บทที่1 เซอร์ไพรส์

"ผมไม่ยอมรับการคลุมถุงชนนะครับคุณแม่ "ชายหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีปฏิเสธการหมั้นหมาย กับผู้หญิงที่พ่อแม่หมายตาเอาไว้ให้แบบหัวชนฝา ถึงจะสนิทกับอลิซาเบธก็เถอะ แต่พอคิดถึงรูปร่างกลมๆของเธอแล้ว เขาวางสถานะให้เป็นแค่พี่น้องแบบเดิมจะดีกว่า ไม่อยากจะคิดถึงสถานะคู่หมั้น ที่ต้องร่วมหอลงโลงกันในอนาคตเลย แต่มันติดตรงที่ว่า พลอยใสเองก็ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเหมือนกัน

"ทำไมล่ะเพชร ทำเพื่อความสบายใจของคุณย่าเป็นครั้งสุดท้ายไม่ได้เหรอ" พลอยใสพยายามเกลี้ยกล่อมลูกชาย เพราะตอนนี้คุณย่าของเขาป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ จึงอยากเห็นสิ่งที่วางแผนเอาไว้ เดินไปถึงจุดมุ่งหมายเสียที แต่ทว่าหลานชายตัวดี ยังปฏิเสธเสียงแข็ง เขาจะไม่ยอมรับการแต่งงานกับยัยลูกเป็ดขี้เหร่อย่างแน่นอน

"นี่มันสมัยไหนกันแล้วครับคุณแม่ ยังจะมีการคลุมถุงชนแบบนี้กันอีกเหรอ ยังไงผมก็ไม่ยอมเด็ดขาด" เขาไม่อยากจะเชื่อ ทุกวันนี้เทคโนโลยีก้าวหน้าจนมนุษย์แทบจะบินได้อยู่แล้ว แต่ครอบครัวของเขายังมีความคิดแบบโบราณ จับลูกสาวลูกชายมาคลุมถุงชน ทั้งๆที่ไม่เต็มใจ

"หมั้นกันไว้ก่อน เพื่อความสบายใจของคุณย่า เรียนจบกลับมา เพชรค่อยมาคุยเรื่องนี้อีกครั้งก็ได้นี่ลูก" พลอยใสพยายามเกลี้ยกล่อมลูกชาย ให้หมั้นหมายกับผู้หญิงที่คุณย่าได้เลือกเอาไว้ก่อนสิ้นลม ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกทางจมูกอย่างหงุดหงิด เพราะเห็นแก่คุณย่าที่เลี้ยงดูมาหรอกนะ เขาถึงยอม

"ก็ได้ครับ แต่กลับมาเมื่อไหร่ ผมจะถอนหมั้นทันที" ชายหนุ่มบอกคนเป็นแม่อย่างนั้น ก่อนจะยอมเข้าพิธิหมั้นและบินไปเรียนต่างประเทศในวันต่อมา...

สองปีผ่านไป...

"อลิซจะไปหาป้าพลอยแต่งตัวให้มันเรียบร้อยกว่านี้หน่อย ไม่ได้หรือลูก" มาริสาติงการแต่งตัวของลูกสาว เพราะอลิซาเบธใส่แค่เสื้อครอปแขนกุดเอวลอย และสวมเกงเกงยีนส์ขาดๆเหมือนสาวสก๊อยไม่มีผิด ดูแล้วมันไม่งาม เธอกลัวว่าผู้ใหญ่ทางนั้นจะติติง

"ป้าพลอยไม่ว่าอะไรหรอกค่ะแม่ แดดเมืองไทยร้อนขนาดนี้ ให้ใส่แบบแม่ชีอึดอัดตาย" เธอหันไปบอกคนเป็นแม่ก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถคันโปรดของตัวเอง

"แม่ว่าให้ลุงฉลองขับไปส่งไหมลูก ขับมอเตอร์ไซส์ไปอย่างนั้นมันอันตราย" นั่นนอกจากจะเป็นห่วงเรื่องแต่งตัวยังเป็นห่วงเรื่องการขับรถของเธออีก

"ปีนี้อลิซอายุยี่สิบสามแล้วนะคะแม่ เรียนจบปริญญาตรี มีใบขับขี่แล้วค่ะ"เธอเตือนความจำมาริสา เพราะว่ากี่ปีๆคุณแม่ของเธอก็คอยห่วงเหมือนเป็นเด็กๆและในขณะนั้นเอง ไต้ฝุ่นคุณพ่อสุดหล่อซึ่งปีนี้อายุย่างห้าสิบแปด เดินเข้ามาโอบกอดภรรยาก่อนจะบอกกับเธอว่า

"อย่าไปจุกจิกกับลูกมากเลยน่ะคุณ อลิซโตเป็นสาวแล้วนะ เขาดูแลตัวเองได้"

"แต่ว่า.." มาริสายังจะเถียงสามี แต่ทว่าไต้ฝุ่นทำท่าจุ๊ปากใส่ภรรยา ก่อนจะหันไปพูดกับอลิซาเบธว่า

"รีบไปเถอะลูกเดี๋ยวสาย พ่อฝากสวัสดีคุณลุงคริสกับป้าพลอยด้วยนะ"

"ค่ะคุณพ่อ งั้นอลิซไปก่อนนะคะ" เธอเข้าไปหอมแก้มคุณพ่อคุณแม่ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อหนังตัวโปรด และเดินออกจากบ้านไป

