจนอกกาย จบสุขนิยม ขมบ้างช่วงแรก แต่รับรองผ่านไปแล้วเบาหวานจะถามหา

เมื่อเขาต้องการหานางแบบมาเป็นนางกินรีแสนสวย ด้วยความแอบชอบ เธอเลยยอมสมัครไปเป็นนางแบบแล้วยอมไปนอนกางเต็นท์ค้างคืนในป่ากับเขาสองคนเพื่อรอถ่ายแบบ แต่กว่าที่เขาจะถ่าย นางกินรีก็โดนเช็คของไปถึงไหนต่อไหน

"ป้า" "ฉันอายุแก่กว่านายแค่สี่ห้าปีเองนะขอร้องอย่ามาเรียกป้าฉันไม่ชอบ"   "เอาน่าเรียกแบบนี้แล่ะน่ารักดี"   "น่ารักบ้าน่ารักบออะไรใครมาได้ยินจะหาว่าฉันแก่"   "แต่ป้าก็แก่กว่าผมจริงอ่ะ ไม่ต้องอายหรอกผมยังไม่อายเลยที่ม่เดินซื้อของกับป้า"   "แล้วใครใช้ให้มาไม่ทราบ"   "ไม่มี อยากมาเอง เออนี่...ป้าถามจริงเหอะอายุยี่สิบกว่าแล้วยังไม่มีผัวอีกเหรอ เอ....หรือไม่มีใครเอา"   "กรี๊ดดดด ไอ้เด็กปากเสียนิสัยไม่ดี"   "อ้าว ผมถามก็มาหาว่าผมปากเสีย รับความจริงไม่ได้เหรอป้า"   "ฉันจะมีผัวหรือไม่มีผัวมันก็เรื่องของฉันไหม"   "ผมแค่สงสารกลัวของๆป้าจะไม่ได้ใช้งานเอางี้มั้ยผมจะยอมลดตัวมาเป็นผัวคนแรกให้ป้าเองดีมั้ย ป้าจะได้เปิดประสบการณ์ที่จะจำไม่รู้ลืมเลย^_^"   "กรี๊ดดด"   "ป้าอย่ากรี๊ดดังดิเห็นไหมคนหันมามองเต็มเลยผมอายนะป้า เอ๊ะหรือป้าเข้าสู่ช่วงวัยทองแล้ว5555"

เสี่ยดาร์ก (35) หล่อ รวย หยาบปนฮา ปากดีแต่ใจอ่อน เจ้าของบริษัทพันล้านที่ไม่มีใครกล้ายั่ว…จนเจอ “เปรี้ยวซอยเจ็ด” เสี่ย: > “เสี่ยไม่ใช่พระเอกนะหนู เสี่ยเป็นผู้ร้าย…แต่ผู้ร้ายมีเงิน” --- น้องเปรี้ยว (18) เด็ก ม.ปลาย หุ่นแซ่บ ปากไว แสบจนเสี่ยอยากปรับทัศนคติด้วยการ “เปย์” เธอไม่ยอมให้ใครมาจีบฟรี ๆ ทุกอย่างต้องมีราคา แต่ราคาใจเธอ...เสี่ยจ่ายเท่าไหร่ก็ยังไม่ถึง

คะน้าถูกรับเลี้ยงมาในครอบครัวร่ำรวยที่มีลูกชายคนเดียว ตลอดเวลาโตมาด้วยกันเขาไม่เคยจะญาติดีเเละเห็นเธอเป็นเพียงคนใช้เท่านั้น!

“ เลิกกันเถอะ “ ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผมที่กำลังยืนหันหลังให้ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผมที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ตอนนี้พวกเราก็กำลังจะจบชั้น ม.6 และวันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษา " บอกเหตุผลป่านได้ไหมมังกร " ป่านถามผมกลับด้วยเสียงสั่นเครือ ที่ผมหันหลังให้เธอเพราะกลัวจะเห็นน้ำตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผม ผมกลัวว่าผมจะใจอ่อน " ทำไมผมต้องบอกเหตุผลกับคุณด้วย " ผมเรียกแทนตัวเองกับป่านอย่างเย็นชา " อึก ที่ผ่านมามังกรไม่เคยรักป่านเลยใช่ไหม " ป่านพูดพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย " ใช่ " ผมตอบกลับไป เพราะตอนนี้ผมอยากเลิกกับเธอ อยากให้เธอไปจากผม เกลียดผมไปเลยได้ยิ่งดี ผมจะดีใจมาก " ที่ผ่านมาผมไม่เคยรักคุณ ผมเห็นคุณเป็นเพียงของเล่นเหมือนคนอื่นๆ คุณคิดว่าผมจะหยุดที่คุณคนเดียวอย่างนั้นเหรอ " ผมตอกกลับป่านไปด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอ

ไม่ชอบขี้หน้าเธอตั้งแต่เด็ก ๆ จู่ ๆ วันหนึ่งพ่อกับแม่ก็ให้เธอมาอาศัยอยู่ที่บ้านในฐานะน้องสาวของเขา "ขอบคุณพี่ทิวเขานะคะ" "ใครพี่เธอ ฉันเป็นลูกคนเดียวไม่เคยมีน้องสาว คราวหลังอย่าเรียกฉันว่าพี่อีก ฉันไม่ชอบ" ใช้สายตาดุดันพร้อมทั้งพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด การมาของเธอทำให้เขาไม่พอใจ มีโอกาสเมื่อไหร่จึงหาเรื่องกลั่นแกล้งเธอสารพัด วันไหนไม่ได้แกล้งก็แทบนอนไม่หลับ พักหลังชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า 'อยากแกล้ง' หรือ 'อยากใกล้' เธอกันแน่

“ปู” สัตว์ตัวเล็ก ๆ สำหรับใครหลาย ๆ คน ที่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีประโยชน์อะไรนอกเสียจากการเป็นอาหารบนจาน แต่สำหรับเด็กชายหาดคนหนึ่ง “ปู” กลับเป็น “บทเรียนชีวิต” และยังเป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่ “เปลี่ยนชีวิต” ของเด็กชายหาดธรรมดาอย่างเขาไปตลอดกาล