เมื่อนางเอกพอแล้ว

บทที่1

พรนับพันหรือดาว นักบัญชี สาวสวยวัย 30 ยังแจ๋ว ตาโตผมยาวถึงกลางหลัง ใส่แว่นตาหนาแต่ไม่สามารถซ่อนความสวยได้เลย (หลงตัวเองล่ะดูออก) ใครๆ อาจจะคิดว่าเพราะหน้าที่การงานที่ต้องอยู่กับตัวเลข ทำให้ต้องใส่แว่นสายตาคุณคิดผิดค่ะ ที่สายตาสั้นเพราะชอบอ่านนิยายล้วนๆ

“ดาว ปะเลิกงานแล้วไปกินปิ้งย่างกัน” รุ่นพี่ในแผนก

“ดาวติดธุระค่ะพี่นุช ขอบคุณที่ชวนนะคะ” พรนับพันคว้ากระสะพายเดินออกจากแผนก วันนี้เงินเดือนออกจุดมุ่งหมายของมนุษย์เงินเดือนคือ ร้านหมูกะทะ ปิ้งย่าง ร้านเหล้า ผับ บาร์ แล้วแต่สไตล์ใครสไตล์มัน ส่วนเธอนั้นขอไปส่องนิยายออกใหม่

นุชมองตามหลังรุ่นน้อง มองด้วยความเห็นออกเห็นใจ “ตั้งแต่เลิกกับวัต ดาวมันก็ไม่เที่ยวไม่อะไรเลย ชวนไปไหนก็ไม่ไป เลิกงานกลับบ้าน”

“มันคงเฮิทละพี่ คบกันมาตั้งสิบกว่าปี เกือบจะได้ร่อนการ์ดแต่งงานอยู่แล้วเชียว ดีน่ะจับได้ซะก่อนว่าถูกนอกใจ”

พรนับพันยังเดินไปไม่ไกลได้ยินเสียงนินทาจากพี่ๆ เพื่อนๆ ในแผนกคล้อยหลังมา ใครว่าเธอเฮิทเก็บตัวอยู่บ้าน เธอติดอ่านนิยายต่างหาก สายตาสั้นไม่ได้จับฉลากได้มาน่ะบอกเลย เจอนินทาเรื่องแฟนเก่าจนเอือมระอา แรกๆ เธอก็แก้บ่าวอยู่หรอก หลังๆ ขี้เกียจใครจะว่ายังไงก็ปล่อยไป ห้ามปากใครไม่ได้นี่น้า

ดาวเดินเข้ามาในร้านหนังสือ ไม่บ่อยนักที่จะมาร้าน เธอจะมาแค่ตอนสิ้นเดือน มีหนังสือออกใหม่เท่านั้น ส่งนเวลาอื่นๆเธอก็ซื้อ EBOOKS อ่าน สาวสวยเดินตรงเข้าไปยังหมวดหมู่นิยาย เธอชอบอ่านนิยายโรมานซ์ ตบจูบ พระเอกแบดๆ แต่รักเดียวใจเดียว เมื่อดาวจับได้ว่าแฟนเก่านอกใจ เธอจึงบอกเลิกทันทีไม่เสียดายเวลาที่คบกันมาเลยแม้แต่วินาทีเดียว

อีกเหตุผลที่เธอมาช่วงสิ้นเดือนเพราะเป็นช่วงที่นักอ่านมาจับจ่ายหนังสืบออกใหม่ ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนนิยายที่อ่านเม้าม้อยพระเอกนางเอกพอหอมปากหอมคอ แนะนำนิยายดีๆ ให้แก่กัน ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ที่ไลฟ์สไตล์เดียวกัน พรนับพันจึงชอบสังคมนักอ่านมากกว่าสังคมในที่ทำงานของเธอ

สายตาของพรนับพันสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่ง ‘ปิ่นหงส์’ ไม่ใช่เพราะชื่อเรื่องที่แปลก รูปภาพที่อยู่บนหน้าปกต่างหากที่ดึงดูดสายตาของเธอ หญิงสาวในรูปหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงเธอจนแทบจะเหมือนฝาแฝด มือบางไม่รีรอเอื้อมไปหยิบหนังสือเล่มนั้นแล้วเดินไปจ่ายเงินทันที