โหดเหี้ยม

ภรรยาของเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งเมืองเป่ย ชอบทรมานสาวสวยวัยรุ่นเป็นที่สุด และฉันเกิดมาโดยไม่รู้สึกเจ็บปวด จึงกลายเป็นตัวเลือกอันดับหนึ่งในสายตาของเธอ ดังนั้นเมื่อฉันถูกกระชากผมและผลักเข้าห้องน้ำเพื่อทรมานอีกครั้ง เศรษฐีก็พานักข่าวทั้งเมืองเป่ยมาพบฉัน อ้างว่าฉันคือลูกสาวที่พลัดพรากไปนานของพวกเขา เพื่อชีวิตที่ดีกว่า ฉันจึงกลายเป็นลูกสาวเศรษฐีที่ใครๆ ต่างอิจฉา แต่ภายใต้หน้ากากแห่งความรักของพวกเขา บาดแผลใหม่ของฉันก็ปิดบังบาดแผลเก่า พวกเขาบอกว่านี่คือราคาที่ฉันต้องจ่ายเพื่อได้รับการคุ้มครอง และบอกให้ฉันตอบแทนด้วยความตายจะดีที่สุด พวกเขาพูดถูก ควรจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่คนที่ตายควรเป็นพวกเขา ไม่ใช่ฉัน!

สามปีที่แล้ว ข้าเป็นน้องสาวที่รักที่สุดของซูเฉิงหมิง เสนาบดีกระทรวงยุติธรรม สามปีต่อมา ข้ากลายเป็นหญิงผู้ทรยศที่ต้องหลบหนีจากความผิด และยังเป็นคนที่เขาเกลียดที่สุด ไม่มีใครกล้าเอ่ยชื่อข้าต่อหน้าเขา แต่ไม่มีใครรู้ ว่าก่อนหน้านี้สามปี ข้าได้ตายไปแล้ว ร่างของข้าถูกยิงด้วยลูกธนูหลายร้อยดอก เลือดถูกดูดออกจนแห้งเหือด แม้กระทั่งศพยังถูกสุนัขป่ากัดและทิ้งลงจากหน้าผาสูง จนกระทั่งเดือนก่อนพิธีบรรลุนิติภาวะของน้องสาวต่างสายเลือดที่พี่ชายได้เลี้ยงดู ข้าจึงถูกค้นพบว่าเหลือแต่กระดูก ……

ต่างบอกว่าฉันอยู่กับเซี่ยสือมาห้าปี รักเขาจนหัวปักหัวปำ ที่ริมอ่างเก็บน้ำ เขาโยนกระเป๋าของฉันลงไปในน้ำอย่างไม่สนใจและพูดล้อเล่นว่า "ถ้าสวี่โยกล้ากระโดดลงไปเก็บกระเป๋าขึ้นมาให้ผม ผมจะให้สถานะเธอ" เขาไม่คิดว่าฉันจะกระโดดลงไปจริงๆ ในขณะนั้นสายตาของเขาปรากฏความตื่นตระหนกที่หาได้ยากขึ้นมา จากนั้นฉันว่ายน้ำขึ้นมาจากอ่างเก็บน้ำ ต้นขาเต็มไปด้วยเลือด ในฝ่ามือกลับมีกำไลที่หักเพิ่มขึ้นมาหนึ่งอัน นั่นเป็นสิ่งที่เซี่ยสือมอบให้ฉัน...

หลังจากถูกกลั่นแกล้งที่โรงเรียนจนตาย ฉันเกิดใหม่เป็นเด็กคนหนึ่งที่เพิ่งคลอดออกมา กลับพบว่าแม่ของฉันคือคนที่กลั่นแกล้งฉัน แล้วกำลังเรียกฉันว่า ‘เด็กดี’ อย่างระมัดระวัง เด็กดีเหรอ? ฉันพลันดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งในอ้อมกอดของเธอ ซ้ำยังจิ้มนิ้วมือไปที่ดวงตาของเธออย่างแรง นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ‘เด็กดี’ อย่างฉัน จะกลับมาแก้แค้น!

ในวันเกิดของลูกชาย สามีของฉันขอให้คนที่เขาชอบมาที่บ้านเพื่อไปรับลูกชาย ฉันปฏิเสธที่จะปล่อยเขาไปอย่างดื้อรั้น และในช่วงทางตัน ก็เกิดไฟไหม้ที่โถงทางเดิน ศีรษะของฉันถูกหินที่ตกลงมากระแทก และศีรษะของฉันก็เลือดออก แต่ลูกชายของฉันก็ไม่ได้รับอันตรายใด ๆ ภายใต้การคุ้มครองของฉัน แต่เมื่อสามีนักดับเพลิงมาช่วยผู้คน ลูกชายก็คว้าหน้ากากป้องกันแก๊สพิษเพียงชิ้นเดียวไปมอบให้ที่คนสามีชอบ “ป้าหลานหลานสุขภาพไม่ค่อยดี พ่อช่วยไว้ก่อนเถอะ แม่แค่รอให้ลุงคนอื่นช่วยคุณ!” ฉันเฝ้าดูพวกเขาจากไปพร้อมกับรอยยิ้มเบี้ยวบนริมฝีปากของฉัน ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดจะลืมไปว่า ฉันเป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง และถ้าไม่มีหน้ากากป้องกันแก๊สพิษฉันก็คงจะตาย