"จะไปไหนอ่ะเจ๊ แต่งตัวเท่เชียว" อเล็กซานเดอร์น้องชายวัยยี่สิบปีของอลิซาเบธ เห็นหญิงสาวสวมหมวกกันน็อก ก่อนจะก้าวขาขึ้นบิ๊คไบค์คันใหญ่อย่างคล่องแคล่ว

เธอชอบขับมอเตอร์ไซส์คันใหญ่ และแต่งตัวเหมือนสก๊อย แต่อันที่จริงอลิซาเบธเป็นกุลสตรีร้อยเปอร์เซ็น หมายความว่าเธอไม่ใช่ทอมบอย แต่ออกจะติดห้าวนิดหน่อย เพราะตอนเด็กๆชอบตามคุณพ่อไปที่สนามแข่งรถ จนชอบความเร็วเป็นชีวิตจิตใจ

"ไปบ้านป้าพลอยอ่ะ เดี๋ยวตอนเย็นๆจะกลับ"

"ไปหาคู่หมั้นอ่ะดิ ได้ข่าวว่าพี่เพชรกลับมาแล้วนี่" คำพูดของน้องชาย ทำให้อลิซาเบธถอดหมวกกันน็อกออกจากศรีษะทันที "เล็กรู้ได้ยังไง" หญิงสาวหันไปถามน้องชาย พลางความรู้สึกน้อยใจ มันก็จู่โจมขึ้นมาในอก ตั้งแต่เพชรกล้าไปเรียนที่ต่างประเทศ เขาไม่เคยติดต่อเธอมาเลย แถมกลับมายังไม่ส่งข่าวให้รู้อีกต่างหาก

"ก็ผมเห็นสเตตัสเช็คอินที่สุวรรณภูมิ นี่อย่าบอกนะว่าพี่ไม่รู้" คำตอบของน้องชายสุดที่รัก ทำให้อลิซาเบธหันหน้าหนีทันที เธอกำลังน้อยใจใครบางคนจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมา ก็เขาหายไปเลย ส่งข้อความไปก็ไม่เคยตอบ อลิซาเบธ จึงเลิกติดตามอินสตาแกรมของคู่หมั้น จนกระทั่งตอนนี้เธอจึงไม่รู้ข่าวคราวความเคลื่อนไหวของเขาเลย

"อือ ขอบใจนะ เล็กเข้าบ้านเถอะ" เธอบอกน้องชายก่อนจะสวมหมวกกันน็อก และขับบิ๊กไบค์คันใหญ่ออกจากบ้านทันที

ส่วนอีกทางด้านหนึ่ง รถตู้คันหรูกำลังขับพาคุณชายของบ้านเลี้ยวเข้าไปในซอยลึกซึ่งเป็นทางกลับคฤหาสน์ ของพวกเขา แต่ทว่าในระหว่างทางประมาณสามร้อยเมตรก่อนจะถึงตัวบ้าน ดันมีบิ๊คไบค์คันใหญ่ขับปาดหน้าในระยะกระชั้นชิด

เอี๊ยด!!

เสียงเบรคดังสนั่น พร้อมกับเสียงล้อรถครูดกับถนน จนคนที่กำลังนั่งมองวิวรอบๆก่อนจะถึงบ้านของตัวเองอย่างเพลิดเพลินตานั้น ถึงกับตกใจ

"มีอะไรหรือมาโนช" เขาหันไปถามบอดี้การ์ดของคุณพ่อพลางจ้องมองไปที่บิ๊คไบค์คันใหญ่นิ่งๆ ดูจากรูปร่างแล้ว คนขับบิ๊คไบค์คันนั้น น่าจะเป็นผู้หญิงแต่ทำไมขับซิ่งขนาดนี้นะ ชายหนุ่มเพียงแค่มองนิ่งๆไม่ได้นึกกลัวอะไร แต่ทว่าบอดี้การ์ดคุณพ่อของเขานั้น ชักปืนออกมาเตรียมพร้อมทันที

"มีคนขับมอเตอร์ไซปาดหน้าครับคุณเพชรร" มาโนชหันไปบอกลูกชายของเจ้านาย พร้อมชักปืนที่เหน็บเอวทำท่าเตรียมพร้อม เรื่องศัตรูรุกราน เรื่องคนรอบทำร้าย มันเป็นเรื่องธรรมดาของพวกมาเฟีย

ทว่าบิ๊คไบค์คันนั้น ทำไมมันดูคุ้นจังพอเจ้าของรถถอดหมวกกันน็อกออกเท่านั้น

"คุณหนูอลิซ! " มาโนชอุทานออกมาเสียงหลง ก่อนจะหันไปบอกลูกชายเจ้านายว่า

"คู่หมั้นของคุณเพชรน่ะครับ ชอบเล่นอะไรแผงๆอยู่เรื่อย เกือบโดนส่องไปแล้วไหมล่ะ" พูดพลางเก็บปืนไว้ที่เดิม ชายหนุ่มนักเรียนนอกที่นั่งอยู่ในรถ มองดูคู่หมั้นสาวที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี กำลังจ้องมองมาที่เขานิ่งๆ หัวใจของเพชรกล้ามันเต้นกระตุกอยู่เล็กน้อย อลิซาเบธโตเป็นสาวแล้ว แถมยังน่ารักแบบสุดๆชายหนุ่มเผลอมองจนตาค้าง ก่อนจะเรียกสติตัวเองคืนมาและสบถเบาๆว่า

"ไม่มีมารยาท ท่าทางเหมือนเด็กสก๊อยไม่มีผิด"

:

:

:

ท่าทางเหมือนเด็กสก๊อย แต่เผลอมองจนตะลึง ย้อนแย้งนะคะพี่เพชร