แต่งงานมา 3 ปี ผมคิดว่าตัวเองมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ภรรยาอ่อนโยนเอาใจใส่ ลูกชายเฉลียวฉลาดน่ารัก วันหนึ่งอุตส่าห์ได้เลิกงานเร็วเพราะเสร็จงานก่อนกำหนด ตอนที่กลับมาถึง ภรรยากำลังนอนหลับอยู่ข้างเตียงเด็กด้วยความอ่อนล้า ขณะที่ผมเดินไปเตรียมจะอุ้มภรรยาไปที่ห้องนอน ทันใดนั้นหน้าจอโทรศัพท์ของภรรยาก็สว่างขึ้น "ชิงชิง ลูกชายของเรานอนแล้วหรือยัง"

"ความพลาดพลั้ง" "One Night Stand" สำหรับ 'มิลล่า' สาวผู้อาภัพรักและ 'ซีโร่' หนุ่มหล่อเจ้าสำราญ ที่สานสัมพันธ์เพียงชั่วครั้งชั่วคราว เป็นจุดกำเนิดหนูน้อยน่ารัก อย่าง 'หนูน้อยซีเนียร์' เมื่อโลกเหวี่ยงคนทั้งคู่กลับมาเจอกันอีกครั้ง ครั้งนี้มีลูกสาวช่างพูดมาช่วยเป็นกาวใจของคนทั้งคู่ ไม่อยากได้แค่ตำแหน่งพ่อของลูก แต่ต้องการมากกว่านั้น มาลุ้นกันนะคะว่าหนูน้อยซีเนียร์จะช่วยคุณพ่อสุดหล่อทำภารกิจสำเร็จหรือไม่ แอบกระซิบว่ามีนิยายเล่มต่อ ภาคลูกให้ติดตามกันด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ

ในวันแต่งงาน พ่อของเฮ่อซือเหยียนฆ่าตัวตายที่บ้านใหม่ของเรา เขาได้ทิ้งจดหมายลาไว้โดยกล่าวโทษว่าฉันเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องจบชีวิตลง ตั้งแต่นั้นมา เหอซือเหยียนก็เกลียดฉันเป็นอย่างมาก เขาบอกว่า "หลินชูถง เธอควรใช้ชีวิตอยู่ในนรกและสำนึกผิดไปตลอดชีวิต" หลังจากนั้นก็เป็นไปตามที่เขากล่าวไว้ ฉันต้องใช้ชีวิตอย่างเร่ร่อน กลายเป็นใบ้และเป็นบ้า ใช้ชีวิตได้แย่กว่าสุนัขเสียอีก แต่แล้วเขาก็รู้สึกเสียใจในที่สุด

ขณะเดินอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ต มีผู้หญิงแก่แปลกหน้าผมขาวคนหนึ่ง อยู่ดีๆ มาจับมือฉันไว้ ฉันรีบเอามือทาบหน้าท้อง แต่เขากลับบอกว่า "ท้องนี้ของคุณถูกคนสับเปลี่ยนรก อีกไม่นานเด็กก็จะตายอยู่ในท้อง" ฉันคิดว่าเขาเป็นนักต้มตุ๋น แต่ไม่ทันไรเขาก็พูดต่ออีก "คุณรีบไปล้วงคออาเจียนออกมาซะ เอาเนื้อปลาที่กินไปเมื่อกี้ออกมาให้หมด"

ตอนที่ใบแจ้งผลสอบเอ็นทรานส์ส่งมาถึง ฉันไม่สบายไข้สูงจนลุกจากเตียงไม่ไหวกะทันหัน น้องสาวที่ช่วยฉันไปรับใบแจ้งผลสอบถูกลักพาตัวระหว่างทาง ไม่รู้ชะตากรรมเป็นอย่างไร พ่อแม่โกรธแค้นฉันเข้ากระดูกดำ หลังจากที่ฉีกใบแจ้งผลสอบของฉันจะขาดกระจุยกระจาย ก็บังคบให้ฉันเลิกเรียน และเข้าทำงานในโรงงาน ตอนหลัง ฉันถูกลักพาตัวเช่นกัน หลังจากที่หนีเอาตัวรอดมาได้หวุดหวิด ฉันได้ซ่อนตัวในโรงงานร้างและส่งข้อความขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พ่อโทรเข้ามา ตะคอกฉันด้วยความโมโหโดยที่ไม่ได้สนใจเลย "สวีจือจือ แกยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าห๊ะ ถึงได้โทรมาล้อเล่นแบบนี้กับพวกฉันในวันครบรอบจากไปของเนี่ยนเนี่ยน" "แกรู้หรือเปล่าว่าฉันกับแม่แกหวังว่าแกน่าจะเป็นคนที่ตายในตอนนั้นมากแค่ไหน" จนวินาทีสุดท้ายก่อนที่ฉันจะตาย เสียงที่ดังอยู่ข้างหูฉันก็ยังคงเป็นคำแช่งด่าของพวกเขา ฉันถูกทำให้กลายเป็นมนุษย์หมู* ถูกทารุณทรมานจนตาย และศพถูกทิ้งไว้ในท่อน้ำเน่า 3 วันเต็มๆ *มนุษย์หมู คือการลงโทษในยุคโบราณ โดยนำคนมาโกนผม ตัดลิ้น ตัดแขนขา ควักลูกตาจนเหลือแค่โพรง รมควันจนหูหนวก และจับไปโยนลงบ่อส้วมจนเนื้อหนังเลอะเทะ แม้แต่พ่อที่เป็นแพทย์นิติเวชที่ทรงคุณวุฒิที่สุดก็ยังจำฉันไม่ได้ และตอนที่น้องสาวพาไอละอ่อนที่หนีตามกันไปในตอนนั้นกลับมาที่บ้าน ก็เป็นตอนที่พ่อเพิ่งใช้เทคนิคคืนสภาพของฉัน พวกเขาคุกเข่าและร้องไห้อยู่ตรงหน้าร่างศพที่เน่าเปื่อยจนแยกไม่ออกของฉันจนหมดสติไป